Η μειοψηφία, αποτελούμενη από τους βουλευτές Κ. Τζαβάρα, Γρ. Αποστολάκο κλπ διατυπώνει την εξής γνώμη (ΣΣ. ουσιαστικά πρόκειται περί των διαφωνιών της ΝΔ στο κοινό κείμενο που κατέθεσε η εξεταστική):
Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος αποτελεί αρμοδιότητα της Βουλής, η οποία δεν εντάσσεται ούτε στη νομοθετική ούτε στην εκτελεστική ούτε στη δικαστική λειτουργία του Κράτους.
Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος αποτελεί αρμοδιότητα της Βουλής, η οποία δεν εντάσσεται ούτε στη νομοθετική ούτε στην εκτελεστική ούτε στη δικαστική λειτουργία του Κράτους.
Στο όνομα του κοινοβουλευτικού ελέγχου κεντρική θέση κατέχει η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής (βλ. Ν.Σαριπόλου, Ελληνικόν Συνταγματικόν Δίκαιον, τομ.Α, 3η έκδοση, Αθήνα, 1915, σελ.441επ. , Α.Σβώλου, Επιτομή Συνταγματικού Δικαίου, Αθήνα 1946 σελ. 221 και 238 επ., Χρ.Σγουρίτσα, Συνταγματικόν Δίκαιον, 3η έκδοση, Αθήνα 1965 σελ.326επ. και σελ. 414 επ., Α.Μάνεση, Συνταγματική Θεωρία και Πράξη σημ.6, Δ.Τσάτσου, Συνταγματικό Δίκαιο Ι, σελ 438επ., Α.Ράϊκου, Παραδόσεις Συνταγματικού Δικαίου, τομ. Α, έκδοση 14η, Αθήνα 1983, σελ. 233επ. και Π.Παραρά corpus II, Αθήνα 1985, σελ.268).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 68 παρ.2 του Συντάγματος και 144 επ. του Κανονισμού της Βουλής προβλέπεται ότι η Βουλή στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, που ασκεί στην Κυβέρνηση, συνιστά Εξεταστικές Επιτροπές για την έρευνα ειδικών ζητημάτων δημοσίου συμφέροντος. Κατά τη διάταξη του άρθρου 148 η Επιτροπή μετά το πέρας των εργασιών της, συντάσσει αιτιολογημένο πόρισμα, στο οποίο καταχωρίζονται και οι γνώμες της τυχόν μειοψηφίας.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η Επιτροπή έχει καθήκον στο πλαίσιο της εντολής ,που έχει λάβει από την Ολομέλεια της Βουλής, να ερευνήσει το τεθέν ζήτημα και να αποκαλύψει όλη την αλήθεια των πραγμάτων, όπως αυτή τεκμηριώνεται στα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρες, έγγραφα, εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, κλπ), που συνέλεξε κατά τη διάρκεια των εργασιών της.
Δεν ανήκει με βάσει τις ως άνω διατάξεις, στις αρμοδιότητες της Επιτροπής, η έρευνα για τη στοιχειοθέτηση και περιγραφή ποινικών ευθυνών, που αναφέρονται σε Κυβερνητικούς λειτουργούς (Πρωθυπουργός, Υπουργοί, Υφυπουργοί), που έχουν διαδραματίσει ρόλο στην εξέλιξη του εξεταζόμενου ζητήματος. Η αρμοδιότητα αυτή ανήκει, με βάση τις διατάξεις των άρθρων 1 και 5, επ. του Ν. 3126/2003 σε άλλη Επιτροπή της Βουλής, την ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την ενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης, η οποία συνιστάται στα πλαίσια ειδικής συζήτησης και απόφασης της Ολομέλειας της Βουλής, που προκαλείται από σχετική αίτηση, (Πρόταση Κατηγορίας), που υπογράφεται από 30 τουλάχιστον βουλευτές και επί ποινή απαραδέκτου πρέπει να περιέχει αναφορά των στοιχείων της αξιόποινης πράξης, που αποδίδεται στα ελεγχόμενα πρόσωπα, καθώς και μνεία της διάταξης, που παραβιάστηκε από τη συμπεριφορά τους.
Εξάλλου ούτε από το Σύνταγμα, ούτε από τον Κανονισμό της Βουλής, ούτε από άλλη διάταξη νόμου, λόγου χάριν του Ν. 3126 περί Ποινικής Ευθύνης Υπουργών, προβλέπεται δυνατότητα της Επιτροπής να συνεχίσει την έρευνα της στον εντοπισμό ποινικών ευθυνών ακόμη και στην περίπτωση, που συναντήσει κατά τη διάρκεια των εργασιών της ίχνη ή ενδείξεις διάπραξης αξιόποινων πράξεων από συγκεκριμένα πρόσωπα, που εμπλέκονται στο υπό εξέταση ειδικό ζήτημα. Επομένως σε καμμία περίπτωση η Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή δεν παραπέμπει σε Δίκη και οπωσδήποτε δεν καταδικάζει εκ των προτέρων και άνευ δίκης οποιοδήποτε πρόσωπο αναφέρεται στο παρόν πόρισμα.
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση στην Επιτροπή, που συστάθηκε με την από 27.1.2010 απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής ανατέθηκε το καθήκον της εξέτασης προς εξακρίβωση όλης της αλήθειας για το πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της Siemens στην Ελλάδα, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας η Επιτροπή μας, οι εργασίες της οποίας διήρκεσαν από 2.2.2010 μέχρι 24.1.2011, κατέληξε σε ομόφωνες πορισματικές αναφορές, που εν συνεχεία εξελίχθηκαν σε καταγραφή και ταξινόμηση όλων των πραγματικών γεγονότων, που προέκυψαν από τα αντίστοιχα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρες, έγγραφα, αποφάσεις Αρχών, εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, φάκελο Debevoice & Plimpton, δικογραφίες ημεδαπών και αλλοδαπών Δικαστικών Αρχών).
Η καταγραφή αυτή αποτελεί την ιστορική βάση αλήθειας. Αποτελεί το ουσιαστικό πόρισμα αληθείας των πραγμάτων που σχετίζονται με το σκάνδαλο Siemens. Σε αυτό καταλήγει η Επιτροπή ανταποκρινόμενη στην εντολή που έχει λάβει από την Ολομέλεια της Βουλής. Επάνω σε αυτήν τη βάση μπορεί να στηριχθεί η αξιολόγηση καταστάσεων ή συμπεριφορών, που συνδέονται άρρηκτα με την έναρξη, την εξέλιξη και την κορύφωση του σκανδάλου Siemens στην Ελλάδα.
Υπήρξε ομοφωνία των μελών της Επιτροπής να εντάξουν σε ενιαίο κείμενο όλα τα πραγματικά γεγονότα. Στην αξιολόγηση των γεγονότων όμως είναι εύλογη και αυτονόητη η διαφοροποίηση κάθε μέλους ανάλογα με τα κριτήρια αξιολόγησης που υιοθετεί το καθένα.
Υπό τα δεδομένα αυτά φρονούμε ότι από όλα τα ως άνω πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται στο ενιαίο κείμενο έχουν προκύψει σαφείς πολιτικές ευθύνες των κατωτέρω προσώπων για τα αντίστοιχα ζητήματα που έχουν προκύψει από την έρευνα.
