Aλμπερτ Γκέρινγκ: Ο αδελφός του διαβόητου ναζί εγκληματία, που έσωσε δεκάδες Εβραίους

Λίγα ονόματα έχουν αφήσει στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τόσο κακή φήμη όσο εκείνο του Γκέρινγκ.

Ως στρατάρχης o Χέρμαν Γκέρινγκ ήταν ο πλέον υψηλόβαθμος αξιωματούχος στη Βέρμαχτ κι ένας απ’ τους πιο ισχυρούς άνδρες στη ναζιστική Γερμανία, υπακούοντας μόνον στις εντολές του Αδόλφου Χίτλερ. Επικεφαλής της επανιδρυθείσας γερμανικής αεροπορίας, της Luftwaffe διετέλεσε επίσης Υπουργός Εσωτερικών και Πρωθυπουργός του ομόσπονδου κρατιδίου της Πρωσίας. Λόγω της θέσης και του ρόλου που διεδραμάτισε ευθύνεται για πολλές από τις θηριωδίες του Γ’ Ράιχ. Ίδρυσε την Γκεστάπο κι ήταν ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του Ολοκαυτώματος, ο άνθρωπος που σχεδίασε και εφάρμοσε όλες τις λεπτομέρειες για την επίλυση του «Εβραϊκού Ζητήματος».

Ωστόσο, για εκατοντάδες Εβραίους και πολιτικούς αντιφρονούντες το όνομα Γκέρινγκ συνδέεται και μ’ έναν απελευθερωτή και σωτήρα τους. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο νεότερος αδελφός του Χέρμαν, ο Άλμπερτ Γκέρινγκ διακινδύνευσε ακόμη και την ίδια του τη ζωή για να σώσει εκατοντάδες ανθρώπους χρησιμοποιώντας τη συγγενική του σχέση με τον Reichsmarschall.

Η συγκλονιστική ιστορία των δύο αδελφών

O Χέρμαν Γκέρινγκ ήταν κάποια περίοδο ο δεύτερος ισχυρότερος άνδρας στη ναζιστική Γερμανία, πίσω από τον Χίτλερ

Τον Μάιο του 1945 τα δύο αδέλφια συναντήθηκαν σε φυλακή του Άουγκσμπουργκ μετά τη σύλληψή τους από τις συμμαχικές δυνάμεις. «Λυπάμαι πολύ Άλμπερτ που υποφέρεις τόσα εξαιτίας μου. Σύντομα, όμως, θα απελευθερωθείς. Πάρε υπό την προστασία σου τη γυναίκα μου και το παιδί μου. Αντίο!», είπε ο Χέρμαν στον μικρότερο αδελφό του. Ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκαν μαζί.

Η ιστορία τους είναι από τις πιο συγκλονιστικές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού ο ένας υπηρέτησε με ζήλο το ναζιστικό καθεστώς κι ο άλλος το πολέμησε με όλες του τις δυνάμεις.

Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Χέρμαν ήταν ένας από τους γνωστότερους Γερμανούς πιλότους, ενώ ο Άλμπερτ φοιτούσε στο Πολυτεχνείο του Μονάχου στην ίδια τάξη με τον Χάινριχ Χίμλερ, έναν από τους μελλοντικούς αρχιτέκτονες της γενοκτονίας του ναζιστικού καθεστώτος. Όμως ο Άλμπερτ εξέφρασε ευθύς εξ’ αρχής την αντιπάθειά του για τους Ναζί και δεν άλλαξε ποτέ απόψεις στη διάρκεια της ζωής του.

Ο Χέρμαν Γκέρινγκ (αριστερά) και ο Αδόλφος Χίτλερ μελετούν τις κινήσεις των ναζιστικών δυνάμεων στο χάρτη του Ανατολικού Μετώπου

Ο Χέρμαν γνώρισε στο μεταξύ τον νεαρό Αδόλφο Χίτλερ και συνδέθηκε μαζί του. Το 1923 ως επικεφαλής των πρώτων ταγμάτων εφόδου τραυματίστηκε στο γοφό στη διάρκεια συγκρούσεων με την αστυνομία. Εξορίστηκε για τέσσερα χρόνια κι όταν επέστρεψε, υπό καθεστώς πολιτικής αμνηστίας, εξελέγη στο Ράιχσταγκ το 1928 με το ναζιστικό κόμμα.

Ο αδελφός του ντρεπόταν για την πολιτική δράση του Χέρμαν και το χάσμα μεταξύ τους άρχισε να διευρύνεται. Ο Άλμπερτ μετακόμισε στην Αυστρία, αλλά μετά την προσάρτησή της το 1938 στη ναζιστική Γερμανία ξαναβρήκε τον μεγάλο του αδελφό.

