28 Ιουλίου 2014. Βρίσκομαι στο γραφείο μου στο Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός μόλις με έχει ενημερώσει πως η συνάντηση της τρόικας και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, στο πλαίσιο της αξιολόγησης, θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι, 2 με 4 Σεπτεμβρίου.Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*
Η είδηση έχει ήδη γίνει γνωστή από την Ουάσιγκτον και στο δελτίο των Οκτώ την μεταδίδει από το Μέγκα ο Μιχάλης Ιγνατίου.
Σκοπεύω να κάνω τη σχετική ενημέρωση την επομένη, όταν χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο συνάδελφος Νίκος Τσούτσιας, διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού στη Βουλή. Μου τηλεφωνεί δυο-τρεις φορές τη μέρα, πάντα με το ίδιο ερώτημα:
«Πού βρισκόμαστε;»
«Στο Παρίσι», του απαντώ.
«Έκοψες αλυσίδα;», ρωτάει ξαφνιασμένος.
«Όχι εγώ, ο Σαμαράς», του (ξανα)απαντώ.
«Δηλαδή, τι θα γίνει;»
«Κοίτα, όπως βλέπεις, η αξιολόγηση δεν κλείνει για διάφορους γελοίους λόγους. Πάνε, έρχονται, ανακατώνουν τον κόσμο, υπάρχει προβληματισμός για τα πραγματικά κίνητρα αυτών των ανούσιων καθυστερήσεων. Ο Σαμαράς σκέφθηκε μήπως είναι καλύτερα να γίνουν κάποιες συζητήσεις σε ουδέτερο έδαφος και μετά να έλθουν τα τεχνικά κλιμάκια για να κλείσουμε».
«Γιατί δεν κλείνουν, βρε Σοφία;»
«Υπάρχει προβληματισμός σου λέω για τα κίνητρα. Βάζουν συνέχεια καινούργια πράγματα στο τραπέζι. Είπαμε να εκτονωθεί κάπως το πράγμα. Οπότε… Παρίσι!»
«Ναι, αλλά τι χρειάζονται όλα αυτά; Γιατί δεν κλείνουν;», επιμένει ο Νίκος, υποψιασμένος κι’ αυτός.
«Απ’ ό,τι φαίνεται αυτό θα το γράψει η Ιστορία», του απαντάω
(Δεν πολυχάρηκε με την… μελλοντολογία που μόλις είχα υιοθετήσει, αλλά τελικά το έγραψε η Ιστορία. Στους μήνες που ακολούθησαν, οι πιέσεις αυξήθηκαν, οι απαιτήσεις πολλαπλασιάστηκαν, η αξιολόγηση δεν έκλεισε ποτέ, η κυβέρνηση Σαμαρά έπεσε και ο Τσίπρας έγινε ο πρωθυπουργός που δεν θα προλάβαινε να ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις των τροϊκανών).
Το πρωί της 29ης Ιουλίου, έκανα έναν γύρο από όλα τα κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς (εγώ η ίδια, όχι τα non paper από τα υπόγεια του Μαξίμου, με το πρόσωπό μου και το όνομά μου). Μιλώντας στο Μέγκα, λέω επί λέξει:
«Η αξιολόγηση εκτός συνόρων είναι απόδειξη της σχέσης εμπιστοσύνης που έχουμε αποκτήσει με τους θεσμικούς μας εταίρους. Ο Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς έχει ανακοινώσει ότι θα υπάρξει ένας οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση. Είμαστε σε καλό δρόμο. Με δεδομένο ότι έχει ανακτηθεί η εμπιστοσύνη δεν θα πρόκειται για έλεγχο, αλλά για αξιολόγηση του προγράμματος και κατά συνέπεια κρίθηκε ότι δεν χρειάζεται η αυτοπρόσωπη παρουσία. Βεβαίως τα τεχνικά κλιμάκια θα συνεχίσουν να βρίσκονται εδώ και να προσφέρουν βοήθεια. Η εκτός συνόρων αξιολόγηση σε ανώτερο επίπεδο ήταν μια σκέψη του Πρωθυπουργού, η οποία συμφωνήθηκε με τους θεσμικούς εταίρους καθώς η χώρα έχει ανακτήσει πλήρως την αξιοπιστία της».
Και ξαφνικά, ο κακός χαμός. Ενοχλήθηκαν, λέει, οι τροϊκανοί επειδή είπα πως δεν θα είναι έλεγχος, αλλά αξιολόγηση.
«Τώρα πιάστηκαν απ’ αυτό», σχολιάζει ο Σαμαράς έξω φρενών στο τηλέφωνο. «Δεν αντέχονται πια. Ειλικρινά! Τι θέλουν;»
(Εγώ ξέρω τι θέλουν, αλλά φτάνει που με βρίζουν από το πρωί ως το βράδυ, ότι είμαι καταστροφολόγος και Κασσάνδρα και άλλα τέτοια εχθρικά, αλλά και φίλια πυρά).
«Πρόεδρε άστο σε μένα», του λέω. «Θα τους στείλω το μήνυμα πως δεν θα μου κάνουν λογοκρισία. Αν αυτοί δεν χρησιμοποιούν τη λέξη έλεγχος (control) αλλά αξιολόγηση (evaluation) πάει πολύ να το ζητούν από μας μέσα στη χώρα μας».
(Και το έστειλα το μήνυμα. Στο μεταξύ, εκείνη την ημέρα, έκαναν την εμφάνισή τους διάφορα δημοσιεύματα από το εξωτερικό, ότι το Παρίσι δεν παίζει κανέναν ρόλο και πως ο έλεγχος θα γίνει κανονικά στην Αθήνα. Περίπου, το Παρίσι δεν υπήρχε! Τελικά, υποχρεώθηκαν να επιβεβαιώσουν. Δύο φορές – μία στις 28 και άλλη μία στις 29. Αλλά στο μεταξύ, είχαν δώσει πλούσια τροφή σε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή κλπ).
Έκαναν μαζί τον σταυρό τους!Είχα αρχίσει να ανεβάζω πίεση. Θυμήθηκα την πρώτη μου ημέρα ως κυβερνητικήεκπρόσωπος. 11 Ιουνίου 2014 και δίνω την πρώτη μου συνέντευξη (Αντέννα). Το ερώτημα είναι σχετικό με απόσπασμα της έκθεσης του ΔΝΤ, όπου εκφράζεται ανησυχία για τις δικαστικές αποφάσεις που μπορεί να ανατρέψουν το πρόγραμμα.
Απαντώ:
«Το ΔΝΤ έχει ειδικό τρόπο που εκφράζεται, ζει σε ένα δικό του οικονομικό κόσμο. Δεν έχει καμία αρμοδιότητα να παρεμβαίνει στις δικαστικές αποφάσεις. Εμείς δεν θα κάνουμε ό,τι λέει η τρόικα».
Το τι έγινε εκείνη την ημέρα δεν λέγεται. Κάποιοι από τους αγαπητούς μου συναδέλφους αποφάσισαν να… συμφωνήσουν με την τρόικα: «Στο αντάρτικο η Βούλτεψη», «Αγνοεί τις συστάσεις του ΔΝΤ η κυβέρνηση», «Μαγκιές επειδή έρχονται τα μπάνια του λαού», «Η Σοφία που βρυχάται», «Σοφάκι μην τα λες τόσο χύμα γιατί θα τρομάξεις τους τροϊκανούς!», «Όταν συναντήσει τον Τόμσεν θα κάνει μία γαργάρα, συνηθισμένη είναι».
(Η αλήθεια είναι πως έναν μήνα μετά είχα και αυτήν την τιμή. Και δεν έκανα καμία γαργάρα. Αλλά αυτό δεν είναι της ώρας, αν και πολύ θα ήθελα να δω τι μούτρα θα έκαναν όλοι αυτοί, διαβάζοντας τι διημείφθη σε εκείνη την συζήτηση, εκείνο το πρωί της 16ης Ιουλίου 2014, που συναντήθηκα με τον Τόμσεν. Φεύγαμε για τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες και όταν μπήκα καθυστερημένη στο αεροπλάνο, Σαμαράς και Βενιζέλος με ρώτησαν: «Τι ήθελε;». Όταν τους είπα, έμειναν άναυδοι. Πρώτη φορά τους έβλεπα να κάνουν μαζί το σταυρό τους. «Δεν πιστεύω να άφησες οποιαδήποτε χαραμάδα ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο», μου είπε ο Σαμαράς. «Όχι, βέβαια, το απέκλεισα. Ξέρεις ότι είμαι πολέμιος της προπαγάνδας και υπέρ της ελευθερίας του Τύπου», απάντησα. Και… ξανασταυροκοπήθηκε ανακουφισμένος. Πράγματι, πολύ θα ήθελα να ξέρω τι λένε βαθιά μέσα τους κάποιοι από τους συναδέλφους μου δημοσιογράφους που σταύρωναν εμάς και στήριξαν μετά μανίας τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαντάζομαι ότι… θα έχουν πνιγεί από τις γαργάρες! Συνηθισμένοι είναι!)
Το αποκορύφωμα εκείνης της ημέρας, της πρώτης μου ως πρώτης γυναίκας κυβερνητικής εκπροσώπου, ήταν ένα δημοσίευμα που έκανε τον γύρο του διαδικτύου:
«Την παραίτηση της Σοφίας Βούλτεψη ζήτησε πριν λίγο ο πρωθυπουργός (σ.σ. ούτε που θυμάμαι πόσες φορές με είχαν… παραιτήσει). Αυτή τη στιγμή οι στενοί συνεργάτες του Έλληνα πρωθυπουργού αναζητούν την κα Βούλτεψη στο κινητό της. Γνωστός Έλληνας δημοσιογράφος ο οποίος είναι παπαγαλάκι του Τόμσεν του έστειλε την πιστή μετάφραση της δήλωσης Βούλτεψη. Από το γραφείο του Τόμσεν επικοινώνησαν με το Μέγαρο Μαξίμου και άρχισε ήδη η αντίστροφη μέτρηση για την κα Βούλτεψη!».
Ήθελαν δηλαδή να πουν ότι ο Σαμαράς δεχόταν υποδείξεις από τον Τόμσεν για το υπουργικό του συμβούλιο.
Και είχε κι’ άλλο:
«Φωνές- όπως λένε αυτήκοοι μάρτυρες- ακούγονταν χθες έξω από την κλειστή πόρτα του γραφείου του Πολ Τόμσεν στο κεντρικό κτίριο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον όταν έφθασε στα χέρια του το απομαγνητοφωνημένο κείμενο των δηλώσεων της νέας κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη για το ρόλο το Ταμείου στην Ελλάδα»!
Τέτοια πράγματα! Οι ίδιοι άνθρωποι που λίγο αργότερα θα άκουγαν σαν χάνοι και θα αναμετέδιδαν όλα τα ψέματα του Τσίπρα και όλους τους λεονταρισμούς του, έπεσαν να με φάνε χειρότερα από τον… Τόμσεν!
Φυσικά, δεν έγινε η χάρη – ούτε σ’ εκείνους, ούτε σ’ εκείνον!
Τρικλοποδιά εκ Βρυξελλών για μια λέξη!
Αλλά, ας επιστρέψω στο… Παρίσι!
Στις 29 Ιουλίου – και ενώ έχω δηλώσει πως δεν θα είναι έλεγχος, αλλά αξιολόγηση – ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Αντουάν Κολομπανί, που δεν ήταν αρμόδιος για το ελληνικό πρόγραμμα, ενημερώνει τους δημοσιογράφους. Τον ρωτούν αν πρόκειται να υπάρξει κάπου εκτός Αθηνών κάποια άλλη διαδικασία, πλην της προγραμματισμένης για τα μέσα Σεπτεμβρίου στην Αθήνα.
Και δηλώνει ότι… δεν έχει ιδέα!
«Όπως γνωρίζετε η επόμενη αξιολόγηση της Ελλάδας αναμένεται να ξεκινήσει στην Ελλάδα στα μέσα Σεπτεμβρίου. Και για τις αναφορές άλλων πιθανών συναντήσεων δεν έχουμε σε αυτό το στάδιο κανένα σχόλιο. Δεν νομίζω ότι μπορώ να πω ποια θα είναι η ακριβής διάρκεια (της αξιολόγησης). Νομίζω ότι γνωρίζετε από πείρα ποια είναι η διάρκεια τέτοιων αξιολογήσεων. Δεν μπορώ να υπολογίσω όμως ποια θα είναι η ακριβής χρονική στιγμή που θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Δεν γνωρίζω κανένα τέτοιο αίτημα της ελληνικής πλευράς (για μείωση της διάρκειας της αξιολόγησης). Μπορούμε να το ελέγξουμε και να σας πούμε».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και «πηγή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της». Στο ερώτημα αν για λόγους αποδραματοποίησης των επαφών με την τρόικα θα υπάρξει κάποια συνάντηση στο Παρίσι, απάντησε: «Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα».
Λίγες ώρες αργότερα, ο Κολομπανί το… τσεκάρισε. Και αργά το απόγευμα το ανακοίνωσε:
«Μια προπαρασκευαστική συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι στις αρχές Σεπτεμβρίου μεταξύ των ελληνικών αρχών και των επικεφαλής των αποστολών για την Ελλάδα στην Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η συνάντηση θα υπηρετήσει την αναγνώριση των σημείων-κλειδιών που θα συζητηθούν κατά την επόμενη αξιολόγηση του οικονομικού προγράμματος προσαρμογής της Ελλάδας». Και έσπευσε να προσθέσει: «Όπως αναφέρεται στην τελευταία κοινή δήλωση του προσωπικού της ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ, η επόμενη αποστολή αξιολόγησης θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου. Η προπαρασκευαστική συνάντηση δεν υποκαθιστά την αποστολή πλήρους αξιολόγησης».
Μην τυχόν και πάρουμε ανάσα δηλαδή.
«Το επιβεβαίωσαν», τηλεφωνώ στον Σαμαρά.
«Μπορούσε να γίνει διαφορετικά;», μου απαντά. «Απ’ την κοιλιά μας θα το βγάζαμε; Αλλά είδες πώς το παίζουν; Όλη μέρα διαψεύδουν, οργιάζουν οι φήμες, στρώνουν χαλί για αντιπολιτευτικές ανακοινώσεις και το βράδυ επιβεβαιώνουν. Τι προπαγάνδα!».
Για μια λέξη και μετά κατάπιαν αμάσητες όλες τις λέξεις!
«Ήθελαν να με τιμωρήσουν γιατί είπα αξιολόγηση και όχι έλεγχος», σχολιάζω. «Για μια λέξη…».
(Για μια λέξη! Πόσες λέξεις και πόσα βαφτίσια οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι δέχτηκαν επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ! Μέχρι και το… όνομά τους δέχτηκαν να τους αλλάξουν! Τους βάφτισαν αμέσως-αμέσως… θεσμούς! «Η τρόικα τελείωσε», φώναζαν όλοι μαζί, τσιπρικοί και λαφαζανικοί! Κουβέντα οι δανειστές που λιγότερο από έναν χρόνο πριν ζητούσαν την κεφαλήν μου επί πίνακι. Κουβέντα και ο φίλα προσκείμενος Τύπος, που θεωρούσε ακόμη ότι τα χαϊδεμένα τους παιδιά θα εφάρμοζαν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»!
Δήλωσε ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε, Γέγκερ, στις 13 Φεβρουαρίου 2015: «Από σεβασμό προς τους Έλληνες φίλους μας, η τρόικα δεν θα λέγεται τρόικα. Αλλά οι θεσμοί θα διατηρήσουν τον ρόλο τους. Η επέκταση του ελληνικού προγράμματος αποτελεί τον μόνο δρόμο προς τα εμπρός».
Από «σεβασμό» προς τους Έλληνες φίλους τους! Ξαφνικά, είχαν να κάνουν με μια κυβέρνηση που έπρεπε να την σέβονται! Κάτι παραπάνω ήξεραν οι άνθρωποι…Και τα βαφτίσια συνεχίστηκαν, αλλά οι δανειστές δεν μιλούσαν! Από σεβασμό! Η «επέκταση του προγράμματος» έγινε «συμφωνία-γέφυρα» – κουβέντα πάλι οι δανειστές! Όπως είπαν και μετέδωσαν από την Ουάσιγκτον, «η Αθήνα μπορεί να ονομάσει όπως θέλει τη συμφωνία» – ενώ εμείς δεν μπορούσαμε!
Και τα βαφτίσια συνεχίστηκαν: Η Συμφωνία 20ής Φεβρουαρίου, ονομάστηκε… «Συμφωνία νέων δράσεων για αντικατάσταση μνημονίων»! Το καινούργιο Μνημόνιο… «Νέα Συνθήκη, Συμβόλαιο με την Ευρώπη, Νέα Συμφωνία, Συμβόλαιο για την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο»! Τα τεχνικά κλιμάκια… Brussels Group και Athens Group, οι επισκέψεις των κλιμακίων και ο έλεγχος… on site exchange of facts! Δηλαδή, από εμάς απαιτούσαν να μιλούμε για έλεγχο και στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έδιναν την ευκαιρία να μιλούν για «επί τόπου ανταλλαγή δεδομένων». Και δέχθηκαν να μη πηγαίνουν στα υπουργεία. Και μια χαρά έφυγαν από το στρατηγείο τους στον 6ο όροφο του υπουργείου των Οικονομικών (όπου ζητούσαν, αλλά δεν πήραν, και… αλλαγή της διαρρύθμισης), μετακομίζοντας στο Χίλτον, χωρίς να τους ενοχλούν τα επιπλέον έξοδα για τους φορολογουμένους.
Το μνημόνιο βαφτίστηκε τρέχον πρόγραμμα και το πρόγραμμα… arrangement
Η Λίστα των Μεταρρυθμίσεων έγινε… «λίστα ενεργητικών μεταρρυθμίσεων» και «επεξεργασμένο μεταρρυθμιστικό εθνικό σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης», το Μνημόνιο με τον ΟΟΣΑ έγινε… «κοινό έγγραφο συνεργασίας» και η Συνεργασία με τον ΟΟΣΑ… ονομάστηκε «μια Νέα Σχέση με τον ΟΟΣΑ»!
Δέχθηκαν μια χαρά την περίφημη βαρουφάκεια «δημιουργική ασάφεια» και το μακιγιάζ συνεχίστηκε: Η αύξηση του ΦΠΑ και η μείωση του μη μισθολογικού κόστους έγιναν… «εξορθολογισμός, η μείωση των συντάξεων και των επιδομάτων έγινε… «εκσυγχρονισμός» και οι απολύσεις… «αναθεώρηση του στάτους εθελουσίων εξόδων»!
«Το γράψαμε με μια δημιουργική αμφισημία και ασάφεια το κείμενο για να μπορέσει να περάσει από κάποια δύσκολα κοινοβούλια. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για τον βαθμό της ασάφειας. Βεβαίως και το κάναμε σκόπιμα. Σου λένε εκείνοι (οι Ευρωπαίοι), για να το περάσουμε από τη δική μας Βουλή είναι καλύτερο να το αφήσουμε φλου! Ο κ. Σόιμπλε πρέπει να περάσει αυτή την επέκταση της δανειακής μας συμφωνίας από την ομοσπονδιακή Βουλή. Δεν μπορεί να το κάνει αυτό λέγοντας ότι δεν κυριάρχησε, παρόλο που δεν κυριάρχησε, ας το κάνει με τον δικό του τρόπο», άκουγαν να λέει ξανά και ξανά ο Βαρουφάκης.
Άλλο το μνημόνιο και άλλο η δανειακή σύμβαση, έλεγαν. Το πάγωμα ορισμένων προεκλογικών δεσμεύσεων έχει μέσα του τις συνθήκες του… ξεπαγώματος, έλεγαν. «Με τις προτάσεις Βαρουφάκη επιτυγχάνουμε την απαραίτητη πλαστικότητα», έλεγε ο Σκουρλέτης. «Οι ασάφειες δεν θα θολώσουν το κυβερνητικό έργο», έλεγε ο Λαφαζάνης.
Μάλιστα η Wall Street Journal είχε δημοσιεύσει και το καινούργιο «γλωσσάρι» αλά ΣΥΡΙΖΑ. Δεκάρα δεν έδιναν οι δανειστές! Τους είχαν πει πως ο Τσίπρας δηλώνει κομμουνιστής και επομένως κατέφυγαν στη γνωστή μαοϊκή ρήση που αποδίδεται στον Ντενγκ Ξιάο Πινγκ: «Άσπρη ή μαύρη γάτα μου είναι αδιάφορο, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια».
Ας τα βάφτιζαν, λοιπόν, όπως ήθελαν τα μνημονιακά. Αρκεί να τα εφάρμοζαν και να υπέγραφαν και αυτά που δεν έδωσε ο Σαμαράς, ανταπαντώντας με το περίφημο μέιλ Χαρδούβελη (που είχε την έννοια «ως εδώ μπορώ να πάω»).
Αφού σερβίροντας σανό πήραν την εξουσία, ας τους διευκολύνουμε για το σερβίρισμα των επόμενων μερίδων, σκέφθηκαν οι δανειστές. Και το πέτυχαν! Πήραν υπερταμείο, άλλα δυο τουλάχιστον μνημόνια, προνομοθετήσεις περικοπών, παράδοση όλων των δανείων (εξυπηρετουμένων και μη) στα ξένα funds (αυτά που ο Τσίπρας ονόμαζε «κοράκια της καταστροφής»). Στο τέλος, ήλθε και η ώρα του εθνικού ακρωτηριασμού, της Μακεδονίας και… έπεται συνέχεια!)
Από κοντά και η «χερσαία δύναμη»
Πιο μεγάλη παρένθεση δεν θα έχετε ξαναδεί. Επιστρέφω στην 29η Ιουλίου 2014, όταν οι τροϊκανοί τα στήλωσαν επειδή είπα «αξιολόγηση και όχι έλεγχος» και από κοντά η εγχώρια χερσαία τους δύναμη να επιτίθεται ανενόχλητη και ακάθεκτη:
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:
«Είναι προφανές ότι στην κυβέρνηση δεν βγαίνει το μέτρημα με τους βουλευτές για την προεδρική εκλογή για αυτό και φτιάχνουν ένα νέο επικοινωνιακό παιχνίδι με την τρόικα αλλάζοντας απλά σκηνικό και μεταφέροντάς το εκτός Ελλάδος.
Τι και αν τους διαψεύδει η σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η κοινωνία και αποτυπώνεται σε πολλά σημεία στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής που μιλάει για νέα δάνεια και νέα μνημόνια!
Ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του συνεχίζουν ακάθεκτοι μαζί με την τρόικα την αδιέξοδη πολιτική των μνημονίων. Μόνο που τώρα αυτά, θα «συμβαίνουν και εις Παρισίους». Όχι για πολύ ακόμα».
Ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής:
«Το θέατρο σκιών των υπαλλήλων των τοκογλύφων μεταφέρεται από την Αθήνα στο Παρίσι, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Η οικονομία μας καταστρέφεται και ο εθνικός μας πλούτος παραχωρείται σε ξένες δυνάμεις. Μόνο η Χρυσή Αυγή μπορεί να εξασφαλίσει άμεση καταγγελία του Μνημονίου και των τοκογλυφικών δανειακών συμβάσεων με στόχο την επανεκκίνηση της ελληνικής παραγωγής και την οικονομική ανάταση της χώρας».
Και οι ΑΝΕΛ:
«Δεν φτάνει που επί τέσσερα χρόνια έσκυβαν το κεφάλι τους στους υπαλλήλους της τρόικας που ερχόντουσαν στην Αθήνα για να τους δίνουν και να επιβλέπουν την εκτέλεση των εντολών τους, τώρα οι Έλληνες υπουργοί, με πρωτοφανή απόφαση της ελληνικής συγκυβέρνησης, θα πηγαίνουν από τον Σεπτέμβριο στο Παρίσι για να δίνουν εξετάσεις στην τρόικα, μετατρέποντας τον εαυτό τους σε απαράδεκτο περιοδεύοντα θίασο».
(Δεν θα περνούσαν λίγοι μήνες και ο Καμμένος θα γινόταν ο προνομιακός συνεταίρος του Τσίπρα, υπογράφοντας μαζί του ό,τι τους έβαζαν στο τραπέζι «στα τέσσερα», όπως χυδαία μας κατηγορούσε).
Από κοντά και τα ρεπορτάζ, που πλέον δεν μπορούσαν να μας διαψεύδουν:«Η Κομισιόν δεν βλέπει ποτέ με καλό μάτι τις επικοινωνιακού χαρακτήρα συναντήσεις. Οι ελεγκτές για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους πρέπει να κάνουν το γνωστό tour στα υπουργεία, να δουν μια πλειάδα κρατικών λειτουργών να ανοίξουν βιβλία, να μελετήσουν νόμους και να προχωρήσουν σε όλη την απαραίτητη διαπραγμάτευση – και αυτό σκοπεύουν να κάνουν. Η συνάντηση στο Παρίσι κατά συνέπεια δεν αποτελεί κομμάτι του ελέγχου, αλλά μια καλή ευκαιρία να γίνει ένα catching up μετά τις θερινές διακοπές. Δεν θα ληφθούν αποφάσεις, δεν θα κλείσουν θέματα, απλά θα καθαρογραφτεί μια ατζέντα, που λίγο πολύ υπάρχει. Στην Κομισιόν απορρίπτουν μάλιστα και τα περί «υψηλού επιπέδου συναντήσεων». Οι ίδιοι οι υπουργοί οικονομικών του eurogroup έχουν παραδώσει την αποκλειστική αρμοδιότητα για διαπραγμάτευση στους τεχνοκράτες των τριών θεσμών. Όλες οι προηγούμενες προσπάθειες της ελληνικής πλευράς να παρακάμψει τη διαδικασία, απέτυχαν, είτε όταν επιχειρήθηκε να κατευναστεί η Μέρκελ, είτε όταν ζητήθηκε η μεσολάβηση του Ολάντ, ή όποιο άλλο εφεύρημα. Η αξιοπιστία όμως για τους εταίρους και την Κομισιόν χτίζεται με πράξεις. Σε ό,τι αφορά τις πράξεις υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Στο Παρίσι λοιπόν η ελληνική πλευρά θα επαναβεβαιώσει ότι είναι σε θέση να μπει στην επόμενη συνεδρία ελέγχου, δεδομένου ότι την τελευταία φορά η τρόικα κατέβηκε και έφυγε άπραγη καθώς έκρινε ότι η προετοιμασία ήταν ελλιπής. Όταν ξεκινήσει ο κανονικός έλεγχος οι τεχνοκράτες θα κάτσουν στην Αθήνα όσο χρειαστεί και δεν δεσμεύονται από επικοινωνιακές λογικές. Η Κομισιόν επισήμως δηλώνει ότι τα θέματα είναι πάρα πολλά και χρειάζεται πολλή δουλειά, ενώ οι επικεφαλής θα βρίσκονται στην Αθήνα κανονικά και χωρίς περιορισμούς ημερών».
Όπως βλέπετε, δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους οι άνθρωποι. Γιατί άραγε; Ποιο ήταν το πρόβλημα; Τι ζητούσαν και δεν έπαιρναν; Μια ματιά σε όσα πήραν στα χρόνια που ακολούθησαν θα δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις…
Και δεν άφηναν τίποτε να πέσει κάτω. Αντίθετα, δεν δίσταζαν να λένε στους δημοσιογράφους συνομιλητές τους πως όλα αυτά είναι επικοινωνιακά τερτίπια του Σαμαρά.
«Σπέκουλα» για τον Σαμαρά, respect για τον Τσίπρα
Στις 30 Ιουλίου, ο (θερινός) εκπρόσωπος της Κομισιόν Τζόναθαν Τοντ, κατά τη διάρκεια του καθημερινού briefing, απέρριψε και τους συσχετισμούς που έχουν γίνει από την ελληνική πλευρά σε σχέση με το πώς αντιλαμβάνεται η εσωτερική αγορά την παρουσία της τρόικας. Μάλιστα, αποκάλεσε «σπέκουλα» τους ισχυρισμούς ότι η κατανάλωση μειώνεται όσο οι ελεγκτές περιδιαβαίνουν τα υπουργεία και πως δημιουργείται ανησυχία. Παρομοίως, ως σπέκουλα απέρριψε τα όσα είχαν ακουστεί για το πόσο θα κάτσουν στην πρωτεύουσα τα τεχνικά κλιμάκια και οι επικεφαλής.
Δηλαδή, την άποψη της κυβέρνησης Σαμαρά ότι κάθε φορά που έρχεται η τρόικα σταματούν τα πάντα, την αποκαλούσαν χωρίς ντροπή «σπέκουλα»! Ενώ όσα τους έλεγαν οι «καινούργιοι» ήταν… μουσική στα αυτιά τους! Τους έβλεπαν με σεβασμό. Respect!
Και διέψευδαν τον Σαμαρά που υποστήριζε πως στο Παρίσι θα γίνονταν γενικότερες συζητήσεις για τις φοροελαφρύνσεις, τα προαπαιτούμενα αλλά και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Ενώ αργότερα παρακολουθούσαν με κατανόηση την Κωνσταντοπούλου να προεδρεύει στην «Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος»!
Αλλά όταν ο Σαμαράς μιλούσε για «οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση», στραβομουτσούνιαζαν. Αντίθετα τώρα συμφωνούν με τα περί «καθαρού διαδρόμου» και «καθαρής εξόδου».
Την ώρα μάλιστα που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το Δημόσιο έχουν φθάσει τα 102 δις και το 2014 δεν ξεπερνούσαν τα 68 δις.
Αλλά, συγγνώμη, το ξέχασα, τότε ήταν «σπέκουλα»!
Στις 30 Ιουλίου, η Αργεντινή χρεοκόπησε. Αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ φώναζαν πως τίποτε τέτοιο δεν είχε συμβεί, εμείς θα χρεοκοπούσαμε μέσω… Παρισίων!
Στις 4 Αυγούστου φθάνει στην Αθήνα ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ. Είναι η πρώτη πρωτεύουσα που επισκέπτεται μετά την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σαμαράς: «Ή τώρα ή ποτέ!»
Οι συζητήσεις αφορούν την έξοδο από τα μνημόνια. Τα ρεπορτάζ από το εξωτερικό, με πηγές κοινοτικούς αξιωματούχους, αναφέρουν ότι οι Βρυξέλλες εξετάζουν το ενδεχόμενο της διάλυσης της τρόικας που επιβλέπει τις ελληνικές μεταρρυθμίσεις ώστε να επιτραπεί στην Αθήνα να ακολουθήσει το δικό της σχέδιο για την ενίσχυση της οικονομίας σε αντάλλαγμα με μια μικρή ελάφρυνση του χρέους.
Αυτή είναι ακριβώς η προσπάθεια, αυτό είναι το σχέδιο του Σαμαρά: Να τελειώνουμε γιατί αρχίζουν να γυρεύουν αυτά που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να δώσουμε.
Το Ρόιτερ’ς έγραφε πως «η αστυνόμευση από την τρόικα θα μπορούσε να αντικατασταθεί από μια ειδική ομάδα εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με διετή ”check up” και όχι τριμηνιαία, εφόσον η Ελλάδα δεν απαιτεί νέα κεφάλαια».
«Δεν θα υπάρχει τρόικα», δήλωσε στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο αξιωματούχος που, σύμφωνα με το πρακτορείο, «γνωρίζει καλά το ζήτημα αλλά διατηρεί την ανωνυμία του».
«Μια κρίσιμη αναθεώρηση της διάσωσης της Ελλάδας από την τρόικα θα αρχίσει με τις συνομιλίες στο Παρίσι τον Σεπτέμβριο, καθώς η Αθήνα υποστήριξε ότι οι μακροχρόνιοι έλεγχοι στην ελληνική πρωτεύουσα έβλαψαν το ηθικό της χώρας», έλεγαν, προσθέτοντας πως απλά θα μπορούσε να δοθεί μια δίμηνη πιστοληπτική γραμμή στήριξης.
«Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βγήκαν, σειρά μας τώρα. Ή τώρα ή ποτέ», έλεγε εκείνες τις μέρες ο Σαμαράς, που η αγωνία του ήταν να τελειώνουμε πριν οι άλλου είδους πιέσεις γίνουν ασφυκτικές. Τα σημάδια ήταν εκεί και εκείνος τα έβλεπε, τα ένιωθε στην ατμόσφαιρα.Αλλά κάποιοι προέκριναν το «ποτέ»!
«Τώρα έχετε τα όπλα…»
Στις 27 Αυγούστου, πλησίαζαν πια οι μέρες για τις συναντήσεις στο Παρίσι. Ο Σαμαράς ήθελε να εξελιχθούν σε μια συνολική συζήτηση για τον τρόπο εξόδου από τα μνημόνια – όπως το είχε θέσει και στον Γιουνκέρ.
Το απόγευμα εκείνης της ημέρας συγκαλείται σύσκεψη στο Μαξίμου με τη συμμετοχή όλων των υπουργών και των στελεχών που θα πήγαιναν στο Παρίσι ή θα έμεναν πίσω για υποστήριξη. Παρών και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βαγγέλης Βενιζέλος.
«Χρειάζεται εγρήγορση και ο καλύτερος δυνατός συντονισμός όλων σας», λέει ο Σαμαράς. «Όπως είδαμε, το 80% των δεσμεύσεών μας έχουν υλοποιηθεί. Η οικονομία πάει καλά και το ξέρουν. Σήμερα ανακοινώθηκε νέο ιστορικό χαμηλό στην απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου. Καταρρίφθηκε ακόμη και το ρεκόρ του Ιουνίου. Και το πενταετές υποχώρησε στα χαμηλότερα επίπεδα από την ημέρα της έκδοσης του, έπεσε στο 3,88%. Μιλούν για «ράλι» αλλά εμένα δεν μου αρέσουν αυτά. Το δεκαετές έπεσε στο 5,57%, αλλά χρειαζόμαστε χρόνο για σταθερότητα».
(Ως γνωστόν, ο χρόνος δεν δόθηκε. Τον Ιούνιο του 2015 το δεκαετές βρέθηκε στο 12,96, το πενταετές στο 18,78 και το τριετές στο 27,39%! Τον Ιούλιο του 2015, με τα γνωστά ηρωικά και τα δημοψηφίσματα, το δεκαετές σκαρφάλωσε στο 19,27%! Και τον Ιούνιο του 2017 οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πανηγύριζαν επειδή το δεκαετές «έπεσε» στο 5,9, ενώ τον Μάιο του 2017 πανηγύριζαν επειδή πήγε στο 5,56%, που ήταν η αμέσως καλύτερη επίδοση μετά τον Σεπτέμβριο του 2014, που είχαμε φθάσει στο 5,53%. Επί… Σαμαροβενιζέλων, βεβαίως! Χρειάστηκε να φθάσουμε στον Ιούλιο του 2018 για να βρεθούμε γύρω στο 4%, που όλοι καταλαβαίνουν ότι θα το είχαμε πετύχει από το 2015).
«Επίσης», συνέχισε ο Σαμαράς, «σήμερα ανακοινώθηκε αύξηση της τάξης του 27% στην επισκεψιμότητα και του 21% στις εισπράξεις στους 38 κυριότερους αρχαιολογικούς μας χώρους για το τρίμηνο Απριλίου – Ιουνίου 2014. Και στο οκτάμηνο είχαμε 11 εκατομμύρια τουρίστες, 1,5 εκ. περισσότερους από πέρσι. Άρα έχουμε έσοδα. Έχετε τα στοιχεία, έχετε τα επιχειρήματα, πρέπει να αναπνεύσουμε. Πρέπει να γίνει το καλύτερο για τη χώρα. Και αυτό απαιτεί ομαδική δουλειά. Ο Τόμσεν δεν θα είναι στο Παρίσι, αναλαμβάνει διευθυντής Ευρώπης για το ΔΝΤ. Για το ελληνικό πρόγραμμα υπεύθυνος ανέλαβε ο Ρίσι Γκογιάλ. Τέλος πάντων, δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Εμάς μας ενδιαφέρει να βγούμε από το μνημόνιο πριν αρχίσουν τα παρατράγουδα. Όσο μένουμε, τόσο ζητάνε. Δεν είστε πλέον άοπλοι. Είστε εξοπλισμένοι με τα καλά στοιχεία».
Όπως πάντα κράτησα τις σημειώσεις μου και βγήκα να ενημερώσω τους δημοσιογράφους.Αλλά, επίσης όπως πάντα, η δική μου ενημέρωση δεν αρκούσε. Το πρωί διαπίστωσα πως την είχαν πέσει στον Σαμαρά και τον ειρωνεύονταν ότι τάχα μίλησε για «ράλι στην οικονομία».
Άντε πάλι εγώ να διαψεύδω.
(Τώρα πια δεν καταλαβαίνω τι με είχε πιάσει τότε μπας και ξέφευγε καμιά οξεία. Σήμερα, Τσίπρας και Καμμένος μιλάνε για ράλι και στα ομόλογα – που οι ίδιοι είχαν πάει στον Θεό – και στην οικονομία και οι ίδιοι που μας κατηγορούσαν τότε, τώρα τους χειροκροτούν. Τότε, όμως, κάποιοι μου έδιναν τα εύσημα επειδή, λέει, ως έμπειρη δημοσιογράφος το «μάζεψα». Σήμερα, δεν χρειάζεται να «μαζεύει» κανείς τίποτε. Μόνο να… απλώνει και να υπερθεματίζει).
Φυσικά, οι αντίπαλοί μας δεν ενδιαφέρονταν για τις διαψεύσεις.
Δήλωσε ο κ. Καμμένος: «Μετά το success story και τα 2,5 εκατομμύρια ανέργους ο πρωθυπουργός, ο πρωθυπουργός – συνεργός του κ. Βενιζέλου, τόλμησε να χρησιμοποιήσει τον όρο ράλι της οικονομίας σε μια κοινωνία όπου το 50% των καταστημάτων βάζουν λουκέτο, έξι χιλιάδες οικογένειες έχουν χάσει τους δικούς τους επειδή δεν άντεξαν και οι Έλληνες βλέπουν να κατάσχονται τα σπίτια τους. Αποδεικνύεται πλέον ότι είναι ο πρωθυπουργός των τραπεζών και όχι ο πρωθυπουργός των πολιτών. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί τώρα».
Και ο Τσίπρας εκείνη τη μέρα μιλούσε συγχρόνως για «κατάργηση των μνημονίων» και «σταθερή στάση απέναντι στην τρόικα».
Οπότε, δεν άντεξα και απάντησα: «Αφού θα έχουν καταργηθεί τα μνημόνια δεν θα έχει φύγει η τρόικα; Και αφού θα έχει φύγει η τρόικα, πού θα την βρει ο κ. Τσίπρας για να… της κρατήσει σταθερή στάση»;
Στο μεταξύ, έπρεπε να διαψεύσω και μια άλλη φράση που υποτίθεται ότι είπε ο Σαμαράς. Τη φράση «στο Παρίσι δεν πάτε για εκδρομή».
«Ο πρωθυπουργός γνωρίζει τους συνεργάτες του, τους οποίους μάλιστα συνεχάρη που δούλεψαν όλον τον Αύγουστο. Ούτε που διανοήθηκε πως θα το έβλεπαν σαν εκδρομή», έπρεπε να πω το αυτονόητο.
Χυδαίοι συνειρμοί
Στις 28 Αυγούστου, ο κ. Σκουρλέτης, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στον Real fm, δήλωνε: «Μου ήρθε συνειρμικά στο μυαλό ο τίτλος: “Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”».
(Όταν τον Νοέμβριο του 2014 οι συναντήσεις στο Παρίσι επαναλήφθηκαν, τα ίδια είπε και ο Καμμένος: «Η κυβέρνηση θα χορέψει το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι»!)
Στις 29 Αυγούστου, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε: «Η κυβέρνηση προσέρχεται σε έναν ακόμα γύρο διαπραγματεύσεων με την τρόικα έτσι ώστε να αξιολογηθεί θετικά για το ότι εκπλήρωσε τις δεσμεύσεις της προς τους δανειστές, δίχως να έχει να προτείνει κάποια ουσιαστική αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής. Μια κυβέρνηση δεσμευμένη στα μνημόνια και την πολιτική λιτότητας, δεν μπορεί και δεν θέλει να διαπραγματευτεί τις προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας και την προστασία των ασθενέστερων στρωμάτων. Είναι και θα παραμείνει ουραγός των ευρωπαϊκών εξελίξεων και έρμαιο των δανειστών»!
Στις 31 Αυγούστου επανήλθαν: «Εν όψει της προπαρασκευαστικής συνάντησης με την τρόικα στο Παρίσι η κυβέρνηση για άλλη μια φορά ανεβάζει την παράσταση κόκκινες γραμμές, μόνο που όλοι πλέον γνωρίζουν πως τις κόκκινες γραμμές τις βάζουν κάθε φορά οι δανειστές και η κυβέρνηση τις ακολουθεί».
«Δυστυχώς, εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζουν οι φαντασιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που συνεχίζει να επιδίδεται σε ένα ράλι ψεύτικων υποσχέσεων και λεονταρισμών», απάντησα μεταξύ άλλων.
Στις 2 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση στο Παρίσι. Παρόντες, Κλάους Μαζούχ (ΕΚΤ), Ντέκλαν Κοστέλο (Κομισιόν) και Ρίσι Γκογιάλ (ΔΝΤ). Ο υπουργός των Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης παρουσιάζει τα θετικά στοιχεία του επταμήνου. Οι τροϊκανοί αναγνωρίζουν τις επιτυχίες στην οικονομία και το γεγονός ότι βρισκόμαστε εντός στόχων.
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται την επομένη με την προσπάθεια να επικεντρώνεται σε θέματα φοροελαφρύνσεων και αποφυγής απολύσεων.«Να το δείξουν έμπρακτα!»
Ο Σαμαράς είναι στο γραφείο του, στο τηλέφωνο:
«Αναγνώρισαν τις επιτυχίες μας; Να τους πείτε να το δείξουν έμπρακτα. Να σταματήσουν να βάζουν νέα θέματα για να τελειώνουμε μόλις έλθουν στην Αθήνα».
Την ίδια ώρα, αρχίζουν οι ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης. Βρίζουν, βρίζουν, αλλά όλοι το βρίσκουν φυσιολογικό. Σήμερα, έτσι και πεις κουβέντα, σε στήνουν στον τοίχο για «υπονόμευση της εθνικής προσπάθειας».
Η Χρυσή Αυγή:
«Η συγκυβέρνηση της μειοψηφίας μετέβη στο Παρίσι για να προσκυνήσει τα αφεντικά της, τους διεθνείς τοκογλύφους που καταστρέφουν την Ελλάδα. Η Χρυσή Αυγή απαιτεί άρνηση πληρωμής του παράνομου χρέους της χώρας για την διάσωση των Ελλήνων πολιτών που έχουν πληγεί από τα καταστροφικά μνημονιακά μέτρα»
Και οι ΑΝΕΛ:
«Το νέο στριπτίζ Υπουργών στην τρόικα που γίνεται αυτή τη φορά στη γαλλική πρωτεύουσα, όπως και τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ότι με τις εκεί δήθεν διαπραγματεύσεις έρχονται καλύτερες φορολογικές μέρες, είναι συνυφασμένα με το Παρίσι που, ως γνωστόν, διακρίνεται για τέτοια θεάματα».
Μέσα στη γενική σύγχυση, ανακοίνωση εξέδωσε και ο… ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού! Καλούσαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία του ΔΝΤ στο Παρίσι, για τις 3 Σεπτεμβρίου. «Η Τρόικα είναι ανεπιθύμητη και στο Παρίσι», διακηρύσσουν!
«Έχει βγάλει ανακοίνωση εναντίον σου και ο ΣΥΡΙΖΑ Παρισίων», λέω στον Σαμαρά.
«Ε, καλά, πρώτη φορά είναι που βγάζει ανακοίνωση εναντίον μου ο ΣΥΡΙΖΑ; Μην μου τρως τον χρόνο μου».
(Αυτό το «μην μου τρως τον χρόνο μου» μου το κόλλησε και μένα. Και μια φορά που το είπα κάπου, έλαβα την απάντηση «λες και ακούω τον Σαμαρά!)
«Δεν κατάλαβες», του λέω. «Όχι απλά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού! Θα κάνουν διαδήλωση αύριο έξω από τα γραφεία του ΔΝΤ στο Παρίσι».
«Βρε, δεν πάνε και στην Αψίδα του Θριάμβου»!
«Έχει και ΣΥΡΙΖΑ Παρισίων;», ρωτάει. Κάτι θέλει να σχολιάσει, αλλά έχει το νου του στο τηλέφωνο. «Βρε, δεν πάνε και στην Αψίδα του Θριάμβου. Να βγούμε όσο είναι καιρός! Αυτό μόνο!».
Λίγο μετά δίνω συνέντευξη στον Ν. Χατζηνικολάου στον Real Fm:
«Βλέπω βγήκαν και οι Μαρίες Αντουανέτες των Παρισίων, τώρα. Ας μοιράσουν λίγο παντεσπάνι, αφού δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Έχουμε ΣΥΡΙΖΑ Λονδίνου, ΣΥΡΙΖΑ Παρισίων, ΣΥΡΙΖΑ Ν. Υόρκης…», λέω.
Οπότε μου απάντησε ο… ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γαλλίας. Και με αποκαλούν «επιθεωρητή-κυβερνητική εκπρόσωπο Βούλτεψη-Ιαβέρη»!
Και βέβαια, και ο ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού, που μας θυμίζει το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ» – τι τους νοιάζει, αυτοί στη Γαλλία θα έχουν πάντα ευρώ.
«Πού βρισκόμαστε;», τηλεφωνεί πάλι ο Τσούτσιας.
«Στις Βερσαλλίες», του απαντώ.
«Εντάξει, αυτό ήθελα να σιγουρέψω», λέει και κλείνει βιαστικά. Είναι πια βέβαιο ότι το κάνει για να παίρνει τέτοιου είδους απαντήσεις.
Στις 4 Σεπτεμβρίου εκδίδεται η κοινή ανακοίνωση της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, που εκδίδεται από την έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στην Ουάσιγκτον:
«Επιλεγμένο προσωπικό από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) συναντήθηκε με εκπροσώπους των ελληνικών αρχών στο Παρίσι, από τις 2 έως τις 4 Σεπτεμβρίου. Διεξήχθησαν παραγωγικές συζητήσεις σε ορισμένα θέματα-κλειδιά για την επικείμενη αξιολόγηση του ελληνικού οικονομικού προγράμματος. Η πλήρης αποστολή αναμένεται να φθάσει στην Αθήνα στα τέλη Σεπτεμβρίου».
Η ελληνική αντιπροσωπεία σημειώνει ότι τέθηκαν όλα τα θέματα – φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές, τα εργασιακά, το θέμα των πλειστηριασμών, τα κόκκινα δάνεια, ο ΕΝΦΙΑ, το θέμα του χρέους.
Στην Αθήνα, βέβαια, το βιολί τους.
Α, να μην το ξεχάσω. Στις 2 Σεπτεμβρίου, ο κ. Τσίπρας είχε συναντηθεί με το προεδρείο του ΣΕΒ και είχε παρουσιάσει τη στρατηγική του για την έξοδο από την κρίση. Εκείνες τις μέρες είχε συμφωνήσει και με τον ΣΕΒ και με την ΑΔΕΔΥ και με όποιον συναντούσε. Τζάμπα ήταν άλλωστε!
Τον Απρίλιο του 2015, τηλεφωνώ στον Σαμαρά: «Το Brussels Group, έφυγε από τις Βρυξέλλες και μετακόμισε στο Παρίσι, στη γνωστή Βίλλα Σαϊντ του ΟΟΣΑ», του λέω.
«Πότε έγινε αυτό; Δεν το είδα πουθενά!», απαντάει.
«Πού να το δεις. Ανακοινώθηκε με μια αράδα και αποδόθηκε σε τεχνικούς λόγους».
«Εντάξει, αλλά δεν είδα σχόλια», επιμένει. «Εμάς μας είχαν τρελάνει. Μας έλεγαν για «Βατερλό των Παρισίων», για «τελευταίο ταγκό στο Παρίσι», διαδήλωνε ο ΣΥΡΙΖΑ Παρισίων που τους είχες αποκαλέσει Μαρίες Αντουανέτες, έλεγαν ότι μας γείωσε η Κομισιόν και θα μας μείνει το Παρίσι. Δεν είδα τίποτε. Προφανώς τώρα είναι εθνική προδοσία να κριτικάρεις τις προσπάθειες της κυβέρνησης», έβγαλε το συμπέρασμα.
«Ναι, ναι, τώρα η τρόικα έπαψε να είναι ανεπιθύμητη στο Παρίσι…», σχολίασα. «Πάνε και οι Αντουανέτες, μοιράζουν παντεσπάνι»…
Τελικά, όπως φαίνεται, είχαν βρει τον δρόμο για την… Αψίδα του Θριάμβου!
*H Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β΄ Αθηνών, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος
http://thepresident.gr