ΣΗΜΙΤΗΣ
C4I -ανάθεση στη SAIC
Υπήρξε Πρόεδρος της Διυπουργικής Επιτροπής (ΔΕΣΟΠ) η οποία στις 12.6.2002 αποφάσισε την διενέργεια διαγωνισμού για τα Ολυμπιακά κέντρα ασφάλειας και ανέθεσε κατά παράβαση προς την κείμενη νομοθεσία στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ενώ όφειλε να τα αναθέσει στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης βλ. την υπ’ αριθμ. 0020/17.11.2005 Απόφαση του 5ου τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την ίδια δικαστική απόφαση καταλογίζεται στη συγκεκριμένη ανάθεση και η παράλειψη νόμιμου προσυμβατικού ελέγχου. Η παράλειψη αυτή συνεπάγεται αυτοδίκαιη ακυρότητα Δεν έπρεπε δε να εφαρμοσθεί το Π.Δ 284/89 που προβλέπει ειδικούς όρους στην εκτέλεση προμηθειών του Δημοσίου που προσιδιάζουν στις ανάγκες εξοπλιστικών προγραμμάτων και όχι συστημάτων ασφαλείας. Στις 16.7.2002 υπο την Προεδρία του η ως ανω Επιτροπή αποφασίζει ο διαγωνισμός να γίνει με την διαδικασία της διαπραγμάτευσης από περιορισμένο κατάλογο εταιρειών, να περιλαμβάνεται στον ίδιο διαγωνισμό το ΤΕΤΡΑ ενώ μέχρι το 2002 κανείς δεν συζητούσε γι αυτό .Έτσι όπως καταθέτουν μάρτυρες η SAIC υποχρεώθηκε να συνεργασθεί με την SIEMENS επειδή μπήκε το ΤΕΤΡΑ στο σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο έβαλαν την SIEMENS στο έργο και ανέβηκε το κόστος από 50 στα 211 εκατομμύρια και ενώ το ΥΠΕΘΑ είχε δικό του C4I (βλ.κατάθεση από 15.3.2010, μάρτυρα Κωνσταντινίδη).
Στις 27.2.2003 το ΚΥΣΕΑ υπό την προεδρία Σημίτη επέλεξε τη SAIC ως προτιμητέα ανάδοχο και στις 13.3.2003 πάλι το ΚΥΣΕΑ υπό την προεδρία Σημίτη ανέθεσε το έργο στην SAIC παρόλο που αμφισβητείται η νομιμότητα της ανάθεσης αυτής (βλ. Πράξη Επιτρόπου Ελεγκτικού Συνεδρίου κ.Χονδρέα για την απόρριψη της δαπάνης). Κατά τις μαρτυρίες των κ.κ. Β. Κωνσταντινίδη και Π.Πεζά προκύπτει ότι συμφερότερη και τεχνικά ισχυρότερη ήταν η προσφορά της TRS.
ΟΤΕ- Προγραμματικές Ν 2446/1996
Τον Ιανουάριο 1996 ο Υπουργός Μεταφορών Χ.Καστανίδης προτείνει στον Σημίτη την δημιουργία ανεξάρτητης αρχής για τον έλεγχο των μεγάλων προμηθειών του δημοσίου η οποία περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές του 1996. Ωστόσο τον Απρίλιο του 1997 και ενώ ο Καστανίδης απουσιάζει στο εξωτερικό πραγματοποιείται έκτακτη σύγκληση του Υπουργικού Συμβουλίου και ματαιώνεται η σύσταση της άνω αρχής με αποτέλεσμα τον εξαναγκασμό σε παραίτηση Καστανίδη στις 30.8.1997 ο οποίος στην επιστολή της παραίτησης του αναφέρει ότι “ορισμένοι αντιλαμβάνονται την παρουσία μου στο Υπουργείο μεταφορών ως εμπόδιο στην άσκηση των παιγνίων τους”και αντικαθίσταται από τον Μαντέλη έμπιστο του Σημίτη, που ως πρώην Πρόεδρος του ΟΤΕ έχει υπογράψει μαζί με τον Θ.Τόμπρα τις πρώτες αναθέσεις ψηφιακών παροχών το 1987-88 στην Siemens -Intracom.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με το αρ.16 Ν2446 η Κυβέρνηση Σημίτη νομοθετούσε με πρωτοβουλία της τη δυνατότητα ανάθεσης προμηθειών στις ΔΕΚΟ χωρίς τη διασφάλιση στοιχειωδών όρων διαφάνειας παρά μόνο με προηγούμενη απόφαση του οργάνου διοίκησης τους υπό την προϋπόθεση της τελικής έγκρισης της από τον αρμόδιο Υπουργό. Αυτό απετέλεσε τη μήτρα του σκανδάλου Siemens στον ΟΤΕ και τον ΟΣΕ και εντεύθεν προκύπτουν για τον πρώην Πρωθυπουργό τεράστιες πολιτικές ευθύνες αφού αν είχε προβλεφθεί η ίδρυση ανεξάρτητης Αρχής Ελέγχου των προμηθειών των ΔΕΚΟ θα υπήρχε αποτελεσματικό θεσμικό φίλτρο πρόληψης του κινδύνου.
Σχέση Σημίτη- Τσουκάτου. Μαύρα ταμεία Siemens
Έχει προκύψει από την ομολογία του κ.Τσουκάτου, στενού συνεργάτη του κ. Σημίτη ότι το ποσό του 1 εκατ. DM το πήρε από τη Siemens, το έδωσε στο κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ. Ως εκ τούτου το αρμόδιο όργανο της Βουλής και της Πολιτείας πρέπει να ερευνήσουν περαιτέρω αυτή τη σχέση προς στοιχειοθέτηση περαιτέρω άλλων ευθυνών
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
C4I
Συμμετείχε στην άνω διυπουργική για το C4I της 16.7.2002 που αποφάσισε τον διαγωνισμό. Συμμετείχε στα ως άνω ΚΥΣΕΑ . Αποφάσισε στις 30.8.2002 να χαρακτηρισθεί το έργο ως ειδικό εξοπλιστικό ενώ επρόκειτο για σύστημα ασφαλείας αρμοδιότητας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης με κλειστό διαγωνισμό του άρθρου 72 ΠΔ 284/89 παρόλο που έχουν ενδιαφερθεί και άλλες εταιρείες προσκαλεί μόνον 3 από αυτές, μεταξύ των οποίων και την SAIC, χωρίς προσυμβατικό έλεγχο παρόλη την μεγάλη αξία του έργου κατά παραβίαση του Συντάγματος, όπως αποφαίνεται τόσον η Επίτροπος όσον και το 5οΤμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Αν δεν είχε γίνει η ένταξη του C4I στο κανονιστικό πλαίσιο προμηθειών του ΥΠΕΘΑ και είχε, όπως έπρεπε, ενταχθεί στο αντίστοιχο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης τότε οι προϋποθέσεις διαφάνειας θα ήταν διαφορετικές και θα εξασφάλιζαν την απόκτηση του συστήματος αυτού σε καλύτερη τιμή και με αποτελεσματικότερο έλεγχο της νομιμότητας (ανοιχτός διαγωνισμός με συμμετοχή περισσοτέρων, προσυμβατικός έλεγχος κλπ.). Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν να ζημιωθεί το Δημόσιο και να ανοιχθούν δυνατότητες χρηματισμού και διαφθοράς υπηρεσιακών και πολιτικών προσώπων. Αυτό δεν θα συνέβαινε αν το C4I δημοπρατείτο ως σύστημα ασφαλείας και όχι ως εξοπλιστικό σύστημα.
Σε όλα τα προηγούμενα πρέπει να προστεθεί και η μαρτυρία Σίκατσεκ ότι για την ανάθεση του C4I χρειάστηκε να γίνουν παράνομες πληρωμές (μίζες) σε Υπουργεία.
