14 Ιουλίου 2017

Στου κασίδη το κεφάλι

του Γιάννη Σιδέρη

Φωνή εν ερήμω ο υπ. Δικαιοσύνης  Στ. Κοντονής, που ασχέτως άλλων ενστάσεων απέναντί του, προσπάθησε να ενσταλάξει μειλιχιότητα και καταλλαγή στις σχέσεις της κυβέρνησης με τη δικαιοσύνη – έστω  και αποδίδοντας εμμέσως την ευθύνη στους δικαστές (τουλάχιστον το έκανε  με ευγένεια, η οποία λείπει από την κυβέρνηση).


Μιλώντας στο κρατικό πρακτορείο από την Βιέννη όπου βρισκόταν (γεγονός που δείχνει και το εσπευσμένο της παρέμβασης), δήλωσε μεταξύ άλλων: «η αντιπαράθεση δικαστικών κύκλων με την κυβέρνηση δεν οδηγεί πουθενά και δεν βοηθά καθόλου. Σήμερα έχουμε τα περιθώρια και τις δυνατότητες να δώσουμε λύση στα χρόνια προβλήματα, και αυτό πρέπει να γίνει με σοβαρότητα και υπομονή».

Στην ίδια σελίδα, κάτω από την συνέντευξη, η  κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται στον πρώην πρόεδρο του ΣΤΕ Γ. Παναγιωτόπουλο, οποίος χαρακτήρισε την κυβέρνηση ως «στυγνή δικτατορία» - χαρακτηρισμό τον οποίο η στήλη δεν αποδέχεται. Είναι δεδομένος ο αύξων αυταρχισμός της κυβέρνησης και η τάση της να θεωρεί τις θεσμικές ασπίδες του πολίτη ως «εμπόδιο», αλλά αυτό δεν τον καθιστά δικτατορία, και πόσο μάλλον «στυγνή».

Όμως η καλή εφημερίδα για να αποδυναμώσει  τον χαρακτηρισμό,  επανέφερε πρακτικές του παρελθόντος,  οικογενειακής ευθύνης - που θα αποφύγουμε να τις χαρακτηρίσουμε -  έχοντας ως τίτλο: «Ο μπαμπάς του ήταν χουντικός». Όντως ο μπαμπάς του κ. Παναγιωτόπουλου ήταν χουντικός  (υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών της κυβέρνησης Μαρκεζίνη), αλλά αυτό τι σχέση με το γιο;

Απλώς με τέτοια «επιχειρήματα» αποδυναμώνει όλους εμάς που υπερασπιστήκαμε τον κ. Τσίπρα, εναντίον όσων προσπαθούσαν να τον απαξιώσουν, υπενθυμίζοντας στα social media και σε κατευθυνόμενα έντυπα, την φημολογούμενη  εύνοια που είχε ο πατέρας του, ως εργολάβος, από την χούντα. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μια τέτοια σχέση δεν σκιάζει, δεν δεσμεύει, δεν καθορίζει, και δεν καθιστά απολογητέο τον πρωθυπουργό. Αλλά αυτό ισχύει για όλους τους γιους.

Παρεμπιπτόντως αναφέραμε το ανωτέρω. Βασικό στοιχείο είναι η διαμάχη της κυβέρνησης με τους δικαστικούς. Την ώρα που ο κ. Κοντονής μιλούσε για μετριοπάθεια, ο κ. Πολάκης από το πολιτικό του βήμα (το facebook), συνέδεσε λαϊκίστικα την απάντηση του Αρείου Πάγου, ότι «Η μη καταβολή δεδουλευμένων δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας», με την τραγική αυτοκτονία απλήρωτης υπαλλήλου των σούπερ μάρκετ Καρυπίδη, στα Γιαννιτσά.

Έγραψε: «με το χειρότερο δυνατό τρόπο ήρθε η απάντηση στους δικαστές του Αρείου Πάγου για το τι είναι βλαπτική μεταβολή στο εργασιακό καθεστώς!!!!

Ξαναμιλήστε τώρα κύριοι δικαστές και εισαγγελείς για εξελίξεις στο νομικό πολιτισμό, για το ποιος είναι αστοιχείωτος κλπ κλπ

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΑΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΡΥΠΙΔΗ   ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΊΧΕ ΔΕΚΑΠΈΝΤΕ ΜΉΝΕΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗ!!!

