Άρης Πορτοσάλτε
Να μην ξεχνιόμαστε, εδώ είναι (ακόμη) Βαλκάνια! Και οι καταβολές του εθνικισμού δεν ξεπερνιούνται μονοκοντυλιά. Συνέπεσε μέσα σε λίγες ώρες να γίνουμε μάρτυρες σε επιδείξεις εθνικιστικής αφύπνισης από τους Βόρειους γείτονες μας. Σκηνικό πρώτο, η ορκωμοσία της πρόσφατα εκλεγμένης Προέδρου της Δημοκρατίας στην πρωτεύουσα Σκόπια. Σκηνικό δεύτερο, το κλειστό γήπεδο Γαλατσίου στην Αθήνα, με ομιλητή τον πρωθυπουργό της Αλβανίας. Απομένει, η σημερινή συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, με τη βάσιμη ελπίδα ότι δεν θα τριτώσει…
Οι βαλκανικές οροσειρές είναι διάσημες για τα βαρομετρικά χαμηλά. Τα σύννεφα, στην περίπτωση, δεν πύκνωσαν ξάφνου. Ενδείξεις προϋπήρχαν, τόσο στη Βόρεια Μακεδονία και την ενταξιακή πορεία της σε σχέση με τις αιτιάσεις της Βουλγαρία εναντίον της, όσο και στην Αλβανία ενόσω εξελίσσεται, τον τελευταίο χρόνο, η δικαστική περιπέτεια του Φρέντι Μπελέρη.
Η πρόσφατα εκλεγείσα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα και ο Εντι Ράμα έκαναν, όπως θα λέγαμε, το «κομμάτι» τους. Θαρρείς σαν συγχρονισμένοι από την ανάγκη να εικονογραφήσουν το εθνικιστικό τους υπόβαθρο.
Η Σιλιάνοφσκα, υποψήφια του VMRO-DPMNE εκλεγμένη με τον «αέρα» του 65%, ορκίστηκε στο όνομα απλώς της «Μακεδονίας», χωρίς τον προσδιορισμό «Βόρεια», παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της απερχόμενης Βουλής, Γιόβαν Μίτρεσκι, την κάλεσε να επαναλάβει από το κείμενο του όρκου τον πλήρη τίτλο, βάσει της συμφωνίας του 2018.
Αντίδραση, αυτομάτως, υπήρξε από το ελληνικό υπ. Εξωτερικών και την πρόεδρο της Κομισιόν. Προηγουμένως, αποχώρησε από την τελετή η πρέσβης της Ελλάδας Σοφία Φιλιππίδου.
Το ότι ο πρωθυπουργός Ε. Ράμα επέλεξε την ημέρα που συνελήφθη πέρυσι ο Μπελέρης, με τους ψευδείς ισχυρισμούς, να εκφωνήσει λόγο σε συμπατριώτες του στην Αθήνα, συνιστά ενέργεια που δεν συνάδει με τους όρους της καλής γειτονίας. Συνδυάζοντας εγωισμό και πείσμα, απηύθυνε λόγο με όρους σκληρούς για την Ελλάδα, όπου ζουν χιλιάδες συμπατριώτες του. Δεδομένου ότι πολλοί εξ’ αυτών όχι μόνο έχουν ενταχθεί στην ελληνική πραγματικότητα και προοδεύουν είτε ως επιχειρηματίες, είτε ως ικανοί τεχνίτες και τα παιδιά τους μετέρχονται της ελληνικής εκπαίδευσης, το περιεχόμενο της ομιλίας Ράμα εκτιμάται, από τους γνωρίζοντες, ότι κινήθηκε στα όρια της καλλιέργειας εχθροπάθειας προς την Ελλάδα.
Συνιστούν οι αντιδράσεις των ηγετών της Β. Μακεδονίας και της Αλβανίας περίπτωση αλαζονείας και μικρομεγαλισμού στο καχεκτικό βαλκανικό περιβάλλον. Και τα δύο κράτη συνωστίζονται προ των πυλών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα υπέθετε κανείς πως η φρόνηση και η σύνεση θα κυριαρχούσε στις ενέργειες τους. Η ένταξη τους, κατά τα συμφωνηθέντα, θα είναι αποτέλεσμα σειράς προσαρμογών που πρέπει να εφαρμόσουν στην καθημερινή κρατική λειτουργία τους. Και δεν αρκούν, προφανώς, μόνο οι διαβεβαιώσεις των ισχυρών συμμάχων για την επίτευξη του στόχου τους.
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να προβάλλει προσκόμματα και να δυσχεράνει τη διεύρυνση της ΕΕ στα Δυτικά της Βαλκανικής Χερσονήσου. Δεν της λείπει η αυτοπεποίθηση της Ελλάδας, ούτε η αντίληψη να προσφέρει υποστήριξη. Όμως αυτή είναι μια ανταποδοτική πολιτική. Δεν μπορεί να υπάρχει ανταπόκριση απέναντι σε αρνητικές συμπεριφορές.
Έκρινε ότι θέλει να υποπέσει σε σφάλμα, με την πρώτη κιόλας εμφάνιση της η Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Β. Μακεδονίας, αλλά και ο πρωθυπουργός της Αλβανίας. Παρά το γεγονός ότι σε αυτόν έγινε ειδική υποδοχή, πέρυσι μόλις, με την οργάνωση στην Αθήνα έκθεσης των έργων ζωγραφικής του. Κάτι παραπάνω, φαίνεται, θα γνωρίζει για τη «μπέσα» ο κύριος Ράμα…
Η Κυβέρνηση επικρίνεται για υποχωρητικότητα έναντι της επίδειξης που επιχείρησε στο Γαλάτσι ο Αλβανός πρωθυπουργός.Η Αθήνα, σε καμία περίπτωση, δεν θα παρεμπόδιζε την άφιξη Ράμα. Θα εμφανιζόταν φοβική κατα μία ερμηνεία. Αν και η καγκελάριος Μέρκελ, παλαιότερα, είχε επιβάλλει απαγόρευση στην επιθυμία του Ερντογάν να μιλήσει σε ομοεθνείς του, σε αντίστοιχη, προεκλογική περίοδο για τη Γερμανία. Δεν υπήρξε πειστική απάντηση για το εάν εξαντλήθηκαν οι προσπάθειες να μεταπειστεί ο Ράμα ως προς την ημερομηνία της ομιλία του και να τη μεταθέσει σε χρόνο μεταγενέστερο των Ευρωεκλογών. Πλέον αυτά είναι παρελθόν.
Δυστυχώς, οι χώρες των Βαλκανίων δεν έχουν αποβάλλει ακόμη τον στερεοτυπικό χαρακτηρισμό που τους αποδίδεται στους τελευταίους αιώνες, επειδή δεν καταφέρνουν να ευθυγραμμιστούν με την πρόοδο των λοιπών ευρωπαϊκών κρατών.
Ευτυχώς, η Ελλάδα, με τη 40χρονη παρουσία της στην Ένωση, κατάφερε να ξεφύγει από τη «μαύρη» μοίρα.
Παρατηρώντας, ωστόσο, την ενέργεια της Προέδρου να περικόψει τον επιθετικό προσδιορισμό από τον τίτλο της Βόρειας χώρας, δεν μπορείς να μη σκεφτείς την «τυφλή» μικροκομματική τακτική του Πρωθυπουργού Τσίπρα, όταν επιχειρούσε να περάσει τη Συμφωνία του με τον Ζάεφ, όπως ακριβώς είχε συμφωνήσει με τους ισχυρούς της Ευρώπης, κατά την…περήφανη 17ωρη διαπραγμάτευση του ΄15.
Μας έφτασε σε σημείο, ενός…ακόμη διχασμού!
Έπεσε πάνω στη λογική του ψύχραιμου Μητσοτάκη, ευτυχώς…
liberal.gr