ΜΑΛΕΣΙΟΣ
Ήταν αρμόδιος Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης και συμμετείχε στην ΔΕΣΟΠ που αποφάσισε για την ανάγκη προμήθειας του C4I αναθέτοντας την διεξαγωγή του διαγωνισμού στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ενώ έπρεπε το διαγωνισμό να τον διεξαγάγει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Προήδρευε της Επιτροπής Σχεδιασμού και Παρακολούθησης του διαγωνισμού. Επομένως πρέπει να διερευνηθεί ο χαρακτήρας της συμμετοχής του και η ενδεχόμενη ευθύνη του για τη διαδικασία της ανάθεσης με τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται πιο πάνω.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
Προγραμματικές συμβάσεις ΟΣΕ
Ως Υπουργός Ανάπτυξης έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξέλιξης των προγραμματικών συμβάσεων του ΟΣΕ και μάζί με τους κ.κ Βερελή και Χριστοδουλάκη καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους εξέθεσαν το Ελληνικό Δημόσιο σε κίνδυνο σπουδαίας ζημιάς υπογράφοντας την από 31.5.2002 επιστολή τους προς την ΕΝΑΕ με την οποία αναγνώριζαν τις σημαντικές εμπορικές και χρονικές δυσκολίες που είχαν εμφανισθεί στην εκτέλεση των προγραμματικών συμφωνιών και προσέφεραν την αναγκαία υποστήριξη για τη διευθέτηση του προβλήματος με την κατάλληλη άσκηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου ως μετόχου του ΟΣΕ κατά τις γενικές Συνελεύσεις.
Επίσης ελέγχεται η συμμετοχή του και πρέπει να ερευνηθεί ο βαθμός της επίδρασης που άσκησαν οι ενδεχόμενες πράξεις ή παραλείψεις του α) στο να μην εισπραχθούν στο σύνολο τους ποινικές ρήτρες, τόκοι υπερημερίας, διαφυγόντα κέρδη καθώς και αποκατάσταση κάθε ζημίας του Δημοσίου από την ανώμαλη εξέλιξη με υπαιτιότητα της Siemens των προγραμματικών συμφωνιών του ΟΣΕ. β) οι ενδεχόμενες ευθύνες του για την καταδίκη του Ελληνικού Δημοσίου από την ΕΕ στο ποσό 253 εκατ. ευρώ για την υπόθεση της ιδιωτικοποίησης-μεταβίβασης των ναυπηγείων στη γερμανική κοινοπραξία HDW. Τα ως άνω τεκμηριώνονται από τα πραγματικά γεγονότα τα οποία έχουν καταγραφεί στο ως άνω ενιαίο κείμενο πορίσματος επι των πραγματικών γεγονότων. Ειδικότερα η υπογραφή της σύμβασης πώλησης έγινε στις 11.10.2001. Στο διάστημα όμως μεταξύ υπογραφής και μεταβίβασης μετοχών στις 31.5.2002, έγιναν αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον Υπουργό Ανάπτυξης Τσοχατζόπουλο , Μεταφορών Βερελή και Εθν. Οικονομίας Χριστοδουλάκη, στις 1.11.2001,2.11.2001 και 22.3.2002 στο γραφείο Τσοχατζόπουλου, όπου επιβεβαιώθηκε η πρόθεσή του για τροποποίηση των προγραμματικών και εξάλειψη ποινικών ρητρών, στις 15.5.2002 πάλι στο γραφείο του όπου αποφασίσθηκε τροποποίηση χρονοδιαγραμμάτων. Συνυπέγραψε με Χριστοδουλάκη και Βερελή την από 31.5.2002 επιστολή προς Ελληνικά Ναυπηγεία με την διαβεβαίωση ότι θα συνδράμουν τις Κ/Ξ στην Γ.Σ του ΟΣΕ. Μετά από μυστικές συναντήσεις στα γραφεία της SIEMENS στην Ζυρίχη μεταξύ των διευθυνόντων συμβούλων των εταιρειών που μετείχαν στις Κοινοπραξίες και του Γιαννακού του ΟΣΕ για τροποποίηση των προγραμματικών ακολούθησε μετά δύο ημέρες συνάντηση στο Υπουργείο και υπεγράφη από τον άνω Υπουργό το από 25.10,2002 Μνημόνιο.
PATRIOT-ΕΡΜΗΣ
Υπάρχουν εμβάσματα σε συνεργάτες του όπως 500.000€ στον Αντώνιο Καντά που είχε διατελέσει αναπληρωτής Γενικός Δ/ντης Εξοπλισμών στο ΥΠΕΘΑ από τα τέλη του 1996 έως τις αρχές του 2002, περίοδο δηλαδή Τσοχατζόπουλου, ως επίσης 5.000.000 στον Παύλο Νικολαϊδη , προσωπικό φίλο του από την δεκαετία του 1970, αντιπροέδρου ΕΒΟ, στελέχους της SIEMENS από το 1961 έως το 1981 και υπεύθυνου οικονομικού ΠΑΣΟΚ από το 1974 έως το 1978. Υπάρχουν επίσης κατά τον κ.Γκρόζο, εμβάσματα 6.700.000€ σε λογαριασμό της εταιρείας TORCASO στις 1.11.1999,10.1.2000 και 7.3.2000, η οποία όπως έχει επανειλημμένα αναφερθεί σχετίζετο με συγγενικά του πρόσωπα. Όλα τα ανωτέρω πρέπει να ερευνηθούν για να εξετασθεί αν υπάρχει η οποιαδήποτε σχέση του συγκεκριμένου πολιτικού προσώπου με τις ως άνω παράνομες συμπεριφορές τρίτων.
MANTEΛΗΣ
ΟΤΕ
Στην κατάθεση Σίκατσεκ, Κουτσενρόϊτερ και Νίντλ αναφέρονται μεγάλα χρηματικά ποσά που διακινήθηκαν για παράνομες πληρωμές των συμβάσεων μεταξύ των οποίων και η Π.Σ 8002.Ανάμεσα στους παραλήπτες αναφέρονται οι κωδικοί FRANZ,.A.ROCOS. Ο πρώτος ανήκε στον Σκαρπέλη και ο δεύτερος στον Μαντέλη για συνολικά 450.000 Γ.Μ. Απαιτείται λοιπόν περαιτέρω έρευνα.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ
ΟΣΕ
Σε συναντήσεις που έγιναν το 2001 και 2002 με τον Τσοχατζόπουλο για το τροχαίο υλικό μετείχε ως εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου στη Γ.Σ του ΟΣΕ όπου γινόταν διαπραγματεύσεις για τροποποίηση των χρονοδιαγραμμάτων , για το ότι δεν θα υπήρχαν ποινές, τόκοι υπερημερίας, για το οτι θα γινόταν αναπροσαρμογή μονάδας, και απαλλαγή απο ευθύνη για αποθετικές ή άλλες ζημίες καθώς και για τη Μεταβίβαση όλων των Προγραμματικών στην νέα εταιρεία ΕΝΑΕ. Από το σύνολο των Προγραμματικών οι 33α,37,39,41 που συμμετείχε η SIEMENS θα τροποποιούνταν άμεσα ενώ οι 33,35 της Bombardier κατόπιν συμφωνίας με αυτούς. Συνυπογράφει επιστολή με Τσοχατζόπουλο και Βερελή στις 31.5.2002 προς τα Ελληνικά Ναυπηγεία ότι διαβεβαιώνοντας ότι θα συνδράμουν τις Κ/Ξ στην Γ.Σ του ΟΣΕ. Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση προκειμένου να διευκρινιστεί αν με πράξεις ή παραλείψεις του συνετέλεσε στο να ζημιωθεί το Ελληνικό Δημόσιο από την υλοποίηση των ως άνω ΠΣ
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Να ερευνηθεί:
Α) αν ως μέλος του Δ.Σ του ΟΤΕ (2000-2002) συμμετείχε στη λήψη αποφάσεων που έχουν σχέση με τη διαμόρφωση ή εξέλιξη προγραμματικών ή εκτελεστικών συμφωνιών από τις οποίες έχει προκύψει ζημία στον ΟΤΕ και στο Ελληνικό Δημόσιο.
