Πρωτοσέλιδα Κυριακής 26-01-2025

Διαβάστε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Κυριακής 26 Ιανουαρίου 2025

Συνέχεια...

Ερντογάν: Σύνορα του Εσκισεχίρ είναι... η Θεσσαλονίκη, η Κριμαία, η Σαμαρκάνδη, η Βόρεια Κύπρος

«Δεν διστάσαμε να κάνουμε αυτοκριτική… Είμαστε επικεντρωμένοι στο ιδανικό μιας μεγάλης και δυνατής Τουρκίας» σημείωσε o Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Στα «σύνορα της καρδιάς του» αναφέρθηκε το Σάββατο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στο 8ο Τακτικό Επαρχιακό Συνέδριο του κυβερνώντος Κόμματος Δημοκρατίας και Ανάπτυξης (AKP) στην πόλη του Εσκισεχίρ. 

«Αν ένα σύνορο του Εσκισεχίρ είναι η Θεσσαλονίκη, το άλλο σύνορο είναι η Κριμαία. Αν ένα σύνορο είναι η Σαμαρκάνδη, το άλλο σύνορο είναι η Βόρεια Κύπρος… Το Εσκισεχίρ είναι μια από τις υποδειγματικές πόλεις αλληλεγγύης και ειρηνικής διαβίωσης» τόνισε χαρακτηριστικά. 

«Διαβάσαμε πολύ καλά την εικόνα που προέκυψε στις εκλογές της 31ης Μαρτίου. Καθορίζουμε ανάλογα τον οδικό μας χάρτη. Δεν διστάσαμε να κάνουμε αυτοκριτική… Είμαστε επικεντρωμένοι στο ιδανικό μιας μεγάλης και δυνατής Τουρκίας» σημείωσε. 

Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στη Γάζα, ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε ότι όπως σταθήκαμε δίπλα στους Παλαιστίνιους αδερφούς μας για 15 μήνες, θα κινητοποιήσουμε ξανά όλους τους πόρους μας ενόψει του ιερού μήνα του Ραμαζανιού».

«Είμαστε στην ευχάριστη θέση να δούμε τα πρώτα χαμόγελα στα πρόσωπα της Γάζας, όπου περισσότεροι από 50 χιλιάδες αθώοι άνθρωποι μαρτύρησαν. Δεν ήμασταν από αυτούς που γυρίζουν την πλάτη στους καταπιεσμένους» ανέφερε για την ανταλλαγή κρατουμένων μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.

«Το δικαστικό μας σώμα εργάζεται πολύ σκληρά για να ρίξει φως σε όλες τις πτυχές του συμβάντος, ώστε να μην υπάρχει σύννεφο αμφιβολίας. Κάποιοι έχουν συλληφθεί. Λαμβάνονται όλα τα μέτρα χωρίς συμβιβασμούς για να διασφαλιστεί ότι αυτοί που προκάλεσαν μεγάλο πόνο στο έθνος μας θα λογοδοτήσουν ενώπιον του νόμου» ξεκαθάρισε ακόμα ο πρόεδρος Ερντογάν για τη φωτιά σε χιονοδρομικό κέντρο στη γείτονα με δεκάδες νεκρούς. 

Συνέχεια...

Οι Αθίγγανοι του Βυζαντίου και η σχέση τους με τους σημερινούς ΓΥΦΤΟΥΣ

Πότε εμφανίστηκαν οι Αθίγγανοι στο Βυζάντιο; - Η σχέση τους με τους άλλους αιρετικούς - Γιατί απέφευγαν να έρθουν σε επαφή σε άλλους; - Η δράση τους και η προδοσία τους για την κατάκτηση του Αμορίου από τους Άραβες το 838 - Ποια είναι η σχέση τους με τους σημερινούς Ατσίγγανους (Τσιγγάνους);

Αν κάποιος σήμερα κάνει λόγο για αθίγγανους, όλοι θα νομίζουν ότι αναφέρεται στους Ρομά (αθίγγανους ή τσιγγάνους). Ο όρος όμως Αθίγγανοι, ως τον 9ο μ.Χ. αιώνα περίπου, δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τους τσιγγάνους, οι οποίοι άλλωστε ήταν άγνωστοι στο μεγαλύτερο μέρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αθίγγανοι ονομάζονταν τα μέλη και οι οπαδοί μιας χριστιανικής αίρεσης που είχε πρωτοεμφανιστεί στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Θα δούμε γιατί ονομάζονταν Αθίγγανοι και πώς αργότερα, έλαβαν το όνομα αυτό και οι γνωστοί μας σήμερα τσιγγάνοι.

Πηγή μας αποτελεί το έργο του Επίκουρου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ Ιωάννη Α. Παναγιωτόπουλου «ΠΕΡΙ ΑΘΙΓΓΑΝΩΝ», που κυκλοφόρησε το 2008 από τις Εκδόσεις ΗΡΟΔΟΤΟΣ, τον ιδιοκτήτη των οποίων κύριο Δημήτριο Σταμούλη ευχαριστούμε θερμά για μία ακόμα φορά. Ο κύριος Παναγιωτόπουλος χρησιμοποιεί ως βασική πηγή το έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη Μεθόδιου Α' (843-847) με τίτλο «Μεθοδίου Κωνσταντινουπόλεως περί Μελχισεδεκιτών των και Θεοδοτιανών και Αθιγγάνων».

Στον Κώδικα των Ιεροσολύμων («Hierosolymitanus Patn 233»), έναν από τους εννέα στους οποίους διασώζεται το έργο του Μεθόδιου, υπάρχει η γραφή Ατζιγγάνων, αντί Αθιγγάνων.

Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος

Θεοδοτιανοί και Μελχισεδεκιανοί: οι "πρόδρομοι" των Αθίγγανων

Όπως είναι γνωστό, ο Χριστιανισμός κατά τους πρώτους αιώνες της ύπαρξής του ταλανίστηκε από πολλές αιρέσεις. Και δεν ήταν μόνο ο Αρειανισμός και ο Μονοφυσιτισμός, που καταδικάστηκαν από Οικουμενικές Συνόδους, αλλά και αρκετές ακόμα. Δύο από αυτές, οι οποίες σχετίζονται με το σημερινό μας άρθρο ήταν οι Θεοδοτιανοί και οι Μελχισεδεκιανοί ή Μελχισεδεκίτες. Οι Θεοδοτιανοί είχαν σημαντική συνεισφορά στη θεολογική εξέλιξη του Δυναμικού Μοναρχιανισμού, του οποίου κορυφαίος εκπρόσωπος ήταν ο Παύλος ο Σαμοσατεύς. Πνευματικός πατέρας της αίρεσης αυτής ήταν ο Θεόδοτος ο Σκυτεύς, ενώ την οργάνωσή της σε ξεχωριστή κοινότητα την οφείλει στον Θεόδοτο τον Τραπεζίτη. Εισηγητές του Δυναμικού Μοναρχιανισμού υπήρξαν οι Άλογοι, οι οποίοι απέρριπταν το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο και μείωναν τη θεότητα του Λόγου. Την επίδραση της διδασκαλίας των Αλόγων δέχθηκε ο Θεόδοτος ο Σκυτεύς, ο οποίος ταύτιζε τον Λόγο προς τον Πατέρα. Σε αντίθεση, οι Άλογοι δεν επεισέρχονταν στην περιγραφή της διάκρισης του Λόγου από τον Πατέρα και δεν προσδιόριζαν με προσωπική θεία υπόσταση του Υιού. Ο Θεόδοτος για τη διδασκαλία του καταδικάστηκε από τον Πάπα Ρώμης Βίκτορα Α' τον Ομολογητή (189-198), με αποτέλεσμα να αποκοπεί από την κοινωνία και την τοπική Εκκλησία. Τη διδασκαλία του Θεόδοτου παρέλαβαν και επέκτειναν ο Θεόδοτος ο Τραπεζίτης και ο Αρτέμων ή Αρτεμάς, δάσκαλος του Παύλου του Σαμοσατέως. Ο Θεόδωρος ο Σκυτεύς (υποδηματοποιός) προερχόταν από το Βυζάντιο απ' όπου εκδιώχθηκε και πήγε στη Ρώμη, όπου οι υποδηματοποιοί ήταν ελεύθεροι πολίτες και είχαν συχνά μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Ο Θεόδοτος ήταν βαθύς γνώστης της ελληνικής παιδείας.

Η συνάντηση του Αβραάμ με τον Μελχισεδέκ, πίνακας του Ρούμπενς

Ήταν ο πρώτος που διακήρυξε ότι ο Χριστός ήταν "ψιλός"(απλός;) άνθρωπος, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση του Πάπα Βίκτορα Α! Οι Θεοδοτιανοί αλλοίωσαν την Αγία Γραφή και επιχείρησαν να εναρμονίσουν τα κείμενά της προς τη διδασκαλία τους. Μελετούσαν τον Ευκλείδη, τον Αριστοτέλη, τον Θεόφραστο και κυρίως, τον σπουδαίο γιατρό Γαληνό, ο οποίος "ίσως υπό τινων και προσκυνείται", γράφει ο Ευσέβιος. Ο Ιππόλυτος (πέθανε το 235 μ.Χ.) θεωρεί ότι ο Θεόδοτος ο Τραπεζίτης "εισήγαγε" τη διδασκαλία περί του Μελχισεδέκ, λέγοντας ότι η δύναμή του είναι μεγαλύτερη, ακόμα κι από αυτή του Χριστού. Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Σκουτέρης τονίζει ότι: «... ο δεύτερος Θεόδοτος (ο Τραπεζίτης) αναγνώριζε τον Χριστό ως δύναμη, όπως δύναμη "μεγίστη" ήταν και ο Μελχισεδέκ, ανωτέρα μάλιστα του Χριστού. Ο Χριστός ήταν κατ' εικόνα του Μελχισεδέκ». Πάντως η αίρεση των Θεοδοτιανών δεν φαίνεται να επιβίωσε μετά τον 3ο αιώνα και περιορίστηκε εντός των ορίων της Ρώμης, από την αρχή ως το τέλος της. Ο άγιος Κωνσταντίας Επιφάνιος (366-402), αγνοεί την αίρεση, ενώ ακόμα πιο κατηγορηματικός είναι ο Κύρου Θεοδώρητος (386-457), που τονίζει ότι «ουδέ γαρ βραχύ τούτων διέμεινε λείψανον» στην εποχή του, εννοώντας του Θεοδοτιανούς και τους Μελχισεδεκιανούς».

Κωνσταντινούπολη

Μελχισεδεκιανοί (Μελχισεδικίτες)

Αν και ο Κύρου Θεοδώρητος αναφέρει ότι οι Μελχισεδεκιανοί δεν υπήρχαν στην εποχή του, ο Μάρκος ο Ερημίτης που άκμασε γύρω στο 430 μ.Χ. έγραψε έργο εναντίον τους. Ο άγιος Επιφάνιος γράφει, και πιθανότατα έχει δίκιο, ότι οι Μελχισεδεκίτες αποσπάστηκαν από τους Θεοδοτιανούς. Η αίρεση αυτή προκάλεσε πολλά προβλήματα στη Χριστιανική Εκκλησία και διαπρεπείς Πατέρες της "ανέλαβαν" να αντικρούσουν τις απόψεις των μελών της. Ένας από αυτούς ήταν ο άγιος Επιφάνιος που προχώρησε στη συστηματική αναίρεση των κακοδοξιών τους.

Αμόριο ερείπια

Σύμφωνα με τον πρεσβύτερο της Μεγάλης Εκκλησίας Τιμόθεο, στο έργο του "Περί των προσερχομένων τη Αγία Εκκλησία", που γράφτηκε πιθανότατα κατά το τελευταίο τέταρτο του 6ου μ.Χ. αιώνα, οι Μελχισεδεκιανοί υπήρχαν στην εποχή του. Είναι "οι νυν προσαγορευόμενοι Αθίγγανοι". Πρόκειται για την πρώτη αναφορά της λέξης Αθίγγανοι. Σύμφωνα με τον Τιμόθεο, οι Αθίγγανοι είχαν κέντρο τους τη Φρυγία. Δεν είναι ούτε Εβραίοι ούτε Εθνικοί. Τηρούν την αργία του Σαββάτου, δεν κάνουν περιτομή, δεν ανέχονται να τους αγγίζει κανένας άνθρωπος, ενώ αν κάποιος τους δώσει ψωμί, νερό ή κάτι άλλο, δεν δέχονται να το πάρουν από τα χέρια του, αλλά τον παρακαλούν να τα αφήσει κάτω, απ' όπου τα παίρνουν οι ίδιοι! Το ίδιο κάνουν όταν δίνουν και αυτοί τρόφιμα, νερό ή άλλο είδος σε κάποιους άλλους. Αθίγγανοι λέγονται γιατί δεν ανέχονται να τους αγγίζει κανείς... Και άλλοι Πατέρες, όπως ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός (650-750) γνώριζαν την αίρεση των Μελχισεδεκιανών, τους οποίους όμως ο Ιωάννης δεν αναφέρει ως Αθίγγανους. Αντίθετα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γερμανός (715-730), τους αναφέρει αποκλειστικά ως Αθίγγανους. Προκύπτει λοιπόν, ότι τον 8ο αιώνα η αίρεση των Μελχισεδεκιανών επιβιώνει σχεδόν αποκλειστικά στη στη Φρυγία, μόνο που τα μέλη της ονομάζονταν πλέον Αθίγγανοι.

Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος επιλέγει σύζυγο το 829

Όλα αυτά όμως προκάλεσαν σύγχυση ακόμα και σε επιφανείς Βυζαντινούς ιστορικούς, όπως η Αικατερίνη Χριστοφιλοπούλου και ο Steven Bowman. Οι Αθίγγανοι συνήθιζαν να λένε στους υπόλοιπους "μη μου άπτου, καθαρός γαρ ειμί", δηλαδή "μην με αγγίζεις (η φρ. είναι χριστιανική και προέρχεται από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη), διότι είμαι καθαρός". Σχεδόν απίστευτο είναι αυτό που έκαναν οι Αθίγγανοι αν και όταν τους άγγιζε κάποιος "αλλόδοξος" ή έπαιρναν κάτι από αυτόν: «ευθύς επί καθαρισμούς και λουτρά τρέχουσιν ως μεμολυσμένοι και ακάθαρτοι γεγονότες» (Μεθόδιος, "Περί Αθιγγάνων", σελ. 50-51. Επρόκειτο για κάτι το οποίο ήταν "αντιχριστιανικό", καθώς η Χριστιανική Εκκλησία, όταν εξαπλώθηκε έθεσε στο περιθώριο το φαινόμενο των τελετουργικών καθαρμών που εμφανίζονταν με διάφορες μορφές στον ειδωλολατρικό κόσμο και συνδεόταν με τη λατρεία χθόνιων θεοτήτων και την επιβίωση των αρχαίων σαμανιστικών στοιχείων. Οι καθαρμοί αποτελούσαν μέρος μιας βαθύτερης λατρευτικής παράδοσης που επιβίωσε μέσα στην κοινότητα των Αθιγγάνων. Έτσι, δεν αποτελεί παραδοξότητα το γεγονός ότι οι Αθίγγανοι ασκούσαν και πρακτικές μαγείας και μαντείας.

Ιππόδρομος

Επίσης, επηρεάστηκαν από το δυναμικό θρησκευτικό ρεύμα του πρώιμου ιουδαϊκού μυστικισμού της κάββαλα, μεταξύ 6ου και 7ου αιώνα. Πρόκειται για πρώιμο ρεύμα, όπως αναφέραμε, καθώς η cabala και caballa(h) στη σημερινή της μορφή εμφανίστηκε τον 12ο αιώνα. Οι αρχαιότερες ρίζες της ανάγονται στον μυστικισμό merkana, ο οποίος εμφανίστηκε στην Παλαιστίνη τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Ο Μεθόδιος αναφέρεται ακόμα σε κληδονισμούς, οιωνισμούς, γοητείες και φαρμακείες. Τις μαντείας τις διακρίνει σε δύο κατηγορίες: σε αυτές που σχετίζονταν με την αστρολογία και στις υπόλοιπες. Από αυτό προκύπτει ότι οι Αθίγγανοι επιδίδονταν κυρίως σε αστρολογικές προβλέψεις. Οι κληδονισμοί ήταν η μαντεία που γινόταν από τα λόγια κάποιους (πβ. το έθιμο του κλήδονα που διατηρείται ως τις μέρες μας). Οι οιωνισμοί ήταν οι μαντείες που γίνονταν από το πέταγμα των πουλιών, μια παράδοση που αναπτύχθηκε στη Φρυγία σε μεγάλο βαθμό, αλλά σταδιακά η λέξη έλαβε ευρύτερη σημασία. Οι γοητείες ήταν η επίκληση των νεκρών για την επίτευξη κάποιου σκοπού, ενώ οι φαρμακείες ήταν η χρήση φίλτρων (υγρών παρασκευασμάτων με δήθεν θεραπευτικές ιδιότητες).

Ο Μεθόδιος δεν αρκείται σε γενική περιγραφή των Αθίγγανων, αλλά περιγράφει και τελετές. Όταν κάποιος ζητούσε τη συμβουλή τους πήγαινε μαζί τους σε υπαίθριο χώρο στην αρχή της νύχτας. Εκεί οι Αθίγγανοι προσποιούνταν ότι μέσω διαφόρων απαγγελιών οδηγούσαν τη Σελήνη από τον ουρανό στη Γη και μάλιστα σε τρεχούμενα ύδατα (πηγές, ποτάμια). Ισχυρίζονταν ότι με αυτό τον τρόπο ανάγκαζαν τη Σελήνη να απαντήσει στα ερωτήματά τους, δηλαδή στα ερωτήματα αυτών που είχαν απευθυνθεί για «βοήθεια» στους Αθίγγανους. Εκτός από την αστρολογία προέβαιναν και σε πράξεις μαγείας που συνδυάζονταν μ’ αυτή. Συγκεκριμένα, με την επίκληση διαφόρων δαιμόνων (των Σορού, Σεχάν και Αρχαί) και την επιλογή αστέρων που αντιστοιχούσαν σε προδιαγεγραμμένα πρόσωπα, κατηύθυναν τον αστέρα κάποιου (αυτού που ζητούσε τις «υπηρεσίες» τους), εναντίον του αστέρα αντιπάλων του. Η πρακτική αυτή δεν περιείχε μόνο στοιχεία μαγείας, αλλά σ’ αυτή υπήρχε ανάμειξη της ανατολίτικης αστρολογίας με την ιουδαϊκή δαιμονολογία. Η Πανθέκτη Οικουμενική Σύνοδος (691) καταδίκασε αυστηρότατα τη μαντεία και τις διάφορες σχετικές τελετές, επιλέγοντας τη θέση του Μεγάλου Βασιλείου για εξαετές επιτίμιο σε όσους λαϊκούς εμπλέκονται σε αυτές. Όποιον κληρικό ήταν αναμεμειγμένος σε μαντείες κ.λπ. τον «περίμενε» άμεση καθαίρεση. Οι Πατέρες της Πανθέκτης Συνόδου θέσπισαν κανόνες που αντιμετώπιζαν το φαινόμενο της περιφοράς αρκούδων ή άλλων ζώων «προς παίγνιο και βλάβην των απλούστερων». Και μάλιστα δεν αρκούνταν στην κακή συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα ζώα, αλλά και στην αλλοίωση της σχέσης του ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον. Όποιος συνέχιζε να προβαίνει σε ανάλογες πράξεις αφοριζόταν και διακοπτόταν κάθε σχέση του με την Εκκλησία. Όποιος Αθίγγανος επιθυμούσε να εισέλθει στις τάξεις της Εκκλησίας βαπτιζόταν υποχρεωτικά. Ο Ι.Α. Παναγιωτόπουλος θεωρεί ότι οι Αθίγγανοι αποτελούσαν κάτι μεταξύ αίρεσης και σέκτας, με την έννοια εναλλακτικής θρησκευτικής οργάνωσης. Οι Αθίγγανοι ανέπτυξαν και πολιτική δράση με την οποία θα ασχοληθούμε άμεσα.

Η πολιτική δράση των Αθίγγανων

Όπως γράφει ο Ι.Α. Παναγιωτόπουλος, «τα ερωτήματα που γεννά η δράση των Αθιγγάνων είναι πολλά και το μυστήριο που περιβάλλει, την εξέλιξη της ιστορίας τους είναι σχεδόν μοναδικό». Σύμφωνα με τον Πατριάρχη Μεθόδιο, που ταυτίζει τους Θεοδοτιανούς και τους Μελχισεδεκίτες με τους Αθίγγανους, η ιστορία των τελευταίων αρχίζει από τη Ρώμη τον 2ο μ.Χ. αιώνα και συνεχίζεται, στη Φρυγία τουλάχιστον ως τον 9ο μ.Χ. αιώνα. Η Φρυγία και η Λυκαονία ήταν οι δύο επαρχίες που θα λέγαμε ότι αποτελούσαν το κέντρο της δράσης των Αθίγγανων. Πολλοί Αθίγγανοι ζούσαν στο Αμόριο, πόλη και ισχυρό φρούριο της Φρυγίας, έδρα λόγω της σημασίας της, του στρατιωτικού Διοικητή του Θέματος των Ανατολικών. Η λατρεία της φρυγικής μεγάλης Μητέρας διαδόθηκε στον ελληνορωμαϊκό κόσμο κατά τους τελευταίους ελληνορωμαϊκούς αιώνες, χωρίς μεγάλους ναούς για τις μυστικές τελετές των πιστών της. Οι θεράποντες της θεάς ονομάζονταν μητραγύρτες και περιφέρονταν στην ύπαιθρο και τις φτωχογειτονιές ζητιανεύοντας. Παράλληλα, προέβαιναν σε τελετουργικούς καθαρμούς έναντι αμοιβής, «θεράπευαν» αρρώστους, προέβαιναν σε προφητείες κ.λπ. Είναι εμφανής η επίδραση όλων αυτών στους Αθίγγανους.

Ρομά στην Κωνσταντινούπολη

Ένα εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι στον "Βίο της Οσίας Αθανασίας της εξ Αιγίνης"(916 μ.Χ.) γίνεται αναφορά για παρουσία Αθίγγανων στο νησί του Σαρωνικού. Πιθανότατα, Αθίγγανοι υπήρχαν και σε άλλα νησιά του Αιγαίου. Ο Warren Treadgold και η Lydia Carras θεωρούν ότι η παρουσία Αθίγγανων στα νησιά του Αιγαίου οφείλεται στην εκδίωξή τους από τον Στρατηγό του Θέματος των Ανατολικών Λέοντα (μετέπειτα αυτοκράτορα Λέοντα Ε’) στη διάρκεια της βασιλείας του Μιχαήλ Α’ από τον Ιανουάριο του 812 και έπειτα. Σύμφωνα με όσα γράφει ο Ι.Α. Παναγιωτόπουλος φαίνεται ότι οι Αθίγγανοι «εξαφανίστηκαν» κατά την διάρκεια της Εικονομαχίας. Το 722, λίγο πριν ξεσπάσει η εικονομαχική έριδα ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος με αναγκαστικό διάταγμα υποχρέωσε τους Εβραίους να γίνουν Χριστιανοί. Πιθανότατα κάτι ανάλογο έγινε και με τους Αθίγγανους, Εμφανίζονται και πάλι στο προσκήνιο με την άνοδο στον θρόνο του Νικηφόρου Α’, το 802. Ο Νικηφόρος καταγόταν από γειτονική με τη Φρυγία και τη Λυκαονία περιοχή, ίσως την Καππαδοκία. Κάποιοι οπαδοί του τύφλωσαν μέσα στο μοναστήρι που ασκήτευε τον αντίπαλό του για τον θρόνο Βαρδάνη, πράξη εγκληματική και βέβηλη. Ο Θεοφάνης τους αποκαλεί λυκανθρώπους (πιθανότατα λόγω της καταγωγής τους από τη Λυκαονία), ομογνώμονας και ομόφρονας του Νικηφόρου. Ο Νικηφόρος Α’, όπως έχουμε αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο μας ηττήθηκε στη μάχη της Πλίσκας από τους Βούλγαρους του Κρούμου, ο οποίος μετέτρεψε το κρανίο του σε κύπελλο για να πίνει κρασί!

