12 Ιουνίου 2017

Τα είπαμε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάμε τώρα στα δύσκολα!

Εντάξει, αυτή η κυβέρνηση είναι η χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών. Οδήγησαν την χώρα σε απανωτές και ταπεινωτικές ήττες, δημιουργώντας συνθήκες υποτέλειας για τα επόμενα 99 χρόνια. Τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναπεί, τα έχουμε εμπεδώσει. Παρακάτω! Δεν έχει νόημα να θυμίζει κανείς στον κόσμο πόσο λάθος έκανε ψηφίζοντας του Τσιπροκαμμένους. Υπάρχει κάποια πρόταση για να βγει ο κόσμος από το αδιέξοδο;


Το καλοκαίρι του 2017 είναι σαφώς χειρότερο, αν όχι πολύ χειρότερο από εκείνο του 2015. Αν μπορούσαμε θα μέναμε για πάντα στο … μαγικό 2015. Θα απολαμβάναμε τον Γιάνη Βαρουφάκη σε κάθε του φράση και τη παρουσία του Παναγιώτη του Λαφαζάνη, του τελευταίου αληθινού κομμουνιστή, στην πρώτη Αριστερή κυβέρνηση. Σήμερα η κατάσταση φαίνεται να μην σώζεται με … τίποτα!

Δεν είναι μόνο το χρέος και κακώς έχουν εστιάσει όλοι την προσοχή τους εκεί. Είναι το ιδιωτικό χρέος, τα κόκκινα δάνεια, τα χρήματα που οφείλουμε σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, οι επιχειρήσεις που μετανάστευσαν στο εξωτερικό, οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν, η μόνιμη απειλή του ασφαλιστικού. Δεν είναι μόνο το χρέος. Είναι ένα έθνος που χάνεται…

Κι όλα αυτά τα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ασφαλώς και όχι! Περπατούσαμε εδώ και χρόνια στην άκρη ενός γκρεμού. Ο κόσμος πίστεψε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε την συνταγή για να ξεφύγουμε, επιτέλους, από αυτή την δυσάρεστη κατάσταση. Η επιλογή ήταν λαθεμένη. Αποδείχτηκε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε πρόγραμμα, δεν είχε λύσεις, δεν είχε κάτι άλλο στην διάθεσή του πέρα από την ακόρεστη δίψα του για εξουσία. Τα δύο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ μας έβγαλαν πράγματι από την συνηθισμένη πορεία μας. Φύγαμε από την άκρη του γκρεμού και πέσαμε στο κενό. Για να είμαστε δίκαιοι: Αυτό θα συνέβαινε, αργά ή γρήγορα. Δεν θα ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, θα ήταν κάποιος άλλος. Μπορεί να μην γινότανε τόσο γρήγορα, τόσο απότομα.  Σύμφωνοι! Αλλά θα γινότανε. Απλά, η ανικανότητα αυτών εδώ έφερε τα πράγματα πιο γρήγορα στην φυσιολογική τους κατάληξη.

Και τώρα; Τώρα χρειάζονται προτάσεις. Η μεγάλη πολιτική ήττα της Αριστεράς αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κλείσουμε τους λογαριασμούς τους παρελθόντος. Η κυβερνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε στο ερώτημα τι θα είχε συμβεί στην Ελλάδα αν είχαν κερδίσει τον πόλεμο οι κομμουνιστές. Πάει, τελειώσαμε με αυτό. Τώρα το επόμενο ερώτημα είναι αν η χώρα αυτή μπορεί πράγματι να οικοδομήσει ένα διαφορετικό μέλλον. Είναι η σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη να μιλήσει!

Η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα δεν θα  είναι μία συνηθισμένη άσκηση. Όποιος νομίζει ότι αρκεί ένα πρόγραμμα με πέντε έξι σημεία για να ανοίξει το αλεξίπτωτο και να μην συντριβούμε στα βράχια, να μην γίνουμε κομμάτια πέφτοντας από το κενό, δεν ξέρει τι του γίνεται. Η χώρα χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα πρόγραμμα. Χρειάζεται όραμα. Χρειάζεται έμπνευση. Χρειάζεται να ακούσουμε όλοι μας ένα τραγούδι και να παρασυρθούμε από το ρυθμό του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το θέμα είναι αν ο Κυριάκος μπορέσει να πείσει τους Έλληνες ότι δεν είναι αρκετό να φτάσουν στην κάλπη για να τον ψηφίσουν. Οι εκλογές είναι το ένα θέμα. Το άλλο είναι αν η χώρα έχει κατανοήσει ότι η επιλογή του Κυριάκου είναι κάτι περισσότερο από τις επιλογές που έχει κάνει μέχρι σήμερα. Αν πρόκειται για μία συνειδητή επιλογή αλλαγής πορείας ενός ολόκληρου λαού.

Η αποτυχία του Αλέξη Τσίπρα είναι η συντριβή της πολιτικής του λαϊκισμού. Δυστυχώς αυτό το μάθημα κόστισε πανάκριβα και το κόστος του θα το πληρώσουμε όλοι μας. Η επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μονόδρομος. Αλλά η διαπίστωση αυτή δεν είναι αρκετή για να έρθει και το ποθούμενο αποτέλεσμα.  Όπως και η άλλη διαπίστωση, ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι παντελώς ανίκανη, είναι πλέον άχρηστη. Όπως και όλες οι διαπιστώσεις. Σημασία έχει αν μπορούμε να ανατρέψουμε τις πιθανότητες που είναι συντριπτικά σε βάρος μας.

Κι αυτό θα φανεί τώρα. Όχι όταν θα σχηματιστεί η επόμενη κυβέρνηση. Τα ονόματα των νέων υπουργών θα είναι η απόδειξη. Ο δρόμος, όμως, τώρα χαράσσεται. Στους επόμενος μήνες θα μάθουμε αν ο Κυριάκος μπορεί να πείσει τον κόσμο κι αν ο κόσμος είναι τελικά διατεθειμένος να συμμετάσχει σε ένα μεγάλο φιλελεύθερο έργο. Σας λέω ότι ο Κυριάκος είναι σε θέση να πείσει ότι είναι ο καταλληλότερος για να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Κι ότι μπορεί να κάνει δέκα πράγματα. Ο κόσμος θέλει πράγματι να γίνουν αυτά τα δέκα πράγματα ή πιστεύει ακόμη ότι όλα θα πρέπει να μείνουν όπως ακριβώς ήταν τις τελευταίες δεκαετίες;

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@liberal.gr

http://www.liberal.gr/arthro/144122/apopsi/th-mauridis/ta-eipame-gia-ton-syriza-pame-tora-sta-duskola-.html