Β) η ύπαρξη ενδεχόμενης ευθύνης που προκύπτει από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει εγερθεί κατά της Siemens αγωγή από το Ελληνικό Δημόσιο για ζημίες που έχει υποστεί από την ανάθεση και την εξέλιξη της Σύμβασης του C4I ούτε έχει επιδιωχθεί επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί το Ελληνικό Δημόσιο από τις παράνομες και αξιόποινες πράξεις των στελεχών της Siemens, κατά την κατάρτιση και την εκτέλεση των προγραμματικών συμβάσεων, εξοπλιστικών προγραμμάτων κλπ.
Επίσης να ερευνηθεί εάν έχουν τηρηθεί συστάσεις και υποδείξεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τον τρόπο με τον οποίο η Δημόσια Διοίκηση πρέπει να αντιμετωπίσει τις επιβλαβείς για το Δημόσιο συνέπειες, που έχουν προκύψει από συμβάσεις προμηθειών και εφόσον αυτές θεωρηθούν ότι εντάσσονται στην ως άνω αθέμιτη επιχειρηματική δράση της Siemens.
ΒΕΡΕΛΗΣ
ΟΣΕ
Ως Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών θα πρέπει να ερευνηθεί αν και μέχρι ποιου σημείου συνετέλεσε με πράξεις ή παραλείψεις του μαζί με τους κ.κ. Τσοχατζόπουλο και Χριστοδουλάκη στην πρόκληση ζημιών εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου κατά την διοίκηση και διαχείριση της υπόθεσης μεταβίβασης των Ελληνικών Ναυπηγείων στην HDW (όπως αναφέρεται πιο πάνω) καθώς και ο βαθμός και συμμετοχή του σε ενδεχόμενη ευθύνη για μη είσπραξη ποινικών ρητρών, τόκων υπερημερίας κλπ.
Αναγκαίο είναι ωστόσο να αναφερθεί ότι δυο βουλευτές της ΝΔ (Νεράντζης, Κόλλια) δεν δέχθηκαν ότι για τον κ.Βερελή προκύπτει θέμα περαιτέρω έρευνας, ενώ ο κ.Αποστολάκος, δέχθηκε την περαιτέρω διερεύνηση, εκφράζοντας, όμως, επιφυλάξεις. Επιπλέον ο βουλευτής Π.Καμμένος έχει καταθέσει δικό του κείμενο αξιολόγησης.
Τέλος όσον αφορά τα στελέχη της ΝΔ τα οποία εγκαλούνται από το ΠΑΣΟΚ η άποψή μας είναι ότι ουδέν στοιχείο ενοχής προέκυψε. Ωστόσο, για να αποκατασταθεί η τιμή και η υπόληψη τους από την στιγμή κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ αναφέρει τα ονόματά τους η ΝΔ δεν διαφωνεί και ως προς αυτούς για τον οποιοδήποτε έλεγχο. Σημειώνεται επίσης ότι ο βουλευτής κ. Καμμένος έχει καταθέσει δικό του κείμενο αξιολόγησης.
ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Εν κατακλείδι πρέπει να σημειωθεί ότι στο Ελληνικό Σύνταγμα οι Εξεταστικές Επιτροπές έχουν αποκλειστικά ελεγκτική εξουσία και επομένως δεν μπορούν να ενεργούν πράξεις που ανήκουν στην αρμοδιότητα διοικητικών ή δικαστικών οργάνων του κράτους. Η Εξεταστική Επιτροπή δεν έχει αυτόνομο ελεγκτικό δικαίωμα αλλά βοηθά το Κοινοβούλιο στην άσκηση των αρμοδιοτήτων που εκείνο έχει κατά το Σύνταγμα. Επομένως σε καμμία περίπτωση η Εξεταστική Επιτροπή δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του Κοινοβουλίου. Κατά πάσα περίπτωση πρέπει να σημειωθεί ότι παρά το μέγα έργο που επιτέλεσε η παρούσα Επιτροπή συστάθηκε για τον έλεγχο πράξεων προηγούμενων Κυβερνήσεων και κατά τούτο η σύσταση της συμβάλλει στην διαστρέβλωση και την καταχρηστική λειτουργία του θεσμού αυτού αφού δε νοείται κοινοβουλευτικός έλεγχος για τα συμβάντα σε προηγούμενες κοινοβουλευτικές περιόδους οι οποίες ήδη έχουν καλυφθεί και εκκαθαρισθεί από την ετυμηγορία του κυρίαρχου Λαού, όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές που επακολούθησαν.
Υπό τα δεδομένα αυτά και ενόψει της κοινής διαπίστωσης ότι το σκάνδαλο της Siemens αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης μετά το μέγιστο του Χρηματιστηρίου (για το οποίο δυστυχώς μέχρι σήμερα η Βουλή δεν έχει συστήσει καμμία Εξεταστική Επιτροπή) η έρευνα για περαιτέρω ευθύνες απαιτείται να συνεχισθεί.
Α) Προς την κατεύθυνση κυρίως της αστικής αποκατάστασης της τυχόν ζημίας που έχει υποστεί το Ελληνικό Δημόσιο και οι ΔΕΚΟ από την παράνομη και υπαίτια δράση της Siemens, αλλά και των πολιτικών και υπηρεσιακών προσώπων που συνεργάστηκαν με αυτήν για να αλώσουν τον ελληνικό οικονομικό δημόσιο χώρο.
Β) Τυχόν ευθύνες που προκύπτουν από διάπραξη αξιόποινων πράξεων από πολιτικά πρόσωπα, με τις οποίες αξιόποινες πράξεις η συγκεκριμένη Επιτροπή εξ’ αντικειμένου δεν μπορεί να ασχοληθεί.
Γ) Άνοιγμα των λογαριασμών και εξατομικευμένο περιουσιακό έλεγχο όλων των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο προσώπων ώστε να διαπιστωθεί αν τα νόμιμα εισοδήματα τους ευρίσκονται σε σχέση αντιστοιχίας με τα αποκτήματα τους. Εάν χρειαστεί η Πολιτεία στην περίπτωση αυτή πρέπει να επεξεργασθεί και να υιοθετήσει ειδικό σύστημα περιουσιακού ελέγχου και λογοδοσίας όσων προέρχονται και αναλαμβάνουν αιρετό, κρατικό ή αυτοδιοικητικό αξίωμα (Υπουργοί, βουλευτές, Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες κλπ).
Τέλος η Κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που προσφέρει το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο για να υποχρεωθεί η Siemens στα πλαίσια της δίωξης και της καταστολής του διασυνοριακού και του οργανωμένου εγκλήματος να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των πολιτικών προσώπων που χρηματίστηκαν απ’ αυτήν για την προώθηση των επιχειρηματικών της σχεδίων στην Ελληνική Επικράτεια. Το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν κατέληξε στους τελικούς αποδέκτες του βρώμικου πολιτικού χρήματος δεν καθιστά μάταια την πραγματικά έντιμη και εργώδη προσπάθεια που κατέβαλαν τα μέλη της για την έρευνα του σκανδάλου στο σύνολό του. Προέκυψαν χρήσιμες διαπιστώσεις που κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει. Οι διαπιστώσεις αυτές επιβάλουν την αναθεώρηση του Συντάγματος και της νομοθεσίας που ρυθμίζει την ποινική και αστική ευθύνη των πολιτικών κρατικών λειτουργών ώστε να θωρακιστεί εφεξής η Πολιτεία από παρόμοια φαινόμενα διάβρωσης και εκφυλισμού της δημόσιας ζωής του τόπου.
Γενικευμένη καθιέρωση του κανόνα απ’ όπου υπάρχει αρμοδιότητα εκεί πρέπει να προβλέπεται και λογοδοσία.
Τέλος σημειώνεται ότι η αναφορά οποιουδήποτε προσώπου στην παρούσα έκθεση δεν περιέχει ίχνος αρνητικής αξιολόγησης. Δεν αποτελεί παραπομπή ούτε και παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας. Απλώς η αναφορά προσανατολίζει την περαιτέρω έρευνα για ενδεχόμενες ευθύνες που μόνο η Ολομέλεια της Βουλής δικαιούται να διώξει και να καταλογίσει σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 68 παρ.2 του Συντάγματος και 144 επ. του Κανονισμού της Βουλής προβλέπεται ότι η Βουλή στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, που ασκεί στην Κυβέρνηση, συνιστά Εξεταστικές Επιτροπές για την έρευνα ειδικών ζητημάτων δημοσίου συμφέροντος. Κατά τη διάταξη του άρθρου 148 η Επιτροπή μετά το πέρας των εργασιών της, συντάσσει αιτιολογημένο πόρισμα, στο οποίο καταχωρίζονται και οι γνώμες της τυχόν μειοψηφίας.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η Επιτροπή έχει καθήκον στο πλαίσιο της εντολής ,που έχει λάβει από την Ολομέλεια της Βουλής, να ερευνήσει το τεθέν ζήτημα και να αποκαλύψει όλη την αλήθεια των πραγμάτων, όπως αυτή τεκμηριώνεται στα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρες, έγγραφα, εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, κλπ), που συνέλεξε κατά τη διάρκεια των εργασιών της.
Δεν ανήκει με βάσει τις ως άνω διατάξεις, στις αρμοδιότητες της Επιτροπής, η έρευνα για τη στοιχειοθέτηση και περιγραφή ποινικών ευθυνών, που αναφέρονται σε Κυβερνητικούς λειτουργούς (Πρωθυπουργός, Υπουργοί, Υφυπουργοί), που έχουν διαδραματίσει ρόλο στην εξέλιξη του εξεταζόμενου ζητήματος. Η αρμοδιότητα αυτή ανήκει, με βάση τις διατάξεις των άρθρων 1 και 5, επ. του Ν. 3126/2003 σε άλλη Επιτροπή της Βουλής, την ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την ενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης, η οποία συνιστάται στα πλαίσια ειδικής συζήτησης και απόφασης της Ολομέλειας της Βουλής, που προκαλείται από σχετική αίτηση, (Πρόταση Κατηγορίας), που υπογράφεται από 30 τουλάχιστον βουλευτές και επί ποινή απαραδέκτου πρέπει να περιέχει αναφορά των στοιχείων της αξιόποινης πράξης, που αποδίδεται στα ελεγχόμενα πρόσωπα, καθώς και μνεία της διάταξης, που παραβιάστηκε από τη συμπεριφορά τους.
Εξάλλου ούτε από το Σύνταγμα, ούτε από τον Κανονισμό της Βουλής, ούτε από άλλη διάταξη νόμου, λόγου χάριν του Ν. 3126 περί Ποινικής Ευθύνης Υπουργών, προβλέπεται δυνατότητα της Επιτροπής να συνεχίσει την έρευνα της στον εντοπισμό ποινικών ευθυνών ακόμη και στην περίπτωση, που συναντήσει κατά τη διάρκεια των εργασιών της ίχνη ή ενδείξεις διάπραξης αξιόποινων πράξεων από συγκεκριμένα πρόσωπα, που εμπλέκονται στο υπό εξέταση ειδικό ζήτημα. Επομένως σε καμμία περίπτωση η Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή δεν παραπέμπει σε Δίκη και οπωσδήποτε δεν καταδικάζει εκ των προτέρων και άνευ δίκης οποιοδήποτε πρόσωπο αναφέρεται στο παρόν πόρισμα.
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση στην Επιτροπή, που συστάθηκε με την από 27.1.2010 απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής ανατέθηκε το καθήκον της εξέτασης προς εξακρίβωση όλης της αλήθειας για το πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της Siemens στην Ελλάδα, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας η Επιτροπή μας, οι εργασίες της οποίας διήρκεσαν από 2.2.2010 μέχρι 24.1.2011, κατέληξε σε ομόφωνες πορισματικές αναφορές, που εν συνεχεία εξελίχθηκαν σε καταγραφή και ταξινόμηση όλων των πραγματικών γεγονότων, που προέκυψαν από τα αντίστοιχα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρες, έγγραφα, αποφάσεις Αρχών, εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, φάκελο Debevoice & Plimpton, δικογραφίες ημεδαπών και αλλοδαπών Δικαστικών Αρχών).
Η καταγραφή αυτή αποτελεί την ιστορική βάση αλήθειας. Αποτελεί το ουσιαστικό πόρισμα αληθείας των πραγμάτων που σχετίζονται με το σκάνδαλο Siemens. Σε αυτό καταλήγει η Επιτροπή ανταποκρινόμενη στην εντολή που έχει λάβει από την Ολομέλεια της Βουλής. Επάνω σε αυτήν τη βάση μπορεί να στηριχθεί η αξιολόγηση καταστάσεων ή συμπεριφορών, που συνδέονται άρρηκτα με την έναρξη, την εξέλιξη και την κορύφωση του σκανδάλου Siemens στην Ελλάδα.
Υπήρξε ομοφωνία των μελών της Επιτροπής να εντάξουν σε ενιαίο κείμενο όλα τα πραγματικά γεγονότα. Στην αξιολόγηση των γεγονότων όμως είναι εύλογη και αυτονόητη η διαφοροποίηση κάθε μέλους ανάλογα με τα κριτήρια αξιολόγησης που υιοθετεί το καθένα.
Υπό τα δεδομένα αυτά φρονούμε ότι από όλα τα ως άνω πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται στο ενιαίο κείμενο έχουν προκύψει σαφείς πολιτικές ευθύνες των κατωτέρω προσώπων για τα αντίστοιχα ζητήματα που έχουν προκύψει από την έρευνα.
ΣΗΜΙΤΗΣ
C4I -ανάθεση στη SAIC
Υπήρξε Πρόεδρος της Διυπουργικής Επιτροπής (ΔΕΣΟΠ) η οποία στις 12.6.2002 αποφάσισε την διενέργεια διαγωνισμού για τα Ολυμπιακά κέντρα ασφάλειας και ανέθεσε κατά παράβαση προς την κείμενη νομοθεσία στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ενώ όφειλε να τα αναθέσει στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης βλ. την υπ’ αριθμ. 0020/17.11.2005 Απόφαση του 5ου τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την ίδια δικαστική απόφαση καταλογίζεται στη συγκεκριμένη ανάθεση και η παράλειψη νόμιμου προσυμβατικού ελέγχου. Η παράλειψη αυτή συνεπάγεται αυτοδίκαιη ακυρότητα Δεν έπρεπε δε να εφαρμοσθεί το Π.Δ 284/89 που προβλέπει ειδικούς όρους στην εκτέλεση προμηθειών του Δημοσίου που προσιδιάζουν στις ανάγκες εξοπλιστικών προγραμμάτων και όχι συστημάτων ασφαλείας. Στις 16.7.2002 υπο την Προεδρία του η ως ανω Επιτροπή αποφασίζει ο διαγωνισμός να γίνει με την διαδικασία της διαπραγμάτευσης από περιορισμένο κατάλογο εταιρειών, να περιλαμβάνεται στον ίδιο διαγωνισμό το ΤΕΤΡΑ ενώ μέχρι το 2002 κανείς δεν συζητούσε γι αυτό .Έτσι όπως καταθέτουν μάρτυρες η SAIC υποχρεώθηκε να συνεργασθεί με την SIEMENS επειδή μπήκε το ΤΕΤΡΑ στο σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο έβαλαν την SIEMENS στο έργο και ανέβηκε το κόστος από 50 στα 211 εκατομμύρια και ενώ το ΥΠΕΘΑ είχε δικό του C4I (βλ.κατάθεση από 15.3.2010, μάρτυρα Κωνσταντινίδη).