Έτσι εξηγείται η συμπεριφορά του Βασίλειου Β’ του Βουλγαροκτόνου προς τους Βουλγάρους, 200 περίπου χρόνια αργότερα. Ο γιος του Νικηφόρου Α’ Σταυράκιος τραυματίστηκε στη μάχη και αν και ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον Στρατό, έμεινε στον θρόνο για δύο μήνες και παραιτήθηκε. Πέθανε τον Ιανουάριο του 812 και τον διαδέχθηκε ο γαμπρός του, σύζυγος της αδελφής του Προκοπίας, Μιχαήλ Α’ Ραγκαβές. Ο Νικηφόρος ακολουθούσε φιλική πολιτική προς τους Αθίγγανους, μάλιστα τηρούσε και κάποια από τα έθιμά τους. Αντίθετα ο «ευσεβέστατος» Μιχαήλ Α’ κήρυξε διωγμό εναντίον των Παυλικιανών και των Αθίγγανων, πολύ από τους οποίους εκτελέστηκαν. Ο Μιχαήλ Α’ ανατράπηκε «ειρηνικά» από τον Λέοντα Ε’ τον Αρμένιο (813 – 820) που συνέχισε τους διωγμούς. Ο Θεοφάνης κατηγορεί τους Αθίγγανους ως «πάσης ψυχικής και σωματικής ακαθαρσίας εμπλέους» και υποστηρίζει ότι η αντίδραση των διαφωνούντων στις διώξεις βασίστηκε σε δύο επιχειρήματα: η θανατική ποινή δεν παρέχει τη δυνατότητα της μετάνοιας και δεν μπορεί οι κληρικοί να δικάζουν μη Χριστιανούς ή αιρετικούς, μη μέλη της Εκκλησίας (ασεβείς).

Η εκδίκηση των Αθίγγανων και το τέλος των αναφορών γι’ αυτούς

Ο Λέοντας Ε’ δολοφονήθηκε ανήμερα τα Χριστούγεννα του 820. Στον θρόνο ανέβηκε ο καταγόμενος από το Αμόριο της Φρυγίας, Αθίγγανος στην καταγωγή Μιχαήλ Β’ (820 – 829) ο οποίος όμως ποτέ δεν «διατυμπάνιζε» την καταγωγή του. Ο Μιχαήλ Β’, γνωστός ως «Τραυλός» ήταν μισητός από μεγάλο μέρος του στρατού και του λαού. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του προώθησε την ανεξιθρησκεία, αλλά δεν αποκατέστησε τους Ορθόδοξους. Τον διαδέχτηκε ο γιός του Θεόφιλος (829 – 842). Αυτός κάλεσε όσους είχε συνεργάτες ο πατέρας του στα ανάκτορα της Μαγναύρας. Ζήτησε απ’ όσους συμμετείχαν στη δολοφονία του Λέοντα Ε’ να φανερωθούν. Αυτοί έκαναν το μοιραίο λάθος να υπακούσουν. Ο Θεόφιλος διέταξε τον Έπαρχο να τους συλλάβει και να τους εκτελέσει αμέσως. Οι ιστορικοί διαφωνούν για τους λόγους που το έκανε αυτό ο Θεόφιλος. Το βέβαιο είναι ότι η ηγετική ομάδα των Αθίγγανων που περιστοίχιζε τον Μιχαήλ Β’ εξοντώθηκε. Το 838 καταλήφθηκε το Αμόριο, το ισχυρότατο φρούριο της Φρυγίας από τους Άραβες κάτι που προκάλεσε σοβαρούς κλυδωνισμούς στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Λέγεται ότι η πόλη, και το φρούριο έπεσαν μετά από προδοσία Εβραίων και Αθίγγανων που ήθελαν να εκδικηθούν την αυτοκρατορική πολιτική. Κάπου εκεί όμως τελειώνουν και οι τεκμηριωμένες αναφορές στην ύπαρξη Αθίγγανων. Παρόλο που γίνεται μνεία γι’ αυτούς στα χρόνια του Κωνσταντίνου Ζ’ του Πορφυρογέννητου(912-959) και τον 11ο αιώνα μάλλον οι σχετικές πληροφορίες είναι ανακριβείς. Πιθανότατα όμως, μεμονωμένες ομάδες Αθίγγανων στο Αμόριο και αλλού υπήρχαν για αρκετά χρόνια ακόμα.

Επίλογος

Φαίνεται ότι οι σημερινοί Ρομά που είχαν αρχίσει να εισέρχονται μέσω της Αρμενίας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία «συναντήθηκαν» με τους Αθίγγανους και υιοθέτησαν τις συνήθειές τους, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι κατά την αρχική εμφάνιση των Τσιγγάνων στη Κωνσταντινούπολη , επιδίδονταν σε ανάλογες πράξεις με αυτές των Αθίγγανων (μαγείες, αστρολογία, περιφορά ζώων κ.ά.). Οι Ρομά δηλαδή, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους Βυζαντινούς Αθίγγανους, απλά, ίσως και λόγω σύγχυσης των ιστορικών πήραν το όνομά τους. Άλλωστε το «μη μου άπτου των τελευταίων, δεν τηρείται σε καμία περίπτωση από τους Τσιγγάνους (όπως ζήτησαν να τους αποκαλούμε) σήμερα…

Πηγή: Ιωάννης Α. Παναγιωτόπουλος, «ΠΕΡΙ ΑΘΙΓΓΑΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ», Εκδόσεις ΗΡΟΔΟΤΟΣ, 2008

Ευχαριστούμε θερμά τον ιδιοκτήτη των εκδόσεων ΗΡΟΔΟΤΟΣ κύριο Δημήτριο Σταμούλη για την πολύτιμη βοήθειά του.

Μιχάλης Στούκας

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Συνέχεια...

Αναστάσιος: Σε λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών η σορός του – Στα Τίρανα η κηδεία του

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος έφυγε από τη ζωή σήμερα (25/1), έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου είχε μεταφερθεί εσπευσμένα από τα Τίρανα.

Η σορός του μακαριστού Αρχιεπισκόπου θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών και η κηδεία του θα τελεστεί την Πέμπτη στα Τίρανα, όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

Σύμβολο ανθρωπισμού, ένας ιεραπόστολος της ειρήνης και της καταλλαγής, ένας άνθρωπος με ευρύτητα πνεύματος και ταπεινότητας, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή για την ειρηνική συμβίωση μεταξύ των κοινοτήτων με διαφορετικές θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, και άφησε πίσω του μια πλούσια παρακαταθήκη.

Ήταν ουσιαστικά αυτός που το 1992 ανασύστησε την Ορθόδοξη Εκκλησίας της Αλβανίας λαμβάνοντας παράλληλα τη θέση του Προκαθημένου της.

Ήρεμος, γαλήνιος, συμπονετικός, αυθεντικός, πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Ο ποιμενάρχης των Ορθοδόξων Χριστιανών της Αλβανίας είχε καταφέρει να κερδίσει την αγάπη και το σεβασμό όλων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

Συνέχεια...

😂😂Έξαλλος ο Μπέος με Γκαρσία: «Αυτό το καρτούν, το Μίκι Μάους, έδειξε τα γεννητικά του όργανα στην εξέδρα»

Σε δημόσια καταγγελία κατά του Πάμπλο Γκαρσία προχώρησε μετά το ματς Βόλος-Ατρόμητος 0-1 ο Αχιλλέας Μπέος, ισχυρός άνδρας των γηπεδούχων. Ο οποίος ισχυρίστηκε στην κάμερα της Cosmote TV πως ο τεχνικός των φιλοξενουμένων έκανε άσεμνη χειρονομία προς την κερκίδα.

Πιο συγκεκριμένα ανέφερε τα εξής: «Να πω συγχαρητήρια στον Ατρόμητο για τη νίκη. Αλλά είναι ντροπή ένας προπονητής που φιλοξενείται στην πατρίδα μας να δείχνει τα γεννητικά του όργανα σε μία ομάδα και μία πόλη φιλόξενη. Είναι ντροπή, να δείξει το βίντεο, να τον τιμωρήσουν γιατί είναι ντροπή για το ποδόσφαιρο. Αυτό το Μίκι Μάους, το καρτούν, ο Γκαρσία».

Συνέχεια...

📺Τα δάκρυα του Πύρρου Δήμα για τον Αναστάσιο: Ήμασταν πολύ τυχεροί που τον είχαμε - Δείτε βίντεο

«Έσπασε» ο θρυλικός Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών, μιλώντας για τον Αναστάσιο και τα συγχαρητήρια που του έστελνε για τις επιτυχίες του - «Ήταν πάντα δίπλα στον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, βοήθησε τα σχολεία μας, τα νοσοκομεία μας, τους ανθρώπους μας» είπε, μεταξύ άλλων

Ρίγη συγκίνησης σκορπά η εκδημία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου, στις 8:30 σήμερα το πρωί, έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».

Κληθείς να μιλήσει για τον εκλιπόντα, ο Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών, Πύρρος Δήμας, δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή του. «Ήμασταν πολύ τυχεροί που τον είχαμε» είπε στην εκπομπή «Καλημέρα» του ΣΚΑΙ, δίχως να καταφέρει να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

«Μεγάλη απώλεια για τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου και την Αλβανία» σχολίασε ο Πύρρος Δήμας. «Έκανε μεγάλο έργο, ήταν δίπλα στους ανήμπορους, στους ανθρώπους που είχαν ανάγκη» συνέχισε, εμφανώς συγκινημένος. Με κόμπο στον λαιμό, ο θρυλικός αρσιβαρίστας είπε ότι ο μακαριστός Αναστάσιος «ήταν ενωτικός. Ήταν πάντα δίπλα μας (σ.σ. στον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου), βοήθησε τα σχολεία μας, τα νοσοκομεία μας, τους ανθρώπους μας».

«Θυμάμαι ότι μετά από κάθε Ολυμπιάδα, μου έστελνε ένα χειρόγραφο "συγχαρητήρια"» είπε ακόμη ο Πύρρος Δήμας, αναφερόμενος στην προσωπική του σχέση με τον εκλιπόντα και, στο σημείο εκείνο, «έσπασε» και έκανε μια μεγάλη παύση.

«Ήταν δικός μας άνθρωπος, έτσι μας είχε όλους, ήταν πάντα δίπλα μας. Με το που άνοιξα τα μάτια μου, ήταν το πρώτο πράγμα που άκουσα, είναι δύσκολο (σ.σ. η είδηση της απώλειας του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας). Ήμασταν πολύ τυχεροί που τον είχαμε» κατέληξε.

Συνέχεια...

Όταν ο Αναστάσιος μιλούσε για την Αλβανία: Δεν υπήρχε άλλο κράτος αθεϊστικό, ο Χότζα ήθελε να πρωτοτυπήσει

Στις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, όταν ανέλαβε Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας είχε αναφερθεί ο Αναστάσιος, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο αθηναϊκό πρακτορείο τον Ιούνιο του 2017, με αφορμή τη συμπλήρωση 25 ετών από την εκλογή του.

Ακολουθεί το δημοσιευμένο κείμενο

«Στην Αλβανία, το πρώτο που ένοιωσα ήταν ένας μεγάλος πόνος και μια αίσθηση οδύνης για τα όσα είχαν συμβεί, τα οποία εμείς από το εξωτερικό είχαμε παρακολουθήσει απλώς ως θεατές».

