Οι τράπεζες πρέπει να καταβάλλουν τα ανεξόφλητα ποσά των επιταγών που οι ίδιες ενέκριναν και επέδωσαν σε πελάτες τους για κυκλοφορία. Ειδ' άλλως οι οικονομία οδηγείται σε ολική κατάρρευση.
Η έκδοση μεταχρονολογημένης επιταγής αποτελεί άλλο ένα Ελληνικό τραπεζικό παράδοξο, μοναδικό στην Ε.Ε. Δεν είναι άλλωστε και το μοναδικό φαινόμενο έλλειψης μέτρου από πλευράς των Ελληνικών τραπεζών, ιδιαίτερα των ιδιωτικών, που έχουν μάθει να κερδοσκοπούν από κάθε έκφανση χρηματοπιστωτικής λειτουργίας εις βάρος του καταναλωτή. Δείγμα τα κολοσσιαία ποσοστά κέρδους που αποκομίζουν σε κάθε συναλλαγή είτε πρόκειται για απλή κατάθεση / δανειοδότηση είτε συναλλαγή μέσω πιστωτικής. Όλα αυτά στην στοργική αγκαλιά του κράτους που έχει ανάγει τοκογλυφικά Margins σε αποδεκτή, υπερπροστατευμένη λειτουργία με μανδύα νομιμοφροσύνης.
Το φαινόμενο των μεταχρονολογημένων επιταγών όμως έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η επιταγή θεωρείται "χρεώγραφο" πληρωτέο επί τη εμφανίσει. Οι τράπεζες στοχεύοντας στο να δημιουργήσουν ένα επιπλέον έσοδο από το σύνολο των εμπορικών συναλλαγών, όχι μόνο επέτρεψαν την ανακύκλωση αυτών των χρεωγράφων, τα επέβαλλαν κι' όλας ως "αντίτιμο εξασφάλισης" δανεισμού. Την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, το ύψος των επιταγών ξεπερνά το ιλιγγιώδες ποσό των 310 δισεκατομμυρίων Ευρώ, υπερβαίνει δηλαδή το ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.
Πρόκειται για μια ανεξέλεγκτη μορφή δανεισμού που οι τράπεζες εξέθρεψαν α) με τη λειτουργία τους αφού οι επιταγές ήταν αποδεκτός τρόπος για μια επιχείρηση να αυξήσει τον δανεισμό της, δηλαδή την πρόσβαση σε ρευστότητα με τεράστιο (για επιχείρηση) επιτόκιο που έφτανε το 9%!
β) με την ίδια την έκδοση της επιταγής. Οι τράπεζες είναι αρμόδιες άρα και υπόλογες για την έκδοση κάθε τέτοιου στοιχείου. Άρα η ύπαρξη των σχετίζεται αποκλειστικά με την λειτουργία των τραπεζών σε αντίθεση με παλαιότερες μορφές υποσχετικών (γραμμάτια, συναλλαγματικές κλπ).
Η ωρολογιακή βόμβα που ήδη είναι σε αντίστροφη μέτρηση επιβάλλει μία και μόνο λύση: Την συνυπευθυνότητα της τράπεζας ως προς την εξόφληση των επιταγών που ήδη κυκλοφορούν. Αυτόματα, τη μελλοντική έκδοση επιταγών με σαφές ανώτατο χρηματικό όριο που θα αναγράφεται σε κάθε χρεώγραφο και το οποίο η τράπεζα θα υποχρεούται να καλύψει σε περίπτωση μη καταβολής από τον εντολέα.
Υπάρχει η αντίστοιχη νομοθετική πλατφόρμα στην Ευρωπαϊκή τράπεζα, την οποία απέφυγαν συστηματικά να εφαρμόσουν τόσο το κράτος όσο και οι τράπεζες. Ας έλθουν τώρα προ τον ευθυνών τους, γιατί η κατάρρευση της αγοράς λόγω του άυλου υπερδανεισμού μέσω των ανεξέλεγκτων χρεωγράφων είναι αναπόφευκτη. Άλλωστε τα εν λόγω χρεώγραφα δεν έχουν καμμία ισχύ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εις γνώση τους λοιπόν οι Ελληνικές τράπεζες δημιούργησαν και συντήρησαν αυτό το τέρας που τους απέφερε τρισεκατομμύρια κερδών χωρίς ευθύνη ή επισφάλεια. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουν.
Άμεσα το κράτος να επιβάλλει την Ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτως ώστε οι εκδότριες τράπεζες να υποχρεωθούν να καλύψουν τα χρεώγραφα που αυτές εξέδωσαν. Αυτοί ενέκριναν τους πελάτες και τους προμήθευσαν με μπλοκ. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Το φαινόμενο των μεταχρονολογημένων επιταγών όμως έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η επιταγή θεωρείται "χρεώγραφο" πληρωτέο επί τη εμφανίσει. Οι τράπεζες στοχεύοντας στο να δημιουργήσουν ένα επιπλέον έσοδο από το σύνολο των εμπορικών συναλλαγών, όχι μόνο επέτρεψαν την ανακύκλωση αυτών των χρεωγράφων, τα επέβαλλαν κι' όλας ως "αντίτιμο εξασφάλισης" δανεισμού. Την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, το ύψος των επιταγών ξεπερνά το ιλιγγιώδες ποσό των 310 δισεκατομμυρίων Ευρώ, υπερβαίνει δηλαδή το ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.
Πρόκειται για μια ανεξέλεγκτη μορφή δανεισμού που οι τράπεζες εξέθρεψαν α) με τη λειτουργία τους αφού οι επιταγές ήταν αποδεκτός τρόπος για μια επιχείρηση να αυξήσει τον δανεισμό της, δηλαδή την πρόσβαση σε ρευστότητα με τεράστιο (για επιχείρηση) επιτόκιο που έφτανε το 9%!
β) με την ίδια την έκδοση της επιταγής. Οι τράπεζες είναι αρμόδιες άρα και υπόλογες για την έκδοση κάθε τέτοιου στοιχείου. Άρα η ύπαρξη των σχετίζεται αποκλειστικά με την λειτουργία των τραπεζών σε αντίθεση με παλαιότερες μορφές υποσχετικών (γραμμάτια, συναλλαγματικές κλπ).
Η ωρολογιακή βόμβα που ήδη είναι σε αντίστροφη μέτρηση επιβάλλει μία και μόνο λύση: Την συνυπευθυνότητα της τράπεζας ως προς την εξόφληση των επιταγών που ήδη κυκλοφορούν. Αυτόματα, τη μελλοντική έκδοση επιταγών με σαφές ανώτατο χρηματικό όριο που θα αναγράφεται σε κάθε χρεώγραφο και το οποίο η τράπεζα θα υποχρεούται να καλύψει σε περίπτωση μη καταβολής από τον εντολέα.
Υπάρχει η αντίστοιχη νομοθετική πλατφόρμα στην Ευρωπαϊκή τράπεζα, την οποία απέφυγαν συστηματικά να εφαρμόσουν τόσο το κράτος όσο και οι τράπεζες. Ας έλθουν τώρα προ τον ευθυνών τους, γιατί η κατάρρευση της αγοράς λόγω του άυλου υπερδανεισμού μέσω των ανεξέλεγκτων χρεωγράφων είναι αναπόφευκτη. Άλλωστε τα εν λόγω χρεώγραφα δεν έχουν καμμία ισχύ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εις γνώση τους λοιπόν οι Ελληνικές τράπεζες δημιούργησαν και συντήρησαν αυτό το τέρας που τους απέφερε τρισεκατομμύρια κερδών χωρίς ευθύνη ή επισφάλεια. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουν.
Άμεσα το κράτος να επιβάλλει την Ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτως ώστε οι εκδότριες τράπεζες να υποχρεωθούν να καλύψουν τα χρεώγραφα που αυτές εξέδωσαν. Αυτοί ενέκριναν τους πελάτες και τους προμήθευσαν με μπλοκ. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους.