«Μετά τη χθεσινή υποβάθμιση της χώρας από την Standard & Poor’s, η Νέα Δημοκρατία επαναλαμβάνει την ανάγκη άμεσης δημιουργίας ενός επαρκούς ρυθμιστικού πλαισίου για τη λειτουργία των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης και σύστασης ενός ευρωπαϊκού - επιτέλους - φορέα πιστοληπτικής αξιολόγησης.
Το περιεχόμενο όμως της αξιολόγησης είναι άλλη μία επιβεβαίωση ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση.
Η Κυβέρνηση, με το μείγμα της πολιτικής της, οδηγεί την Οικονομία σε φαύλους κύκλους ύφεσης και υπερχρέωσης.
Κυβέρνηση η οποία αδυνατεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να ενισχύσει τα έσοδα, να ελέγξει τις δαπάνες, να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, τόσο για το 2010 όσο και για το 2011.
Κυβέρνηση η οποία οδηγείται, και θα οδηγηθεί, εξαιτίας των αποκλίσεων και υστερήσεων στους στόχους, στη λήψη όλο και σκληρότερων, όλο και πιο αναποτελεσματικών μέτρων.
Κυβέρνηση η οποία αναγνωρίζει ότι, πιθανότατα, θα προσφύγει στον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (EFSF), το 2012, για να αντλήσει 27 δισ. ευρώ, αφού οι αγορές μάλλον θα παραμείνουν «κλειστές» για τη χώρα. Άλλωστε, σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ, τα spreads των δεκαετών ομολόγων θα διαμορφωθούν σε επίπεδα κάτω των 300 μονάδων βάσης μόνον μετά το 2018 (να θυμίσουμε ότι αυτά ήταν στις 130 μονάδες βάσης το Σεπτέμβριο του 2009).
Κυβέρνηση η οποία, με την πολιτική της, διογκώνει το χρέος και διατηρεί τη δυναμική του, με αποτέλεσμα να θεωρείται πιθανή η προσφυγή και στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης (ESM), από τα μέσα του 2013, με τη συμμετοχή των ιδιωτών στο ρίσκο των κρατικών ομολόγων. Συμμετοχή για την οποία η Νέα Δημοκρατία έχει εκφράσει επιφυλάξεις, αφού αυτή εκτιμάται ότι θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα.
Όλα αυτά επιβάλλουν την αλλαγή του μείγματος της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.
Ώστε να πιάσουν τόπο οι πολλές και διευρυνόμενες θυσίες των Ελλήνων πολιτών.»
Κυβέρνηση η οποία αδυνατεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να ενισχύσει τα έσοδα, να ελέγξει τις δαπάνες, να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, τόσο για το 2010 όσο και για το 2011.
Κυβέρνηση η οποία οδηγείται, και θα οδηγηθεί, εξαιτίας των αποκλίσεων και υστερήσεων στους στόχους, στη λήψη όλο και σκληρότερων, όλο και πιο αναποτελεσματικών μέτρων.
Κυβέρνηση η οποία αναγνωρίζει ότι, πιθανότατα, θα προσφύγει στον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (EFSF), το 2012, για να αντλήσει 27 δισ. ευρώ, αφού οι αγορές μάλλον θα παραμείνουν «κλειστές» για τη χώρα. Άλλωστε, σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ, τα spreads των δεκαετών ομολόγων θα διαμορφωθούν σε επίπεδα κάτω των 300 μονάδων βάσης μόνον μετά το 2018 (να θυμίσουμε ότι αυτά ήταν στις 130 μονάδες βάσης το Σεπτέμβριο του 2009).
Κυβέρνηση η οποία, με την πολιτική της, διογκώνει το χρέος και διατηρεί τη δυναμική του, με αποτέλεσμα να θεωρείται πιθανή η προσφυγή και στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης (ESM), από τα μέσα του 2013, με τη συμμετοχή των ιδιωτών στο ρίσκο των κρατικών ομολόγων. Συμμετοχή για την οποία η Νέα Δημοκρατία έχει εκφράσει επιφυλάξεις, αφού αυτή εκτιμάται ότι θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα.
Όλα αυτά επιβάλλουν την αλλαγή του μείγματος της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.
Ώστε να πιάσουν τόπο οι πολλές και διευρυνόμενες θυσίες των Ελλήνων πολιτών.»