Του Γιώργου ΦιντικάκηΤο άβατο των ΔΕΚΟ, όπου απολύσεις δεν γίνονταν ποτέ, φαίνεται ότι θα σπάσει για πρώτη φορά αριστερή διακυβέρνηση της χώρας.
Ο λόγος για τη ΔΕΗ, και για το θέμα των 200 απολύσεων εργαζομένων που κανονικά θα έπρεπε να είχαν βγει στη σύνταξη, και που πρώτο είχε αποκαλύψει το liberal.gr.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το θέμα βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη των προς συζήτηση θεμάτων του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΗ που έχει προγραμματιστεί για την προσεχή Δευτέρα 9 Ιανουαρίου.
Τούτο δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά θα συζητηθεί. Σήμερα η διοίκηση της ΓΕΝΟΠ πρόκειται να έχει μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση με τον επικεφαλής της ΔΕΗ, Μανώλη Παναγιωτάκη, και δεν αποκλείεται μπροστά στις αντιδράσεις του συνδικάτου το θέμα για μια ακόμη φορά να αποσυρθεί προσωρινά.
Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν υφίσταται, πολύ δε περισσότερο όταν η εισήγηση έχει φτάσει στην τελική της μορφή. Σύμφωνα με αυτήν η λίστα των προς απόλυση «συνταξιούχων» περιλαμβάνει 196 έως 2014 άτομα, μεταξύ των οποίων και οι παρακάτω ειδικότητες:
· 70 τεχνίτες (Τ4)
· 50 περίπου μηχανικοί
· 20 διευθυντικά στελέχη
· 15 διοικητικοί υπάλληλοι
· 20 υπομηχανικοί
Η υπόθεση όχι μόνο σπάει ένα ταμπού δεκαετιών, αλλά δίνει και νέα διάσταση στις εργασιακές σχέσεις των ΔΕΚΟ.
Η διάταξη θα προβλέπει καταγγελία των συμβάσεων εργασίας με βάση συγκεκριμένες ηλικιακές κλίμακες, πιθανότατα τα 62 έτη για όσους εμπίπτουν στις κοινές διατάξεις (διοικητικό προσωπικό), τα 65 έτη για τους διευθυντές, και τα 60 έτη για όσους απασχολούνται στα υπερβαρέα, δηλαδή σε ορυχεία και μονάδες.
Σε αυτά τα επίπεδα θα βρίσκεται το ηλικιακό όριο της ρύθμισης, που "πιάνει" γύρω στα 200 άτομα, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλες ασκήσεις, βάσει των οποίων κατεβάζοντας λίγο τον ηλικιακό "κόφτη", αυξάνεται και ο αριθμός του προς αποχώρηση προσωπικού.
Εφόσον το μέτρο τεθεί σε εφαρμογή, τότε με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις – 5% επί του συνολικού προσωπικού μιας επιχείρησης με πλαφόν τα 30 άτομα το μήνα – θα χρειασθούν γύρω στους επτά μήνες προκειμένου να αποχωρήσουν και οι 200 αυτοί εργαζόμενοι.
Η ρίζα του προβλήματος
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, που παρ’ ότι έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα σύνταξης, εντούτοις επιλέγουν για οικονομικούς λόγους την παραμονή στην εργασία, αυξάνονται με ραγδαίο ρυθμό.
Τη δυνατότητα αυτή τους έδωσε το ίδιο το 2ο Μνημόνιο, που μετέτρεψε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας στις ΔΕΚΟ από ορισμένου χρόνου σε αορίστου, καταργώντας στην ουσία τα όρια συνταξιοδότησης. Βέβαια, όταν ο νομοθέτης συμπεριελάμβανε τη συγκεκριμένη διάταξη, το έκανε προκειμένου να δώσει την ευχέρεια στις διοικήσεις που θέλουν να απομακρύνουν έναν εργαζόμενο, να του καταγγείλουν τη σύμβαση, δίχως να περιμένουν να συμπληρώσει τα όρια ηλικίας.
Αλλά λόγω πολιτικού κόστους, καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε ποτέ να αξιοποιήσει αυτή την δυνατότητα. Έτσι, η άρση των ορίων ηλικίας, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, είχαν σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ να επιλέγουν για οικονομικούς λόγους, ακόμη και όταν θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης, να παραμένουν στην εργασία. Πλέον, ΔΕΚΟ σαν τη ΔΕΗ απασχολούν σημαντικό αριθμό εργαζομένων άνω των 60 ετών.
Crash Test και για την ΓΕΝΟΠ
Η υπόθεση έχει ενδιαφέρον, όχι μόνο για το γεγονός ότι θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των ΔΕΚΟ που συζητάμε για ομαδικές απολύσεις, αλλά και γιατί θα αποτελέσει τεστ για τη στάση της ΓΕΝΟΠ.
Το συνδικαλιστικό όργανο της ΔΕΗ εμφανίζεται κατηγορηματικά αντίθετο σε μια τέτοια κίνηση, φέρνοντας ως επιχείρημα το θέμα της αποζημίωσης.
Επικαλείται παλαιότερο νόμο που προβλέπει πως σε περίπτωση απόλυσης ενός εργαζομένου, η αποζημίωση που δικαιούται θα συμψηφίζεται με το εφάπαξ που έχει λαμβάνειν εφόσον έχει θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης. Και υποστηρίζει ότι θα πάψει να προβάλει ενστάσεις, μόνο εφόσον ο νόμος αυτός καταργηθεί και χορηγηθεί στους παραπάνω εργαζόμενους ολόκληρη η αποζημίωση που δικαιούνται.
Αλλά ακόμη και μέσα στη ΔΕΗ, κάποιοι θεωρούν τη στάση της ΓΕΝΟΠ προσχηματική. Και αυτό καθώς προασπίζεται το δικαίωμα παραμονής στην εργασία 200 ανθρώπων που έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα σύνταξης, όταν την ίδια στιγμή υπάρχουν τόσα εκατομμύρια ανέργων. Έπειτα εφόσον απολυθούν αλλά τους χορηγηθεί ολόκληρη η αποζημίωση, θα έχουν λαμβάνειν και εφάπαξ και σύνταξη. Επομένως θα πρόκειται για "σοφτ"- απολύσεις.
Όσο για την ΔΕΗ, εννοείται ότι η έξοδος των 200 αποτελεί ασπιρίνη και προσωρινό ταμειακού χαρακτήρα μέτρο για την ίδια.
Απλώς κερδίζει μερικά εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, με άλλα λόγια σε ταμειακό επίπεδο η κίνηση δεν θα της προσφέρει κάτι ουσιαστικό αν δεν ληφθούν γενναίες αποφάσεις για το μέλλον της.