25 Ιουλίου 2017

Ποια Έξοδος; Επιμήκυνση Του Ομολόγου Σαμαρά Με Χειρότερους Όρους

Έξοδος στις αγορές σημαίνει εκδίδω ομόλογο και παίρνω φρέσκο χρήμα. Αυτό που συνέβη σήμερα ήταν επιμήκυνση του ομολόγου Σαμαρά με χειρότερους όρους. Γιατί φρέσκο χρήμα δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ. Η χθεσινή δήλωση του ΥΠΟΙΚ έκανε λόγο για άντληση 4.03 δισ. Πόσα άντλησαν; 3 δισ. Γιατί; Γιατί τόσο ήταν το ομόλογο Σαμαρά το οποίο και αναχρηματοδοτήθηκε. Αλλά ας τα πάρουμε όλα απ’ την αρχή.


Ο σχολιασμός της εξόδου που επιχείρησε στις αγορές η κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να είναι πολύ-πολύ «λακωνικός»…

Αρκεί το σημερινό σχόλιο του Γιάνη (με ένα Νι) Βαρουφάκη:

–Αντί να πανηγυρίζει ο Τσίπρας θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από το Σαμαρά και το Στουρνάρα, για τα όσα τους «έσερνε» όταν βγήκαν εκείνοι στις αγορές, τον Απρίλιο του 2014. Πάλι με 5ετές ομόλογο…

Συγγνώμη στο Σαμαρά λοιπόν (κατά Βαρουφάκη, πλέον)…

Μόνο που τελικά ΔΕΝ αρκεί!

–Πρώτον, γιατί ο Τσίπρας όλα τα έχει πει – ότι είχε «ψευδαισθήσεις», ότι ήταν «άσχετος» όταν ανέλαβε, ότι έκανε «λάθος επιλογές ανθρώπων» – όλα εκτός από το πιο ουσιώδες: να ζητήσει συγγνώμη για όλα αυτά!

Και όχι μόνο από το Σαμαρά!

Ο οποίος σήμερα είναι και πρέπει να νιώθει πιο δικαιωμένος από οποιονδήποτε πολιτικό…

Να ζητήσει συγγνώμη ο Τσίπρας, κυρίως, από τον Ελληνικό λαό!

Γιατί ο Τσίπρας δεν ανέλαβε μετά από «κανονικές εκλογές»…

Έριξε την προηγούμενη κυβέρνηση, για να εφαρμόσει ένα «Πρόγραμμα» που ήταν – όπως αποδείχθηκε και όπως παραδέχθηκε ο ίδιος – ένα «περιβόλι»
από ανοησίες και ψευδαισθήσεις!

Και προσπάθησε να το «εφαρμόσει» με ανθρώπους που – όπως αποδείχθηκε επίσης και παραδέχθηκε ο ίδιος – ήταν (για να το πω όσο πιο «κομψά» γίνεται) «Καραγκιόζηδες» και «ψυχάκηδες»!

Ανέτρεψε τους προηγούμενους, ενώ εκείνοι έβγαζαν τη χώρα από την κρίση, για να έλθει ο ίδιος και να την ξαναγυρίσει στην κρίση!

Αυτό μετατρέπει τα «λάθη» του σε εγκλήματα!

Και διογκώνει τις ευθύνες για τις οποίες οφείλει να λογοδοτήσει…

–Δεύτερον, όλα αυτά θα ήταν αρκετά, αν έβγαινε σήμερα στις αγορές με επιτόκιο κάποιο επιτόκιο κάτω από το 4,2% το πολύ, όπως θα δούμε (έναντι 4,95% που είχε πετύχει ο Σαμαράς τον Απρίλιο του 2015).

Αλλά δυστυχώς, δεν έπιασε καν τέτοιο επιτόκιο. Έπιασε 4,625%, όπως μαθαίνουμε!

Κι αυτό με μια «μιλημένη έξοδο» στη δευτερογενή αγορά, όχι με «κανονική δημοπρασία» στην πρωτογενή αγορά (όπως είχε κάνει ο Σαμαράς τότε) – και με τους «συμβούλους» του να έχουν καλύψει εκ των προτέρων τις προσφορές!

Χώρια που βγήκε για 4 δισεκατομμύρια και πήρε μόλις 3. Άρα απλώς αντικατέστησε το προηγούμενο ομόλογο Σαμαρά. Δεν έβαλε στο ταμείο ούτε ένα δισεκατομμύριο «φρέσκο χρήμα»…

Προφανώς, γιατί αν έπαιρνε κι άλλα, όπως σχεδίαζε ως σήμερα το πρωι, θα ανέβαινε πολύ το επιτόκιο!

Απλώς «βόλεψε» όσους είχαν ήδη επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα

Καινούργιους ΔΕΝ μπόρεσε να προσελκύσει!

Αλλά η ουσία δεν είναι καν εκεί…

Το τελικό κόστος του πενταετούς ομολόγου Τσίπρα φτάνει στο 4,65% (από τα 4,375 που ανακοινώθηκε), διότι στο μεταξύ χρειάστηκε να αγοράσει τα παλαιότερα ομόλογα που αντικαθιστά 2,6% «πάνω από το άρτιο», συν οι προμήθειες των συμβούλων…

Αλλά ούτε αυτό είναι το σημαντικότερο…

Το πιο σημαντικό είναι, πως τον καιρό που βγήκε ο Σαμαράς, τα διεθνή επιτόκια ήταν πολύ υψηλότερα. Για όλα τα ομόλογα:

–Για παράδειγμα οι Γερμανοί δανείζονταν τότε (για πενταετία) με 0,59%, ενώ σήμερα δανείζονται με (αρνητικό επιτόκιο) –0,18%.

Επομένως η διαφορά – δηλαδή το spread τότε με το Ελληνικό ομόλογο του Σαμαρά, ήταν 4,36% (δηλαδή 4,95% μείον 0,59%)…

–Αντίστοιχα οι Πορτογάλοι (που βρίσκονταν τότε επίσης σε Μνημόνιο, αλλά έβγαιναν κι αυτοί σιγά-σιγά), δανείζονταν το 2014 για 5ετία με 3,5%. Και το spread τότε με το Ελληνικό ομόλογο του Σαμαρά ήταν 1,45% (δηλαδή 4,95% μείον 3,5%)…

Ενώ σήμερα οι Πορτογάλοι δανείζονται για 5ετία με 1,14%!

Κι επειδή εκείνο που δείχνει διαχρονικά αν υπάρχει «πρόοδος» σε μια χώρα είναι τα αντίστοιχα spreads, θα ήμασταν σήμερα στα ίδια επίπεδα όπως και τον Απρίλιο του 2014 επί Σαμαρά, αν είχαμε τα ίδια spreads με τα 5ετή ομόλογα των χωρών αυτών.

–Δηλαδή αν είχαμε το ίδιο spreads με τους Γερμανούς όπως και επί Σαμαρά: που σημαίνει αν δανειζόμασταν τώρα:

-0,18% σήμερα συν 4,36% το spread που είχαμε τότε = 4,18% σήμερα!

–Ή αν είχαμε το ίδιο spread με τους Πορτογάλους, όπως και επί Σαμαρά, που σημαίνει αν δανειζόμασταν τώρα:

1,14% σήμερα συν 1,45% το spread που είχαμε τότε ίσον: 2,59% τώρα!

Θα ήμασταν, λοιπόν «συγκρίσιμοι» σήμερα με την εποχή Σαμαρά, αν παίρναμε για τα πενταετές ομόλογο, επιτόκιο ανάμεσα σε 2,59% και 4,16%!

Αλλά τελικά πήραμε 4,625%!

Δηλαδή αισθητά μεγαλύτερο spread σε σχέση με τη Γερμανία τότε,

και πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τον (συγκρίσιμη προς την Ελλάδα) Πορτογαλία!

Αυτό λέγεται επιδείνωση! Που την καταγράφουν και οι αγορές πλέον…

Και το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο, αν ληφθούν υπ’ όψιν (πέρα από τα spreads) κι ορισμένα ποιοτικά στοιχεία: Τότε ο Σαμαράς βγήκε κανονικά στην πρωτογενή αγορά με έκδοση νέου ομολόγου: Και πέτυχε 6,8 φορές υπερκάλυψη προσφοράς. Δηλαδή του προσφέρθηκαν σχεδόν επταπλάσια κεφάλαια απ’ όσο ζητούσε (προσφέρθηκαν τότε 20,5 δισεκατομμύρια για έκδοση 3 δισεκατομμυρίων).

Ο Τσίπρας βγήκε τώρα στη δευτερογενή αγορά και τους προσφέρθηκαν 1,75 φορές περισσότερα απ’ όσα ζήτησε (προσφέρθηκαν 6,5 δισεκατομμύρια για έκδοση 4 δισεκατομμυρίων – και αναγκάστηκε να πάρει μόλις 3)…

Και το πιο καταλυτικό στοιχείο:

–Ο Σαμαράς ανέλαβε τον Ιούλιο του 2012 με τα spreads (ως προς τα γερμανικά ομόλογα) στο 26% και πλέον!

Δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2014 είχε ρίξει το spread (ως προς τα γερμανικά, πάντα) στο 4,3%!

–Ο Τσίπρας ανέλαβε το Γενάρη του 2015 με τα spreads στο 5%!

Και δυόμιση χρόνια αργότερα, τα έφερε στο 4,83%, δηλαδή ουσιαστικά εκεί που τα βρήκε, αφότου τα εκτόξευσε στο μεταξύ ως το 15%! Κι αφότου κατέστησε το Ελληνικό χρέος εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο.

Γι’ αυτό και αναχρηματοδοτεί και επεκτείνει μόνο υφιστάμενα ελληνικά ομόλογα (του Σαμαρά) και δεν τολμά να βγει στην πρωτογενή αγορά.

Συμπέρασμα, αν είχε διατηρηθεί η πολιτική Σαμαρά τώρα θα δανειζόμασταν κοντά εκεί που δανείζεται η Πορτογαλία.

Ενώ επί Τσίπρα και εξ αιτίας του, δανειζόμαστε τέσσερις φορές ψηλότερα (και μόνο από τη δευτερογενή αγορά μέχρι στιγμής)

Τι σύγκριση να γίνει με τότε;

Μάλλον έχει δίκιο, λοιπόν, σε αυτό τουλάχιστον, ο Γιάνης με ένα Νι:

Ο Τσίπρας οφείλει ένα συγγνώμη στο Σαμαρά.

Το οφείλει, ασφαλώς. Αλλά δεν το μπορεί. Και δεν το αντέχει…

Θ.Κ.
http://analitis.gr/pia-exodos-epimikynsi-tou-omologou-samara-chiroterous-orous/