Με μία αποκαλυπτική μαρτυρία, ο Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Αυτοκέφαλου Εκκλησίας της Αλβανίας κ.κ Αναστάσιος καταθέτει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τον προσωπικό του διαρκή αγώνα, την προσδοκία, την προσπάθεια, την αγωνία για να «αναστηλώσει» την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αλβανία, από τον Ιούνιο του 1992, τότε που εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, έως σήμερα. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τον συνάντησε στη Λάρισα, όπου ο δήμος τον τίμησε για το συνολικό πνευματικό και κοινωνικό έργο του, για τις γέφυρες αγάπης και αλληλεγγύης που έστησε.

Ο Ιεράρχης, κατά κόσμον Αναστάσιος Γιαννουλάτος, με σπουδές στην Ελλάδα και τη Γερμανία, είχε προοπτική, όπως επισημαίνει, να εργαστεί στη χώρα μας και στην Αφρική. Τον Ιανουάριο του 1991 -ενώ ήταν Τακτικός Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως στην Ανατολική Αφρική- δέχεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο τηλεφώνημα ότι επελέγη Πατριαρχικός Έξαρχος εν Αλβανία, για να εξετάσει τί είχε απομείνει από την Ορθοδοξία σε μια χώρα, η οποία επί 23 χρόνια ήταν κάτω από τον πιο σκληρό αθεϊστικό διωγμό και είχε ολοκληρωτικά διαλυθεί.

«Ποτέ δεν είχα σκεφθεί κάτι τέτοιο. Υπακούοντας, όμως, στο αίτημα του Οικουμενικού Θρόνου, αποδέχθηκα την πρωτόγνωρη αυτή αποστολή», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και σημειώνει πως χρειάστηκαν έξι μήνες, για να του χορηγήσουν οι αλβανικές Αρχές θεώρηση του διαβατηρίου του. Ένα χρόνο αργότερα, από τη θέση πλέον του Προκαθημένου, βρίσκεται σ΄ ένα δύσκολο περιβάλλον.

Η μετακομμουνιστική Αλβανία

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ξεδιπλώνει την κατάσταση που κλήθηκε, τότε, να αντιμετωπίσει και τη ζοφερή πραγματικότητα στην Αλβανία του 1992.

«Είχαμε και άλλοτε διωγμούς της θρησκείας, αλλά αυτό που συνέβη στην Αλβανία ήταν κάτι το μοναδικό. Η Εκκλησία διαλύθηκε εντελώς. Ανάλογα φαινόμενα δεν έχουμε στην ιστορία. Δεν υπάρχει άλλο Κράτος που ανακηρύχθηκε με το Σύνταγμά του αθεϊστικό. Ο Ενβέρ Χότζα ήθελε να πρωτοτυπήσει. Οι περισσότεροι ναοί γκρεμίστηκαν ή μετατράπηκαν σε στάβλους, αχυρώνες, μηχανουργεία, κινηματογράφους κ.ά.

Όλοι οι κληρικοί υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το έργο τους. Το χειρότερο δεν ήταν πως οι ναοί κατεδαφίστηκαν, αλλά ότι οι διώκτες προσπάθησαν να ξεριζώσουν από τις καρδιές των ανθρώπων τη δυνατότητα να πιστεύουν. Από τα παιδικά έως τα πανεπιστημιακά χρόνια, η εκπαίδευση ήταν συστηματικά αθεϊστική. Ο ανελέητος διωγμός οδήγησε τη χώρα σε πνευματική κατάρρευση. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Ντοστογιέφσκι, αν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται».

Η ελπίδα αναστήθηκε

Με τη μεγάλη προσδοκία ότι θα ριζώσει και πάλι η ελπίδα, ο Μακαριώτατος έφτασε στην Αλβανία σε ηλικία 62 ετών, χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα. «Στη χώρα αυτή είχαν σταυρώσει και είχαν θάψει τον Χριστό για 23 χρόνια. Τελικά όμως ο Χριστός Ανέστη» επισημαίνει και συνεχίζει λέγοντας ότι οι πρώτες λέξεις που έμαθε ήταν αυτός ο χαιρετισμός στα Αλβανικά.

«Όταν φτάσαμε στον ερειπωμένο Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια είχε μετατραπεί σε γυμναστήριο, ρώτησα πώς λέγεται το "Χριστός Ανέστη" στα αλβανικά. Πρόσθεσα, πάρετε ο καθένας ένα κερί. Όταν το άναψαν, αναφώνησα "Krishti u Ngiall"! (Χριστός Ανέστη!). Με πολλή συγκίνηση και δάκρυα, οι λιγοστοί παριστάμενοι αντιφώνησαν "Vertet u Ngjall"! (Αληθώς Ανέστη!). Η ελπίδα αναστήθηκε. Δημιουργήθηκε νέα προοπτική για το μέλλον. Η προσπάθεια αυτά τα χρόνια συντελέστηκε μέσα σε σύννεφα, καταιγίδες και πολλαπλές δυσκολίες. Το «Χριστός Ανέστη» καθόρισε τον ρυθμό της όλης πορείας», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Μωσαϊκό μιας Βαλκανικής πραγματικότητας

Η πραγματικότητα στην Αλβανία καθορίζει και την ιδιοτυπία της Εκκλησίας, την οποία ο Ποιμενάρχης πρέπει να διαχειριστεί, ώστε να κτίσει γέφυρες αγάπης, αλληλεγγύης και προοπτικής. Πέραν του γεγονότος ότι επρόκειτο για μια «εντελώς διαλυμένη Εκκλησία, αποτελούσε συγχρόνως ένα μωσαϊκό, αν θέλετε, της Βαλκανικής πραγματικότητος», λέει χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και παραθέτει τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο έδωσε αγώνα για να μεταφέρει το μήνυμα του Ευαγγελίου.

«Μία ιδιοτυπία αυτής της Εκκλησίας είναι ότι δεν έχει ομοιογένεια εθνικής καταγωγής. Είναι κάτι που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό. Τα μέλη της είναι Αλβανοί, Έλληνες, Σλάβοι, Βλάχοι (άλλοι συνδεόμενοι με την Ελλάδα, άλλοι με τη Ρουμάνια, άλλοι απορροφημένοι από την τοπική κοινωνία) κ.ά. Προσπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή να είμαστε όλοι μαζί. Συμβολικά τόνιζα: Όλα τα δένδρα στο δάσος είναι ελεύθερα να αναπτυχθούν κάτω από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης. Επίσης δεχθήκαμε όσους ήθελαν να ακολουθούν το Παλαιό Ημερολόγιο. Είμαστε ένα μωσαϊκό της Βαλκανικής πραγματικότητος».

Ο ρόλος στην κοινωνία

Με τη βασική αρχή ότι «κάθε ανθρώπινο πρόσωπο είναι Εικόνα του Θεού, άρα πρόσωπο σεβαστό», ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος σέβεται όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και απλώνει χέρι συνεργασίας και σεβασμού στις θρησκευτικές κοινότητες της Αλβανίας.

Όπως εξηγεί, η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας δεν αποτελεί την πλειοψηφία της χώρας, όπως σε άλλες Βαλκανικές περιοχές, αλλά ούτε μια μικρή περιορισμένη μειοψηφία, όπως στα κέντρα των παλαιφάτων Πατριαρχείων και τονίζει:

«Είμαστε περίπου 20-22% του πληθυσμού της χώρας. Έχουμε σημαντικό ρόλο μέσα στην κοινωνία. Συγχρόνως υπάρχουν και εκείνοι, οι οποίοι ανησυχούν για αυτό τον ρόλο. Προσπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή να καλλιεργήσουμε αλληλοκατανόηση και αλληλοσεβασμό. Το κάθε ανθρώπινο πρόσωπο είναι για μάς σεβαστό. Όλοι οι άνθρωποι είναι δημιουργήματα του Θεού. Οι διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι δική τους επιλογή και δική τους ελευθερία. Εμείς τους σεβόμαστε, τους αγαπούμε και συνεργαζόμαστε μαζί τους».

Διάλογος ζωής με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες

Ο Ιεράρχης επισημαίνει χαρακτηριστικά πως «η λέξη ανοχή έχει κάτι το υπεροπτικό», ενώ με ήρεμη και γαλήνια εκφορά του λόγου του τονίζει: «Επιδιώκουμε σχέσεις αρμονικές κατανοήσεως και συνυπάρξεως. Ο άλλος μπορεί να είναι διαφορετικός, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι αντίπαλος ή εχθρός. Διατηρούμε αγαθές σχέσεις με τη Μουσουλμανική Σουνιτική κοινότητα, την κοινότητα των Μπεκτασί, τη Ρωμαιοκαθολική και την Προτεσταντική. Βρισκόμαστε σε "διάλογο ζωής". Προφανώς, δεν κάνουμε καμιά έκπτωση στις ιδέες, στις πεποιθήσεις μας. Είμαστε αυτό που είμαστε, αλλά όχι σε σχέση συγκρουσιακή».

Ένα παράθυρο ανοιχτό στην κοινωνία και τον πολιτισμό

Το συγκρότημα του Καθεδρικού Ναού, που είναι αφιερωμένος στην Ανάσταση του Χριστού και δεσπόζει στο κέντρο των Τιράνων, σηματοδοτεί την αναγέννηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενώ παράλληλα αποτελεί κύτταρο πολιτισμού, ένα «παράθυρο ανοικτό στην κοινωνία», όπως σημειώνει ο Ιεράρχης. Στον χώρο κάτω από τον Καθεδρικό Ναό, δημιουργήθηκε ένα Πολιτιστικό Κέντρο, που έχει ανοικτές τις πόρτες για ποικίλες εκδηλώσεις. «Δεν είμαστε μια κλειστή κοινότητα, που φοβόμαστε και ανησυχούμε. Ακτινοβολούμε την πίστη, την αγάπη και την ελπίδα. Αντικρίζουμε τους ανθρώπους με σεβασμό, χωρίς φοβία ή ανησυχία».

Η αγωνιώδης πορεία για την ανασύσταση της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας στην Αλβανία μέσα από τα ερείπια αποτυπώνεται στον δυτικό τοίχο του παρεκκλησίου του Καθεδρικού Ναού, που είναι αφιερωμένο στη Γέννηση του Χριστού. Ο εικαστικός Χρήστος Παπανικολάου, συνοδοιπόρος του Ιεράρχη επί 18 χρόνια, εκτός από την αγιογραφία, τολμά να αποτυπώσει μέσα από εικόνες και παραστάσεις τον δρόμο για την αναγέννηση της Εκκλησίας, στα χωριά και τις πόλεις της Αλβανίας τα 25 αυτά χρόνια.

Ο Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών των Τιράνων Βλαντίμιρ Μυρτεζάυ, σε κριτικό σημείωμά του, αναφέρεται στην εκκωφαντική σιωπή της δημιουργίας στο παρεκκλήσι, όπου ο καλλιτέχνης με δεξιοτεχνία στις ισορροπίες του χώρου και δια μέσου της χιλιοστομετρικής γραφής, συνθέτει ένα μοναδικό έργο. Το παρεκκλήσι της Γέννησης αποτελεί αποτύπωμα και παρακαταθήκη πολιτισμού, που ο Αρχιεπίσκοπος «κληροδοτεί» στον λαό της Αλβανίας.

Τα προβλήματα στη Διακονία

Μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, όπου η Ορθοδοξία είχε υποστεί πλήρη καθίζηση, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, αξιοποιώντας τη θεολογική σκέψη και ιεραποστολική εμπειρία αιώνων, κινήθηκε σε τρία επίπεδα: α) Χρήση της μητρικής γλώσσας στη λατρεία, την κατήχηση και το κήρυγμα. β) Δημιουργία γηγενούς κλήρου. γ) Εξασφάλιση οικονομικής αυτοδυναμίας. Ειδικότερα αναφέρει: «Οι λατρευτικές εκδηλώσεις γίνονται στην αλβανική γλώσσα. Στα ελληνικά χωριά προφανώς στην ελληνική, σε σλαβικές ενορίες στην σλαβονική κ.λ.π». Παράλληλα, μέσα στην 25ετη διακονία του, κυκλοφόρησαν στα αλβανικά, μηνιαία εφημερίδα, περιοδικά, βιβλία (160), που πλούτισαν την Ορθόδοξη Γραμματεία.