Το καταλαβαίνετε ή κινδυνεύει η δημοκρατία που σας το λέμε;;;;;;;;;;;;;;;;!!»

(Τα κεφαλαία, καθώς και ο αριθμός ερωτηματικών και θαυμαστικών, δικά του)

Κατ΄ αρχάς, ο κ. Πολάκης παρά τον μπρουτάλ και αναίσχυντο τρόπο του φέρεσθαι, έχει την φήμη καλού χειρούργου. Πως θα του φαινόταν να έπαιρνε τα νυστέρια ένας αρεοπαγίτης και να χειρουργήσει στη θέση του; Ίδιας ασυμβατότητας είναι η κριτική που ασκεί, καθώς ο Άρειος Πάγος αποφάσισε με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία και νομολογία. Θέμα επί του οποίου υπάρχουν δημοσιεύσεις διακεκριμένων νομικών. Κοντολογίς (και δεκτός ο αντίλογος) η  βλαπτική μεταβολή είναι εντελώς άλλο θέμα,  μπορεί να συμβεί και όταν πληρώνεται κανονικά και πλουσιοπάροχα ο εργαζόμενος, εάν αλλάξουν αυθαίρετα οι  εργασιακές συνθήκες (  πχ ειδικότητας και ιεραρχίας) ,  και δεν σχετίζεται  καθόλου με την καθυστέρηση μισθών.

Αυτό καθόλου δεν πτόησε τα φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ, τον υπουργό, και τους οπαδούς του κόμματος να προσπεράσουν τη νομική διάσταση της απόφασης, και να κατακλύσουν τα social media με ανθρωπιστικές κορώνες στενοχώριας για την άτυχη εργαζόμενη και καταγγελίες για τον Αρειο Πάγο, περνώντας έτσι ευθέως την άποψη ότι αυτός έφταιγε για την αυτοκτονία, και απαλλάσσοντας την κυβέρνηση από τις ευθύνες της!

Το ίδιο έκανε και ο ΓΓ του υπουργείου Εργασίας  Ανδ. Νεφελούδης, αποδίδοντας την ευθύνη στο  ανώτατο όργανο,  και καταλήγοντας το «λογίδριό του», στο face book, με την δραματική κορώνα «Δικαιοσύνη ακούς;».

Εύκολη μετάθεση ευθυνών. Δεν κυβερνά ο Αρειος Πάγος. Κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι αρμόδιοι υπουργοί μπορούν απλώς να αλλάξουν τη νομοθεσία, και να μην επιτρέψουν στον κάθε εργοδότη να ξεσαλώνει. Γιατί δεν το κάνουν; Είτε δεν θέλουν, είτε  γιατί δυόμισι χρόνια μετά, εξακολουθούν να διακρίνονται από έλλειψη  δυνατοτήτων διοίκησης. (Είναι κάτι που έχει διαφύγει από την κοινή γνώμη: Το θρίλερ της διαπραγμάτευσης, τα capital control, το δημοψήφισμα, η αγωνία της αξιολόγησης και της εξαρτώμενης από αυτή δόσης, οι υποκλοπές των στελεχών του ΔΝΤ, το μένουμε δε μένουμε στο ευρώ, οι συνεχείς περικοπές -  στις οποίες αναγκαστικά στρέφεται η δημοσιότητα - έχουν κρύψει το απλό: Εκτός του κ. Δραγασάκη και του  Κουρουμπλή -ως Γραμματέα-, δεν έχει  υπάρξει άλλοτε κανείς κυβερνητικός ως επικεφαλής σε υπουργείο. Για να θυμίσουμε τη λαϊκή ρήση οι κυβερνητικοί «μαθαίνουν στου κασίδη το κεφάλι»!).

Είναι δικό τους θέμα να αλλάξουν τους νόμους και να ελέγξουν τον κάθε Καρυπίδη. Ο Άρειος Πάγος ερμηνεύει, δεν νομοθετεί, ούτε θα τους δώσει άλλοθι.

http://www.liberal.gr/arthro/152618/politiki/2017/stou-kasidi-to-kefali.html