Από οποιαδήποτε οπτική και να δει κανείς το αποτέλεσμα των εκλογών η ήττα της παράταξης ήταν συντριπτική και ενδεχομένως η πιο βαριά στην ιστορίας της.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρα ο νικητής των εκλογών και του ευχόμαστε ολόψυχα να σταθεί αντάξιο της εμπιστοσύνης του λαού. Οι επιτυχίες της κάθε κυβέρνησης είναι προς όφελος της κοινωνίας συνολικά.
Και επιτέλους η χώρα μας έχει άμεση και απόλυτη ανάγκη μιας επιτυχημένης κυβέρνησης.
Στα καθ’ ημάς τώρα…
Βρισκόμαστε ήδη μέσα σε μια μεγάλη κρίση της παράταξης, η διαχείριση της οποίας θα είναι καταλυτική για το μέλλον της.
Το ζήτημα δεν είναι απλά και μόνο η ανάδειξη νέας ηγεσίας. Ασφαλώς και τα πρόσωπα είναι σημαντικά και προς αυτή την κατεύθυνση θα έχουμε πολλά να πούμε στα άμεσο μέλλον. Αν σταθούμε όμως μόνο εκεί τότε η όποια αλλαγή θα αφορά την βιτρίνα ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Δηλαδή ηττηθήκαμε μόνο επειδή ο Καραμανλής και κάποιοι ακόμα ίσως δεν έκαναν καλά την δουλειά τους; Πλέαμε προς την σωστή κατεύθυνση αλλά η διακυβέρνηση του σκάφους δεν ήταν η δέουσα; Επρόκειτο εν ολίγοις για μια ήττα οφειλόμενη μόνο σε κακοδιαχείριση μιας κατά τα άλλα χρηστής αντίληψης για το κράτος και την κοινωνία;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ΟΧΙ. Σίγουρα κάποιοι (ίσως αρκετοί) να φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά είναι οι επιμέρους πολιτικές που ακολουθήθηκαν και ΚΥΡΙΩΣ η κεντρική έλλειψη σαφούς προσανατολισμού.
Με άλλα λόγια τα βαθύτερα αίτια της ήττας είναι πολιτικά που άπτονται όμως και της ιδεολογικής ταυτότητας της παράταξης.
Το ζήτημα αυτό δεν είναι έλασσον αλλά μείζον διότι χωρίς στερεή ιδεολογικοπολιτική βάση δεν μπορούν να καθοριστούν ξεκάθαροι στόχοι και συνεπώς να προσδιοριστούν πολιτικές.
Η λεγόμενη εσωστρέφεια πρέπει να κατευθυνθεί πρώτα εκεί, στην ιδεολογική διαλεύκανση της ταυτότητάς μας. Ας αποφασίσουμε επιτέλους ποιοί είμαστε, ποιοι θέλουμε να είμαστε, πως προσδιοριζόμαστε και που αποσκοπούμε. Χωρίς δογματικές αγκυλώσεις τύπου ΚΚΕ, αλλά και χωρίς γραφικότητες τύπου ΣΥΡΙΖΑ με 11 συνιστώσες.
Το θέμα αυτό δεν είναι εύκολο ούτε απλό, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθεί μετά επιτάσεως πριν γίνει η συζήτηση για τα πρόσωπα. Ίσα ίσα που τα πρόσωπα θα πρέπει να μπορούν να υλοποιήσουν και να υπηρετήσουν την ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα της παράταξης.
Αυτό που γίνεται τώρα, η δημιουργία και η ισχυροποίηση στρατοπέδων υπό τα λάβαρα των κκ Μπακογιάννη, Σαμαρά και Αβραμόπουλου και όποιου άλλου είναι ΣΦΑΛΜΑ ΜΕΓΑ, όχι στο όνομα της ενότητας της παράταξης (τέτοιο πράγμα δεν υφίσταται) αλλά στο όνομα της πολιτικής της ουσίας.
Η ιδεολογία και η ταυτότητα της Ν.Δ. δεν είναι ο Α ή ο Β (υποψήφιος) αρχηγός και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να διαμορφώσει την φυσιογνωμία της παράταξης όπως αυτός νομίζει. Τα κόμματα αρχών λειτουργούν βάσει αρχών και δεν γίνονται φτερό στον άνεμο ανάλογα με τις διαθέσεις του εκάστοτε αρχηγού. Αντίθετα οι άξιοι ηγέτες βασίζονται στις αρχές αυτές και τις αναδεικνύουν πολιτικά. Στο όνομα αυτών ζητούν την ψήφο του λαού και στο όνομα αυτών αναλαμβάνουν τα ηνία της παράταξης. ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.
Οι έννοιες «δεξιά» και «αριστερά» είναι πλέον ξεπερασμένες σε ένα σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με νέες (αλλά και παλαιές) προκλήσεις και νέους (αλλά και παλαιούς κινδύνους). Οι πάσης φύσεως –ισμοί χωλαίνουν υπό το βάρος των συνεχών μεταβολών. Δεν είναι κακό ή κατακριτέο λοιπόν να βγει η παράταξη στην κοινωνία με ένα νέο πρόσωπο και να κάνει δημόσια αυτοκριτική για τα λάθη της αλλά και για τις απίστευτες ανοησίες που ακούμε τόσα χρόνια.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν θα γίνει «αναίμακτα». Υπάρχουν και στον χώρο μας αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις και διάφορα «καπετανάτα». Ζιζάνια και παράσιτα. Τσιφλικάδες και φεουδάρχες.
