Πέθανε ο θρύλος του Ολλανδικού ποδοσφαίρου, Γιόχαν Νέσκενς, όπως ανακοίνωσε η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ολλανδίας.
Ο Νέσκενς αισθάνθηκε αδιαθεσία χθες, Κυριακή 6 Οκτωβρίου, όπου βρισκόταν σε
επίσημη εκδήλωση στην ώρα της Αφρικής εκπροσωπώντας την KNVB. Τελικά σήμερα
ανακοινώθηκε ο θάνατός του.
«Με μεγάλη λύπη η KNVB έμαθε για τον απροσδόκητο θάνατο του Γιόχαν Νέσκενς. Ο
Γιόχαν ήταν ένας από τους σπουδαιότερους μας. Θα μας λείψει πάρα πολύ.
Ευχόμαστε στη σύζυγό του Μαρλίς, στα παιδιά του Κρίστιαν, Ταμάρα, Μπιάνκα και
Άρμαντ, στα εγγόνια του Ντζόι και Λοβέε, σε συγγενείς και φίλους πολλή δύναμη
για να αντέξουν αυτή τη μεγάλη απώλεια», ανέφερε η ανακοίνωση της ολλανδικής
ομοσπονδίας ποδοσφαίρου.
Η πορεία του
Ξεκίνησε την καριέρα του από την ΡΜ Χέμστεντε, την ομάδα της πόλης που
γεννήθηκε και στη συνέχεια αποκτήθηκε από τον Άγιαξ του Ρίνους Μίχελς, το
1970. Ήταν μέλος της ομάδας του Άγιαξ που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών
το 1971 στον τελικό εναντίον του ΠΑΟ, αγωνιζόμενος ως δεξιός πλάγιος
αμυντικός. Από την επόμενη χρονιά άρχισε να αγωνίζεται ως κεντρικός μέσος,
δίπλα στον Γιόχαν Κρόιφ, και προσαρμόστηκε εξαιρετικά στον νέο του ρόλο. Έτσι
απέκτησε το παρατσούκλι Johan Segon ("Γιόχαν ο Δεύτερος"). Ήταν ένας αληθινά
ολοκληρωμένος παίκτης - το πέρασμα του, η ντρίμπλα του, η 'Aμυνά του, η
εναέρια ικανότητα του, η δυνατότητα συνεργασίας, οι εξαιρετική φυσική του
κατάσταση. Ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αντιπροσώπευαι το πρότυπο του
παίκτη του ολοκληρωτικο ποδοσφαίρου.Μαζί με τον Κρόιφ έχουν επηρεάσει την ιδέα
και τις έννοιες του χρόνου, του χώρου και της κίνησης στα γήπεδα ποδοσφαίρου.
Λόγω αυτής της συνεργασίας, τα πάντα άλλαξαν στη λειτουργία της ομάδας. Η
ευφυΐα και η έκφραση του αντιπάλου ήταν πάντα σχεδιασμένα, αλλά ο συνδυασμός
της νοημοσύνης με την απαιτούμενη φυσική απόδοση για την επιτυχία αποδείχθηκε
στο γήπεδο μέσω της συνεργασίας των δύο Γιόχαν. Όταν ο Νέσκενς εντάχθηκε στην
ομάδα του Ρίνους Μίχελς το 1970, έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να επιτρέψει στον
Κρόιφ να δημιουργήσει τη μαγεία, ενώ η υπόλοιπη ομάδα, με επικεφαλής τον
Νέσκενς, έκανε το λιγότερο παραγωγικό έργο.
Με τον Άγιαξ κατέκτησε 3 συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών (1971, 1972, 1973)
και το 1974 ακολούθησε τους Κρόιφ και Μίχελς στην Μπαρτσελόνα. Τα πέντε χρόνια
του στην Μπαρτσελόνα δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένα, αλλά ήταν ιδιαίτερα
δημοφιλής. Αγωνίστηκε συνολικά σε 233 παιχνίδια, σημείωσε 54 τέρματα και
κέρδισε δύο τίτλους. Το 1975-76 ήταν ο πρώτος νικητής του βραβείου Don Balon
ως καλύτερος ξένος παίκτης του ισπανικού πρωταθλήματος.[12] Το 1979 πήρε
μεταγραφή για την Νιου Γιορκ Κόσμος, όπου αγωνίστηκε μέχρι το 1984. Εκεί, μαζί
με τον Φραντς Μπεκενμπάουερ και τον Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες, κέρδισε το
πρωτάθλημα NASL το 1980 και το 1982 (και δεύτερη θέση το 1981). Σε έξι σεζόν
πέτυχε 17 γκολ σε 94 παιχνίδια και ήταν στην καλύτερη ομάδα τρεις φορές, το
1979, 1980 και 1982. Έπειτα αγωνίστηκε στις Χρόνιγκεν, Σάουθ Φλόριντα Σανς του
USL (United Soccer League), την Κάνσας Σίτι Κόμετς και έκλεισε την καριέρα του
στην Ελβετία, αγωνιζόμενος με τις ΦΚ Μπάαρ και Τσουγκ.
Ο Νέσκενς πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα το 1970 και
πραγματοποίησε 49 συμμετοχές με το εθνόσημο μέχρι το 1981, σκοράροντας 17
φορές. Ήταν σημαντικό μέλος της ομάδας η οποία έφτασε στον τελικό τόσο στο
Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1974 όσο και το 1978. Στον τελικό του 1974
σκόραρε το πρώτο γκολ του αγώνα, με δυνατό πέναλτι στο δεύτερο λεπτό του
αγώνα. Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος αργότερα παρά την αποφασιστικότητά του πριν
τον αγώνα, ήταν η μόνη φορά που ήταν νευρικός σε τέτοια διαδικασία.
Συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Επίσης ήταν δεύτερος
σκόρερ της διοργάνωσης με 5 τέρματα. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας που
κατέκτησε την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 1976.
Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση το 1991, ο Νέσκενς ανέλαβε βοηθός
προπονητή στην εθνική Ολλανδίας υπό τις οδηγίες αρχικά του Γκους Χίντιγκ και
έπειτα του Φρανκ Ράικαρτ. Το 2000 ανέλαβε προπονητής της Ενεσέ Ναϊμέχεν,
βοηθώντας την να φτάσει για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκούς συλλόγους από το 2003,
όμως απολύθηκε την επόμενη χρονιά λόγω κακών αποτελεσμάτων. Το 2005 ορίστηκε
βοηθός προπονητή της εθνικής Αυστραλίας, υπό τις οδηγίες του Γκους Χίντιγκ και
το 2006 ορίστηκε βοηθός προπονητή στη Μπαρτσελόνα μέχρι το 2008. Έπειτα έγινε
προπονητής της Β΄ εθνικής ομάδας της Ολλανδίας και έπειτα βοηθός προπονητή στη
Γαλατασαράι. Το περιοδικό World Soccer τον συμπεριέλαβε στους 100 καλύτερους
ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα.