12 Μαρτίου 2017

Αν ήταν CEO ο Αλ. Τσίπρας...

Ας υποθέσουμε ότι είστε ιδιοκτήτης μιας μεγάλης εταιρείας που έχει δεινοπαθήσει στα χρόνια της κρίσης. Κι ότι ενώ η εικόνα που έχετε εσείς για την εταιρεία σας είναι ότι παραπαίει, ο διευθύνων σύμβουλος –CEO ελληνιστί– ξαφνικά ανακοινώνει ότι τα οικονομικά της δεδομένα είναι εξαιρετικά.
Συγκαλεί μάλιστα το Δ.Σ. και ανακοινώνει ότι το 2016 η εταιρεία σας είχε απροσδόκητα κέρδη προβαίνοντας στην πρόβλεψη ότι θα τα πάει περίφημα και το 2017.

Αλίμονο όμως. Πριν περάσει μία ώρα από τις θριαμβολογίες, ένας ανεξάρτητος οίκος, που παρακολουθεί την εταιρεία, προβαίνει και εκείνος σε ανακοινώσεις. Και διαψεύδει πλήρως τον διευθύνοντα σύμβουλο, καθώς αποκαλύπτει ότι η επιχείρησή σας όχι μόνον δεν είχε κέρδη το 2016, αλλά ότι εμφάνισε εκτεταμένες ζημίες ειδικά στο τελευταίο τρίμηνο, που την καθιστά ζημιογόνο όλο το προηγούμενο έτος. Η ιστορία ολοκληρώνεται με ακόμη πιο απρόσμενο τρόπο. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας αντί να ζητήσει συγγνώμη εκ μέρους του CEO, πετάει το μπαλάκι στον οικονομικό διευθυντή. «Εκείνον πρέπει να ρωτήσετε αν γνώριζε τα δεδομένα», λέει στους μετόχους, υπονοώντας ότι ο οικονομικός διευθυντής είτε είναι ανίκανος είτε ότι σκόπιμα δεν ενημέρωσε τον CEO για να τον εκθέσει.

Συγγνώμη για τη φράση, αλλά ούτε σε οίκο ανοχής δεν θα μπορούσαν να συμβούν όσα παρακολουθούμε πια στη χώρα. Ο δε λόγος που επέλεξα να εμφανίσω τον κ. Τσίπρα ως CEO, τον κ. Τσακαλώτο ως οικονομικό διευθυντή και τον κ. Τζανακόπουλο ως εκπρόσωπο εταιρείας είναι γιατί μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο στα ψιλά πέρασε και αυτό το περιστατικό, σαν όντως να μας ψεκάζουν.

Ξαναγράφω εν συντομία τα γεγονότα. Ο πρωθυπουργός όχι μόνον αποδείχθηκε ότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα για την πορεία της οικονομίας, αλλά δεν έκρινε καν ότι υπάρχει ανάγκη να κάνει κάτι γι’ αυτό όταν τον «άδειασε» η Στατιστική Υπηρεσία. Η οποία δεν βγάζει βέβαια μόνη της τα στοιχεία, αλλά τα αντλεί από την κυβέρνηση. Επομένως είτε ο κ. Τσίπρας δεν είχε τη στοιχειώδη προνοητικότητα να μάθει τα επικαιροποιημένα δεδομένα που έστειλαν οι υπηρεσίες της κυβέρνησης στην ΕΛΣΤΑΤ είτε –ακόμη χειρότερα– τού δόθηκαν λάθος στοιχεία. Πράγμα που σημαίνει πως ούτε ο κ. Τσακαλώτος έχει πλήρη εικόνα για την πορεία της οικονομίας, και κατά τα άλλα θέλει να μας πείσει ότι διαπραγματεύεται επ’ ωφελεία μας ανθυπολεπτομέρειες με την τρόικα.

Δεν ξέρω αν αποτυπώνω όσο θα ’θελα τα αισθήματά μου, αλλά θεωρώ το περιστατικό αυτό την επιτομή της παράνοιας που ζούμε. Διότι ενόσω όλοι αναρωτιόμαστε πώς θα ανταποκριθούμε στον Αρμαγεδδώνα των φόρων της ανερμάτιστης αυτής κυβέρνησης, αποδεικνύεται ότι ο επικεφαλής της και ο υπουργός Οικονομικών δεν έχουν ιδέα για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας, ενώ το αυτονόητο θα ήταν να ενημερώνονται νυχθημερόν π.χ. από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Πόσο μάλλον όταν απ’ τις ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ αναπόφευκτα θα αναθεωρηθούν όλες οι προβλέψεις και για το 2017 και επομένως θα αναπροσδιοριστούν οι φόροι που διαρκώς μας επιβάλλονται. «Τώρα κατάλαβες ότι η χώρα κυβερνάται στην τύχη;» θα αναρωτηθούν κάποιοι. Προφανώς όχι. Απλά επέλεξα να γράψω σήμερα τα αυτονόητα, γιατί μου φαίνεται απίστευτο πόσο... μυθικό απεδείχθη τελικά το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Ο κ. Τσακαλώτος παραμένει χαλαρά στη θέση του, ενώ ο κ. Τζανακόπουλος τον εξευτελίζει με προφανή εντολή του κ. Τσίπρα και όλοι μαζί θέλουν να βγάλουν τους δημοσιογράφους τρελούς, επειδή αναδεικνύουν όσα συμβαίνουν.

Ξέρετε πού έχω καταλήξει; Ο πραγματικός λόγος που δεν κλείνουν την αξιολόγηση είναι γιατί τρέμουν στην ιδέα πως το μόνο που θα τους απομείνει τότε είναι να εφαρμόσουν μέτρα που μια ζωή πολεμούσαν με την ιδεοληψία τους και τώρα αντιλαμβάνονται ότι είναι μονόδρομος για τη σωτηρία της χώρας. Δεν αναβάλλουν, όμως, μόνο γι’ αυτό τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Αλλά γιατί δεν έχουν τίποτα απολύτως να αντιπροτείνουν. Προτιμούν να παραμένουν αυτοεξευτελιζόμενοι στην εξουσία, γιατί κατά βάθος γνωρίζουν ότι ζουν το οριστικό τέλος των ψευδαισθήσεών τους. Γι’ αυτό και εφευρίσκουν διαρκώς εχθρούς αρνούμενοι να αποδεχθούν ότι η χώρα θα είχε ήδη γυρίσει σελίδα από το 2015 αν δεν ενέμεναν στις εφηβικές αυταπάτες τους.

Κατά τα λοιπά, θέλησα να σας υπενθυμίσω ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της «εταιρείας», γιατί κι αυτό κοντεύουμε να το ξεχάσουμε. Και επειδή περίπτωση να παραιτηθεί ο CEO ή ο οικονομικός διευθυντής δεν υπάρχει, ας ελπίσουμε να μην αργήσει η επόμενη γενική συνέλευση για να πράξουμε το αυτονόητο καθήκον μας ως μέτοχοι. Να εξοβελίσουμε στο «πυρ το εξώτερον» σύσσωμο το Δ.Σ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