Ο τίτλος της ανάρτησης ίσως ακούγεται υπερβολικός, αινιγματικός ή ακόμη και..άσχετος. Αναφέρομαι στις 12 Φεβρουαρίου 1981, ακριβώς πριν 28 χρόνια. Ήταν η μέρα της κηδείας της βασίλισσας Φρειδερίκης.
Ήταν η μέρα κατά την οποία η λεγόμενη "Δεξιά" Νέα Δημοκρατία και οι...ηγέτες της, έδειξαν με τον χειρότερο τρόπο το μίσος και το κόμπλεξ τους απέναντι στην Ιστορία της ίδιας τους της χώρας. Ανάλογο μίσος επέδειξε μόνο η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το 1993, που αφαίρεσε τα διαβατήρια από τα μέλη της βασιλικής οικογένεια, σαν να μην υπήρξαν ποτέ σε αυτή τη χώρα.
Για την ιστορία, να αναφερθούμε λίγο στο τι είχε γίνει: η Φρειδερίκη, που ζούσε στην Ισπανία, πέθανε από έμφραγμα στα ανάκτορα της Θαρθουέλας, στις 7 Φεβρουαρίου. Η κηδεία έγινε μεν στην Ελλάδα, στο βασιλικό κοιμητήριο, στο Τατόι, αλλά σε συνθήκες χειρότερες από την κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου επί Χούντας, ύστερα από ειδική άδεια που δόθηκε από την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη και σαφώς υπό τις οδηγίες του Προέδρου της "Δημοκρατίας" Κων/νου Καραμανλή.
Στην αρχή, ο Κωνσταντίνος πρότεινε στον Πρωθυπουργό να μεταφερθεί η σορός στις 11 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα και την επόμενη μέρα να γίνει η κηδεία στη Μητρόπολη Αθηνών-λόγω της μεγάλης προσέλευσης ξένων ηγετών- και η ταφή στο Τατόι. Ο Ράλλης δήλωσε ότι όλα έπρεπε να γίνουν στο Τατόι την ίδια μέρα, γιατί στη Μητρόπολη ήταν πολύ πιθανό να γίνουν ταραχές. Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ράλλη, το πρόβλημα δεν ήταν αν θα επιτρεπόταν η κηδεία, γιατί δεν υπήρχε ανάγκη τέτοιας άδειας. Θα έπρεπε να εκδοθεί απόφαση απαγορεύσεως της κηδείας. Αυτή η απαγόρευση θα εξέθετε τη χώρα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τέλος, μετά την αλλαγή του πολιτεύματος, το 1974, τα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας διατηρούσαν την ελληνική ιθαγένεια και τυπικά μπορούσαν να έρθουν στην Ελλάδα χωρίς κανένα περιορισμό.
Ο Κωνσταντίνος πιεζόταν να κάνει δηλώσεις και στην αρχή αρνήθηκε. Την παραμονή της κηδείας, το γραφείο του, έδωσε στη δημοσιότητα δήλωσή του, με την οποία εξέφραζε τη λύπη του για την πολιτικοποίηση της κηδείας, ενώ ο ίδιος ερχόταν στην Ελλάδα, για να εκτελέσει ένα οδυνηρό προσωπικό καθήκον και ότι οι περιορισμοί που επεβλήθησαν στην απλή τελετή κηδείας της μητέρας του, προσδίδουν σ΄ αυτόν πικρία στην οδύνη. Τελικώς, την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου, κηδεία και ταφή έγιναν αυθημερόν στο Τατόι. Στον Κωνσταντίνο και την οικογένειά του δεν επετράπη καν να διανυκτερεύσουν στην Αθήνα. (Σ.Σ: dexios, ωραία Δημοκρατία ο "Εθνάρχης", έτσι;)
Στο Τατόι, εκτός από μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης (οι Βασιλείς της Ισπανίας, η Βασίλισσα Τζουλιάννα της Ολλανδίας, ο σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ, Πρίγκιπας Φίλιππος, κ.α.), προσκλήθηκαν και 200 περίπου Αθηναίοι, που είχαν στενό σύνδεσμο με την Φρειδερίκη, ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο μετέπειτα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, ο οποίος έγινε δεκτός από τον κόσμο με οργή, για την αντιμετώπιση της κυβέρνησης προς την πρώην βασιλική οικογένεια.