Στα καθ’ ημάς τώρα…
Βρισκόμαστε ήδη μέσα σε μια μεγάλη κρίση της παράταξης, η διαχείριση της οποίας θα είναι καταλυτική για το μέλλον της.
Το ζήτημα δεν είναι απλά και μόνο η ανάδειξη νέας ηγεσίας. Ασφαλώς και τα πρόσωπα είναι σημαντικά και προς αυτή την κατεύθυνση θα έχουμε πολλά να πούμε στα άμεσο μέλλον. Αν σταθούμε όμως μόνο εκεί τότε η όποια αλλαγή θα αφορά την βιτρίνα ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Δηλαδή ηττηθήκαμε μόνο επειδή ο Καραμανλής και κάποιοι ακόμα ίσως δεν έκαναν καλά την δουλειά τους; Πλέαμε προς την σωστή κατεύθυνση αλλά η διακυβέρνηση του σκάφους δεν ήταν η δέουσα; Επρόκειτο εν ολίγοις για μια ήττα οφειλόμενη μόνο σε κακοδιαχείριση μιας κατά τα άλλα χρηστής αντίληψης για το κράτος και την κοινωνία;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ΟΧΙ. Σίγουρα κάποιοι (ίσως αρκετοί) να φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά είναι οι επιμέρους πολιτικές που ακολουθήθηκαν και ΚΥΡΙΩΣ η κεντρική έλλειψη σαφούς προσανατολισμού.
Με άλλα λόγια τα βαθύτερα αίτια της ήττας είναι πολιτικά που άπτονται όμως και της ιδεολογικής ταυτότητας της παράταξης.
Το ζήτημα αυτό δεν είναι έλασσον αλλά μείζον διότι χωρίς στερεή ιδεολογικοπολιτική βάση δεν μπορούν να καθοριστούν ξεκάθαροι στόχοι και συνεπώς να προσδιοριστούν πολιτικές.
Η λεγόμενη εσωστρέφεια πρέπει να κατευθυνθεί πρώτα εκεί, στην ιδεολογική διαλεύκανση της ταυτότητάς μας. Ας αποφασίσουμε επιτέλους ποιοί είμαστε, ποιοι θέλουμε να είμαστε, πως προσδιοριζόμαστε και που αποσκοπούμε. Χωρίς δογματικές αγκυλώσεις τύπου ΚΚΕ, αλλά και χωρίς γραφικότητες τύπου ΣΥΡΙΖΑ με 11 συνιστώσες.
Το θέμα αυτό δεν είναι εύκολο ούτε απλό, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθεί μετά επιτάσεως πριν γίνει η συζήτηση για τα πρόσωπα. Ίσα ίσα που τα πρόσωπα θα πρέπει να μπορούν να υλοποιήσουν και να υπηρετήσουν την ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα της παράταξης.
Αυτό που γίνεται τώρα, η δημιουργία και η ισχυροποίηση στρατοπέδων υπό τα λάβαρα των κκ Μπακογιάννη, Σαμαρά και Αβραμόπουλου και όποιου άλλου είναι ΣΦΑΛΜΑ ΜΕΓΑ, όχι στο όνομα της ενότητας της παράταξης (τέτοιο πράγμα δεν υφίσταται) αλλά στο όνομα της πολιτικής της ουσίας.
Η ιδεολογία και η ταυτότητα της Ν.Δ. δεν είναι ο Α ή ο Β (υποψήφιος) αρχηγός και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να διαμορφώσει την φυσιογνωμία της παράταξης όπως αυτός νομίζει. Τα κόμματα αρχών λειτουργούν βάσει αρχών και δεν γίνονται φτερό στον άνεμο ανάλογα με τις διαθέσεις του εκάστοτε αρχηγού. Αντίθετα οι άξιοι ηγέτες βασίζονται στις αρχές αυτές και τις αναδεικνύουν πολιτικά. Στο όνομα αυτών ζητούν την ψήφο του λαού και στο όνομα αυτών αναλαμβάνουν τα ηνία της παράταξης. ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.
Οι έννοιες «δεξιά» και «αριστερά» είναι πλέον ξεπερασμένες σε ένα σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με νέες (αλλά και παλαιές) προκλήσεις και νέους (αλλά και παλαιούς κινδύνους). Οι πάσης φύσεως –ισμοί χωλαίνουν υπό το βάρος των συνεχών μεταβολών. Δεν είναι κακό ή κατακριτέο λοιπόν να βγει η παράταξη στην κοινωνία με ένα νέο πρόσωπο και να κάνει δημόσια αυτοκριτική για τα λάθη της αλλά και για τις απίστευτες ανοησίες που ακούμε τόσα χρόνια.
Γνώμη (και γνώση) δεν αλλάζουν μόνο τα τούβλα και οι βλάκες.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν θα γίνει «αναίμακτα». Υπάρχουν και στον χώρο μας αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις και διάφορα «καπετανάτα». Ζιζάνια και παράσιτα. Τσιφλικάδες και φεουδάρχες.
Ε λοιπόν ας κάνουμε την παρούσα εκλογική καταστροφή δημιουργική ξεκαθαρίζοντας τα του οίκου μας.