Άλμπερτ Γκέρινγκ – ο «άγνωστος» ήρωας
Όσο ήταν στην Αυστρία ο Άλμπερτ είχε συλληφθεί επειδή επιτέθηκε σε δύο ναζιστές που υποχρέωσαν μια ηλικιωμένη να φορέσει στο λαιμό της μια πινακίδα που έγραφε «είμαι βρωμο-Εβραία». Σε μια άλλη περίπτωση έσπευσε να βοηθήσει Εβραίες που υποχρεώθηκαν να σκουπίσουν έναν δρόμο, με τον αξιωματικό των SS να τους αφήνει στο τέλος όλους μαζί να φύγουν, για να μην κατηγορηθεί ότι ταπείνωσε τον αδελφό του Χέρμαν Γκέρινγκ.

Ο Άλμπερτ Γκέρινγκ έπαιξε αρκετές φορές κορώνα γράμματα τη ζωή του για να σώσει Εβραίους κρατούμενους

Το 1938 όταν συναντήθηκαν στο σπίτι του Άλμπερτ, ο Χέρμαν έκανε απρόθυμα το χατήρι του μικρού του αδελφού και μεσολάβησε για να αφεθεί ελεύθερος ο Αρχιδούκας Φερδινάνδος της Αυστρίας, που κρατείτο στο Νταχάου.

Αλλά οι δεσμοί αίματος φάνηκαν και σ’ άλλες περιπτώσεις χρήσιμες στον Άλμπερτ, όπως όταν εκδόθηκαν τέσσερα εντάλματα σύλληψης εναντίον του για αντικαθεστωτική δράση στην Τσεχοσλοβακία, αλλά γλίτωσε με τη βοήθεια του Χέρμαν.

Ο Άλμπερτ κατάφερε να αναλάβει διευθυντική θέση στην αυτοκινητοβιομηχανία της Skoda στο Πίλσεν. Έκτοτε πήγαινε συχνά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με το φορτηγό του και χρησιμοποιώντας το επώνυμό του ζητούσε σκλάβους για καταναγκαστική εργασία στο εργοστάσιο, τους οποίους απελευθέρωνε λίγο αργότερα στα δάση.

Σε κάποια περίπτωση πλαστογράφησε την υπογραφή του Χέρμαν σε έγγραφα για να βοηθήσει εργαζομένους να αποδράσουν, ενώ έκανε τα στραβά μάτια όταν έγινε σαμποτάζ στο εργοστάσιο, που τροφοδοτούσε το στρατό των Ναζί.

Ωστόσο, η δράση του εξόργισε σε τέτοιο βαθμό το καθεστώς που διέταξε το 1944 τη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Αλλά και πάλι έσπευσε ο μεγαλύτερος αδελφός να τον βοηθήσει ζητώντας προσωπική χάρη από τον Χίμλερ.

Ο Χέρμαν Γκέρινγκ (πίσω δεξιά) στη δίκη της Νυρεμβέργης

Τον Μάιο του 1945 οι Σύμμαχοι συνέλαβαν τα δύο αδέλφια κι ο Άλμπερτ οδηγήθηκε στο δικαστήριο στη Νυρεμβέργη επειδή μοιραζόταν το ίδιο επώνυμο με τον Χέρμαν. Στη δίκη παρουσίασε έναν κατάλογο με 34 ανθρώπους που τους έσωσε τη ζωή. Πολλοί απ’ αυτούς πήγαν να να καταθέσουν υπέρ του, αλλά οι Σύμμαχοι δεν τον πίστευαν.

Ο αδελφός του καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού, αλλά κατάφερε παραμονή της εκτέλεσής του να αυτοκτονήσει με κυάνιο.

Δύο χρόνια αργότερα ο Άλμπερτ αφέθηκε τελικά ελεύθερος, αλλά περιήλθε σε έσχατη ένδεια κι έγινε αλκοολικός. Ζούσε με τρόφιμα που του έστελναν άνθρωποι, που τους είχε σώσει στα μαύρα χρόνια του Πολέμου.

Μέχρι το 1966 που άφησε την τελευταία του πνοή, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ζούσε δυστυχισμένος. Όσο είχαν οι Ναζί την εξουσία το όνομα του αδελφού του τον έσωσε πάμπολλες φορές, αλλά μετά τη λήξη του πολέμου το ίδιο αυτό όνομα ήταν που τον καταδίκασε στη μοναξιά και την απόγνωση...