[Μου το στειλε η φίλη η Ηλέκτρα τη Μ. Παρασκευή αλλά δεν το πρόσεξα στα μέιλ. Παρόλο που πέρασαν οι άγιες μέρες το βάζω γιατί είναι πολύ ωραίο]
Και η σκέψη τρέχει στις τραγικές στιγμές του Λυτρωτού , που η σκοτεινή ομάδα σκηνοθετεί το ανοσιούργημα . Βλέπει από τη μια μεριά την άνανδρη και πονηρή δυάδα που εμπαίζει τον Μεγαλομάρτυρα , τον Ηρώδη και τον Πιλάτο , κι΄από την άλλην τον έξαλλο και από τους υποκριτές κατευθυνόμενο όχλο , που τελικά σταυρώνει τον Ευεργέτη του . Και ακούει από τα ύψη του Σταυρού τα πρωτάκουστα λόγια ''Άφες αυτοίς'' , που γίνονται λάβαρο του νέου κόσμου που πλαστουργεί ο Χριστός. Του κόσμου της αγάπης . Μιας αγάπης που ξεκινά από τη συχώρεση των σταυρωτών και απλώνει τα φτερά της και ζητεί να σφίξει στην αγκαλιά της τον κόσμο τον χάμενο , τον αμαρτωλό.
΄Ετσι το ικρίωμα της χλεύης και της οδύνης μετατρέπεται σε θυσιαστήριο. Ο αιμοτοβαμμένος Σταυρός του Λυτρωτού βροντοφωνεί την μεγαλύτερη θυσία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος . Μια θυσία από την οποία απέρρευσεν ο πλουσιοπάροχος ποταμός των δωρεών του Ουρανού , που αρδεύει την κατάξερη έρημο της κοινωνίας και την κάνει να ''υλοχαρή '' , σαν κρίνο. Το αίμα που πότισε τον Γολγοθά γιγάντωσε τα πολύκαρπα δέντρα της πίστης και της εθνικής ελευθερίας. Το πνεύμα της θυσίας καταξιώνει και γεμίζει το νόημα της ζωής . Την θυσία μας θυμίζουν με τις κόκκινες υπογραμμίσεις του αίματος οι μάρτυρες της πίστεως και οι ήρωες του Έθνους . Ας κρεμούν το Σταυρό με κομπασμό από τον τραχηλό τους , μεγαλόσχημοι και τιτλούχοι , χωρίς υποψία των υποχρεώσεων που επιβάλλει.Ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία στρατευόμενη . Και βάση της ηρωϊκής στρατιάς είναι η συναίσθηση μιας αρχής , της αρχής της θυσίας. Της θυσίας , που σύμβολό της και κορύφωμά της έχει τον Σταυρό . Ο Χριστιανισμός ιδρύθηκε με ένα Σταυρό και συνεχίζει με τις χιλιάδες , με τα εκατομμύρια των Σταυρών που περιστοιχίζουν τον Πρώτο .
Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ έχομε ανάγκη σταυροφόρων , αγνών ιδεολόγων , ανιδιοτελών αγωνιστών , ανθρώπων θυσίας,
που θα μοχθήσουν μέχρις αίματος στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της υλοκρατικής εποχής μας , για να δούμε καλύτερες μέρες .
Εννοείται ότι για όσους σηκώνουν Σταυρό , που σταυρώνουν και τον παλαιόν άνθρωπο ''συν ταις πράξεσιν αυτού'' και τον κόσμο ''συν ταις επιθυμίας αυτού '' , ο Σταυρός είναι ο θεμέλιος λίθος μιας νέας ελπιδοφόρας αρχής .
Ο Σταυρός είναι αναστάσιμος . Ο Χριστιανός έρχεται να σταυρωθεί , να γίνει σύντροφος του Εσταυρωμένου και βρίσκεται σύντροφος του Αναστάντος.
Όποιος ατενίζει προς τον Εσταυρωμένο , τουλάχιστον όπως ο ναυτικός ατενίζει προς τον πολικό αστέρα , όχι για να τον φτάσει αλλά για να πάρει γραμμή απ΄αυτόν , αυτός ξέρει ,κατανοεί τι θα πει θυσία αλλά και τι θα πει Ανάσταση .
Αυτές τις δύσκολες εποχές το Εθνος σηκώνει τον δικό του Σταυρό , θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος , της απάτης , της αθλιότητας , των μικροσυμφερόντων ότι όμορφο και αγνό υπάρχει .
''Και τι εστί καύχημα του σταυρού;'' ..''ότι ο Χριστός δι΄εμέ δούλου μορφήν ανέλαβε και έπαθεν άπερ έπαθεν , δι΄εμε τον δούλον, τον εχθρόν , τον αγνώμονα , αλλ΄ ούτω με ηγάπησεν ως και εαυτόν δούναι '' απαντά στην ερώτησή του ο ιερός Χρυσόστομος.
Μετά την Σταύρωση η Ανάσταση για το υπόδουλο 'Έθνος και τότε θα μπορέσουμε να ελπίζουμε ότι το αύριο θα είναι καθαρό , θα το έχει ξεπλύνει το αίμα των αμαρτωλών που την τελευταία στιγμή το δώρισαν στη σωτηρία μιας νέας αρχής .
''Ει γαρ σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι του θανάτου αυτού , αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα '' (Ρωμ. ς, 5).
Καλή δύναμη σ΄ όλους τους Ελληνες ! Καλή Ανάσταση στη Πατρίδα !
Ηλέκτρα