Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζίας αποδόμησε στην Βουλή υπηρεσίες και στελέχη του υπουργείου του προκειμένου για να πείσει περί της ανάγκης Τροποποίησης του Κώδικα του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών και λοιπές διατάξεις!
Ο Νίκος Κοτζιάς, υπερασπιζόμενος το νομοσχέδιό του στην Ολομέλεια της Βουλής επικαλέσθηκε την ανάγκη στελέχωσης του ΥΠΕΞ με εξειδικευμένο προσωπικό επί ζητημάτων διεθνούς δικαίου και γνώση των γεωστρατηγικών και τεχνολογικών εξελίξεων.
Δεν πρόκειται είπε για καμία «ρουσφετολογική διάταξη» άλλωστε όπως είπε δεν έχει συμπληρώσει ούτε τον αριθμό των μετακλητών υπαλλήλων και συμβούλων που εάν ήθελε θα μπορούσε να έχει προσλάβει στο γραφείο του.
Εκεί όμως που ο υπουργός Εξωτερικών - πάνω στη «ζέση» του να υποστηρίξει την ανάγκη εξειδικευμένου προσωπικού - έχασε… το μέτρο ήταν με τον τρόπο που επιχειρηματολόγησε.
Χαρακτηριστικά ανέφερε πως “αυτό που προέχει δεν είναι οι ένοπλες συγκρούσεις αλλά το διεθνές δίκαιο και θέλουμε προσωπικό με βαριά κατάρτιση επί θεσμικών ζητημάτων. Τι θέλετε; Να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο χωρίς να έχουμε τους καλύτερους νομικούς, με τη μεγαλύτερη εμπειρία επί αυτών των ζητημάτων; Πρόσφατα πήγαμε στην Ελβετία με 6 καθηγητές νομικούς για Διεθνή Συντάγματα, για FIR, για θαλάσσια σύνορα. Οι εξελίξεις απαιτούν προσωπικό με συγκεκριμένες γνώσεις. Πιστεύετε ότι η νέα συμφωνία με την Κύπρο δεν έχει ζητήματα; Οι τουρκικές απαιτήσεις από 12 βραχονησίδες που ήταν έχουν γίνει 130! Ακόμα και τη Γαύδο λένε ότι είναι στα δικά τους θαλάσσια σύνορα. Σε αυτούς τους παραλογισμούς εμείς τι θα κάνουμε; Δεν θα πρέπει να έχουμε το καλύτερο νομικό προσωπικό;”
Αναφορές και ρητορικές ερωτήσεις του υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Κοτζιά που προκάλεσαν αίσθηση σε βουλευτές της Αντιπολίτευσης που σχολίαζαν στο περιστήλιο της Βουλής πως με τον τρόπο που υποστήριξε τα επιχειρήματά του δημιούργησε αρνητική εικόνα για τις υπηρεσίες και τα στελέχη του ΥΠΕΞ.
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζίας, αναφερόμενος στην δημιουργία του επιστημονικού συμβουλίου είπε πως αυτό θα καταστρώνει τη νομική στρατηγική στα διεθνή δικαστήρια και όπου αλλού θα πρέπει να υπάρχει μια μακροχρόνια εθνική στρατηγική.