Σχετικά με τη δημιουργία γηγενούς κλήρου: Αρχικά ιερείς από την Ελλάδα και την Αμερική στάθηκαν στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, βοηθώντας τον κατά την πρώτη περίοδο του έργου του. Οργανώθηκαν Σεμινάρια που εξελίχθηκαν σε μια Θεολογική Ακαδημία. «Δεν δέχτηκα κανέναν υποψήφιο για ιεροσύνη, αν δεν είχε τελειώσει τη Μέση Εκπαίδευση και που δεν θα ήταν διατεθειμένος να συνεχίσει σπουδές», επισημαίνει ο Ιεράρχης και προσθέτει ότι μέχρι σήμερα έχουν εκπαιδευθεί και χειροτονηθεί περίπου 160 κληρικοί (εκ των οποίων άνω των δέκα έχουν αποβιώσει). Επίσης έχουν χειροτονηθεί επίσκοποι αλβανικής καταγωγής, με άρτιες θεολογικές σπουδές.

Η οικονομική αυτοδυναμία της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας υπήρξε το πιο δύσκολο έργο στην όλη προσπάθεια. «Έπρεπε να εξασφαλίσουμε κάτι σταθερό από τοπικούς πόρους. Στην αρχή στραφήκαμε στις τραπεζικές καταθέσεις. Κατόπιν σε αγορές ακινήτων. Τελικά με τη βοήθεια του Θεού, με διάφορες δωρεές και με ένα τραπεζικό δάνειο, πραγματοποιήσαμε την κατασκευή ενός υδροηλεκτρικού έργου. Αυτό θα εξασφαλίσει την αντιμετώπιση των βασικών λειτουργικών αναγκών της Εκκλησίας και τη συνέχιση του εκπαιδευτικού και κοινωνικού της έργου. Δεν είναι μόνο οι κληρικοί με τις οικογένειές τους, αλλά και περίπου 800 εργαζόμενοι στα 30 σχολεία όλων των βαθμίδων, στα κέντρα υγείας και στις διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες».

Το έργο αγάπης για την κοινωνία

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος μιλάει γενικότερα για τη μεγάλη δοκιμασία και προσπάθεια στην αναζήτηση οικονομικών πόρων, ώστε να προσφέρει ένα έργο αγάπης στην αδύναμη κοινωνία της Αλβανίας. «Το οικονομικό πρόβλημα ήταν δύσκολο. Η Εκκλησία είναι πάμπτωχη. Είχαν δημεύσει όλη την περιουσία της. Πάρα ταύτα σε αυτό το διάστημα ανεγείραμε 150 νέους ναούς, επισκευάσαμε άλλους 160 και αναστηλώσαμε 60 πολιτιστικά μνημεία. Χρειάστηκε, πολλές φορές, να κάνουμε δρόμους, υδραγωγεία, οικοτροφεία, κλινικές, σχολεία όλων των βαθμίδων. Όλα αυτά τα έργα αποτελούν έκφραση αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο. Δόξα τω Θεώ πολλοί ανταποκρίθηκαν στις παρακλήσεις μας για οικονομική βοήθεια, από την Ελλάδα, από τις διάφορες χώρες της Ευρώπης, από την Αμερική, από την Αυστραλία. Μερικές περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα συγκινητικές».

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος συνοψίζοντας καταλήγει: «Η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας όχι μόνο ανασυγκροτήθηκε πλήρως με όλες τις εκκλησιαστικές δομές, αλλά συγχρόνως συνέβαλε ουσιαστικά στην γενικότερη ανορθωτική εξέλιξη καθώς και στην πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη της Αλβανίας».

Συνέχεια...

Πέθανε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος - Η ζωή και το μεγάλο έργο του

Ήταν 95 ετών - Δραστηριοποιήθηκε έντονα σε οργανώσεις ορθόδοξης νεολαίας - Ίδρυσε το πρώτο ιεραποστολικό περιοδικό στην Ελλάδα με τίτλο «Πορευθέντες» - Το 2000 είχε προταθεί για Νόμπελ Ειρήνης

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος εκοιμήθη σήμερα, έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου είχε μεταφερθεί εσπευσμένα από τα Τίρανα.

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν την εκπνοή του 2024, όταν εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία» Τιράνων με εποχική ίωση.

Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε τις επόμενες ημέρες, εξαιτίας γαστρορραγίας. Για τον λόγο αυτό, χρειάστηκε να γίνει στις 3/1 η αεροδιακομιδή του από τα Τίρανα στην Αθήνα με αεροσκάφος C-27J, το οποίο διέθεσαν οι Ένοπλες Δυνάμεις, κατόπιν σχετικού αιτήματος του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ).

Ο Αρχιεπίσκοπος εισήχθη στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου λίγες μέρες μετά η κατάστασή του παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση και διασωληνώθηκε. Ωστόσο, η υγεία του ήταν αρκετά επιβαρυμένη και μετά από αρκετές μέρες νοσηλείας, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος εκοιμήθη.

Ποιος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος

Γεννημένος στις 4 Νοεμβρίου 1929 στον Πειραιά, ο κατά κόσμον Αναστάσιος Γιαννουλάτος, ήταν προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.

Θεολόγος, κληρικός, συγγραφέας, ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίο Αθηνών, επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος αφήνει πίσω του μία πλούσια παρακαταθήκη ενώ το 2000 είχε προταθεί για Νόμπελ Ειρήνης.

Η διαδρομή του Αναστάσιου

Αριστούχος απόφοιτος του Β’ Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου για να λάβει το πτυχίο του το 1952, επίσης με άριστα, επιτυγχάνοντας την υψηλότερη βαθμολογία πτυχιούχου της Θεολογικής Σχολής Αθηνών – 9,53. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές Θρησκειολογίας, Eθνολογίας, Iεραποστολικής, Aφρικανολογίας, στα Πανεπιστήμια Aμβούργου και Mαρβούργου Γερμανίας (1965-69), ως υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Alexander von Humboldt.

Αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1970, ομόφωνα άριστα, με ειδικό βραβείο). Στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας (1952-54) φοίτησε στις Σχολές Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου και Διαβιβάσεων Χαϊδαρίου, στις οποίες πρώτευσε και έγινε «Αρχηγός Σχολής».

Αναγορεύτηκε σε έκτακτο Καθηγητή Ιστορίας των Θρησκευμάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ορίστηκε Διευθυντής του Τομέα Θρησκειολογίας και Κοινωνιολογίας (1983-1986) και από το 1976 τακτικός καθηγητής και κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1983-1987), από το οποίο αποχώρησε το 1997 ως ομότιμος Καθηγητής, έχοντας αναπτύξει σημαντικό επιστημονικό έργο.

Στην Ελλάδα, υπηρέτησε ως λαϊκός θεολόγος αρχικά και εργάσθηκε σε διάφορους τομείς της εσωτερικής ιεραποστολής - κήρυγμα, χριστιανική αρθρογραφία, κατήχηση, οργάνωση κύκλων βιβλικών μελετών, νεανικών και φοιτητικών κατασκηνώσεων.

Δραστηριοποιήθηκε έντονα σε οργανώσεις ορθόδοξης νεολαίας και το 1959 ίδρυσε το πρώτο ιεραποστολικό περιοδικό στην Ελλάδα με τίτλο «Πορευθέντες». Θεμελίωσε δε την ελληνόφωνη ιεραποστολική συνείδηση τον 20ο αιώνα, με την ίδρυση του «Διορθόδοξου Ιεραποστολικού Κέντρου».

Στην Ανατολική Αφρική

Αρχιμανδρίτης ων από το 1964, ο Αναστάσιος έστρεψε το έργο του στην Αφρική και κυρίως στην Ουγκάντα αλλά και στην Τανζανία και την Κένυα διερευνώντας τις δυνατότητες συστηματικής Ορθοδόξου Ιεραποστολής.

Ίδρυσε και οργάνωσε, στη συνέχεια, την Πατριαρχική Σχολή «Aρχιεπίσκοπος Kύπρου Mακάριος», την οποία διηύθυνε επί δεκαετία. Xειροτόνησε 62 αφρικανούς κληρικούς και χειροθέτησε 42 αναγνώστες – κατηχητές προερχόμενους από οκτώ αφρικανικές φυλές, μεταξύ των οποίων τους τέσσερις πρώτους κληρικούς Τανζανούς. Συγχρόνως προώθησε τις μεταφράσεις της Θείας Λειτουργίας σε 4 αφρικανικές γλώσσες.

Μερίμνησε για τη σταθεροποίηση 150 περίπου Ορθοδόξων ενοριών και πυρήνων και την ανέγερση δεκάδων ναών˙ ανήγειρε επτά ιεραποστολικούς σταθμούς, φρόντισε για τη δημιουργία σχολείων και ιατρικών σταθμών. Αναγνωρίσθηκε «Μέγας Ευεργέτης» του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας (2009).

Να σημειωθεί ότι, στη διάρκεια των ιεραποστολικών του εξορμήσεων, φρόντισε να εντρυφήσει στις τοπικές διαλέκτους, προκειμένου να έχει άμεση επικοινωνία με το ποίμνιό του. Επομένως, εκτός της μητρικής και της αρχαίας ελληνικής, ο Αναστάσιος μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, αλβανικά και είχε γνώσεις λατινικής, ισπανικής, ιταλικής, ρωσικής, κισουαχίλι.

Επίσης, μελέτησε τα διάφορα θρησκεύματα (Αφρικανικά θρησκεύματα, Ινδουϊσμό, Βουδδισμό, Ταοϊσμό, Κομφουκιανισμό, Ισλάμ) στις χώρες που ακμάζουν (Κένυα, Ουγκάντα, Τανζανία, Νιγηρία, Ινδία, Ταϋλάνδη, Κεϋλάνη, Κορέα, Ιαπωνία, Kίνα, Βραζιλία, Καραβαϊκή, Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο, Τουρκία κ.α.).

Χρειάστηκε, να διακόψει το ιεραποστολικό του έργο στην Αφρική όταν προσβλήθηκε από ελονοσία. Ο Αναστάσιος ίδρυσε το ιεραποστολικό περιοδικό Πάντα τα Έθνη, το οποίο διεύθυνε από το 1981 μέχρι το 1991 και το ίδιο διάστημα, (1981 – 1991), βρέθηκε ξανά στην Αφρική υπηρετώντας ως Μητροπολίτης Ανατολικής Αφρικής.

Εκκλησιαστική και κοινωνική διακονία

Ο Αναστάσιος εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων – Πετράκη (1.8.1960). Ακολούθως, χειροτονήθηκε Ιεροδιάκονος, Πρεσβύτερος με το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου, Τιτουλάριος Επίσκοπος Aνδρούσης για την οργανική θέση του Γενικού Διευθυντού της «Aποστολικής Διακονίας της Eκκλησίας της Eλλάδος».

Από τη θέση του Γενικού Διευθυντού της «Αποστολικής Διακονίας», προώθησε διάφορα θεολογικά, εκπαιδευτικά, οικοδομικά και εκδοτικά προγράμματα της Eκκλησίας.

Με εντολή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνέγραψε τρία Κατηχητικά Βοηθήματα για τους διδάσκοντες στα Μέσα Κατηχητικά Σχολεία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Στη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία, εξυπηρέτησε ιερατικώς τους εκεί Έλληνες εργάτες και φοιτητές.