Στις 27.2.2003 το ΚΥΣΕΑ υπό την προεδρία Σημίτη επέλεξε τη SAIC ως προτιμητέα ανάδοχο και στις 13.3.2003 πάλι το ΚΥΣΕΑ υπό την προεδρία Σημίτη ανέθεσε το έργο στην SAIC παρόλο που αμφισβητείται η νομιμότητα της ανάθεσης αυτής (βλ. Πράξη Επιτρόπου Ελεγκτικού Συνεδρίου κ.Χονδρέα για την απόρριψη της δαπάνης). Κατά τις μαρτυρίες των κ.κ. Β. Κωνσταντινίδη και Π.Πεζά προκύπτει ότι συμφερότερη και τεχνικά ισχυρότερη ήταν η προσφορά της TRS.
ΟΤΕ- Προγραμματικές Ν 2446/1996
Τον Ιανουάριο 1996 ο Υπουργός Μεταφορών Χ.Καστανίδης προτείνει στον Σημίτη την δημιουργία ανεξάρτητης αρχής για τον έλεγχο των μεγάλων προμηθειών του δημοσίου η οποία περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές του 1996. Ωστόσο τον Απρίλιο του 1997 και ενώ ο Καστανίδης απουσιάζει στο εξωτερικό πραγματοποιείται έκτακτη σύγκληση του Υπουργικού Συμβουλίου και ματαιώνεται η σύσταση της άνω αρχής με αποτέλεσμα τον εξαναγκασμό σε παραίτηση Καστανίδη στις 30.8.1997 ο οποίος στην επιστολή της παραίτησης του αναφέρει ότι “ορισμένοι αντιλαμβάνονται την παρουσία μου στο Υπουργείο μεταφορών ως εμπόδιο στην άσκηση των παιγνίων τους”και αντικαθίσταται από τον Μαντέλη έμπιστο του Σημίτη, που ως πρώην Πρόεδρος του ΟΤΕ έχει υπογράψει μαζί με τον Θ.Τόμπρα τις πρώτες αναθέσεις ψηφιακών παροχών το 1987-88 στην Siemens -Intracom.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με το αρ.16 Ν2446 η Κυβέρνηση Σημίτη νομοθετούσε με πρωτοβουλία της τη δυνατότητα ανάθεσης προμηθειών στις ΔΕΚΟ χωρίς τη διασφάλιση στοιχειωδών όρων διαφάνειας παρά μόνο με προηγούμενη απόφαση του οργάνου διοίκησης τους υπό την προϋπόθεση της τελικής έγκρισης της από τον αρμόδιο Υπουργό. Αυτό απετέλεσε τη μήτρα του σκανδάλου Siemens στον ΟΤΕ και τον ΟΣΕ και εντεύθεν προκύπτουν για τον πρώην Πρωθυπουργό τεράστιες πολιτικές ευθύνες αφού αν είχε προβλεφθεί η ίδρυση ανεξάρτητης Αρχής Ελέγχου των προμηθειών των ΔΕΚΟ θα υπήρχε αποτελεσματικό θεσμικό φίλτρο πρόληψης του κινδύνου.
Σχέση Σημίτη- Τσουκάτου. Μαύρα ταμεία Siemens
Έχει προκύψει από την ομολογία του κ.Τσουκάτου, στενού συνεργάτη του κ. Σημίτη ότι το ποσό του 1 εκατ. DM το πήρε από τη Siemens, το έδωσε στο κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ. Ως εκ τούτου το αρμόδιο όργανο της Βουλής και της Πολιτείας πρέπει να ερευνήσουν περαιτέρω αυτή τη σχέση προς στοιχειοθέτηση περαιτέρω άλλων ευθυνών
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
C4I
Συμμετείχε στην άνω διυπουργική για το C4I της 16.7.2002 που αποφάσισε τον διαγωνισμό. Συμμετείχε στα ως άνω ΚΥΣΕΑ . Αποφάσισε στις 30.8.2002 να χαρακτηρισθεί το έργο ως ειδικό εξοπλιστικό ενώ επρόκειτο για σύστημα ασφαλείας αρμοδιότητας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης με κλειστό διαγωνισμό του άρθρου 72 ΠΔ 284/89 παρόλο που έχουν ενδιαφερθεί και άλλες εταιρείες προσκαλεί μόνον 3 από αυτές, μεταξύ των οποίων και την SAIC, χωρίς προσυμβατικό έλεγχο παρόλη την μεγάλη αξία του έργου κατά παραβίαση του Συντάγματος, όπως αποφαίνεται τόσον η Επίτροπος όσον και το 5οΤμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Αν δεν είχε γίνει η ένταξη του C4I στο κανονιστικό πλαίσιο προμηθειών του ΥΠΕΘΑ και είχε, όπως έπρεπε, ενταχθεί στο αντίστοιχο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης τότε οι προϋποθέσεις διαφάνειας θα ήταν διαφορετικές και θα εξασφάλιζαν την απόκτηση του συστήματος αυτού σε καλύτερη τιμή και με αποτελεσματικότερο έλεγχο της νομιμότητας (ανοιχτός διαγωνισμός με συμμετοχή περισσοτέρων, προσυμβατικός έλεγχος κλπ.). Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν να ζημιωθεί το Δημόσιο και να ανοιχθούν δυνατότητες χρηματισμού και διαφθοράς υπηρεσιακών και πολιτικών προσώπων. Αυτό δεν θα συνέβαινε αν το C4I δημοπρατείτο ως σύστημα ασφαλείας και όχι ως εξοπλιστικό σύστημα.
Σε όλα τα προηγούμενα πρέπει να προστεθεί και η μαρτυρία Σίκατσεκ ότι για την ανάθεση του C4I χρειάστηκε να γίνουν παράνομες πληρωμές (μίζες) σε Υπουργεία.
ΜΑΛΕΣΙΟΣ
Ήταν αρμόδιος Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης και συμμετείχε στην ΔΕΣΟΠ που αποφάσισε για την ανάγκη προμήθειας του C4I αναθέτοντας την διεξαγωγή του διαγωνισμού στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ενώ έπρεπε το διαγωνισμό να τον διεξαγάγει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Προήδρευε της Επιτροπής Σχεδιασμού και Παρακολούθησης του διαγωνισμού. Επομένως πρέπει να διερευνηθεί ο χαρακτήρας της συμμετοχής του και η ενδεχόμενη ευθύνη του για τη διαδικασία της ανάθεσης με τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται πιο πάνω.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
Προγραμματικές συμβάσεις ΟΣΕ
Ως Υπουργός Ανάπτυξης έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξέλιξης των προγραμματικών συμβάσεων του ΟΣΕ και μάζί με τους κ.κ Βερελή και Χριστοδουλάκη καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους εξέθεσαν το Ελληνικό Δημόσιο σε κίνδυνο σπουδαίας ζημιάς υπογράφοντας την από 31.5.2002 επιστολή τους προς την ΕΝΑΕ με την οποία αναγνώριζαν τις σημαντικές εμπορικές και χρονικές δυσκολίες που είχαν εμφανισθεί στην εκτέλεση των προγραμματικών συμφωνιών και προσέφεραν την αναγκαία υποστήριξη για τη διευθέτηση του προβλήματος με την κατάλληλη άσκηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου ως μετόχου του ΟΣΕ κατά τις γενικές Συνελεύσεις.
