Γράφει ο Γιάννης Κ. ΤρουπήςΚάθε διακυβέρνηση οφείλει να είναι ικανή στο να μπορεί να «διαβάζει» τις διεθνείς εξελίξεις και τους συσχετισμούς δυνάμεων. Στο Μέγαρο Μαξίμου αποδεικνύουν τους τελευταίους μήνες ότι τη συγκεκριμένη ικανότητα δε τη διαθέτουν, βάζοντας τη χώρα σε δύσκολα μονοπάτια. Μπορεί το πρώτο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας να ακολουθούσε το παράδειγμα του Μίδα και «ο,τι έπιανε να γινόταν χρυσός», όμως εδώ και περίπου έναν χρόνο συμβαίνει εντελώς το αντίθετο, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τις διεθνείς ισορροπίες και συσχετισμούς. Μία σύντομη αναδρομή θα πείσει και τους πιο δύσπιστους, ότι στο Μέγαρο Μαξίμου «ποντάρουν συνεχώς σε λάθος άλογο», κάνοντας την πορεία της χώρας πιο δύσκολη από ότι είναι:
Πρώτον. Ήταν Ιανουάριος του 2017, όταν η κυβέρνηση, άλλοτε με δημόσιες δηλώσεις της, άλλοτε με non paper, μιλούσε για πρόθεση του νέου αμερικανού προέδρου Donald Trump να παρέμβει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ώστε εκείνο να μην συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Μία τέτοια εξέλιξη, όπως τόνιζαν, θα συνέφερε τη χώρα ανοίγοντας το δρόμο μόνο σε ευρωπαϊκή λύση.
Η συνέχεια όμως δεν επιβεβαίωσε τις κυβερνητικές προβλέψεις, μια και όπως όλα δείχνουν τελικώς το ΔΝΤ θα μείνει στο πρόγραμμα χωρίς χρηματοδότηση, ενώ εμείς έχουμε ήδη ψηφίσει μέτρα χωρίς όμως να διευθετηθεί το χρέος, όπως ζητάει το ταμείο.
Δεύτερον. Η Ελλάδα πήρε θέση υπέρ του Gianni Pittella, στην κούρσα ηγεσίας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Όλοι θυμούνται τις επισκέψεις του Ιταλού αξιωματούχου στη χώρα μας και τα τετ α τετ με τον κ. Τσιπρα στο Μέγαρο Μαξίμου. Το κυβερνητικό αφήγημα ήθελε τότε την Ελλάδα να στηρίζει τον κ. Pittella, μια και σε περίπτωση εκλογής του, το κοινοβούλιο θα ήταν απολύτως στο πλευρό της Ελλάδας. Τελικά νέος πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου και μάλιστα με καθαρή διαφορά εξελέγη ο Antonio Tajani, σημαίνον στέλεχος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Τρίτον. Τον περασμένο Μάρτιο εκλογές διεξήχθησαν στην Ολλανδία. Με δηλώσεις του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου είχε πει ότι «αν έβγαινε ο ακροδεξιός Wilders θα ταρακουνούσε τους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα προσπαθούσαν να κλείσουν ένα μικρό θέμα όπως το ελληνικό». Μία δήλωση που συζητήθηκε πολύ αλλά ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο ανασκευής από την κυβέρνηση. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τότε είχαν σκεφτεί ότι ο κ. Κούλογλου είχε απλώς τοποθετηθεί «φωναχτά» για όσα οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου μιλήσουν «χαμηλόφωνα». Τελικώς νικητής ανακηρύχθηκε ο Mark Rutte.
Τέταρτον. Το Μέγαρο Μαξίμου δεν άργησε να πάρει θέση και για τις γερμανικές εκλογές. Μόλις έγινε γνωστή η πρόθεση του Martin Schulz να διεκδικήσει την καγκελαρία, η ελληνική κυβέρνηση σχεδόν «υιοθέτησε» την υποψηφιότητά του, τονίζοντας τη μεγάλη ταύτιση απόψεων του πρώην προέδρου του ευρωκοινοβουλίου με τα ελληνικά συμφέροντα. Η εξέλιξη ήταν και σε αυτή την περίπτωση διαφορετική. Οι δημοσκοπήσεις που «τρέχουν» στην Γερμανία έχουν «κόψει» τα φτερά των σοσιαλδημοκρατών, την ώρα που με έναν μαγικό τρόπο «στέρεψαν» και οι διθυραμβικές δηλώσεις των Ελλήνων κυβερνητικών αξιωματούχων προς το πρόσωπό του. Όπως όλα δείχνουν και στη Γερμανία νικητής θα βγει εκείνος (Merkel) που δεν υποστήριξε το Μέγαρο Μαξίμου.
Πέμπτον. Στις γαλλικές εκλογές η προτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης μπορεί να κινήθηκε σε συγκριτικά πιο χαμηλούς τόνους, όμως και εκεί δυστυχώς το Μέγαρο Μαξίμου έδειξε την προτίμησή του, στους ηττημένους. Μπορεί στον δεύτερο γύρο η δημόσια ρητορική των κυβερνητικών στελεχών να «έκλεισαν το μάτι στον Macron», όμως η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή υπέρ του Jean-Luc Mélenchon.
Την ίδια ώρα λοιπόν που οι συνεχείς «γκέλες» στις προβλέψεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας στριμωχνόμουν τη χώρα, στη ΝΔ κρατάνε ζεστές τις μηχανές για όλα τα ενδεχόμενα. Ουδείς αποκλείει την πιθανότητα πολιτικών εξελίξεων ακόμα και μέσα στους πρώτους μήνες του φθινοπώρου, με το κυρίαρχο πάντως σενάριο εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να θεωρεί ως «καυτή» περίοδο τους πρώτους μήνες του 2018. Συνεργάτες του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας μάλιστα έλεγαν ότι «η Νέα Δημοκρατία θα απευθυνθεί σε όλους τους πολίτες και ειδικά στους πιο ευάλωτους.
Κυρίως σε αυτούς θέλει να δώσει ελπίδα. Και η πρόταση που θα παρουσιάσει, εκτός από την οικονομία, θα αφορά και την εκπαίδευση, την υγεία, τη δημόσια ασφάλεια. Όλα εκείνα που θα δώσουν σε κάθε πολίτη τη βεβαιότητα ότι ζει σε ένα σοβαρό, αξιόπιστο, οργανωμένο Κράτος που νοιάζεται γι’ αυτόν και την οικογένειά του». Τα λόγια αυτά ουσιαστικά αποτυπώνουν το στίγμα των επόμενων γαλάζιων κινήσεων, που ως πρώτο στόχο έχουν να ανοίξουν τη βεντάλια της πολιτικής ατζέντας σε όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας. Σύμφωνα με γαλάζιες πηγές, κομβικό ρόλο σε αυτό θα παίξει ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος θέλει να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα που έχει της απευθείας επαφής με τους πολίτες. Για το λόγο αυτό προετοιμάζονται νέες στοχευμένες επισκέψεις του προέδρου της ΝΔ στην περιφέρεια, αλλά και καινούργιες συναντήσεις με πολίτες όπως αυτή που πραγματοποιήθηκε με χαμηλόμισθους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
http://www.liberal.gr/arthro/144260/politiki/2017/o-alexis-tsipras-sunechos-isonpontarei-se-lathos-alogosin.html