Ανέκαθεν στάθηκε κοντά στους νέους και κυρίως στους φοιτητές, διακονώντας τους. Μάλιστα, το Φεβρουάριο του 1973 είχε μεταβεί στην κατειλημμένη από φοιτητές που διαμαρτύρονταν εναντίον της δικτατορίας Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών μεταφέροντας τρόφιμα και για να εμψυχώσει τους έγκλειστους. Δεν δίστασε δε αργότερα, να διαμαρτυρηθεί στην ΕΣΑ για τις συνθήκες κράτησης.

Επιπλέον, ο Αναστάσιος κινητοποίησε τους αρμοδίους παράγοντες του Υπουργείου Πολιτισμού και τις Ιερές Μητροπόλεις της Ελλάδος για την καταγραφή της εκκλησιαστικής κειμηλιακής περιουσίας.

Ιδιαίτερα ανέπτυξε τον τομέα εξωτερικής ιεραποστολής με τη συνεχή συμπαράσταση στα ιεραποστολικά κλιμάκια Kορέας, Iνδίας, Aφρικής και με την οργάνωση της Eβδομάδος Eξωτερικής Iεραποστολής.

Ο Αναστάσιος στην Αλβανία

Tο εκκλησιαστικό έργο του Aναστασίου κορυφώνεται στην αποστολή που του ζητήθηκε από το Oικουμενικό Πατριαρχείο για την εκ των ερειπίων αναστήλωση της Oρθοδόξου Aυτοκεφάλου Eκκλησίας της Aλβανίας, η οποία είχε καταρρεύσει ύστερα από τον επί 46 έτη διωγμό υπό του μοναδικού «αθεϊστικού κράτους» της υφηλίου.

Αρχικά εργάσθηκε ως Πατριαρχικός Έξαρχος (Iαν. 1991 – Iούν. 1992). Ανυψώθηκε σε Μητροπολίτη Aνδρούσης (Aυγ. 1991 – Iούν. 1992) και εξελέγη Aρχιεπίσκοπος Tιράνων και πάσης Αλβανίας (24 Ιουνίου 1992).

Μέσα σε τεράστιες δυσκολίες, κατόρθωσε να ανασυγκροτήσει εκ βάθρων την Αυτοκέφαλη Eκκλησία της Aλβανίας και διαμόρφωσε νέο Καταστατικό Χάρτη (2006).

Με επίσημη Συμφωνία με την Κυβέρνηση της Αλβανίας, η οποία έγινε νόμος του Κράτους το 2009, καθορίσθηκαν οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας. Συγκροτήθηκαν πάνω από 400 ενορίες. Ίδρυσε τη Θεολογική-Iερατική Σχολή (Aκαδημία) «Aνάστασις» στο Δυρράχιο το 1992, το Eκκλησιαστικό Λύκειο «Tίμιος Σταυρός» στο Aργυρόκαστρο και στο Σούκθ-Δυρράχιο όπως και Σχολή της Βυζαντινής Μουσικής στα Τίρανα. Σημειωτέον, όλα λειτουργούν σε ιδιόκτητα συγκροτήματα με οικοτροφεία.

Mόρφωσε και χειροτόνησε 168 νέους κληρικούς. Ίδρυσε Κέντρα Νεολαίας σε διάφορες πόλεις. Φρόντισε για τη μεταφραστική προσπάθεια, την έκδοση λειτουργικών και άλλων θρησκευτικών βιβλίων. Συνέστησε Τεχνική Υπηρεσία της Eκκλησίας και μερίμνησε για την ανοικοδόμηση 150 νέων ναών, αναστήλωσε 60 ναούς και μοναστήρια-πολιτιστικά μνημεία και επισκεύασε 160 ναούς και 70 εκκλησιαστικά κτίρια για σχολεία, νεανικά κέντρα, κέντρα υγείας, ξενώνες, εργαστήρια, συσσίτια για τους φτωχούς κ.λ.π., στο σύνολο 450 κτίρια. Ανέπτυξε τη φιλανθρωπική μέριμνα της Εκκλησίας, με διανομή εκατοντάδων τόνων τροφίμων, ιματισμού, φαρμάκων.

Ίδρυσε την πρώτη Ορθόδοξη αλβανική εφημερίδα Ngjallja «Aνάστασις», το παιδικό περιοδικό Gëzohu «Χαίρε», το νεανικό περιοδικό Kambanat «Καμπάνες», την επιστημονική επιθεώρηση Kërkim «Έρευνα», το δελτίο «News from Orthodoxy in Albania» καθώς και Ραδιοφωνικό σταθμό Radio-Ngjallja. Μερίμνησε για τη δημιουργία Εργαστηρίων της Εκκλησίας (τυπογραφείο, κηροπλαστείο, ξυλουργείο, εργαστήρια αγιογραφίας και αποκαταστάσεως εικόνων). Αγωνίσθηκε για τη διεκδίκηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Παράλληλα με την ανασύσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ανέπτυξε πρωτοποριακά προγράμματα στους τομείς εκπαιδεύσεως, υγείας, κοινωνικής προνοίας, αγροτικής αναπτύξεως, πολιτισμού και οικολογίας. Ίδρυσε την Ορθόδοξο Κλινική «Ευαγγελισμός» (Διαγνωστικό Ιατρικό Κέντρο) με 24 ειδικότητες και τρία πολυϊατρεία σε άλλες πόλεις· Επίσης το Ινστιτούτο Επαγγελματικής Καταρτίσεως, με έξι ειδικότητες στα Tίρανα και τέσσερις ειδικότητες στο Αργυρόκαστρο, το οποίο λειτούργησε μεταξύ 1998-2008 και αναβαθμίστηκε εν συνεχεία στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο «Λόγος».

Γενικό και Επαγγελματικό Λύκειο στο Μεσοπόταμο. Τρία εννιάχρονα Σχολεία και Λύκεια στα Τίρανα, στο Δυρράχιο, στην Κορυτσά και στο Αργυρόκαστρο, οικοτροφείο Μαθητριών Λυκείου στο Βουλιαράτι, 19 νηπιαγωγεία σε διάφορες πόλεις. Φρόντισε για την κατασκευή δρόμων, υδραγωγείων, γεφυρών, την επισκευή δημοσίων σχολείων, κ.α.

Κατά την περίοδο 2013 – 2019 πραγματοποιήθηκε η κατασκευή τριών υδροηλεκτρικών έργων συνολικής ισχύος 19 MW (Librazhd, Llenge, Sllabinja), τα οποία συμβάλλουν στην ενίσχυση των υποδομών της χώρας και έχει σαφή κοινωνικό σκοπό. Με τα έσοδά τους, η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας θα συνεχίσει τις πνευματικές, φιλανθρωπικές και εκπαιδευτικές προσπάθειες. Μετα την εξόφληση των δανείων ένα ποσοστό θα διατίθεται για πτωχότερες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Mε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες δόθηκε εργασία σε χιλιάδες ανθρώπους, δημιουργήθηκαν σοβαρά έργα κοινωνικής υποδομής και η Ορθόδοξος Εκκλησία της Αλβανίας αναδείχθηκε σε πολυδύναμο πνευματικό και αναπτυξιακό παράγοντα.

Ο Αρχιεπίσκοπος υπήρξε επίσης, ιδρυτικό μέλος και κατά διαστήματα Πρόεδρος της Διομολογιακής Βιβλικής Εταιρείας της Αλβανίας και του Διαθρησκειακού Συμβουλίου της Αλβανίας, το οποίο τιμήθηκε απο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το ανώτατο παράσημο “Nderi i Kombit” (Τιμή του Έθνους) (2021).

Στην κρίση του Κοσσυφοπεδίου (1999) οργάνωσε ευρύτατο ανθρωπιστικό πρόγραμμα, το οποίο βοήθησε 33.000 περίπου πρόσφυγες σε διάφορα μέρη της Αλβανίας. Συνέδεσε την Εκκλησία της Αλβανίας με διεθνείς Εκκλησιαστικούς Οργανισμούς. Kατά την ένταση μεταξύ Ελλάδος – Αλβανίας συνέβαλε στην εκτόνωσή της και στην προσέγγιση των δύο χωρών. Συγχρόνως αγωνίσθηκε για την άμβλυνση των αντιθέσεων στα Βαλκάνια. Το 2000, κατόπιν προτάσεως 33 Ακαδημαϊκών της Ακαδημίας Αθηνών και πολλών προσωπικοτήτων της Αλβανίας, υπήρξε υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης.

Το διεθνές έργο του Αναστάσιου

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ανέπτυξε έντονη διεθνή διεκκλησιαστική δραστηριότητα. Συμμετείχε σε διεθνείς οργανισμούς και επιστημονικές επιτροπές. Μετείχε σε πολλά διεθνή συνέδρια, διορθόδοξες, διαχριστιανικές και διαθρησκειακές συσκέψεις, εκπροσωπώντας την Εκκλησία ή την επιστήμη σε διαφόρους διεθνείς Οργανισμούς. Έδωσε διαλέξεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού κυρίως επάνω σε θέματα σχετικά με τη σύγχρονη χριστιανική σκέψη, τον διαθρησκειακό διάλογο, την παγκόσμια αλληλεγγύη και ειρήνη. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, Πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (2006) και Επίτιμος Πρόεδρος της «Παγκοσμίου Διασκέψεως των Θρησκειών για την Ειρήνη» (2006).

Συγγραφικό έργο

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος είχε συγγράψει και εκδώσει 24 βιβλία (θρησκειολογικές εύρυνες, ιεραποστολικά δοκίμια, Ορθοδόξου πνευματικότητος) και πλέον των 200 μελετών και άρθρων θεολογικού ή θρησκειολογικού περιεχομένου. Βιβλία και διάφορα κείμενά του έχουν μεταφραστεί σε 17 γλώσσες. Κατά τη μακρόχρονη Ορθόδοξη μαρτυρία του, συνδύασε θεολογική γνώση και θρησκειολογική έρευνα με ιεραποστολική και ποιμαντική διακονία, με κοινωνική ευαισθησία και προσφορά.

Η συμβολή του στην επιστήμη, τη σύγχρονη χριστιανική μαρτυρία, την διαχριστιανική προσέγγιση, τον διαθρησκεικό διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη λαών και θρησκειών τυχγάνει διεθνούς αναγνώρισης.

Διακρίσεις

Τιμήθηκε με τα παράσημα του Τιμίου Σταυρού του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, A΄ Τάξεως, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (1985)· της Αγίας Αικατερίνης της Μονής Σινά (1985)· του Κυρίλλου και Μεθοδίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Τσεχοσλοβακίας (1986). Έλαβε το Αργυρούν μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών, «ως εμπνευστής και πρωτοπόρος της ιεραποστολικής θεολογίας και δράσεως» (1987)˙ από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό τον Xρυσούν Σταυρόν μετά δάφνης (1994), «για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην Ορθοδοξία, την Εκκλησία, τον λαό της Αλβανίας και την πολυσήμαντη συμβολή του στην προώθηση της φιλίας των λαών Ελλάδος και Αλβανίας»· τoν Μεγαλόσταυρο του Τάγματος Τιμής (1997) της Ελληνικής Δημοκρατίας· το παράσημο του Ισαποστόλου μεγάλου ηγεμόνος Βλαδιμήρου (A’ τάξεως) της Ρωσικής Εκκλησίας (1998)· το παράσημο του Αποστόλου Ανδρέου του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1999)· τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου (2000).

Tο «βραβείο έργου ζωής» του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού, για τις προσπάθειές του για την ειρήνη και συνεργασία των λαών της Βαλκανικής και την ενδυνάμωση του οικουμενικού πνεύματος της Ορθοδοξίας (2000).