Παρά το ότι η χωροφυλακή αλλά μονάδες του Στρατού (!) είχαν αποκλείσει κάθε πρόσβαση στο Κτήμα Τατοΐου, υπολογίζεται ότι περίπου 15 χιλιάδες κόσμου προσπάθησε να προσεγγίζει από δύσβατα μονοπάτια και περάσματα την περιοχή και περίπου 3-4 χιλιάδες κατάφεραν να φτάσουν αρκετά κοντά.
Ήταν η αρχή του μίσους της Δεξιάς προς την ίδια της την Ιστορία, αλλά και τους ανθρώπους που συνδέθηκαν με αυτή. Αυτά προς το παρόν, ως μια πρώτη "απάντηση" στο τι πέτυχε ο "Εθνάρχης", που μόνο στόχο στην πολυετή του πολιτική καριέρα ήταν να είναι πρωθυπουργός (δεν έγινε ποτέ αντιπολίτευση, προτιμώντας τη μια να φύγει ως Τριανταφυλλίδης στο εξωτερικό και την άλλη να μετακομίσει στην Προεδρία) και να πάρει μια μέρα την θέση των βασιλέων στην Ηρώδου Αττικού.
Υ.Γ.: Να σημειώσω ότι ο μόνος από την Κυβέρνηση που είχε τα κότσια να πάει στο αεροδρόμιο Τατοϊου και να υποδεχθεί τον Κωνσταντίνο και την Άννα Μαρία, ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός Γ. Ράλλης έκανε τον κόπο να πάει μόνο για να υποδεχθεί τους ξένους βασιλείς, μη γίνει και ρόμπα...
Στο Τατόι, εκτός από μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης (οι Βασιλείς της Ισπανίας, η Βασίλισσα Τζουλιάννα της Ολλανδίας, ο σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ, Πρίγκιπας Φίλιππος, κ.α.), προσκλήθηκαν και 200 περίπου Αθηναίοι, που είχαν στενό σύνδεσμο με την Φρειδερίκη, ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο μετέπειτα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, ο οποίος έγινε δεκτός από τον κόσμο με οργή, για την αντιμετώπιση της κυβέρνησης προς την πρώην βασιλική οικογένεια.
Παρά το ότι η χωροφυλακή αλλά μονάδες του Στρατού (!) είχαν αποκλείσει κάθε πρόσβαση στο Κτήμα Τατοΐου, υπολογίζεται ότι περίπου 15 χιλιάδες κόσμου προσπάθησε να προσεγγίζει από δύσβατα μονοπάτια και περάσματα την περιοχή και περίπου 3-4 χιλιάδες κατάφεραν να φτάσουν αρκετά κοντά.
Ήταν η αρχή του μίσους της Δεξιάς προς την ίδια της την Ιστορία, αλλά και τους ανθρώπους που συνδέθηκαν με αυτή. Αυτά προς το παρόν, ως μια πρώτη "απάντηση" στο τι πέτυχε ο "Εθνάρχης", που μόνο στόχο στην πολυετή του πολιτική καριέρα ήταν να είναι πρωθυπουργός (δεν έγινε ποτέ αντιπολίτευση, προτιμώντας τη μια να φύγει ως Τριανταφυλλίδης στο εξωτερικό και την άλλη να μετακομίσει στην Προεδρία) και να πάρει μια μέρα την θέση των βασιλέων στην Ηρώδου Αττικού.
Υ.Γ.: Να σημειώσω ότι ο μόνος από την Κυβέρνηση που είχε τα κότσια να πάει στο αεροδρόμιο Τατοϊου και να υποδεχθεί τον Κωνσταντίνο και την Άννα Μαρία, ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός Γ. Ράλλης έκανε τον κόπο να πάει μόνο για να υποδεχθεί τους ξένους βασιλείς, μη γίνει και ρόμπα...