[Και φυσικά ο Πετρουλάκης δεν έχει καμία σχέση με υπόκοσμο Κουρτάκη! Ο Πετρουλάκης άσκησε κριτική, έστω και με χαρακτηρισμούς, ενώ ο αλήτης Κουρτάκης έκανε ότι κάνουν οι εκβιαστές: Υπονόησε διάφορα για το παιδί Καμμένου και απείλησε με αποκαλύψεις το Σάββατο... κλασικός δημοσιογραφικός εκβιασμός! Υπονοούν ότι θα κάνουν αποκαλύψεις που δεν κάνουν ποτέ!]
Γράφει ο κ. Μητσοτάκης:
«Στην πολιτική μου πορεία έχω δεχθεί πολλές προσωπικές επιθέσεις, συχνά στα όρια της χυδαιότητας και σίγουρα πέρα από τα πλαίσιο της θεμιτής πολιτικής κριτικής. Μέχρι σήμερα δεν έχω στραφεί ποτέ δικαστικά εναντίον οποιουδήποτε. Και δεν το έκανα γιατί πιστεύω βαθιά ότι όσοι έχουμε θέσεις ευθύνης και θέσεις εξουσίας πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την κριτική. Έστω και αν μερικές φορές είναι κακοπροαίρετη.
Ασφαλώς κάθε πολιτικός, όπως κάθε πολίτης, έχει δικαίωμα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αν θεωρήσει ότι μια επίθεση που δέχεται δεν συνιστά πολιτική κριτική, αλλά συκοφαντία. Όμως αυτή η διάκριση πρέπει να γίνεται από τον πολιτικό με πολύ αυστηρά κριτήρια.
Ακριβώς για να μην κατηγορηθεί ότι εκμεταλλεύεται την ισχύ του για να περιορίσει την κριτική την οποία αναπόφευκτα κάθε πολιτικός δέχεται.
Ξαναδιάβασα με προσοχή το επίμαχο κείμενο του Ανδρέα Πετρουλάκη για τον Πάνο Καμμένο. Είναι σκληρό αλλά, κατά την άποψή μου, δεν ξεφεύγει από το πλαίσιο του πολιτικού ελέγχου από έναν αρθρογράφο ο οποίος είχε το θάρρος ενυπόγραφα να εκφράσει την άποψή του.
Το ότι επελέγη αγωγή και όχι η μήνυση, αλλά και το γεγονός ότι ζητείται ως αποζημίωση το εξωφρενικό ποσό του 1 εκατομμυρίου δείχνει ότι ο στόχος δεν είναι η ηθική αποκατάσταση του κ. Καμμένου – η οποία θα μπορούσε να επιτευχθεί με ένα εξώδικο ή με απλή μήνυση – αλλά η εξόντωση του συγκεκριμένου δημοσιογράφου και η τρομοκράτηση των υπολοίπων.
Είναι ενδεικτικό μιας επικίνδυνης, αυταρχικής και ηθικά και πολιτικά απαράδεκτης αντίληψης που όλο και περισσότερο φαίνεται να ενστερνίζεται όχι μόνο ο κ. Καμμένος προσωπικά, αλλά και συνολικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την αντίληψη. Μαζί με κάθε δημοκρατικό πολίτη, από όποιο χώρο και αν αυτός προέρχεται.
Στην Ελλάδα του 2017, η ελευθερία γνώμης και η άσκηση κριτικής στην εξουσία είναι αδιαπραγμάτευτα. Όσο και αν κάποιοι επιδιώκουν το αντίθετο.
Ο έλεγχος της εξουσίας είναι προϋπόθεση της Δημοκρατίας.
Βάστα γερά λοιπόν Ανδρέα. Δεν σε γνωρίζω καλά προσωπικά και σίγουρα δεν ανήκεις στο χώρο που έχω την τιμή να εκπροσωπώ. Μην αφήσεις κανένα να περιορίσει τη δημιουργικότητα σου και να φιμώσει τη γνώμη σου.
Και βαστάτε γερά και όλοι όσοι έχετε το θάρρος να λέτε τη γνώμη σας ενυπόγραφα και να μπαίνετε στην κονίστρα του δημόσιου διαλόγου. Δεν είστε μόνοι σας».
Ασφαλώς κάθε πολιτικός, όπως κάθε πολίτης, έχει δικαίωμα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αν θεωρήσει ότι μια επίθεση που δέχεται δεν συνιστά πολιτική κριτική, αλλά συκοφαντία. Όμως αυτή η διάκριση πρέπει να γίνεται από τον πολιτικό με πολύ αυστηρά κριτήρια.
Ακριβώς για να μην κατηγορηθεί ότι εκμεταλλεύεται την ισχύ του για να περιορίσει την κριτική την οποία αναπόφευκτα κάθε πολιτικός δέχεται.
Ξαναδιάβασα με προσοχή το επίμαχο κείμενο του Ανδρέα Πετρουλάκη για τον Πάνο Καμμένο. Είναι σκληρό αλλά, κατά την άποψή μου, δεν ξεφεύγει από το πλαίσιο του πολιτικού ελέγχου από έναν αρθρογράφο ο οποίος είχε το θάρρος ενυπόγραφα να εκφράσει την άποψή του.
Το ότι επελέγη αγωγή και όχι η μήνυση, αλλά και το γεγονός ότι ζητείται ως αποζημίωση το εξωφρενικό ποσό του 1 εκατομμυρίου δείχνει ότι ο στόχος δεν είναι η ηθική αποκατάσταση του κ. Καμμένου – η οποία θα μπορούσε να επιτευχθεί με ένα εξώδικο ή με απλή μήνυση – αλλά η εξόντωση του συγκεκριμένου δημοσιογράφου και η τρομοκράτηση των υπολοίπων.
Είναι ενδεικτικό μιας επικίνδυνης, αυταρχικής και ηθικά και πολιτικά απαράδεκτης αντίληψης που όλο και περισσότερο φαίνεται να ενστερνίζεται όχι μόνο ο κ. Καμμένος προσωπικά, αλλά και συνολικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την αντίληψη. Μαζί με κάθε δημοκρατικό πολίτη, από όποιο χώρο και αν αυτός προέρχεται.
Στην Ελλάδα του 2017, η ελευθερία γνώμης και η άσκηση κριτικής στην εξουσία είναι αδιαπραγμάτευτα. Όσο και αν κάποιοι επιδιώκουν το αντίθετο.
Ο έλεγχος της εξουσίας είναι προϋπόθεση της Δημοκρατίας.
Βάστα γερά λοιπόν Ανδρέα. Δεν σε γνωρίζω καλά προσωπικά και σίγουρα δεν ανήκεις στο χώρο που έχω την τιμή να εκπροσωπώ. Μην αφήσεις κανένα να περιορίσει τη δημιουργικότητα σου και να φιμώσει τη γνώμη σου.
Και βαστάτε γερά και όλοι όσοι έχετε το θάρρος να λέτε τη γνώμη σας ενυπόγραφα και να μπαίνετε στην κονίστρα του δημόσιου διαλόγου. Δεν είστε μόνοι σας».