Επίσης ελέγχεται η συμμετοχή του και πρέπει να ερευνηθεί ο βαθμός της επίδρασης που άσκησαν οι ενδεχόμενες πράξεις ή παραλείψεις του α) στο να μην εισπραχθούν στο σύνολο τους ποινικές ρήτρες, τόκοι υπερημερίας, διαφυγόντα κέρδη καθώς και αποκατάσταση κάθε ζημίας του Δημοσίου από την ανώμαλη εξέλιξη με υπαιτιότητα της Siemens των προγραμματικών συμφωνιών του ΟΣΕ. β) οι ενδεχόμενες ευθύνες του για την καταδίκη του Ελληνικού Δημοσίου από την ΕΕ στο ποσό 253 εκατ. ευρώ για την υπόθεση της ιδιωτικοποίησης-μεταβίβασης των ναυπηγείων στη γερμανική κοινοπραξία HDW. Τα ως άνω τεκμηριώνονται από τα πραγματικά γεγονότα τα οποία έχουν καταγραφεί στο ως άνω ενιαίο κείμενο πορίσματος επι των πραγματικών γεγονότων. Ειδικότερα η υπογραφή της σύμβασης πώλησης έγινε στις 11.10.2001. Στο διάστημα όμως μεταξύ υπογραφής και μεταβίβασης μετοχών στις 31.5.2002, έγιναν αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον Υπουργό Ανάπτυξης Τσοχατζόπουλο , Μεταφορών Βερελή και Εθν. Οικονομίας Χριστοδουλάκη, στις 1.11.2001,2.11.2001 και 22.3.2002 στο γραφείο Τσοχατζόπουλου, όπου επιβεβαιώθηκε η πρόθεσή του για τροποποίηση των προγραμματικών και εξάλειψη ποινικών ρητρών, στις 15.5.2002 πάλι στο γραφείο του όπου αποφασίσθηκε τροποποίηση χρονοδιαγραμμάτων. Συνυπέγραψε με Χριστοδουλάκη και Βερελή την από 31.5.2002 επιστολή προς Ελληνικά Ναυπηγεία με την διαβεβαίωση ότι θα συνδράμουν τις Κ/Ξ στην Γ.Σ του ΟΣΕ. Μετά από μυστικές συναντήσεις στα γραφεία της SIEMENS στην Ζυρίχη μεταξύ των διευθυνόντων συμβούλων των εταιρειών που μετείχαν στις Κοινοπραξίες και του Γιαννακού του ΟΣΕ για τροποποίηση των προγραμματικών ακολούθησε μετά δύο ημέρες συνάντηση στο Υπουργείο και υπεγράφη από τον άνω Υπουργό το από 25.10,2002 Μνημόνιο.
PATRIOT-ΕΡΜΗΣ
Υπάρχουν εμβάσματα σε συνεργάτες του όπως 500.000€ στον Αντώνιο Καντά που είχε διατελέσει αναπληρωτής Γενικός Δ/ντης Εξοπλισμών στο ΥΠΕΘΑ από τα τέλη του 1996 έως τις αρχές του 2002, περίοδο δηλαδή Τσοχατζόπουλου, ως επίσης 5.000.000 στον Παύλο Νικολαϊδη , προσωπικό φίλο του από την δεκαετία του 1970, αντιπροέδρου ΕΒΟ, στελέχους της SIEMENS από το 1961 έως το 1981 και υπεύθυνου οικονομικού ΠΑΣΟΚ από το 1974 έως το 1978. Υπάρχουν επίσης κατά τον κ.Γκρόζο, εμβάσματα 6.700.000€ σε λογαριασμό της εταιρείας TORCASO στις 1.11.1999,10.1.2000 και 7.3.2000, η οποία όπως έχει επανειλημμένα αναφερθεί σχετίζετο με συγγενικά του πρόσωπα. Όλα τα ανωτέρω πρέπει να ερευνηθούν για να εξετασθεί αν υπάρχει η οποιαδήποτε σχέση του συγκεκριμένου πολιτικού προσώπου με τις ως άνω παράνομες συμπεριφορές τρίτων.
MANTEΛΗΣ
ΟΤΕ
Στην κατάθεση Σίκατσεκ, Κουτσενρόϊτερ και Νίντλ αναφέρονται μεγάλα χρηματικά ποσά που διακινήθηκαν για παράνομες πληρωμές των συμβάσεων μεταξύ των οποίων και η Π.Σ 8002.Ανάμεσα στους παραλήπτες αναφέρονται οι κωδικοί FRANZ,.A.ROCOS. Ο πρώτος ανήκε στον Σκαρπέλη και ο δεύτερος στον Μαντέλη για συνολικά 450.000 Γ.Μ. Απαιτείται λοιπόν περαιτέρω έρευνα.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ
ΟΣΕ
Σε συναντήσεις που έγιναν το 2001 και 2002 με τον Τσοχατζόπουλο για το τροχαίο υλικό μετείχε ως εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου στη Γ.Σ του ΟΣΕ όπου γινόταν διαπραγματεύσεις για τροποποίηση των χρονοδιαγραμμάτων , για το ότι δεν θα υπήρχαν ποινές, τόκοι υπερημερίας, για το οτι θα γινόταν αναπροσαρμογή μονάδας, και απαλλαγή απο ευθύνη για αποθετικές ή άλλες ζημίες καθώς και για τη Μεταβίβαση όλων των Προγραμματικών στην νέα εταιρεία ΕΝΑΕ. Από το σύνολο των Προγραμματικών οι 33α,37,39,41 που συμμετείχε η SIEMENS θα τροποποιούνταν άμεσα ενώ οι 33,35 της Bombardier κατόπιν συμφωνίας με αυτούς. Συνυπογράφει επιστολή με Τσοχατζόπουλο και Βερελή στις 31.5.2002 προς τα Ελληνικά Ναυπηγεία ότι διαβεβαιώνοντας ότι θα συνδράμουν τις Κ/Ξ στην Γ.Σ του ΟΣΕ. Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση προκειμένου να διευκρινιστεί αν με πράξεις ή παραλείψεις του συνετέλεσε στο να ζημιωθεί το Ελληνικό Δημόσιο από την υλοποίηση των ως άνω ΠΣ
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Να ερευνηθεί:
Α) αν ως μέλος του Δ.Σ του ΟΤΕ (2000-2002) συμμετείχε στη λήψη αποφάσεων που έχουν σχέση με τη διαμόρφωση ή εξέλιξη προγραμματικών ή εκτελεστικών συμφωνιών από τις οποίες έχει προκύψει ζημία στον ΟΤΕ και στο Ελληνικό Δημόσιο.
Β) η ύπαρξη ενδεχόμενης ευθύνης που προκύπτει από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει εγερθεί κατά της Siemens αγωγή από το Ελληνικό Δημόσιο για ζημίες που έχει υποστεί από την ανάθεση και την εξέλιξη της Σύμβασης του C4I ούτε έχει επιδιωχθεί επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί το Ελληνικό Δημόσιο από τις παράνομες και αξιόποινες πράξεις των στελεχών της Siemens, κατά την κατάρτιση και την εκτέλεση των προγραμματικών συμβάσεων, εξοπλιστικών προγραμμάτων κλπ.