Τιμήθηκε επίσης με τα βραβεία Athenagoras Human Rights Award 2001 (Νέα Υόρκη)· το «Pro Humanitate» (2001), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Ιδρύματος Pro Europe (Freiburg)· του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Αποστόλου Παύλου της Εκκλησίας της Ελλάδος (2001)· το Χρυσό μετάλλιο Τιμής και Ευποιΐας της Πόλης των Αθηνών (2001)· το Χρυσό Κλειδί της πόλης Θεσσαλονίκης (2002), της Λαμίας (2002)· το “Οδύσσειο βραβείο” της Παγκόσμιας ομοσπονδίας Κεφαλλήνων και Ιθακησίων (2002)· Επίτιμος Δημότης Κεφαλληνίας (2002)· το Πολωνικό ανθρωπιστικό βραβείο, “Ecce Homo” για τη συνεπή δράση με ανιδιοτελή αγάπη προς τον συνάνθρωπο (2003). Μετάλλιο της πόλεως των Αθηνών (2003).

Παράσημο από τον Πρόεδρο της Ρουμανικής Δημοκρατίας (2003). Χρυσό Μετάλλιο Α’ Τάξεως Δήμου Πειραιώς (2005). Επίτιμος δημότης Τιράνων (2005) και Κορυτσάς (2007). Βραβείο “διακεκριμένων δραστηριοτήτων για την ενότητα των Ορθοδόξων Εθνών” (Μόσχα 2006). Παράσημο «Πρίγκιπος Γιαροσλάβ του Σοφού» Γ΄ τάξεως, της Δημοκρατίας της Ουκρανίας (2008). «Μέγα Χρυσόν Παράσημον του Αποστόλου Βαρνάβα» της Εκκλησίας της Κύπρου (2008).

Μεγαλόσταυρο του Αποστόλου Μάρκου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής (2009). Παράσημο «Γεωργίου Καστριώτη – Σκεντέρμπεη» της Δημοκρατίας της Αλβανίας (2010)

Ανώτατο παράσημο της Εκκλησίας της Σερβίας του Αυτοκράτορος Αγίου Κωσταντίνου του Μεγάλου (2013)

Ανώτατο παράσημο «Πρίγκιπος Γιαροσλάβ του Σοφού» Α΄ τάξεως της Δημοκρατίας της Ουκρανίας (2013). «Βραβείο δοκιμίου ελευθέρου στοχασμού» Παν. Φωτέα (2015). Παράσημο του Αγίου Ιωάννου Βλαδιμήρου του Πατριαρχείου Σερβίας (2016)

Επίτιμος δημότης Δυρραχίου (2016), Καλαμάτας (2016), Λάρισας (2017), Πρέβεζας (2017). Ιδρύματος Μπότση στην 35η απονομή δημογραφικών βραβείων – Ειδική τιμητική διάκριση για το όλον έργο του (Ιανουάριος 2019). Γερμανικό βραβείο «Klaus Hemmerle» της κινήσεως Fokolare για την συμβολή στην προσέγγιση και ειρηνική συνύπαρξη λαών και πολιτισμών (2020).

Βασιλική Χρυσοστομίδου

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Συνέχεια...

📺Οδηγός ΚΤΕΛ δεν αφήνει ούτε λεπτό το κινητό από το χέρι ενώ οδηγεί-Κοιτάζουν φωτο με τον ελεγκτή🤣🤦‍♂️

Ψάχνει τηλέφωνα, μιλάει στο κινητό, ξαναψάχνει τηλέφωνα... Είναι εικόνες που κατέγραψε επιβάτιδα του λεωφορείου των ΚΤΕΛ το μεσημέρι της Τρίτης 21 Ιανουαρίου από Αθήνα για Πύργο.

«Από την Αθήνα ως τον Πύργο, με το τηλέφωνο ασχολούνταν. Έπαιρνε τηλέφωνα, έψαχνε να βρει τηλέφωνα να τα δώσει σε άλλους, έψαχνε από το κινητό να βρει καθρέφτες για το λεωφορείο του. Δεν το έχω ξαναζήσει. Οδηγός τώρα και να μιλάει στο τηλέφωνο; Έπαιρνε και ο ίδιος, τον έπαιρναν, έψαχνε, έστελνε μηνύματα», καταγγέλλει η επιβάτιδα.

Με το κινητό στα χέρια, οδηγεί στην αριστερή λωρίδα, πηγαίνοντας με 100 χλμ την ώρα. Στα πλάνα φαίνεται πώς το λεωφορείο φτάνει μια ανάσα από τη διαχωριστική.

Το βαρύ όχημα φεύγει αργά προς τα αριστερά κι εκείνος συνεχίζει να ασχολείται με το κινητό του.

«Έβαζε το κινητό ανάμεσα στα πόδια του και ξαφνικά εκεί που οδηγούσε τον έπιανε να πάρει το κινητό στα χέρια. Και να επιμένει. Κάποια φορά δεν το σήκωνε, μετά το πετάει με νεύρα στα πόδια του, μετά το ξαναπαίρνει και ξανασυνέχισε να παίρνει τηλέφωνα. Και να οδηγεί με ένα χέρι; Πότε με τον αγκώνα κάποιες φορές… Ακουμπούσε για να έχει και τα δύο χέρια ελεύθερα. Έβαζε δηλαδή τον αγκώνα ανάμεσα στο τιμόνι, για να μπορέσει να στέλνει μήνυμα, να πάρει τηλέφωνο», περιγράφει η επιβάτιδα.

«Ό,τι κι αν οδηγείς πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός πάντα. Πόσο μάλλον σε αυτό τον δρόμο που έχουν γίνει εκατοντάδες θανατηφόρα τροχαία», τονίζει ο Αριστοτέλης Οικονομόπουλος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΚΤΕΛ Ηλείας.

Τη δεύτερη φορά, ενώ μιλά και πάλι στο κινητό, έχοντας κάνει ήδη προσπέραση με το ένα χέρι ίσα να πιάνει το τιμόνι, με φλας αριστερά, βρίσκεται ξανά στην αριστερή λωρίδα.

Το λεωφορείο γλιστράει ξανά προς τη διαχωριστική νησίδα. Στα πλάνα διακρίνεται λίγο πριν ακουμπήσει τη μπάρα, το καταλαβαίνει, διορθώνει το τιμόνι και το λεωφορείο επανέρχεται στη λωρίδα κυκλοφορίας. Την αριστερή. Με ταχύτητα αυτή τη φορά που αγγίζει τα 110χλμ την ώρα.

«Έτρεχε. Αφού κάποια στιγμή λέω «τι γίνεται εδώ πέρα;». Ο δρόμος αυτός δεν είναι για τρέξιμο. Την ώρα που πήγαινε να πάρει τηλέφωνο, το πόδι του πίεζε το γκάζι. Και ανέπτυσσε ταχύτητα το λεωφορείο. Κάποια στιγμή κοίταξα το κοντέρ, 130 (χλμ/ώρα) για λεωφορείο; Να μην σέβεται ότι έχει τόσα άτομα; Δηλαδή αυτός ο άνθρωπος θα έπρεπε να έχει φύγει τελείως. Να μην ξαναπιάσει τιμόνι στα χέρια του. Ειδικά λεωφορείο», λέει η επιβάτιδα.

Ο ασυνείδητος οδηγός το μεσημέρι της Τρίτης μετέφερε 22 επιβάτες. Μουδιασμένοι παρακολουθούσαν την ανεύθυνη συμπεριφορά του καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής, επί τεσσεράμισι ολόκληρες ώρες και δεν πίστευαν στην τύχη τους, όταν έφτασαν εν τέλει, σώοι στον προορισμό τους.

«Είναι ένα πολύ σοβαρό περιστατικό. Θα ελεγχθεί πειθαρχικά και θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να τιμωρηθεί», δηλώνει ο Αριστοτέλης Οικονομόπουλος.

«Έψαχνε αυτοκίνητο με τον ελεγκτή»

Επιβάτιδα αποκαλύπτει στο Live News ότι κατά τη διάρκεια της διαδρομής μπήκε ελεγκτής. Ο οδηγός τότε όχι μόνο δεν σταμάτησε να χρησιμοποιεί το κινητό του αλλά μαζί άρχισαν να ψάχνουν ποιο αυτοκίνητο θα αγοράσουν.

«Μίλαγε και κάποια στιγμή μπήκε και ο ελεγκτής μέσα. Εκεί να δείτε συζήτηση! Έψαχνε στο τηλέφωνο, ψάχνανε να αγοράσουν αυτοκίνητο και έψαχνε ο οδηγός να του δείξει βίντεο με ένα αυτοκίνητο που είχε βρει ο ίδιος. Ψάχνει το κινητό του αυτός και βρήκε πού είναι οι φωτογραφίες που είχε για το αυτοκίνητο και του λέει «να, βρήκα» του λέει «δες το βίντεο και τις φωτογραφίες που έχω τραβήξει». Αφού φτάσαμε σώοι…».

Το Live News εντόπισε και επικοινώνησε με τον οδηγό, ο οποίος, ωστόσο, δεν θέλησε να πει το οτιδήποτε.

«Υπάρχει τιμωρία λίγων ημερών έως και να μην ξαναπιάσει τιμόνι»

Για το συμβάν μιλά ζωντανά στο Live News o Αριστοτέλης Οικονομόπουλος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΚΤΕΛ Ηλείας και όπως είπε για τον οδηγό θα ακολουθηθεί η προβλεπόμενη πειθαρχική διαδικασία.

«Για το συμβάν ενημερώθηκα από το Live News. Σαν εταιρεία καταδικάζουμε το περιστατικό. Έχουμε άπειρες φορές κάνει σεμινάρια στους οδηγούς μας για να μετακινούν με ασφάλεια το επιβατικό κοινό», αναφέρει ο κ. Οικονομόπουλος.

Και τονίζει ότι θα γίνουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την πλήρη διερεύνηση του περιστατικού και τον πειθαρχικό έλεγχο του εμπλεκόμενου οδηγού. «Θα πάρουμε άμεσα μέτρα. Υπάρχει τιμωρία λίγων ημερών έως και να μην ξαναπιάσει τιμόνι», διευκρινίζει.

Συνέχεια...

🤣🤦‍♂️Το F-35 που θα αγοράσει η Ελλάδα θα είναι… οικολογικό!

Πρόκειται για ένα από τα πιο φονικά όπλα που έχει η ανθρωπότητα. Και από εδώ και στο εξής θα έχει και οικολογικό προφίλ.

Το F-35 Lightning II της Lockheed Martin, ένα από τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς, μπορεί πλέον να λειτουργήσει χρησιμοποιώντας μίγματα συνθετικού αεροπορικού καυσίμου.

Αυτό το ορόσημο έρχεται μετά από αυστηρές δοκιμές που επιβεβαίωσαν ότι το συγκεκριμένο καύσιμο πληροί τα πρότυπα απόδοσης και αξιοπιστίας που απαιτούνται για τις απαιτητικές αποστολές του αεροσκάφους.

Το συνθετικό καύσιμο μπορεί να προέρχεται από τα κλασικά ορυκτά καύσιμα, σε συνδυασμό με ανανεώσιμα υλικά, όπως απόβλητα έλαια και γεωργικά υπολείμματα.

Ο στόλος των F-35, που αποτελείται από πάνω από 1.100 αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ και δέκα συμμαχικά έθνη, δεν θα βασίζεται αποκλειστικά στο συνθετικό καύσιμο, αλλά θα χρησιμοποιεί μίγματα έως και 50% με το παραδοσιακό καύσιμο αεριωθούμενων αεροσκαφών.

Η μετάβαση αυτή αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τον μετριασμό των υλικοτεχνικών προκλήσεων των συμβατικών αλυσίδων εφοδιασμού καυσίμων.

Παρά την αλλαγή καυσίμου, η Lockheed Martin δεν έχει αναφέρει συμβιβασμούς στις επιδόσεις.

Το F-35, το οποίο τροφοδοτείται από έναν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα Pratt & Whitney F135-PW-100, επιτυγχάνει 43.000 κιλά ώσης, μέγιστη ταχύτητα 1,6 Mach (1.931 χλμ./ώρα) και μέγιστο ύψος 15 χιλιομέτρων.

Διαθέτει εμβέλεια 2.172 χιλιομέτρων με πλήρη δεξαμενή συμβατικών καυσίμων, η οποία μπορεί να επεκταθεί με εναέριο ανεφοδιασμό.

Αρχικά σχεδιασμένο για να αντικαταστήσει γερασμένους στόλους όπως τα F-16 και A-10, το F-35 έχει γίνει παγκόσμια επιτυχία, συγκεντρώνοντας πάνω από 971.700 ώρες πτήσης από το επιχειρησιακό του ντεμπούτο το 2006.

Με την υιοθέτηση του συνθετικού καυσίμου, το F-35 αποδεικνύει την προσαρμοστικότητά του, ενώ ανοίγει το δρόμο για τη βιώσιμη στρατιωτική αεροπορία.

Συνέχεια...

Ιζαμπέλ Πακζάντ: Ποια είναι η ελληνικής καταγωγής καλλονή, σύντροφος του Τζέιμς Φράνκο

Η 29χρονη είναι με τον 46χρονο ηθοποιό από τον Νοέμβριο του 2017

Ο Τζέιμς Φράνκο είναι σε σχέση εδώ και σχεδόν επτά χρόνια.

Ο διάσημος ηθοποιός άρχισε να βγαίνει με την 29χρονη Ιζαμπέλ Πακζάντ, τον Νοέμβριο του 2017. Ωστόσο, το ζευγάρι έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση το καλοκαίρι του 2018.

Παρότι ο 46χρονος υποψήφιος με Όσκαρ ηθοποιός διατηρεί τη σχέση τους μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, τα τελευταία χρόνια έχει μιλήσει περισσότερο για τον δεσμό του και τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν, όπως οι κατηγορίες για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά εις βάρος του το 2018 (τις οποίες ο ίδιος αρνήθηκε μέσω του δικηγόρου του), καθώς και την ανάρρωσή του από εθισμό στο σεξ.

«Ποτέ δεν ήμουν πιστός πριν την Ιζαμπέλ. Είχα σχέσεις, αλλά απλώς δεν μπορούσα να είμαι παρών σε αυτές», ανέφερε ο Φράνκο σε συνέντευξή του στο «Jess Cagle Podcast». Παρ' όλα αυτά, όπως είπε, η Ιζαμπέλ τον βοήθησε να αλλάξει.

Η καριέρα και τα ενδιαφέροντα της Πακζάντ

Η Ιζαμπέλ Πακζάντ είναι ηθοποιός και σκηνοθέτρια. Αφού ολοκλήρωσε το πτυχίο της στη διαφήμιση στο Penn State, ακολούθησε μαθήματα υποκριτικής και απέκτησε μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Έχει συμμετάσχει σε παραγωγές όπως το «Birds of Prey» (2020) και η σειρά «Baker’s Dozen» (2019).

Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο έγινε με την ταινία μικρού μήκους «Don’t Worry, It’s Gonna Be OK», η οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λος Άντζελες το 2022. Τον Απρίλιο του 2024, ανακοινώθηκε η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, «Find Your Friends», μια ιστορία για μια παρέα φίλων που έρχεται αντιμέτωπη με τη φιλοξενία των ντόπιων κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Joshua Tree.

Η ίδια έχει δηλώσει ότι η δημιουργία αυτής της ταινίας ήταν το μεγαλύτερο όνειρό της και εργάστηκε σκληρά επί έξι χρόνια για να το πραγματοποιήσει.

Η Πακζάντ είναι λάτρης των ταξιδιών. Από την Ακτή Αμάλφι μέχρι την Ελλάδα, δημοσιεύει συχνά στιγμιότυπα από τις εξορμήσεις της στο Instagram. Μαζί με τον Φράνκο, έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα και έχουν απολαύσει τη φύση, όπως με πεζοπορίες στο Λος Άντζελες και σερφ στην Καλιφόρνια.

Η σχέση τους

Ο Φράνκο και η Πακζάντ ξεκίνησαν τη σχέση τους τον Νοέμβριο του 2017. Τον ίδιο μήνα, ο Φράνκο επιβεβαίωσε την κατάσταση της σχέσης τους στο Variety, ενώ μίλησε για το ταξίδι της αυτο-εξερεύνησης και ανάπτυξής του, ειδικά για το πώς είχε αλλάξει ως προς τις προσωπικές του σχέσεις.

Ο Φράνκο μοιράστηκε ότι νωρίτερα εκείνο το έτος, τον Σεπτέμβριο, η Πακζάντ προσβλήθηκε από μια λοίμωξη στον λαιμό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν που τελικά την οδήγησε στα επείγοντα. Ενώ ο Φράνκο πήγε με τη σύντροφό του στο νοσοκομείο, εξήγησε στο Variety ότι σε μια παρόμοια περίπτωση στο παρελθόν δεν είχε ενεργήσει έτσι.

Η Πακζάντ τον έχει στηρίξει σε δύσκολες στιγμές

Όταν ο Φράνκο κατηγορήθηκε για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά το 2018, η Πακζάντ έμεινε δίπλα του. Ο ηθοποιός αναγνώρισε πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ιδίως τους πρώτους μήνες της σχέσης τους.

Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος του από το Χόλιγουντ, ο Φράνκο δήλωσε ότι εργάστηκε σκληρά για να αλλάξει, ενώ αναφέρθηκε στην υποστήριξη που έλαβε από την Πακζάντ. «Είναι απίστευτη. Είμαι πολύ τυχερός που τη βρήκα», σημείωσε.

Κρατούν τη σχέση τους μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας 

Παρότι η Πακζάντ είναι ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποφεύγει να δημοσιεύει φωτογραφίες με τον Φράνκο. Ο ίδιος έχει διαγράψει το Instagram του, δηλώνοντας ότι αυτή η απόφαση τον απελευθέρωσε.

Παρά τη διακριτικότητα του ζευγαριού, στιγμιότυπα από τη ζωή τους εμφανίζονται συχνά στον λογαριασμό της μητέρας του Φράνκο, Μπέτσι, η οποία ανεβάζει φωτογραφίες από οικογενειακές στιγμές.

Σε μια σπάνια, δημόσια έξοδο το ζευγάρι παρευρέθηκε στα εγκαίνια της έκθεσης του 46χρονου ηθοποιού, με τίτλο «Dreams, Fame and the Savage», στην Αθήνα το βράδυ της Πέμπτης 23 Ιανουαρίου.

Συνέχεια...

📺Θεσσαλονίκη: Σοκάρει το challenge σε λεωφορείο – Ανήλικοι ανεβαίνουν πίσω από το όχημα ενώ είναι εν κινήσει

Αδιανόητες εικόνες, που όσο και να τις βλέπει κανείς, δεν τις πιστεύει. Τα παιδιά κρέμονται σε κάτι που θωρούν παιχνίδι αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση.

«Πριν μια τριετία, κάποιοι μαθητές το είχαν κάνει σύστημα. Όταν το αντιληφθήκαμε επενέβη ο ΟΑΣΘ και ενημερώθηκε και η αστυνομία».

Υπάρχει μια λεπτομέρεια που τους ανοίγει τον δρόμο να κρεμαστούν στο καπάκι της μηχανής.

Περαστικοί στη Θεσσαλονίκη κατέγραψαν την εικόνα και δεν πίστευαν στα ματιά τους. Το λεωφορείο περνούσε μπροστά τους και τα παιδιά κρέμονταν από πίσω.

Είναι εικόνες που έρχονται από challenge του εξωτερικού και που κανείς δεν περίμενε να δει και στην Θεσσαλονίκη.

Το πιο επικίνδυνο το αποκαλύπτουν οι οδηγοί. Όσο και να είναι προσεκτικοί είναι αδύνατον να πάρουν είδηση τι γίνεται εκεί πίσω. Οι καθρέφτες δεν τους δείχνουν τι βρίσκεται πίσω τους. Όσοι δουν τα παιδιά θα είναι πίσω από το λεωφορείο και θα το βλεπόμουν να απομακρύνεται.

Καμπανάκι χτυπούν οι ειδικοί για το challenge που μπορεί εύκολα να κοστίσει ζωές.

Σε κάθε περίπτωση αν κάποιος χρήστης της οδού αντιληφθεί μια τέτοια εικόνα δεν πρέπει να διστάσει καθόλου αλλά να ενημερώσει άμεσα τον οδηγό για να σταματήσει πριν πέσουν τα ίδια ή, ακόμα χειρότερα, πριν κάποιος σε κάποιο ατύχημα τα χτυπήσει από πίσω.

Συνέχεια...

📺Βίντεο από ραντεβού ΒΛΑΜΜΕΝΩΝ για άγριο ξύλο στη Μεταμόρφωση μεταξύ νεαρών από Κηφισιά και Νέα Φιλαδέλφεια -Τρεις τραυματίες

Νέα συμπλοκή μεταξύ νεαρών και ανηλίκων σημειώθηκε στη Μεταμόρφωση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ομάδες από την Κηφισιά και τη Νέα Φιλαδέλφεια, περίπου 20 άτομα, έδωσαν ραντεβού στη Μεταμόρφωση. Χωρισμένοι σε μικρότερες ομάδες, άρχισαν να ανταλλάσσουν χτυπήματα.

Κάποια στιγμή μία γυναίκα φέρεται να τους είπε ότι ειδοποίησε την αστυνομία, με αποτέλεσμα να τραπούν σε φυγή. Τότε ήταν που προκάλεσαν τα χτυπήματα τα οποία οδήγησαν ορισμένους εξ αυτών στο νοσοκομείο.

Ένας 19χρονος Αλβανός μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» με τραύμα από κατσαβίδι στην κοιλιακή χώρα και τρία τραύματα στον μηρό -νοσηλεύεται εκτός κινδύνου-, ενώ δύο ακόμη Αλβανοί είναι πιο ελαφρά τραυματισμένοι, ο ένας 19 και ο άλλος 17 ετών.

Μεταμόρφωση: Επτά προσαγωγές υπόπτων

Η Αστυνομία προχώρησε σε εννέα προσαγωγές υπόπτων.

Για το περιστατικό διενεργείται έρευνα από το αρμόδιο Τμήμα Ασφαλείας.

Συνέχεια...

Στην Αθήνα για τα εγκαίνια της έκθεσής του ο Τζέιμς Φράνκο -Στο πλευρό του η ελληνικής καταγωγής σύντροφός του

Στην Ελλάδα για τα εγκαίνια της έκθεσής του, με τίτλο «Dreams, Fame and the Savage», βρίσκεται ο Τζέιμς Φράνκο, συνοδευόμενος από την ελληνικής καταγωγής σύντροφό του.

Το βράδυ της Πέμπτης, 23/01, ο διάσημος ηθοποιός έδωσε το «παρών» στα εγκαίνια της έκθεσής του στη The Breeder Gallery, όπου παρουσιάζονται έργα δικά του, αλλά και του διεθνώς αναγνωρισμένου καλλιτέχνη βίντεο και περφόρμανς Kalup Linzy.

Ο διάσημος ηθοποιός ποζάρει μπροστά από τα έργα του

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν από κοινού από τους δύο καλλιτέχνες, αλλά και ατομικά, με τους δύο τους να έχουν εμπνευστεί από θέματα όπως η φήμη, οι ηθικές αξίες και οι κοινωνικοί ρόλοι.

Πλήθος κόσμου στα εγκαίνια της έκθεσης του Τζέιμς Φράνκο

Στο πλευρό του Χολιγουντιανού ηθοποιού βρέθηκε και η σύντροφός του, η ελληνικής καταγωγής Izabel Pakzad, με τους δύο τους να καταγράφονται χαμογελαστοί από τον φωτογραφικό φακό του NDP.

«Η σύντροφός μου είναι μισή Ελληνίδα, οπότε ερχόμαστε στην Ελλάδα κάθε χρόνο και μου αρέσει πολύ εδώ», ανέφερε στην κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα» ο Τζέιμς Φράνκο.

Συνέχεια...