«Καθίσαμε στο πρώτο τραπέζι, πρώτο ποτό, δεύτερο... μας έβαλαν τα γαρύφαλλα. Βλέπαμε τα διπλανά τραπέζια ότι έριχναν, ρίχναμε κι εμείς. Μας έφεραν κι άλλα, κι άλλα... Μας έβλεπαν ότι πετούσαμε, μας κερνούσαν τα ποτά... Επτά η ώρα το πρωί έρχεται ο λογαριασμός, τον δίνω στη φίλη μου και της λέω εντάξει, παράγγειλες δύο ποτά εσύ, δύο εγώ... είχαμε 50 ευρώ μαζί μας. Τον βλέπει και ξεκινάει να γελάει. Παίρνω τον λογαριασμό, ανοίγω, ξανανοίγω και λέω στο γκαρσόν ότι κάποιο λάθος πρέπει να έγινε εδώ, ήπια 2 ποτά εγώ και 2 η φίλη μου. Μου λέει ήταν τα λουλούδια και ήταν φιλική τιμή. Λέω συγγνώμη, τα λουλούδια τα πληρώνουμε; Ήταν 20.000 ευρώ! Με βλέπει ο άνθρωπος από δίπλα και με ρωτάει γιατί κλαις. Του εξήγησα και κάνει τη μαγική κίνηση στο γκαρσόν «δικά μου». Προφανώς δεν τα πλήρωσε, ήταν του μαγαζιού.