Επίσης να ερευνηθεί εάν έχουν τηρηθεί συστάσεις και υποδείξεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τον τρόπο με τον οποίο η Δημόσια Διοίκηση πρέπει να αντιμετωπίσει τις επιβλαβείς για το Δημόσιο συνέπειες, που έχουν προκύψει από συμβάσεις προμηθειών και εφόσον αυτές θεωρηθούν ότι εντάσσονται στην ως άνω αθέμιτη επιχειρηματική δράση της Siemens.
ΒΕΡΕΛΗΣ
ΟΣΕ
Ως Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών θα πρέπει να ερευνηθεί αν και μέχρι ποιου σημείου συνετέλεσε με πράξεις ή παραλείψεις του μαζί με τους κ.κ. Τσοχατζόπουλο και Χριστοδουλάκη στην πρόκληση ζημιών εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου κατά την διοίκηση και διαχείριση της υπόθεσης μεταβίβασης των Ελληνικών Ναυπηγείων στην HDW (όπως αναφέρεται πιο πάνω) καθώς και ο βαθμός και συμμετοχή του σε ενδεχόμενη ευθύνη για μη είσπραξη ποινικών ρητρών, τόκων υπερημερίας κλπ.
Αναγκαίο είναι ωστόσο να αναφερθεί ότι δυο βουλευτές της ΝΔ (Νεράντζης, Κόλλια) δεν δέχθηκαν ότι για τον κ.Βερελή προκύπτει θέμα περαιτέρω έρευνας, ενώ ο κ.Αποστολάκος, δέχθηκε την περαιτέρω διερεύνηση, εκφράζοντας, όμως, επιφυλάξεις. Επιπλέον ο βουλευτής Π.Καμμένος έχει καταθέσει δικό του κείμενο αξιολόγησης.
Τέλος όσον αφορά τα στελέχη της ΝΔ τα οποία εγκαλούνται από το ΠΑΣΟΚ η άποψή μας είναι ότι ουδέν στοιχείο ενοχής προέκυψε. Ωστόσο, για να αποκατασταθεί η τιμή και η υπόληψη τους από την στιγμή κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ αναφέρει τα ονόματά τους η ΝΔ δεν διαφωνεί και ως προς αυτούς για τον οποιοδήποτε έλεγχο. Σημειώνεται επίσης ότι ο βουλευτής κ. Καμμένος έχει καταθέσει δικό του κείμενο αξιολόγησης.
ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Εν κατακλείδι πρέπει να σημειωθεί ότι στο Ελληνικό Σύνταγμα οι Εξεταστικές Επιτροπές έχουν αποκλειστικά ελεγκτική εξουσία και επομένως δεν μπορούν να ενεργούν πράξεις που ανήκουν στην αρμοδιότητα διοικητικών ή δικαστικών οργάνων του κράτους. Η Εξεταστική Επιτροπή δεν έχει αυτόνομο ελεγκτικό δικαίωμα αλλά βοηθά το Κοινοβούλιο στην άσκηση των αρμοδιοτήτων που εκείνο έχει κατά το Σύνταγμα. Επομένως σε καμμία περίπτωση η Εξεταστική Επιτροπή δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του Κοινοβουλίου. Κατά πάσα περίπτωση πρέπει να σημειωθεί ότι παρά το μέγα έργο που επιτέλεσε η παρούσα Επιτροπή συστάθηκε για τον έλεγχο πράξεων προηγούμενων Κυβερνήσεων και κατά τούτο η σύσταση της συμβάλλει στην διαστρέβλωση και την καταχρηστική λειτουργία του θεσμού αυτού αφού δε νοείται κοινοβουλευτικός έλεγχος για τα συμβάντα σε προηγούμενες κοινοβουλευτικές περιόδους οι οποίες ήδη έχουν καλυφθεί και εκκαθαρισθεί από την ετυμηγορία του κυρίαρχου Λαού, όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές που επακολούθησαν.
Υπό τα δεδομένα αυτά και ενόψει της κοινής διαπίστωσης ότι το σκάνδαλο της Siemens αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης μετά το μέγιστο του Χρηματιστηρίου (για το οποίο δυστυχώς μέχρι σήμερα η Βουλή δεν έχει συστήσει καμμία Εξεταστική Επιτροπή) η έρευνα για περαιτέρω ευθύνες απαιτείται να συνεχισθεί.
Α) Προς την κατεύθυνση κυρίως της αστικής αποκατάστασης της τυχόν ζημίας που έχει υποστεί το Ελληνικό Δημόσιο και οι ΔΕΚΟ από την παράνομη και υπαίτια δράση της Siemens, αλλά και των πολιτικών και υπηρεσιακών προσώπων που συνεργάστηκαν με αυτήν για να αλώσουν τον ελληνικό οικονομικό δημόσιο χώρο.
Β) Τυχόν ευθύνες που προκύπτουν από διάπραξη αξιόποινων πράξεων από πολιτικά πρόσωπα, με τις οποίες αξιόποινες πράξεις η συγκεκριμένη Επιτροπή εξ’ αντικειμένου δεν μπορεί να ασχοληθεί.
Γ) Άνοιγμα των λογαριασμών και εξατομικευμένο περιουσιακό έλεγχο όλων των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο προσώπων ώστε να διαπιστωθεί αν τα νόμιμα εισοδήματα τους ευρίσκονται σε σχέση αντιστοιχίας με τα αποκτήματα τους. Εάν χρειαστεί η Πολιτεία στην περίπτωση αυτή πρέπει να επεξεργασθεί και να υιοθετήσει ειδικό σύστημα περιουσιακού ελέγχου και λογοδοσίας όσων προέρχονται και αναλαμβάνουν αιρετό, κρατικό ή αυτοδιοικητικό αξίωμα (Υπουργοί, βουλευτές, Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες κλπ).
Τέλος η Κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που προσφέρει το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο για να υποχρεωθεί η Siemens στα πλαίσια της δίωξης και της καταστολής του διασυνοριακού και του οργανωμένου εγκλήματος να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των πολιτικών προσώπων που χρηματίστηκαν απ’ αυτήν για την προώθηση των επιχειρηματικών της σχεδίων στην Ελληνική Επικράτεια. Το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν κατέληξε στους τελικούς αποδέκτες του βρώμικου πολιτικού χρήματος δεν καθιστά μάταια την πραγματικά έντιμη και εργώδη προσπάθεια που κατέβαλαν τα μέλη της για την έρευνα του σκανδάλου στο σύνολό του. Προέκυψαν χρήσιμες διαπιστώσεις που κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει. Οι διαπιστώσεις αυτές επιβάλουν την αναθεώρηση του Συντάγματος και της νομοθεσίας που ρυθμίζει την ποινική και αστική ευθύνη των πολιτικών κρατικών λειτουργών ώστε να θωρακιστεί εφεξής η Πολιτεία από παρόμοια φαινόμενα διάβρωσης και εκφυλισμού της δημόσιας ζωής του τόπου.
Γενικευμένη καθιέρωση του κανόνα απ’ όπου υπάρχει αρμοδιότητα εκεί πρέπει να προβλέπεται και λογοδοσία.
Τέλος σημειώνεται ότι η αναφορά οποιουδήποτε προσώπου στην παρούσα έκθεση δεν περιέχει ίχνος αρνητικής αξιολόγησης. Δεν αποτελεί παραπομπή ούτε και παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας. Απλώς η αναφορά προσανατολίζει την περαιτέρω έρευνα για ενδεχόμενες ευθύνες που μόνο η Ολομέλεια της Βουλής δικαιούται να διώξει και να καταλογίσει σύμφωνα με το Σύνταγμα.