Χθες για πρώτη φορά, αποφάσισα να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας. Ήθελα να παρακολουθήσω από κοντά την εκδήλωση που διοργάνωνε η «Επιτροπή Εθνικής Μνήμης», κατ’ ουσία όμως η Χρυσή Αυγή, στο Μνημείο των Ιμίων, στη συμβολή των οδών Β. Σοφίας & Ρηγίλλης. Το έκανα μόνο και μόνο επειδή δεν θέλω να ξεχνώ. Όπως κάνουν 14 χρόνια τώρα οι Κυβερνήσεις μας. Κατά την άποψη μου, η χθεσινή εκδήλωση είχε να «συν» και τα «πλην» της. Θα σταθώ περισσότερο στα «συν».
Κι αυτό, γιατί η χθεσινή συγκέντρωση δεν ήταν μια συγκέντρωση «ακροδεξιών, ρατσιστών, φασιστών χρυσαυγιτών». Ήταν μια συγκέντρωση που την διοργάνωσε μεν η Χρυσή Αυγή, με ό,τι «δυσάρεστα» μπορεί να εμπεριέχει αυτό, αλλά ήταν μια συγκέντρωση που μάζεψε κατ’ εμέ πάνω από 2 χιλιάδες κόσμο, κατά τους διοργανωτές περίπου 5 χιλιάδες κόσμο. Πάντως, σίγουρα δεν ήταν 500 άτομα όπως τα «ανεξάρτητα» μέσα του μέλους του Δ. Σ. της ΕΡΤ Στέλιου Κούλογλου έγραψε. Και σίγουρα, οι 5 χιλιάδες αυτοί, δεν ήταν όλοι μέλη ή φίλοι της Χρυσής Αυγής. Ανάμεσά τους διέκρινα μητέρες με τα παιδιά τους, κύριους, γιαγιάδες, αλλά κυρίως, νέα παιδιά, που το παρουσιαστικό τους και η εικόνα τους, κάθε άλλο παρά σε «χρυσαυγίτες» παρέπεμπε. Παιδιά από σχολεία, που θα μπορούσες κάλλιστα να τα δεις σε μια μαθητική πορεία, ήταν εκεί, μέσα στην πορεία, που ξεκίνησε μετά το τέλος της εκδήλωσης στο Μνημείο Ιμίων, και κατευθύνθηκε, καταλαμβάνοντας μόνο το ένα ρεύμα κυκλοφορίας-για να μαθαίνουν μερικοί που με συμμετοχή 100 ατόμων κλείνουν τους δρόμους-στο Κοινοβούλιο και μετά δια της οδού Πανεπιστημίου στο Πανεπιστήμιο.
Αν μια συγκέντρωση λοιπόν της Χρυσής Αυγής, που πήρε περίπου 25 χιλιάδες ψήφους πανελλήνια, κατάφερε να φέρει στους δρόμους περίπου 5 χιλιάδες άτομα, που αρκετά από αυτά δεν είχαν καμιά σχέση με αυτήν, αντιλαμβάνεται κανείς από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τη δυναμική που θα είχε αν είχε αναλάβει αυτή μια παρόμοια πρωτοβουλία; Αντιλαμβάνεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση, ότι αντί να αγνοεί την έκκληση των Αδέσμευτων Bloggers για την τιμή στους Ήρωες των Ιμίων, αντί να στέλνει στο μνημόσυνο της οικογένειας Βλαχάκου τον τραγικό Τραγάκη, οφείλει να «μπει μπροστά» και να εκφράσει επιτέλους το λαϊκό αίσθημα όλων εμάς, που οργιζόμαστε; Όλων εμάς που είδαμε χθες την Χρυσή Αυγή να πρωτοστατεί σε κάτι που έπρεπε όλοι από μόνοι μας να κάνουμε;
