Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται εν όψει των εσωκομματικών εκλογών και στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά είναι το ίδιο: Αυτόνομη πορεία ή συνεργασία των δύο κομμάτων; Εκ πρώτης όψεως φαίνεται παράδοξο και αντιφατικό δύο κόμματα που «σκοτώθηκαν» στις ευρωεκλογές για το ποιο θα βγει δεύτερο, ουσιαστικά να αποφασίζουν για τον αρχηγό τους με βασικό κριτήριο ποιος είναι υπέρ της συνεργασίας των δύο κομμάτων και ποιος κατά.
Σε πιο δύσκολη θέση βρίσκονται οι υποψήφιοι οι οποίοι προσδοκούν και ευαγγελίζονται την αυτόνομη πορεία των κομμάτων τους, υπονοώντας ότι μέσα στα τρία χρόνια που μεσολαβούν έως τις επόμενες εκλογές το κόμμα τους μπορεί να ισχυροποιηθεί τόσο πολύ, ώστε να καταστεί ανταγωνιστικό με τη Ν.Δ., δίνοντας μια μάχη αρκετά πάνω από το 30%. Με στόχο, προφανώς, όχι την αυτοδυναμία, αλλά την πρωτιά, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας. Με ποιον; Το ένα με το άλλο είναι η πιο προφανής απάντηση. Προφανής μπορεί να είναι, αλλά έχει μια εγγενή αντίφαση. Πώς θα το κάνουν, ενώ θα έχουν αναδειχθεί με την εντελώς αντίθετη σημαία;
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού θα πει ο χειριστής του manual της πολιτικής, και πάμε παρακάτω. Ομως υπάρχει το βασικό ζητούμενο, το οποίο με τις υπάρχουσες συνθήκες μοιάζει ακατόρθωτο. Είναι ακατόρθωτο να βγει πρώτο κόμμα ο διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ ή το αγκυλωμένο ΠΑΣΟΚ. Αρα, και η πρόταση της αυτόνομης πορείας, που προϋποθέτει πρωτιά στις εκλογές, και η πρόταση της σύγκλισης-συνεργασίας από τώρα βρίσκονται αιωρούμενες στο κενό. Ο εκλογικός νόμος δεν δίνει μπόνους σε συνασπισμούς κομμάτων. Πρακτικά, όσοι διαγκωνίζονται τώρα και στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ που έχει εναπομείνει συζητούν ουσιαστικά για τις εκλογές του… 2031!
Κάποιοι υποψήφιοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ λένε το επικοινωνιακά χαριτωμένο «δεν εκλέγουμε αρχηγό του κόμματος, εκλέγουμε τον επόμενο πρωθυπουργό της χώρας». Το σλογκανάκι κάνει μια χαρά τη δουλειά του εν όψει της εκλογής αρχηγού, αλλά έχει ημερομηνία λήξεως τη 13η Οκτωβρίου. Από τις 14 Οκτωβρίου όποιος/α κι αν εκλεγεί, θα βρεθεί μπροστά στα Ιμαλάια της ελληνικής πραγματικότητας. Μια πρόσκαιρη ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, μετά την εκλογή νέου αρχηγού, μπορεί να υπάρξει, όπως υπήρξε πριν από τρία χρόνια με την εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη, για να καταλήξει στο αναιμικό 13%, με τον ΣΥΡΙΖΑ διασπασμένο και τη Ν.Δ. στη χειρότερη φάση της, παλεύοντας με τα κύματα της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης. Πόσω μάλλον όταν ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι ο παλιός. Δοκιμασμένα ανίκανος να κάνει το ΠΑΣΟΚ «μεγάλο κόμμα» και μάλιστα σε κατεξοχήν ευνοϊκές συνθήκες.
Τα πράγματα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα πιο απλά. Υπάρχουν τρεις καθαρές γραμμές, ανεξαρτήτως ποιος/α θα τις εκφράσει: Η γραμμή της αυτόνομης καθαρής και ριζοσπαστικής αριστερής πολιτικής, η γραμμή της ντε και καλά συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και μία ενδιάμεση και πιο θολή γραμμή, που είναι ολίγον και από τις δύο προηγούμενες. Την πρώτη την εκφράζει ο Πολάκης, τη δεύτερη οι «πασοκογενείς» και μεγάλο μέρος από τους «87» και την τρίτη ο Κασσελάκης. Οποια κι αν επικρατήσει, βρίσκεται μπροστά ακριβώς στα ίδια αδιέξοδα που αντιμετωπίζει και το ΠΑΣΟΚ. Και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ του Δούκα και το ΠΑΣΟΚ της Διαμαντοπούλου και το ΠΑΣΟΚ του Γερουλάνου.
Μια θεωρητική εικόνα από το άμεσο μέλλον τα λέει όλα. Αρκεί να φανταστεί κανείς τον Κασσελάκη, τον Πολάκη ή π.χ. τον Φάμελλο να συζητά με τον Ανδρουλάκη ή τη Διαμαντοπούλου ή με τον Γερουλάνο. Μόνο με τον Χ. Δούκα θα μπορούσαν να συζητήσουν, αλλά όχι όλος ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί. Ενα κομμάτι του. Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Οποιος/α κι αν βγει, υπάρχει περίπτωση να συζητήσει κανείς με τον Πολάκη ή τον Κασσελάκη; Κι αν συζητήσει, δεν θα συζητήσει όλο το ΠΑΣΟΚ.
