Τον αρχικό ενθουσιασμό για την υιοθέτηση μιας πρωτόγνωρης εκλογικής διαδικασίας που αφορά σε πολιτική νεολαία, την χαρά για το άνοιγμα της ΟΝΝΕΔ στην κοινωνία, αντικαθιστά σιγά-σιγά βάσιμος προβληματισμός. Υπάρχει η αίσθηση ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ο ιδεολογικός φορέας της ΟΝΝΕΔ, συνεχίζει στον λήθαργο, την μοιρολατρία και την αγωνιστική αγκύλωση που οδήγησε στην ήττα του περασμένου Οκτωβρίου. Μόνο έτσι εξηγείται η ανικανότητα να αντιληφθούν κάποιοι πόσο ζωτικής σημασίας για την μελλοντική πορεία της παράταξης είναι οι εξελίξεις στην ΟΝΝΕΔ. Επιτέλους ας ενεργοποιηθούν όλοι, ώστε να στηριχθεί με κάθε μέσο η προσπάθεια.
Τώρα ότι αφορά σε προγράμματα, σχέδια, προτάσεις και χαρακτηριστικά των υποψηφίων θα πρέπει να εξεταστούν, αφού όμως πρώτα συλλογιστούμε προς τα πού θέλουμε να πάει και τι πραγματικά λείπει από την ΟΝΝΕΔ. Είναι αυτονόητο πως για να επιτύχει η νέα προσπάθεια αφήνουμε στην άκρη ιδιοτελή συμφέροντα, πικρίες και μικρότητες. Στην όλη διαδικασία βάζουμε μόνο την αγάπη μας, την αντιμετωπίζουμε με ανιδιοτέλεια και απορρίπτουμε εμπάθεια και φανατισμούς. Στην τελική είμαστε όλοι ομοϊδεάτες, όχι αντίπαλοι.
Πριν επιλέξουμε πρόσωπο είναι ανάγκη να αναρωτηθούμε ποια ΟΝΝΕΔ θα εκφράσει καλύτερα τις αγωνίες των νέων και να αποφασίσουμε την κατεύθυνση που θα πάρει. Θέλουμε τη ΟΝΝΕΔ Α.Ε; Την ΟΝΝΕΔ μη κυβερνητική οργάνωση; Την ΟΝΝΕΔ που μόνο περιφέρει χειροκροτητές σε κομματικές συγκεντρώσεις;
Όταν η νεολαία χτυπιέται από την ανεργία, την έλλειψη επαγγελματικών προοπτικών, την απαιδεία και αγλωσσία, τις ναρκωτικές ουσίες, όταν βομβαρδίζεται μέρα-νύχτα με ψευτοπρότυπα και υποβάλλεται σε συστηματική ηλιθιοποίηση μέσω της τηλεόρασης και του lifestyle τότε οι λύσεις δεν έρχονται με το κλείσιμο των φώτων ή το απλό κλικάρισμα στο facebook. Λύσεις δεν φέρνουν οι κολακείες στην νεολαία, η προτροπή της για απολιτικοποίηση, ο χαβαλές και η βία. Η ΟΝΝΕΔ του αύριο ως πολιτική οργάνωση χρειάζεται να προβάλλει μεστό, αληθινό πολιτικό λόγο κόντρα στην επικοινωνιακή αοριστολογία, χρειάζεται να υπερασπιστεί ακομπλεξάριστα την φιλελεύθερη ιδεολογία, της διαχρονικές αρχές και αξίες της ενάντια στις άχρωμες, νεοεποχικές μόδες που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι.