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σχεδόν καθόλου στης τραγική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, που επέτρεψε χθες να γίνει στην Λέσχη Αξιωματικών Ε.Δ., απέναντι από το Μνημείο, αποκριάτικος χορός. Είναι τόση η οργή μου για τους ανεύθυνους αυτούς δήθεν Αξιωματικούς, που ειλικρινά, ντρέπομαι! Ένας από αυτούς, μου «πούλησε μούρη» χθες κατά την είσοδό του στην ΛΑΕΔ, επειδή του είπα «πήγαινε μέσα να φας και μη σε νοιάζει γι’ αυτούς που έπεσαν στα Ίμια». Και μου είπε «με τι παράσημα μιλάς εσύ», για να λάβει την απάντηση μου «Εσύ με τι παράσημα μιλάς, των πυρκαγιών που έσβησες στη θητεία σου ή με το πόσους Υπουργούς έγλειψες;» Κι ακόμη ποιο ανεύθυνη η δικαιολογία ενός αξιωματικού της ΛΑΕΔ που είπε «δεν μας είχαν πει για την εκδήλωση, αν το ξέραμε, θα είχαμε αναβάλει το χορό», λες και το θέμα ήταν η εκδήλωση απέξω. Λες και δεν έπρεπε από μόνοι τους να σκεφτούν ότι είναι 30 Ιανουαρίου, και σε αυτή την ημέρα, αν έχουμε τσίπα, δεν διασκεδάζουμε, γιατί η μέρα αυτή είναι μέρα πένθους για τις Ε.Δ.
Αν μια συγκέντρωση λοιπόν της Χρυσής Αυγής, που πήρε περίπου 25 χιλιάδες ψήφους πανελλήνια, κατάφερε να φέρει στους δρόμους περίπου 5 χιλιάδες άτομα, που αρκετά από αυτά δεν είχαν καμιά σχέση με αυτήν, αντιλαμβάνεται κανείς από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τη δυναμική που θα είχε αν είχε αναλάβει αυτή μια παρόμοια πρωτοβουλία; Αντιλαμβάνεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση, ότι αντί να αγνοεί την έκκληση των Αδέσμευτων Bloggers για την τιμή στους Ήρωες των Ιμίων, αντί να στέλνει στο μνημόσυνο της οικογένειας Βλαχάκου τον τραγικό Τραγάκη, οφείλει να «μπει μπροστά» και να εκφράσει επιτέλους το λαϊκό αίσθημα όλων εμάς, που οργιζόμαστε; Όλων εμάς που είδαμε χθες την Χρυσή Αυγή να πρωτοστατεί σε κάτι που έπρεπε όλοι από μόνοι μας να κάνουμε;
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σχεδόν καθόλου στης τραγική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, που επέτρεψε χθες να γίνει στην Λέσχη Αξιωματικών Ε.Δ., απέναντι από το Μνημείο, αποκριάτικος χορός. Είναι τόση η οργή μου για τους ανεύθυνους αυτούς δήθεν Αξιωματικούς, που ειλικρινά, ντρέπομαι! Ένας από αυτούς, μου «πούλησε μούρη» χθες κατά την είσοδό του στην ΛΑΕΔ, επειδή του είπα «πήγαινε μέσα να φας και μη σε νοιάζει γι’ αυτούς που έπεσαν στα Ίμια». Και μου είπε «με τι παράσημα μιλάς εσύ», για να λάβει την απάντηση μου «Εσύ με τι παράσημα μιλάς, των πυρκαγιών που έσβησες στη θητεία σου ή με το πόσους Υπουργούς έγλειψες;» Κι ακόμη ποιο ανεύθυνη η δικαιολογία ενός αξιωματικού της ΛΑΕΔ που είπε «δεν μας είχαν πει για την εκδήλωση, αν το ξέραμε, θα είχαμε αναβάλει το χορό», λες και το θέμα ήταν η εκδήλωση απέξω. Λες και δεν έπρεπε από μόνοι τους να σκεφτούν ότι είναι 30 Ιανουαρίου, και σε αυτή την ημέρα, αν έχουμε τσίπα, δεν διασκεδάζουμε, γιατί η μέρα αυτή είναι μέρα πένθους για τις Ε.Δ.