«Η μάχη της κυβέρνησης με το συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και η "μονομαχία" ανάμεσα στον πρόεδρο του συνδικάτου Ν. Φωτόπουλο με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου θα αποβεί η μεγαλύτερη δοκιμασία στη 18μηνη μέχρι τώρα θητεία του πρωθυπουργού» εκτιμά η εφημερίδα «Frankfurter Rundschau» (Φρανκφούρτερ Ρούντσαου, 10.5.11) σε ανταπόκριση του Γκερτ Χέλερ από την Αθήνα. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ απειλούν να κατεβούν σε απεργία διαρκείας με την αναμενόμενη στα τέλη Μαΐου κατάθεση στη βουλή του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τις ιδιωτικοποιήσεις. «Οι περισσότεροι Έλληνες είναι εξαντλημένοι, όχι όμως ο Νίκος Φωτόπουλος», γράφει ο ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδας για τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ και τη συμμετοχή του στη γενική απεργία της Τετάρτης. «Όσο ανίσχυρα είναι τα συνδικάτα στον ιδιωτικό τομέα τόσο ισχυρά είναι τα συνδικάτα στο δημόσιο τομέα και μάχονται για τη διατήρηση των προνομίων των μελών τους», σημειώνει. Μόνο στη ΔΕΗ υπάρχουν 24 κλαδικά συνδικάτα και αυτό δείχνει ότι «εδώ πρόκειται για μεμονωμένα συμφέροντα και όχι για αλληλεγγύη και το κοινό καλό».
Ο αρθρογράφος στιγματίζει τη γενικότερη πολιτική στάση των ελληνικών συνδικάτων τονίζοντας ότι «συναίνεση υπάρχει μόνο σε ένα στόχο: να αποτραπεί κάθε αλλαγή. Έτσι τα συνδικάτα είναι το συντηρητικότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας».
Ο ανταποκριτής αμφισβητεί ευθέως τις διαβεβαιώσεις των συνδικαλιστών της ΔΕΗ και του κ. Φωτόπουλου ότι αγωνίζονται για «φθηνό ρεύμα», εκτιμώντας ότι πρόκειται για τα δικά τους προνόμια. «Την υποψία αυτή έχουν πολλοί Έλληνες, όταν διαβάζουν στις εφημερίδες για τη "ντόλτσε βίτα" των συνδικαλιστικών εκπροσώπων: 31,3 εκ. ενισχύσεις πήρε από την επιχείρηση το συνδικάτο μεταξύ 1999 και 2008. Ακριβά ταξίδια στο εξωτερικό, σουίτες σε πολυτελή ξενοδοχεία γαστριμαργίες σε γκουρμέ εστιατόρια, ακόμη και αποδείξεις βενζίνης για τα αυτοκίνητα των παιδιών πληρώθηκαν με χρήματα της εταιρίας».
Ο ανταποκριτής παραπέμπει στην «έκθεση 100 σελίδων του γενικού επιθεωρητή της ελληνικής διοίκησης που με ακρίβεια έχει καταγράψει όλες τις πληρωμές» και «Τώρα ερευνά η εισαγγελία».
Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ αντικρούει την επισήμανση του αρθρογράφου ότι αυτό οδηγεί σε εξάρτηση του συνδικάτου από την εργοδοσία και μάλιστα με το επιχείρημα ότι «εν τέλει κάθε τόσο απεργούμε».
Τα παραπάνω - σύμφωνα με το δημοσίευμα - αποτελούν και μια ερμηνεία, γιατί τα συνδικάτα φοβούνται την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας «όπως ο διάβολος το λιβάνι».
Ο ανταποκριτής περιγράφει το όραμα γενεών Ελλήνων «για μία θέση στη ΔΕΗ ή σε άλλο δημόσιο οργανισμό, που εξυπηρέτησε πρόθυμα το πολιτικό πελατειακό σύστημα οδηγώντας στην υπερδιόγκωση του δημόσιου τομέα».
«Στα κρατικά Ελληνικά Πετρέλαια ο νυχτοφύλακας κερδίζει 72.000 ευρώ το χρόνο… ενώ στον ΗΣΑΠ ο μηχανοδηγός εργάζεται τη μισή από την οχτάωρη βάρδια, με διαλείμματα». Ο ανταποκριτής Γκ. Χέλερ σημειώνει ότι «τώρα με την κρίση μαθαίνουν και όσοι είναι εκτός, τι πραγματικά συμβαίνει στις κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς».
Ο αρθρογράφος στιγματίζει τη γενικότερη πολιτική στάση των ελληνικών συνδικάτων τονίζοντας ότι «συναίνεση υπάρχει μόνο σε ένα στόχο: να αποτραπεί κάθε αλλαγή. Έτσι τα συνδικάτα είναι το συντηρητικότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας».
Ο ανταποκριτής αμφισβητεί ευθέως τις διαβεβαιώσεις των συνδικαλιστών της ΔΕΗ και του κ. Φωτόπουλου ότι αγωνίζονται για «φθηνό ρεύμα», εκτιμώντας ότι πρόκειται για τα δικά τους προνόμια. «Την υποψία αυτή έχουν πολλοί Έλληνες, όταν διαβάζουν στις εφημερίδες για τη "ντόλτσε βίτα" των συνδικαλιστικών εκπροσώπων: 31,3 εκ. ενισχύσεις πήρε από την επιχείρηση το συνδικάτο μεταξύ 1999 και 2008. Ακριβά ταξίδια στο εξωτερικό, σουίτες σε πολυτελή ξενοδοχεία γαστριμαργίες σε γκουρμέ εστιατόρια, ακόμη και αποδείξεις βενζίνης για τα αυτοκίνητα των παιδιών πληρώθηκαν με χρήματα της εταιρίας».
Ο ανταποκριτής παραπέμπει στην «έκθεση 100 σελίδων του γενικού επιθεωρητή της ελληνικής διοίκησης που με ακρίβεια έχει καταγράψει όλες τις πληρωμές» και «Τώρα ερευνά η εισαγγελία».
Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ αντικρούει την επισήμανση του αρθρογράφου ότι αυτό οδηγεί σε εξάρτηση του συνδικάτου από την εργοδοσία και μάλιστα με το επιχείρημα ότι «εν τέλει κάθε τόσο απεργούμε».
Τα παραπάνω - σύμφωνα με το δημοσίευμα - αποτελούν και μια ερμηνεία, γιατί τα συνδικάτα φοβούνται την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας «όπως ο διάβολος το λιβάνι».
Ο ανταποκριτής περιγράφει το όραμα γενεών Ελλήνων «για μία θέση στη ΔΕΗ ή σε άλλο δημόσιο οργανισμό, που εξυπηρέτησε πρόθυμα το πολιτικό πελατειακό σύστημα οδηγώντας στην υπερδιόγκωση του δημόσιου τομέα».
«Στα κρατικά Ελληνικά Πετρέλαια ο νυχτοφύλακας κερδίζει 72.000 ευρώ το χρόνο… ενώ στον ΗΣΑΠ ο μηχανοδηγός εργάζεται τη μισή από την οχτάωρη βάρδια, με διαλείμματα». Ο ανταποκριτής Γκ. Χέλερ σημειώνει ότι «τώρα με την κρίση μαθαίνουν και όσοι είναι εκτός, τι πραγματικά συμβαίνει στις κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς».