Όταν πριν τριάντα μήνες ο αρχηγός του Επαναστατικού Αγώνα πέφτει στο Μοναστηράκι στα χέρια των διωκτών του, η Πόλα Ρούπα εξαφανίζεται. Η φυγή της δεν είναι τυχαία καθώς βάζει σε εφαρμογή ένα Plan b που έχει στήσει με το Νίκο Μαζιώτη και περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες. Από το πως θα κινείται, που θα βρίσκει χρήματα, τι θα γίνει με το ανήλικο παιδί, πως θα επικοινωνεί με το σύντροφο της και κυρίως πως, μόλις ξεθυμάνουν οι έρευνες της Αντιτρομοκρατικής, θα τον βγάλει από τη φυλακή.
Αυτό το σχέδιο αποκωδικοποίησαν οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής για να φτάσουν στα ίχνη τη Ρούπα και να την συλλάβουν σήμερα το πρωί στην Ηλιούπολη. Πληροφορίες λένε πως η 48χρονη έφυγε από το Μαρούσι έχοντας στη διάθεση της έξι πλαστές ταυτότητες, χρήματα για τα πρώτα έξοδα, στη συνέχεια πρόσβαση στο “επαναστατικό ταμείο” και φυσικά δυνατότητα χρησιμοποίησης του οπλισμού του Επαναστατικού Αγώνα αν και όποτε κριθεί σκόπιμο.
Αργά το μεσημέρι της Πέμπτης μετά τη σύλληψή της η Π. Ρούπα, οδηγήθηκε ενώπιον του εισαγγελέα εκτελέσεως ποινών στο Εφετείο της Αθήνας, προκειμένου να εκτελεστούν οι δύο καταδικαστικές αποφάσεις που εκκρεμούσαν σε βάρος της.
Αμέσως μετά η εισαγγελία Εφετών διέταξε την κράτηση της Πόλα Ρούπα στις φυλακές Κορυδαλλού λόγω των καταδικαστικών αποφάσεων. Προς το παρόν πάντως παραμένει κρατούμενη στη ΓΑΔΑ.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Π. Ρούπα, ενώπιον της εισαγγελέως εκτελέσεως ποινών μίλησε μόνο για το ανήλικο παιδί της και ζήτησε να αναλάβει την φροντίδα του η μητέρα της και η αδελφή της.
Οι δυο αποφάσεις
Σε βάρος της καταζητούμενης συντρόφου του Ν. Μαζιώτη, έχουν εκδοθεί δυο καταδικαστικές αποφάσεις, οι οποίες και εκτελέστηκαν σήμερα.
Η μία απόφαση εκδόθηκε το 2013 και αφορά την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε από το Ε΄ Τριμελες Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών και με αυτή η Π. Ρούπα καταδικάστηκε σε συνολική ποινή κάθειρξης 50 ετών και έξι μηνών ( εκτιτέα 25 έτη).
Η δεύτερη απόφαση εκδόθηκε το 2016 από το ΣΤ΄ Τριμελές Εφετείο Αθηνών. Με αυτή την απόφαση επιβλήθηκε στην Π. Ρούπα, συνολική ποινή φυλάκισης έντεκα 11 ετών (εκτιτέα 10 ετη), σχετικά με έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού την 10 Απριλίου 2014, έξω από τα γραφεία της Τράπεζας της Ελλάδος.
Την ευθύνη την ευθύνη είχε αναλάβει με προκήρυξη της η οργάνωση Επαναστατικός Αγών.
«Πηγή» που έχει πρόσβαση στο φάκελο Μαζιώτη, αναφέρει πως η Αντιτρομοκρατική είχε καταφέρει χρονικά γύρω στις ημέρες των Χριστουγέννων να ανιχνεύσει κινήσεις της Πόλας Ρούπα. Είναι η δεύτερη φορά που εντοπίζουν τις κινήσεις της καθώς την πρώτη ήταν 10 μήνες νωρίτερα, τότε που αναζητούσε κατάλυμα στην ευρύτερη περιοχή της Τραγάνας Φθιώτιδας καταφέρνοντας μάλιστα μέσω ενός συνδέσμου να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την «αποφυλάκιση» του συντρόφου της αλλά και άλλων ανταρτών πόλης.
Σύμφωνα με συγγεντή κατοίκου της Ηλιούπολης που έμενε κοντά στο σπίτι της Ρούπα η 48χρονη έμενε εκεί για «κανά-δυό χρόνια». «Την κοπέλα η αδελφή μου την έβελεπε και της έκανε εντύπωση πόσο ήσυχη ήταν. Δεν είχε δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, ούτε είχε σχέσεις με τη γειτονιά» πρόσθεσε.
Άλλαζε λουκ, ταυτότητες και σπίτια
Σχετικά νωρίς οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής κατάφεραν να διαπιστώσουν πως η Ρούπα δεν κινούνταν όπως αρχικά εκτιμούσαν μαζί με το ανήλικο παιδί της αλλά το είχε αφήσει σε ένα φιλικό πρόσωπο και το επισκεπτόταν αρκετά συχνά προκειμένου να περνά χρόνο μαζί του και να φροντίζει για την ανατροφή του. Αρχικά, δηλαδή το καλοκαίρι του 2014, όταν συνελήφθη ο Μαζιώτης, βρήκε καταφύγιο σε σπίτι – ρεζέρβα της Αττικής. Εκεί λούφαξε για αρκετές εβδομάδες πριν εμφανιστεί ξανά με νέο λουκ και προορισμό την Πελοπόννησο. «Τόσο η Πώλα Ρούπα όσο και ο Νίκος Μαζιώτης, είναι εξαιρετικά ευφυή άτομα με μεγάλη εμπειρία στο λεγόμενο ζην επικινδύνως και το modus vivendi των κυνηγημένων. Γνωρίζοντας ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί ένας από τους δύο να συλληφθεί είχαν εκπονήσει σχέδιο έκτακτης ανάγκης με την προοπτική σε σύντομο χρονικό διάστημα ο ένας να φροντίσει για την απελευθέρωση του άλλου» αναφέρει αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ και προσθέτει «οι εκτιμήσεις αλλά και οι πληροφορίες μας συγκλίνουν στο ότι κάθε δύο μήνες αλλάζει κατάλυμα. Μέχρι στιγμής, φέρεται να έχει χρησιμοποιήσει τουλάχιστον τέσσερις από τις έξι ταυτότητες».
Σύμφωνα με την επίσημα ανακοίνωση της Αστυνομίας, για τη ναύλωση του ελικοπτέρου η Ρούπα χρησιμοποίησε ένα πλαστό δελτίο ταυτότητας, όχι καλής ποιότητας με τα στοιχεία Χριστίνα Αρβανίτη με ημερομηνία γέννησης 20-04-1971 στην Αθήνα και αριθμό ΑΒ288196, εκδοθέν από το Τμήμα Ασφαλείας Χολαργού. Οι περιγραφές του πιλότου, του τελευταίου δηλαδή ανθρώπου που την είδε είναι αδύνατη, με κοντά ξανθά μαλλιά, φορούσε περούκα με μακριά καστανά μαλλιά μέχρι το ύψος των ώμων. Φορούσε μαύρο κολάν, λευκό παλτό με λευκή ζώνη και μαύρα παπούτσια ενώ κρατούσε μαύρη γυναικεία γυαλιστερή τσάντα και μια χειραποσκευή. Ενδεικτικό της ικανότητας της Ρούπα να μεταμορφώνεται είναι το ότι ο χειριστής του ελικοπτέρου που νοίκιασε για να βγάλει το Μαζιώτη από τη φυλακή, αν και έμπειρος πρώην αστυνομικός δεν κατάφερε να την αναγνωρίσει.
Όλα δείχνουν πως το κρίσιμο 30λεπτο, από τη στιγμή δηλαδή που επιβιβάστηκε στο ελικόπτερο μέχρι να φθάσει η Αστυνομία στο σημείο, η Ρούπα κατάφερε να επικοινωνήσει με σύνδεσμό ο οποίος κινούνταν στην περιοχή στη περίπτωση που κάτι πάει στραβά για να τη μεταφέρει από το σημείο, στο σπίτι που έχει νοικιάσει στην περιοχή της Τραγάνας. Ο άνθρωπος αυτός, φέρεται να έχει διαύλους επικοινωνίας με τον πλέον καταζητούμενο Έλληνα Βασίλη Παλαιοκώστα και είναι ένας από τους δύο με τρεις ανθρώπους με τους οποίους η Ρούπα έχει επαφή και θα τη βοηθούσαν να φέρει σε πέρας την αποστολή “εναέριος Γοργοπόταμος”.
Χρειάστηκε όπως λένε οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής να περάσει αρκετό διάστημα μέχρι ο Μαζιώτης και η Ρούπα να έχουν την πρώτη τους επαφή. Και αυτό γιατί οι κανόνες συνομωτικότητας λένε ότι ειδικά τον πρώτο καιρό τα τηλέφωνα είναι επικίνδυνος τρόπος και μπορεί να “κλέψουν” πληροφορίες και το στίγμα. Στη συνέχεια βρέθηκε, λένε οι αστυνομικοί, τρόπος για να γίνονται κάποιες όχι πολύ συχνές επαφές αρχικά μέσω τρίτων προσώπων και στη συνέχεια μέσω των εφαρμογών whatsapp και viber. Τα κείμενα που έφευγαν από το ένα τηλέφωνο στο άλλο ήταν κωδικοποιημένα στην αραβική γλώσσα προκειμένου να μην μπορούν να γίνονται αντιληπτά τα όσα έλεγαν από τους αναλυτές της Αστυνομίας.
Οι ληστείες
Σύμφωνα με την επίσημα ανακοίνωση της Αστυνομίας, για τη ναύλωση του ελικοπτέρου η Ρούπα χρησιμοποίησε ένα πλαστό δελτίο ταυτότητας, όχι καλής ποιότητας με τα στοιχεία Χριστίνα Αρβανίτη με ημερομηνία γέννησης 20-04-1971 στην Αθήνα και αριθμό ΑΒ288196, εκδοθέν από το Τμήμα Ασφαλείας Χολαργού. Οι περιγραφές του πιλότου, του τελευταίου δηλαδή ανθρώπου που την είδε είναι αδύνατη, με κοντά ξανθά μαλλιά, φορούσε περούκα με μακριά καστανά μαλλιά μέχρι το ύψος των ώμων. Φορούσε μαύρο κολάν, λευκό παλτό με λευκή ζώνη και μαύρα παπούτσια ενώ κρατούσε μαύρη γυναικεία γυαλιστερή τσάντα και μια χειραποσκευή. Ενδεικτικό της ικανότητας της Ρούπα να μεταμορφώνεται είναι το ότι ο χειριστής του ελικοπτέρου που νοίκιασε για να βγάλει το Μαζιώτη από τη φυλακή, αν και έμπειρος πρώην αστυνομικός δεν κατάφερε να την αναγνωρίσει.
Όλα δείχνουν πως το κρίσιμο 30λεπτο, από τη στιγμή δηλαδή που επιβιβάστηκε στο ελικόπτερο μέχρι να φθάσει η Αστυνομία στο σημείο, η Ρούπα κατάφερε να επικοινωνήσει με σύνδεσμό ο οποίος κινούνταν στην περιοχή στη περίπτωση που κάτι πάει στραβά για να τη μεταφέρει από το σημείο, στο σπίτι που έχει νοικιάσει στην περιοχή της Τραγάνας. Ο άνθρωπος αυτός, φέρεται να έχει διαύλους επικοινωνίας με τον πλέον καταζητούμενο Έλληνα Βασίλη Παλαιοκώστα και είναι ένας από τους δύο με τρεις ανθρώπους με τους οποίους η Ρούπα έχει επαφή και θα τη βοηθούσαν να φέρει σε πέρας την αποστολή “εναέριος Γοργοπόταμος”.
Χρειάστηκε όπως λένε οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής να περάσει αρκετό διάστημα μέχρι ο Μαζιώτης και η Ρούπα να έχουν την πρώτη τους επαφή. Και αυτό γιατί οι κανόνες συνομωτικότητας λένε ότι ειδικά τον πρώτο καιρό τα τηλέφωνα είναι επικίνδυνος τρόπος και μπορεί να “κλέψουν” πληροφορίες και το στίγμα. Στη συνέχεια βρέθηκε, λένε οι αστυνομικοί, τρόπος για να γίνονται κάποιες όχι πολύ συχνές επαφές αρχικά μέσω τρίτων προσώπων και στη συνέχεια μέσω των εφαρμογών whatsapp και viber. Τα κείμενα που έφευγαν από το ένα τηλέφωνο στο άλλο ήταν κωδικοποιημένα στην αραβική γλώσσα προκειμένου να μην μπορούν να γίνονται αντιληπτά τα όσα έλεγαν από τους αναλυτές της Αστυνομίας.
Οι ληστείες
Για τη Ρούπα οι πληροφορίες λένε πως εμπλέκεται σε ληστείες για την ενίσχυση του «επαναστατικού ταμείου». Συγκεκριμένα το μεσημέρι της Τετάρτης 14 Σεπτεμβρίου στη ληστεία με λεία 180.000 ευρώ από υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Μαλεσίνα καθώς υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις ότι μια από τις δύο γυναίκες που απείλησαν τους ταμίες της τράπεζας ήταν η καταζητούμενη Πόλα Ρούπα. Για την άλλη δεν υπάρχει – προς το παρόν – εκτίμηση. Η συγκεκριμένη τράπεζα είχε γίνει στόχος ληστών άλλες τρεις φορές, όμως σε καμία από αυτές οι κινήσεις των δραστών δεν μοιάζουν με αυτές που κατέγραψε το κλείστο κύκλωμα των καμερών ασφαλείας την Τετάρτη. Όπως λένε αστυνομικές πηγές ο τρόπος των δύο γυναικών και του άνδρα που τις βοήθησε στη διαφυγή τους ταιριάζουν πιο πολύ σε άτομα που προέρχονται από το αντάρτικο πόλης και λιγότερο σε άτομα του κοινού ποινικού δικαίου.
Για τη δεύτερη ληστεία δεν υπάρχει καμία αμφιβολία καθώς η ίδια σε επιστολή που ανέβασε στο διαδίκτυο στης 8 Μαρτίου του 2016 περιγράφει με λεπτομέρειες το σκηνικό : «Κάθε ενέργεια που κάνω αφορά μια πράξη που σχετίζεται με έναν πολιτικό σχεδιασμό. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία που πραγματοποίησα τον περασμένο Ιούνιο. Με αυτά τα χρήματα εξασφάλισα εκτός από την επιβίωσή μου στην "παρανομία", την οργάνωση της δράσης μου και την χρηματοδότηση της επιχείρησης για την απελευθέρωση του Νίκου Μαζιώτη και άλλων πολιτικών κρατουμένων από τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Ο λόγος που αναφέρομαι σε αυτή την απαλλοτρίωση (ποσώς με ενδιαφέρει το ποινικό σκέλος αυτής της αποδοχής), είναι γιατί αυτή την στιγμή θεωρώ απολύτως αναγκαίο να γνωστοποιήσω τον τρόπο λειτουργίας μου στο ζήτημα της ασφάλειας πολιτών, οι οποίοι σε κάποιες στιγμές τυγχάνει να εμπλέκονται σε επαναστατικές δράσεις που συμμετέχω, αλλά και της οπτικής μου για αυτό το ζήτημα με αφορμή -τηρουμένων πάντα των αναλογιών- την απόπειρα απόδρασης. Στην περίπτωση της απαλλοτρίωσης της τράπεζας Πειραιώς αυτό που ανέφερα στις υπαλλήλους την στιγμή που μπήκαμε στην τράπεζα, ήταν να μην πατήσουν συναγερμό γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την δική τους ασφάλεια, μιας και εγώ δεν ήμουν διατεθειμένη να φύγω από την τράπεζα χωρίς τα χρήματα. Ούτε τις απείλησα ούτε θα κινδύνευαν ποτέ από εμένα. Αν κινδύνευαν θα ήταν από την αστυνομία στην περίπτωση που θα κατέφθανε στο σημείο και είχαμε πλέον ένοπλη συμπλοκή. Και η άφιξη της αστυνομίας θα γινόταν μόνο στην περίπτωση που κάποια από τις υπαλλήλους πατούσε τον συναγερμό της τράπεζας. Αυτή ήταν η εξέλιξη που και οι ίδιες ήθελαν να αποφύγουν...”.
Για τη δεύτερη ληστεία δεν υπάρχει καμία αμφιβολία καθώς η ίδια σε επιστολή που ανέβασε στο διαδίκτυο στης 8 Μαρτίου του 2016 περιγράφει με λεπτομέρειες το σκηνικό : «Κάθε ενέργεια που κάνω αφορά μια πράξη που σχετίζεται με έναν πολιτικό σχεδιασμό. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία που πραγματοποίησα τον περασμένο Ιούνιο. Με αυτά τα χρήματα εξασφάλισα εκτός από την επιβίωσή μου στην "παρανομία", την οργάνωση της δράσης μου και την χρηματοδότηση της επιχείρησης για την απελευθέρωση του Νίκου Μαζιώτη και άλλων πολιτικών κρατουμένων από τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Ο λόγος που αναφέρομαι σε αυτή την απαλλοτρίωση (ποσώς με ενδιαφέρει το ποινικό σκέλος αυτής της αποδοχής), είναι γιατί αυτή την στιγμή θεωρώ απολύτως αναγκαίο να γνωστοποιήσω τον τρόπο λειτουργίας μου στο ζήτημα της ασφάλειας πολιτών, οι οποίοι σε κάποιες στιγμές τυγχάνει να εμπλέκονται σε επαναστατικές δράσεις που συμμετέχω, αλλά και της οπτικής μου για αυτό το ζήτημα με αφορμή -τηρουμένων πάντα των αναλογιών- την απόπειρα απόδρασης. Στην περίπτωση της απαλλοτρίωσης της τράπεζας Πειραιώς αυτό που ανέφερα στις υπαλλήλους την στιγμή που μπήκαμε στην τράπεζα, ήταν να μην πατήσουν συναγερμό γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την δική τους ασφάλεια, μιας και εγώ δεν ήμουν διατεθειμένη να φύγω από την τράπεζα χωρίς τα χρήματα. Ούτε τις απείλησα ούτε θα κινδύνευαν ποτέ από εμένα. Αν κινδύνευαν θα ήταν από την αστυνομία στην περίπτωση που θα κατέφθανε στο σημείο και είχαμε πλέον ένοπλη συμπλοκή. Και η άφιξη της αστυνομίας θα γινόταν μόνο στην περίπτωση που κάποια από τις υπαλλήλους πατούσε τον συναγερμό της τράπεζας. Αυτή ήταν η εξέλιξη που και οι ίδιες ήθελαν να αποφύγουν...”.
Δημήτρης Πώποτας, Άρια Καλύβα, Βασιλική Κόκκαλη
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