Του Νίκου Φιλιππίδη*
Οι Κύπριοι ταλαιπωρήθηκαν δύο χρόνια μέχρι να αποσυρθούν οι έλεγχοι που επιβλήθηκαν τον Μάρτιο 2013. Αγωνίστηκαν σεμνά και περήφανα για να το πετύχουν. Αλλά τα κατάφεραν.
Οι Έλληνες της κυβέρνησης το 2015 έκαναν λόγο για θέμα λίγων ημερών ότι είναι η άρση των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων και σύντομα οι «καταστροφολόγοι» θα διαψευστούν και τα capital controls θα πάψουν να υφίστανται.
Αντί αυτού, δύο χρόνια μετά την επιβολή τους (επέτειος στις 28 Ιουνίου) στην κυβέρνηση σχεδόν έχουν μετατρέψει, την απόλυτη στρέβλωση σε μια οικονομία, σε δήθεν εργαλείο πολιτικής, στο μέτωπο της πάταξης της φοροδιαφυγής και σταθερότητας στο τραπεζικό σύστημα. Προφανώς δεν περιλαμβάνεται στον σχεδιασμό η άρση τους, μερική ή ολική.
Είναι επίσης προφανές ότι γνωρίζουν (στην κυβέρνηση) ότι ακόμα και την επομένη της συμφωνίας της προσεχούς Πέμπτης, εάν αίρονταν το καθεστώς των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, τότε υπολογίσιμο μέρος των καταθέσεων των πολιτών θα γίνονταν σχεδόν αυτόματα αναλήψεις. Ακόμα πιο πέρα. Πολλά δισεκατομμύρια ευρώ που ανήκουν σε κατοίκους της Ελλάδας έχουν φύγει από το τραπεζικό σύστημα. Τα περισσότερα έχουν τοποθετηθεί σε αξίες άλλων κρατών. Κάποια άλλα φυλάσσονται σε στρώματα και σε σεντούκια. Υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα κάποιος από όλους αυτούς την προσεχή Παρασκευή να επιστρέψουν τα χρήματά τους στον ελληνικό τραπεζικό λογαριασμό τους;
Η επιστροφή της ελευθερίας στην κίνηση κεφαλαίων δεν πρόκειται να έρθει με μια συμφωνία που επετεύχθη με την «βία» (υπό την πίεση των πληρωμών του Ιουλίου). Αλλά με αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις προοπτικές της οικονομίας και των τραπεζών.
Αυτό είναι το κλειδί για να επανέρθει η εμπιστοσύνη των καταθετών.
Η Ελλάδα είναι πιασμένη στη παγίδα της στασιμότητας. Παγιδεύτηκε στο τρίτο μνημόνιο και πριν συμβεί αυτό παγιδεύτηκε στα capital controls.
Με ρυθμούς ανάπτυξης, όπως αυτούς που πανηγυρίζει η κυβέρνηση (του 0,4% στο πρώτο τρίμηνο) ή ακόμα και λίγο ψηλότερα, η οικονομία θα παραμείνει στην στασιμότητα.
Με την δήθεν τρίτη στη σειρά «μεγάλη» διαπραγμάτευση της κυβέρνησης Τσίπρα, η οικονομία έχασε την εύθραυστη, αλλά πραγματική, επιστροφή των ευκαιριών που συνοδεύουν το γύρισμα σε θετικό έδαφος των κύριων μεταβλητών της οικονομίας.
Ο στόχος του 2,7% που προβλέπει ο τρέχων προϋπολογισμός, από μια κυβέρνηση που πιστεύει στο πρόγραμμα που εφαρμόζει και είναι φιλική στις επενδύσεις, θα μπορούσε να επιτευχθεί για φέτος. Αντ’ αυτής θα περιοριστεί σε κάτι κοντά στο 1% στην καλύτερη περίπτωση.
Η Ελλάδα χάνει δηλαδή το 2017 μια ακόμα ευκαιρία για μεγάλη ανάπτυξη, ευκαιρία που δεν ξέρει αν της θα ξαναεμφανιστεί.
Μαζί χάνει για πολλούς ακόμα μήνες το «τρένο» της άρσης των ελέγχων στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων...
http://www.liberal.gr/arthro/144501/apopsi/n-filippidis/tha-epistrepsoun-katatheseis-tin-paraskeui.html