Η νύχτα ήταν ζεστή και υγρή πάνω από την αεροπορική βάση New Castle στο Ντέλαγουερ, το είδος της υγρασίας που κολλούσε στα μεταλλικά καλύμματα των μαχητικών αεροσκαφών που ήταν παρατεταγμένα κατά μήκος του διαδρόμου.
Οι οθόνες ραντάρ στο κοντινό Εθνικό Αεροδρόμιο της Ουάσινγκτον και στην αεροπορική βάση Άντριους φωτίζονταν με στόχους που κανείς δεν μπορούσε να εντοπίσει.
Σε όλη τη χώρα, οι Αμερικανοί κοιτούσαν συνεχώς ψηλά.
Ο Κόκκινος Τρόμος συνεχιζόταν, ο Πόλεμος της Κορέας σύρθηκε για έναν ακόμη χρόνο και η απειλή του σοβιετικού βομβαρδισμού φαινόταν επικείμενη.
Η χώρα βρισκόταν επίσης στη μέση μιας χρονιάς ρεκόρ για θεάσεις UFO - προσθέτοντας στις αυξανόμενες ανησυχίες για αεροπορικές επιθέσεις - συμπεριλαμβανομένης μιας παράξενα παρόμοιας περίπτωσης μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα, όταν οι χειριστές ραντάρ και οι εμπορικοί πιλότοι ανέφεραν άγνωστα αντικείμενα στον ουρανό πάνω από την πρωτεύουσα της χώρας που έκαναν ελιγμούς με τρόπους που κανένα γνωστό αεροσκάφος δεν θα μπορούσε.
Για γενιές, τα γεγονότα αυτών των δύο Σαββατοκύριακων αντιμετωπίστηκαν ως μια ιστορία φαντασμάτων του Ψυχρού Πολέμου που είχε με ασφάλεια υποβιβαστεί στο παρελθόν, σημειώνει το CNN.
Αλλά καθώς το 2025 πλησιάζει στο τέλος του, περισσότεροι πιλότοι από ποτέ αναφέρουν ανεξήγητες συναντήσεις στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Americans for Safe Aerospace, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που προσφέρει στους πιλότους εμπιστευτικά κανάλια για να αναφέρουν τις θεάσεις τους.
Η σύγχρονη αύξηση των αναφορών εγείρει τα ίδια αναπάντητα ερωτήματα που έστειλαν τον Πάτερσον να αναρωτιέται πριν από περισσότερα από 70 χρόνια.
Περικυκλωμένοι από παντού
Ήταν αργά το βράδυ της 26ης Ιουλίου 1952, όταν ο υπολοχαγός Γουίλιαμ Πάτερσον και ο συνάδελφός του πιλότος Λοχαγός Τζον ΜακΧιούγκο, γνωστοί με τα διακριτικά τους Shirley Red 1 και 2, έβγαλαν με βρυχηθμό τα F-94 τους στο υγρό σκοτάδι, με τους καυστήρες να αστράφτουν στον διάδρομο καθώς έστριβαν νότια προς το άγνωστο.
Όπως ακριβώς και στο περιστατικό μια εβδομάδα πριν, οι ελεγκτές του αεροδρομίου της Ουάσινγκτον παρακολουθούσαν άγνωστους στόχους να βυθίζονται, να σταματούν, να εξαφανίζονται και να επανεμφανίζονται στις οθόνες των ραντάρ για ώρες σε μια ακτίνα 100 μιλίων.
Κάλεσαν τους ομολόγους τους στο Άντριους, οι οποίοι επιβεβαίωσαν ότι παρακολουθούσαν τα ίδια αντικείμενα.
Οι χειριστές είπαν ότι τα σήματα φαινόταν να είναι αεροσκάφη, αλλά δεν γνώριζαν για φιλικές πτήσεις στην περιοχή.
Ο Πάτερσον, που πετούσε στα 20.000 πόδια, έφτασε πρώτος κοντά στο Εθνικό Αεροδρόμιο όταν οι ελεγκτές τον κατεύθυναν προς ένα σύμπλεγμα σημάτων που καταγράφονταν γύρω από το Άντριους.
Η νύχτα ήταν τόσο σκοτεινή και πυκνή μπροστά του, αφήνοντας στον Πάτερσον ελάχιστα περισσότερα από την αχνή λάμψη των οργάνων του.
Τότε, ξαφνικά, τα είδε.
Τέσσερα φώτα εμφανίστηκαν, 10 μίλια μπροστά του και ελαφρώς πάνω από αυτόν.
Αλλά δεν άναψαν ούτε μετατοπίστηκαν όπως τα κανονικά φώτα αεροσκαφών. Περίμεναν.
Είπε στους ελεγκτές τι είδε και επιτάχυνε. Το αναχαιτιστικό του έφτασε τα σχεδόν 600 μίλια την ώρα.
Οι ελεγκτές παρακολουθούσαν τα σφάλματα στο ραντάρ να ανταποκρίνονται σε πραγματικό χρόνο, κάνοντας ελιγμούς στον ουρανό με τρόπο που κανένα γνωστό αεροσκάφος δεν θα μπορούσε: Γρήγορα έκαναν όπισθεν, αιωρούνταν, έκαναν απότομες στροφές 90 μοιρών και επιτάχυναν μέσα και έξω από το οπτικό τους πεδίο με απίστευτη ταχύτητα.
Πριν ο Πάτερσον προλάβει να μειώσει την απόσταση, τα φώτα διέκοψαν τον σχηματισμό και άρχισαν να συγκλίνουν στο αναχαιτιστικό του. Τα ραντάρ στον πύργο έδειξαν τους στόχους να κλείνουν γύρω από τη θέση του. Στο πιλοτήριο, το Shirley Red 1 ξαφνικά φωτίστηκε.
«Με πλησιάζουν», είπε μέσω ασυρμάτου στους ελεγκτές, με φωνή που έσφυζε από ανησυχία. «Τι να κάνω;».
Ο Πάτερσον, βετεράνος του Πολέμου της Κορέας, ρωτούσε αν έπρεπε να ανοίξει πυρ σε οτιδήποτε έριχνε στο αεροσκάφος του το φως.
Δεν υπήρξε άμεση απάντηση. Οι ελεγκτές και οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι που είχαν συγκεντρωθεί στον πύργο, σύμφωνα με διάφορες αναφορές, έμειναν άναυδοι και σιωπηλοί.
Για μια στιγμή, ο Πάτερσον έμεινε μόνος με τα φώτα που περιέβαλλαν το αεροσκάφος του. Έπειτα, τόσο ξαφνικά όσο είχαν εμφανιστεί, εξαφανίστηκαν μέσα στη νύχτα, χάνοντας την επαφή τους με τα ραντάρ σε δευτερόλεπτα.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε εκείνη την εποχή αναφερόμενος στο περιστατικό:«Αυτοί οι άνθρωποι έχουν δει κάτι», ανέφερε η εφημερίδα Times Herald της Ουάσινγκτον. «Δεν ξέρω τι είναι και δεν είμαι περίεργος να μάθω», ανέφερε.
Πάνω από 70 χρόνια αργότερα, χωρίς ακόμη να έχει προσδιοριστεί η αιτία ακόμα και μεταξύ των ερευνητών των UFO, δεν υπάρχει σαφής συναίνεση για το τι συνέβη τον Ιούλιο του 1952.
«Κάτι υπήρχε στον αέρα και δεν ήταν απλώς μια αντιστροφή θερμοκρασίας», δήλωσε στο CNN ο Kevin Randle, συνταξιούχος στρατιωτικός πιλότος και συγγραφέας του βιβλίου «Εισβολή στην Ουάσιγκτον: UFOs Over the Capitol».