Ο συντονιστής των εναέριων μέσων που επιχείρησαν στη μεγάλη φωτιά που ξεκίνησε στο Βαρνάβα την περασμένη Κυριακή και εξαπλώθηκε αστραπιαία σε πολλές περιοχές της Βορειοανατολικής Αττικής, μίλησε στο OPEN και περιέγραψε τις αγωνιώδεις στιγμές που έζησαν πιλότοι και πληρώματα την ώρα της μάχης.
«Πολύ δύσκολη η διαχείριση 29 εναέριων μέσων»
«Το μεσημέρι της 11 ης Αυγούστου, πήραμε εντολή να απογειωθούμε για την
πυρκαγιά που αρχικά είχε ξεσπάσει στα Μέγαρα. Απογειωθήκαμε με το ελικόπτερο
για να κάνουμε συντονισμό εναέριων μέσων και στον αέρα πήραμε εκτροπή για να
μεταβούμε στην πυρκαγιά στο Βαρνάβα», είπε αρχικά στο OPEN ο κ. Μενέλαος
Ανδρεσάκης και συνέχισε:
«Με το που δόθηκε η αρχική ειδοποίηση για το συμβάν στις 15:02 το πρώτο
εναέριο μέσο επιχείρησε μετά από 5 λεπτά». «Με το που είδα πόσο γρήγορα
εξελίχθηκε η φωτιά, φοβήθηκα», σημείωσε για την εικόνα που αντίκρισε στο
Βαρνάβα.
«Η διαχείριση 29 εναέριων μέσων πάνω από μια φωτιά που έπρεπε να σβήσουμε και
τη δασική καύσιμη ύλη και να προστατέψουμε οικισμούς και κατοικίες ήταν πάρα
πολύ δύσκολη», σημείωσε και υπογράμμισε τη δυσκολία των εναέριων μέσω να
επιχειρήσουν ενώ υπήρχε πυκνός καπνός στο σημείο του πύρινου μετώπου.
Πυροσβέστης περιγράφει τη δραματική μάχη με τις φλόγες
Από την πλευρά του, ο Κώστας Τσίγκας, πρόεδρος Ένωσης Αξιωματικών
Πυροσβεστικού Σώματος επιχείρησε να αποκωδικοποιήσει τους λόγους που η φωτιά
στο Βαρνάβα την περασμένη Κυριακή εξαπλώθηκε αστραπιαία.
«Η πυρκαγιά αυτή δυστυχώς απέκτησε τέτοια δυναμική και δημιούργησε τέτοια
δυναμικότητα λόγω της καύσιμης ύλης και των ισχυρών ανέμων. Ο ισχυρός άνεμος
ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλός μας καθ’ όλη τη διάρκεια της πυρκαγιάς. Αυτή η
πυρκαγιά ανέβηκε στο βουνό στα 15 λεπτά που έφτασε και το περιπολικό και
συνέχιζε προς την πλευρά του Καπανδριτίου, του Γραμματικού, Άνω Σούλι. Ήταν ο
άνεμος, ο οποίος δημιουργούσε σαν δεύτερο μέτωπο με πάρα πολλές καύτρες στον
αέρα που έφταναν και στα 200 μέτρα μακριά (…) στοιχεία πυρακτωμένα που
πετούσαν και δημιουργούσαν νέες εστίες», είπε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα και
συνέχισε:
«Δύο φορές που έγινε γραμμή ανάσχεσης μπροστά στην πλευρά του Βαρνάβα, μας
πέρασε η φωτιά, όχι το μέτωπο, αλλά από τις καύτρες πέρασε από πίσω. Άρα ο
εγκλωβισμός των πυροσβεστών και των εθελοντών, πάρα πολλές φορές που λέμε
κλειστήκαμε στη φωτιά, κλεινόμαστε στη φωτιά γιατί ενώ σβήνουμε το μέτωπο, τα
20 και τα 30 μέτρα φλόγα πετάνε πίσω μας πυρακτωμένα στοιχεία τα οποία
δημιουργούν νέα εστία πυρκαγιάς. Με αποτέλεσμα εσύ να είσαι μέσα στο άκαυτο
και να καίει και μπροστά και στην πίσω πλευρά. Το κρίσιμο σημείο που για να
φτάσουμε εκεί από την πλευρά της Πεντέλης, εκεί στο τρίστρατο που πέρασε πάνω,
μπήκε στη Νέα και στην παλιά Πεντέλη με την τεράστια ακτινοβολία και με τις
κηλιδώσεις, δυστυχώς κατέβηκε και στην Αναπαύσεως, στο Πάτημα στο Χαλάνδρι,
στην πάνω πλευρά από τα Βριλήσσια».
«Κυνηγούσαμε δηλαδή τη φωτιά, παίρναμε τα αμάξια, τα πηγαίναμε πιο κάτω
ξαναπερνούσε, τα ξαναπροχωρούσαμε. Ήταν ένα πολεμικό σκηνικό το οποίο δεν το
έχουμε ξαναζήσει. Γιατί, όπως έχουμε πει, εδώ στην Αθήνα μπήκε η πόλη μες στο
δάσος, ενώ στην επαρχία έχει μπει το δάσος μες στην πόλη. Είναι η μίξη δασικού
και αστικού ιστού. Δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα αυτό. Θα δείτε ότι πάρα
πολλά σπίτια που έχουν υποστεί καταστροφές και αυτά που κάηκαν βέβαια των
συνανθρώπων μας, οι περιουσίες τους και οι κατοικίες τους ξεκίναγε η πυρκαγιά
απ’ την σκεπή, γιατί αυτές οι καύτρες πήγαιναν και κάθονταν στις σκεπές των
σπιτιών» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίγκας.
Οι φλόγες έφταναν ακόμη και τα 15 μέτρα και 20 μέτρα, συνέχισε να περιγράφει.
«Ήταν πάρα πολύ υψηλές οι φλόγες. Αυτές οι φλόγες όχι μόνο δημιουργούσαν νέες
εστίες με τις καύτρες, αλλά δημιουργούσαν και τέτοια ακτινοβολία στον
πυροσβέστη αυτόν που έμπαινε μπροστά να σβήσει, που πολλές φορές η πίεση του
νερού 7-8 bar που έφευγε από την αντλία δεν μπορούσε να φτάσει και λόγω του
ανέμου και λόγω της ακτινοβολίας στην αρχική εστία της πυρκαγιάς. Ήταν πάρα
πολύ δύσκολο. Δεν ξέρω τι λέξεις να βρω για να για να αιτιολογήσω όλη αυτή την
κατάσταση».
«Ήταν πάρα πολύ σκληρές οι συνθήκες και η ταχύτητα εξάπλωσης της πυρκαγιάς.
Δηλαδή, όλη αυτή η πύρινη μπάλα που ξεκίνησε από τον Βαρνάβα και έφτασε στην
Πεντέλη και κατέβηκε κάτω στο Χαλάνδρι, πλευρικά σβηνόταν και μπροστά
προχωρούσε. Δυστυχώς δεν μπόρεσε να ανακοπεί σε πάρα πολλά σημεία. Δηλαδή μας
ξεπερνούσαν πάρα πολλές γραμμές άμυνας που βάζαμε με τα αυτοκίνητα και με τα
εναέρια μέσα, τα οποία είχαν πάρα πολλά προβλήματα, κολώνες υπερυψηλής, πολύς
καπνός. Και όταν έχετε και τόσες πολλές δυνάμεις κάτω, είναι δύο δυσκολίες. Η
πρώτη δυσκολία είναι ότι εάν είναι πάρα πολλά τα εναέρια μέσα, ο συντονισμός
τους είναι πάρα πολύ δύσκολος», συνέχισε και πρόσθεσε:
«Πού θα πάει να γεμίσει, πού θα πάει να ρίξει, πώς θα βγει από το χώρο της
πυρκαγιάς, από ποια πλευρά θα μπει. Και το άλλο, το ζητούμενο είναι ότι από
κάτω υπάρχει κόσμος. Όταν το καναντέρ ρίχνει 6 τόνους και το Έρικσον ρίχνει 8,
αναλογιστείτε πως αυτοί οι άνθρωποι από πάνω θα πρέπει να είναι τόσο
προσεκτικοί και να συνεννοηθούν με τους κάτω για να μην γίνει κάποιο ατύχημα.
Εκεί που θα πέσει, ξηλώνει κορμούς, πετάει πέτρες. Όλοι το έχουμε ζήσει.
Κουκουλωνόμαστε όλοι κάτω από το δέντρο, όπου βρεθούμε, κρυβόμαστε κάτω από
αμάξια, πολλές φορές μας έχει τύχει σε πάρα πολλές πυρκαγιές, έρχεται το
εναέριο να ρίξει και δεν έχεις προλάβει να φύγεις γιατί δεν είσαι σε ευθεία,
έχουμε μπει πάρα πολλοί συνάδελφοι κάτω από το πυροσβεστικό για να μην μας
πετύχει η ένταση του νερού. Αλλά θέλω να πω ότι είναι πάρα πολλές οι
ιδιάζουσες συνθήκες σε κάθε πυρκαγιά για την αντιμετώπιση της».