Διότι τι να την κάνω μια hi-tech κατασκευή επιτροπών, υποεπιτροπών, επιμελητηρίων και συνδέσμων δίχως ψυχή; Τι θα ωφελήσει μια ρετουσαρισμένη, γραφειοκρατικής αντίληψης οργάνωση δίχως δυναμισμό, ένα αφασικό διευθυντήριο που θα αφαιρεί ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση; Ο υποψήφιος που προτάσσει την Μαχητικότητα θα την βρει την οργανωτική δομή τελικά. Δεν είναι εκεί το θέμα Υποψήφιος όμως που το μόνο που παρουσιάζει είναι σχέδια στο χαρτί φαίνεται απίθανο να αποκτήσει το απαιτούμενο πάθος. Χαρτογιακάδες δεν εμπνέουν τους νέους σήμερα και δεν κάνουν για ηγέτες της ΟΝΝΕΔ.
Τον επόμενο Πρόεδρο πρέπει να διακρίνει ήθος, καθαρό πρόσωπο δίχως σκιές στην πολιτική του πορεία. Στους αυριανούς αγώνες που θα δώσει η ΟΝΝΕΔ, πολύ απλά δεν παίζει να απολογείται ο απλός Οννεδίτης για περίεργες συμπεριφορές του προέδρου της οργάνωσης. Όσοι δεν πληρούν καθαρό ηθικό μητρώο καλά θα κάνουν να προστατέψουν μόνοι τους τον εαυτό τους και να εγκαταλείψουν (ο νοών νοείτω).
Έτυχε να γνωρίσω προσωπικά και να συζητήσω και με τους δυο επικρατέστερους υποψηφίους. Διάβασα άρθρα και συνεντεύξεις τους στον τύπο. Αρνητική εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως αν και ο κ. Παπαμιμίκος εμφανίζεται δημοσίως να απεχθάνεται τα «κλειστά συστήματα» (το επανέλαβε και στο προσυνέδριο της Καβάλας), σε κατ ιδίαν συζητήσεις στα Γιαννιτσά εξέφραζε τον θαυμασμό του προσθέτοντας πως του αρέσουν τα συστήματα σχηματίζοντας χαρακτηριστικά δυο κυκλάκια με τα δάχτυλα του Να φταίει το δικό μου IQ ή να χει ο Ανδρέας χαμηλή μεταδοτικότητα και δεν καταλάβαμε τι ήθελε να πει; Αντίθετα, με τον Κώστα Χατζή βρέθηκε από την αρχή κοινή αντίληψη μιας και πρόκειται για άνθρωπο ανοιχτό βιβλίο. Όταν κοινός φίλος έτυχε να μας τον συστήσει στην παρέα λέγοντας «Κώστα, τα παιδιά από εδώ μπορούν να σε βοηθήσουν..» εκείνος απάντησε «δεν με νοιάζει να βοηθήσουν εμένα, αρκεί να γουστάρουν αυτό που κάνουν ». Με τέτοιο τρόπο σκέψης προσεγγίζει ένας σύγχρονος πολιτικός νέους και νέες που δίκαια έχουν απογοητευτεί απ τις πολιτικές νεολαίες.
Τέλος, ψυχολογικά συμπλέγματα, σύνδεση ιδιοτελών συμφερόντων με συγκεκριμένο υποψήφιο πέρα από ένδειξη πνευματικής φτώχειας και έλλειψη επιχειρημάτων οδηγεί σε φανατισμό και χουλιγκανοποίηση. Δεν μπορεί για παράδειγμα σε μας τους Μακεδόνες που τυγχάνει να μην στηρίζουμε (στην τελική τον εκ Θεσσαλίας ορμώμενο) Ανδρέα Παπαμιμίκο, να εγείρεται θέμα γεωγραφικών κριτηρίων και να αντιμετωπιζόμαστε λίγο-πολύ ως οι «πουλημένοι στην Αθήνα!» Δεν νοείται το έτος 2010 (δυο χιλιάδες δέκα!) νέα παιδιά να εκτοξεύουν μικρονοϊκές κατηγορίες και διχαστικές ανοησίες για Βόρειους και Νότιους, Σαλονικιούς και Αθηναίους Ας συγκρατήσει λοιπόν ο κ. Παπαμιμίκος τους θερμοκέφαλους που κινούνται γύρω του και κατεβάζουν το επίπεδο της αντιπαράθεσης στο μηδέν. Τέτοιου είδους ακαταμάχητης επιχειρηματολογίας μόνο με χιούμορ μπορεί να αντιμετωπιστεί και επιτρέπει με την σειρά μου να αντικρούσω τα γεωγραφικά κριτήρια με κριτήρια ονοματολογίας, απορρίπτοντας να ηγηθεί της γαλάζιας ΟΝΝΕΔ κάποιος που ονομάζεται Ανδρέας, όταν υπάρχει ένας Κώστας.
Οννεδίτισσες και Οννεδίτες ρωτήστε, πληροφορηθείτε για τον βίο και την πολιτεία του κάθε υποψηφίου, μάθετε και τελικά κάντε την επιλογή σας.
Πριν επιλέξουμε πρόσωπο είναι ανάγκη να αναρωτηθούμε ποια ΟΝΝΕΔ θα εκφράσει καλύτερα τις αγωνίες των νέων και να αποφασίσουμε την κατεύθυνση που θα πάρει. Θέλουμε τη ΟΝΝΕΔ Α.Ε; Την ΟΝΝΕΔ μη κυβερνητική οργάνωση; Την ΟΝΝΕΔ που μόνο περιφέρει χειροκροτητές σε κομματικές συγκεντρώσεις;
Όταν η νεολαία χτυπιέται από την ανεργία, την έλλειψη επαγγελματικών προοπτικών, την απαιδεία και αγλωσσία, τις ναρκωτικές ουσίες, όταν βομβαρδίζεται μέρα-νύχτα με ψευτοπρότυπα και υποβάλλεται σε συστηματική ηλιθιοποίηση μέσω της τηλεόρασης και του lifestyle τότε οι λύσεις δεν έρχονται με το κλείσιμο των φώτων ή το απλό κλικάρισμα στο facebook. Λύσεις δεν φέρνουν οι κολακείες στην νεολαία, η προτροπή της για απολιτικοποίηση, ο χαβαλές και η βία. Η ΟΝΝΕΔ του αύριο ως πολιτική οργάνωση χρειάζεται να προβάλλει μεστό, αληθινό πολιτικό λόγο κόντρα στην επικοινωνιακή αοριστολογία, χρειάζεται να υπερασπιστεί ακομπλεξάριστα την φιλελεύθερη ιδεολογία, της διαχρονικές αρχές και αξίες της ενάντια στις άχρωμες, νεοεποχικές μόδες που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι.
Διότι τι να την κάνω μια hi-tech κατασκευή επιτροπών, υποεπιτροπών, επιμελητηρίων και συνδέσμων δίχως ψυχή; Τι θα ωφελήσει μια ρετουσαρισμένη, γραφειοκρατικής αντίληψης οργάνωση δίχως δυναμισμό, ένα αφασικό διευθυντήριο που θα αφαιρεί ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση; Ο υποψήφιος που προτάσσει την Μαχητικότητα θα την βρει την οργανωτική δομή τελικά. Δεν είναι εκεί το θέμα Υποψήφιος όμως που το μόνο που παρουσιάζει είναι σχέδια στο χαρτί φαίνεται απίθανο να αποκτήσει το απαιτούμενο πάθος. Χαρτογιακάδες δεν εμπνέουν τους νέους σήμερα και δεν κάνουν για ηγέτες της ΟΝΝΕΔ.
Τον επόμενο Πρόεδρο πρέπει να διακρίνει ήθος, καθαρό πρόσωπο δίχως σκιές στην πολιτική του πορεία. Στους αυριανούς αγώνες που θα δώσει η ΟΝΝΕΔ, πολύ απλά δεν παίζει να απολογείται ο απλός Οννεδίτης για περίεργες συμπεριφορές του προέδρου της οργάνωσης. Όσοι δεν πληρούν καθαρό ηθικό μητρώο καλά θα κάνουν να προστατέψουν μόνοι τους τον εαυτό τους και να εγκαταλείψουν (ο νοών νοείτω).
