Στις ελληνικές καλένδες πρέπει να θεωρείται ότι οδηγείται το “σκοπιανό”, ακόμη και μετά την εξελισσόμενη διαπραγμάτευση, καθώς από τις μέχρι τώρα συζητήσεις σε διπλωματικό πεδίο, αλλά και τουλάχιστον στην εσωτερική πολιτική της χώρας μας, διαφαίνεται ότι δεν υπάρχουν οι συνθήκες για μία συμφωνία με τη γειτονική χώρα.Σύμφωνα με πληροφορίες, το μεγάλο εμπόδιο για να αναζητεί όντως μία λύση προκύπτει πρωτίστως από την πρόταση για “σαλαμοποίηση” του προβλήματος, που έχει προτείνει ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, αλλά και την διαφαινόμενη αδυναμία (ή απροθυμία) του σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ να αναλάβει σοβαρές δεσμεύσεις για την εξάλειψη των αλυτρωτισμών της γείτονος σε βάρος της Ελλάδας.
Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Νίμιτς έχει προκρίνει μία λύση, σύμφωνα με την οποία πρέπει να υπάρξει πρώτα μία λύση του ονόματος – στη βάση των πέντε προτάσεων που έχει κάνει – και στη συνέχει να τεθεί επί τάπητος το θέμα των αλλαγών στο σύνταγμα των Σκοπίων, ώστε να απαλειφθούν οι αλυτρωτικές αναφορές.
Κάτι τέτοιο φαίνεται να το έχει απορρίψει η κυβέρνηση – ιδίως μετά τις αντιδράσεις που έχουν εκδηλωθεί για τυχόν εκχώρηση του ονόματος Μακεδονία -, αλλά και η αντιπολίτευση, όπως προκύπτει από τις ενημερώσεις των πολιτικών αρχηγών από τον Αλέξη Τσίπρα.
Είναι ενδεικτικό ότι ο πρωθυπουργός δήλωσε στο Νταβός, μετά τη συνάντηση με τον κ. Ζάεφ, αλλά και πριν πάει σε αυτή, ότι μία συμφωνία έχει βασική και κρίσιμη προϋπόθεση της εγκατάλειψη των αλυτρωτισμών από τα Σκόπια,ενώ και στις συναντήσεις του με τους αρχηγούς στο Μαξίμου, εμφανίστηκε μάλλον απαισιοδοξος για την εκβαση των διαπραγματεύσεων αφήνοντας να διαφανεί ότι η πρόταση Νίμιτς δεν ικανοποιεί την κυβέρνηση και δεν οδηγεί σε θετικό αποτελεσμα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε με νόημα μετά τη συνάντηση που είχε με τον κ. Τσίπρα ότι δεν μπορεί να υπάρξει κατακερματισμός στο όλο θέμα, φωτογραφίζοντας την ανάγκη για μία συμφωνία πακέτο. Αλλά και η Φώφη Γεννηματά είπε χαρακτηριστικά για την ανάγκη μίας συνολικής λύσης και για νομικές δεσμεύσεις που θα ακυρώνουν τον αλυτρωτισμό. Τα ζητήματα του αλυτρωτισμού προέταξε και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, θεωρώντας εμμέσως το θέμα της ονομασίας δευτερεύον.
Έτσι κι αλλιώς και πέρα από το ονοματολογικό, όπου θα μπορούσαν να υπάρξουν συναινέσεις στην Αθήνα, είναι σαφές ότι η ελληνική πλευρά, στο σύνολό της ουσιαστικά, ζητά όχι μόνο να αποκηρυχθούν τα αλυτρωτικά στοιχεία στο σκοπιανό Σύνταγμα, αλλά να δοθούν εγγυήσεις και ότι δεν θα επανέλθουν στο μέλλον. Στην πραγματικότητα η Αθήνα πετά το μπαλάκι πλέον στην διεθνή κοινότητα – Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό παράγοντα δηλαδή – προκειμένου να αναλάβουν εκείνοι την ευθύνη και να πιέσουν την πλευρά των Σκοπίων, εφόσον “καίγονται” για μία λύση, που θα διασφαλίσει την σταθερότητα στα Δυτικά Βαλκάνια και το σημερινό στάτους.