Η εναλλακτική της δημιουργίας ενός νέου φορέα πάλι αφορά τμήματα των δύο κομμάτων και όχι τα σύνολά τους. Και σίγουρα δεν μπορεί να είναι υπό τον Α. Τσίπρα, ο οποίος παραμένει βαθιά απαξιωμένος και από σημαντική μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και από μια ακόμα πιο σημαντική μερίδα του ΠΑΣΟΚ.
ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ
Το χαρτοφυλάκιο που εξασφάλισε η Ελλάδα στη νέα Κομισιόν είναι ένα από τα ισχυρότερα και μακράν το καλύτερο που έχει πάρει ποτέ. Το χαρτοφυλάκιο Μεταφορών και Τουρισμού, που ανατέθηκε στον Απ. Τζιτζικώστα, είναι ένα χαρτοφυλάκιο που θα διαχειριστεί πολύ μεγάλα κονδύλια, έχει σημαντικές Γενικές Διευθύνσεις, που σημαίνει δυνατότητα λήψης αποφάσεων, και το σημαντικότερο σχετίζεται με δύο μεγάλου ελληνικού ενδιαφέροντος θέματα, όπως οι μεταφορές και η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, που είναι ο τουρισμός.
Το χαρτοφυλάκιο αυτό δεν έτυχε. Το πέτυχε ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος, εκτός της αναγνώρισης που έχει πετύχει μεταξύ της ευρωπαϊκής ηγεσίας, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, μαζί με τον Ντ. Τουσκ, για την εκλογή της προέδρου της Κομισιόν, αλλά και των άμεσων συνεργατών της.
Είναι προφανές ότι μια πιο παρεμβατική Ελλάδα μέσα σε μια Ε.Ε. που ψάχνει τη νέα ταυτότητά της είναι μια πιο ισχυρή Ελλάδα. Είναι μια Ελλάδα με πιο ισχυρές συμμαχίες και μεγαλύτερη δυνατότητα συμμετοχής στις μεγάλες αποφάσεις, τώρα που η Ευρώπη βρίσκεται σε καμπή. Από τη μια το Μεταναστευτικό, που γίνεται ξανά από τα κυρίαρχα θέματα, και από την άλλη η πολύ σοβαρή έκθεση του Μ. Ντράγκι, που δείχνει τη μόνη επιλογή που έχει η Ε.Ε. για να επιβιώσει και να προοδεύσει: να σπάσει το γερμανικό δόγμα ότι δεν κόβουμε χρήμα, ώστε να χρηματοδοτηθεί γενναία η Ε.Ε. και να γίνει ανταγωνιστική και στην τεχνολογία και στην παραγωγή.
Μέρα με τη μέρα τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα στον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας με έναν όχι και τόσο παράδοξο τρόπο στα… δικαστήρια. Η Κ. Νοτοπούλου καταγγέλλει τον Στ. Κασσελάκη για μπούλινγκ κι εκείνος την προτρέπει να πάει στη Δικαιοσύνη. Ο Χρ. Σπίρτζης άφησε δηλητηριώδεις υπαινιγμούς ότι ο έκπτωτος πρόεδρος του κόμματος ενδιαφερόταν μόνο για το «ταμείο»-κρατική επιχορήγηση και τη σφραγίδα και για τίποτε άλλο. Ο Γ. Μαντζουράνης διαπίστωσε, συμμετέχοντας στην επιτροπή για το νέο Καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η προσπάθεια του Στ. Κασσελάκη ήταν η πλήρης «ιδιωτικοποίηση» του κόμματος, υπό τον προσωπικό του ασφυκτικό έλεγχο όλων των κρίσιμων θέσεων και την κατάργηση όλων των ελεγκτικών οργάνων. Ο ίδιος ο Στ. Κασσελάκης, αφού έχει κάνει λόγο για «μαύρα χρήματα» επί Τσίπρα, κάτι που εύκολα μπορεί να αποκτήσει και ποινικό ενδιαφέρον, ακύρωσε το πληρεξούσιο που είχε κάνει στον γενικό διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ. Με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να κάνει οικονομικές πράξεις και να μην μπορεί να εισπράξει την κρατική επιχορήγηση…
Κόμμα ή Ειρηνοδικείο; -2
Στο… φουλ βρίσκεται και η αντιπαράθεση για τους εργοδότες των έμμισθων τρολ του Διαδικτύου, τα οποία έχουν υποπέσει σε σωρεία ποινικών αδικημάτων. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι η συζήτηση που έγινε χθες στην Πολιτική Γραμματεία, αν πρέπει να έχει δοθεί στη δημοσιότητα το «πόθεν έσχες» κάθε υποψηφίου, ώστε να μπορεί να διεκδικήσει την αρχηγία του κόμματος. Πρόκειται για μια γεμάτη υπαινιγμούς συζήτηση, η οποία αγγίζει τις αρμοδιότητες της Δικαιοσύνης και αποτελεί «χτύπημα» ίσως στο πιο ευάλωτο σημείο του Στ. Κασσελάκη…
ΑΠΟΡΙΑ
Αληθεύει ότι η αγωγή της Λατινοπούλου κατά του Βελόπουλου έχει πλήθος σοβαρών στοιχείων, γιατί κελάηδησε ένα πουλάκι που ήταν δίπλα στον πρόεδρο αλλά τσακώθηκαν;
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/ntomino-adiexodon