Έτυχε να γνωρίσω προσωπικά και να συζητήσω και με τους δυο επικρατέστερους υποψηφίους. Διάβασα άρθρα και συνεντεύξεις τους στον τύπο. Αρνητική εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως αν και ο κ. Παπαμιμίκος εμφανίζεται δημοσίως να απεχθάνεται τα «κλειστά συστήματα» (το επανέλαβε και στο προσυνέδριο της Καβάλας), σε κατ ιδίαν συζητήσεις στα Γιαννιτσά εξέφραζε τον θαυμασμό του προσθέτοντας πως του αρέσουν τα συστήματα σχηματίζοντας χαρακτηριστικά δυο κυκλάκια με τα δάχτυλα του Να φταίει το δικό μου IQ ή να χει ο Ανδρέας χαμηλή μεταδοτικότητα και δεν καταλάβαμε τι ήθελε να πει; Αντίθετα, με τον Κώστα Χατζή βρέθηκε από την αρχή κοινή αντίληψη μιας και πρόκειται για άνθρωπο ανοιχτό βιβλίο. Όταν κοινός φίλος έτυχε να μας τον συστήσει στην παρέα λέγοντας «Κώστα, τα παιδιά από εδώ μπορούν να σε βοηθήσουν..» εκείνος απάντησε «δεν με νοιάζει να βοηθήσουν εμένα, αρκεί να γουστάρουν αυτό που κάνουν ». Με τέτοιο τρόπο σκέψης προσεγγίζει ένας σύγχρονος πολιτικός νέους και νέες που δίκαια έχουν απογοητευτεί απ τις πολιτικές νεολαίες.
Τέλος, ψυχολογικά συμπλέγματα, σύνδεση ιδιοτελών συμφερόντων με συγκεκριμένο υποψήφιο πέρα από ένδειξη πνευματικής φτώχειας και έλλειψη επιχειρημάτων οδηγεί σε φανατισμό και χουλιγκανοποίηση. Δεν μπορεί για παράδειγμα σε μας τους Μακεδόνες που τυγχάνει να μην στηρίζουμε (στην τελική τον εκ Θεσσαλίας ορμώμενο) Ανδρέα Παπαμιμίκο, να εγείρεται θέμα γεωγραφικών κριτηρίων και να αντιμετωπιζόμαστε λίγο-πολύ ως οι «πουλημένοι στην Αθήνα!» Δεν νοείται το έτος 2010 (δυο χιλιάδες δέκα!) νέα παιδιά να εκτοξεύουν μικρονοϊκές κατηγορίες και διχαστικές ανοησίες για Βόρειους και Νότιους, Σαλονικιούς και Αθηναίους Ας συγκρατήσει λοιπόν ο κ. Παπαμιμίκος τους θερμοκέφαλους που κινούνται γύρω του και κατεβάζουν το επίπεδο της αντιπαράθεσης στο μηδέν. Τέτοιου είδους ακαταμάχητης επιχειρηματολογίας μόνο με χιούμορ μπορεί να αντιμετωπιστεί και επιτρέπει με την σειρά μου να αντικρούσω τα γεωγραφικά κριτήρια με κριτήρια ονοματολογίας, απορρίπτοντας να ηγηθεί της γαλάζιας ΟΝΝΕΔ κάποιος που ονομάζεται Ανδρέας, όταν υπάρχει ένας Κώστας.
Οννεδίτισσες και Οννεδίτες ρωτήστε, πληροφορηθείτε για τον βίο και την πολιτεία του κάθε υποψηφίου, μάθετε και τελικά κάντε την επιλογή σας.
Εγώ έμαθα.
Και επέλεξα Κώστα Χατζή.
Ιωάννης Δημητριάδης, μέλος ΟΝΝΕΔ Πέλλας