Να μην αφήσει ούτε ευρώ από τα ταμειακά διαθέσιμα των κρατικών φορέων που να μην το δεσμεύσει στον κοινό λογαριασμό που τηρεί το Δημόσιο στην Τράπεζα της Ελλάδος βάζει για ακόμα μια φορά ως στόχο η κυβέρνηση.Με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών, το υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζεται να καταθέσει νόμο με τον οποίο θα εξαναγκάσει και όποιους κρατικούς φορείς το απέφυγαν ως τώρα να βάλουν ό,τι έχουν και δεν έχουν από τα ρευστά διαθέσιμά τους στο κοινό ταμείο του Δημοσίου.
«Στην ΠΝΠ του 2015 υπήρχαν κάποιες ασάφειες», αμαφέρουν αρμόδια στελέχη του οικονομικού επιτελείου, «για το ποιοι φορείς ή ποια κονδύλια υποχρεούνται να ενταχθούν στον κοινό Λογαριασμό Ταμειακής Διαχείρισης του Δημοσίου». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, παρά τις πιέσεις, κάποιοι φορείς να μην ανταποκρίνονται, διεκδικώντας την ταμειακή αυτονομία τους.
Η διάταξη αναμένεται τον Ιανουάριο το αργότερο, ανάλογα με το αν θα ενταχθεί στο πρώτο ή στο δεύτερο πακέτο εφαρμοστικών διατάξεων που θα ψηφίσει η Βουλή για να κλείσει η 3η αξιολόγηση.
Πώς και θυμήθηκαν όμως στο υπουργείο Οικονομικών να… σφίξουν και άλλο τα λουριά στους κρατικούς φορείς απομυζώντας κάθε ικμάδα της ρευστότητάς τους; Τρία χρόνια μετά την ΠΝΠ του 2015, το σκηνικό φαίνεται διαφορετικό. Υπάρχουν ίσως όμως και κάποιες αναλογίες: τον Απρίλιο του 2018 η κυβέρνηση θα προετοιμάζεται για «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και για νέες εκδόσεις ομολόγων στις διεθνείς αγορές.
Δεν θα έχουν τελειώσει όμως ακόμα ούτε η 4η αξιολόγηση, ούτε τα παζάρια για την επόμενη μέρα των μνημονίων, θα γίνονται τα stress tests των τραπεζών, η ΕΛΣΤΑΤ θα ανακοινώνει τα οριστικά στοιχεία για ΑΕΠ και το πλεόνασμα του 2017, ενώ ταυτόχρονα η στάση του ΔΝΤ μπορεί να δημιουργήσει πρόσθετες πιέσεις και αβεβαιότητες. Και όλα αυτά, όταν 3 ή 4 μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 2018, θα τελειώνει το 3ο Μνημόνιο και η Ελλάδα θα πλησιάζει να βρεθεί για πρώτη φορά ξανά (μετά το 2015) χωρίς το δίχτυ ασφαλείας που της παρέχουν από το 2010 οι δανειστές της.
Εχοντας την εμπειρία του 2015 και με βάση την ΠΝΠ που έγινε νόμος (4323/27-4-2015), η κυβέρνηση φρόντισε και μετά τη σύναψη του 3ου Μνημονίου να πιέζει τους φορείς Γενικής Κυβέρνησης, αλλά και τους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού, για «μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων προς επένδυση στην Τράπεζα της Ελλάδος» και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης ή διαδικασίας.
Μαζί με όλες τις προθεσμιακές καταθέσεις που είχαν, ο «κουμπαράς» που σχημάτισε η κυβέρνηση έφτασε στο τέλος του 2016 στα 26,5 δισ. ευρώ! Επόμενος στόχος, όπως όλα δείχνουν, είναι έως και τα μέσα του 2018 να έχει φτάσει ή και να ξεπεράσει τα 30 δισ. ευρώ, μαζί με τους φορείς και τα μετρητά που θα προστεθούν μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου.