Η πολιτική στάση της Νέας Δημοκρατίας παραμένει πάντοτε υπεύθυνη και ξεκάθαρη. Απέναντι στην αποτυχημένη κυβερνητική
Στο παρόν σημείωμα περιλαμβάνονται οι θέσεις του κόμματος για καίρια ζητήματα της επικαιρότητας: την επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα, το φόρο για τα ακίνητα, το λεγόμενο «κούρεμα» και τέλος το στόχο της αυτοδυναμίας στις επερχόμενες εκλογές.
Α. Ερώτημα περί επαναδιαπραγμάτευσης:
Η πολιτική που εφαρμόστηκε ως τώρα απέτυχε πλήρως. Άρα κάποια τροποποίησή της είναι απαραίτητη και ρεαλιστική. Η αποτυχία οφείλεται κυρίως στο Πρόγραμμα (λάθος συνταγή), όπως, βέβαια, και στην απίστευτη κυβερνητική ανεπάρκεια.
Τι θα επαναδιαπραγματευθούμε;
Φορολογία, Ρευστότητα, σταθερότητα και κοινωνικές ανάσες στην Οικονομία.
- Φορολογία, γιατί τίποτε δεν μπορεί να γίνει με συνεχείς επιδρομές. Οι οποίες ήδη δεν αποδίδουν και πέφτουν τα έσοδα του κράτους:
- Φόρος επιχειρήσεων 15% και φόρος μερισμάτων 15%.
- Ο Φόρος Φυσικών προσώπων, σε πρώτη φάση στο 40% ανώτατο, και σε τρία-τέσσερα χρόνια να μη ξεπερνά το 30%, με λίγα απλά κλιμάκια.
- Το ΦΠΑ να πέσει εκεί που ήταν πριν δύο χρόνια.
- Να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές κατά 25%.
- Το «αφορολόγητο» να επιστρέψει στις 12 χιλιάδες ευρώ.
- Να καταργηθούν κάποιες φοροαπαλλαγές, ώστε το σύστημα να γίνει πιο διαφανές.
- Να μπουν κάποια λογικά «τεκμήρια» πολυτελούς διαβίωσης.
- Μείωση ΦΠΑ σε οικοδομές και κατοικία και φόρου μεταβίβασης ακινήτων.
- Δυνατότητα επιλογής του μικρομεσαίου επιχειρηματία αν θα φορολογηθεί με τεκμαρτό υπολογισμό ή με πλήρη έλεγχο.
- Ρευστότητα, διότι χωρίς αυτήν η οικονομία πεθαίνει άμεσα.
- Οι τράπεζες παίρνουν κρατικές εγγυήσεις αλλά έχουν κλείσει τη στρόφιγγα στην πραγματική οικονομία, και γι’ αυτό απαιτείται δέσμευση των τραπεζών να προσφέρουν το 20% - 30% των κρατικών εγγυήσεων για τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
- Λύση στο πρόβλημα της πληρωμής 7 δισεκατομμυρίων ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου το 80% από το 2010 και το 20% από το 2011.
- Συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο.
- Σταθερότητα, διότι κανείς δεν πρόκειται να μείνει στην Ελλάδα με αυτό το δράμα κάθε τρείς μήνες, και
- κοινωνικές ανάσες, που επιστρέφουν όλες στην Οικονομία και ενισχύουν την κοινωνική συνοχή (αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και των πολυτεκνικών επιδομάτων).
Όπως είπαμε στη ΔΕΘ φέτος, από το σύνολο του δικού μας προγράμματος:
- Υπάρχουν πολλά στα οποία ΔΕΝ έχει καμία αντίρρηση η Τρόικα (όπως τα μη οικονομικά στοιχεία από το Πρόγραμμά μας, κατάργηση του Νόμου για Ιθαγένεια, πάταξη της μάστιγας του παρεμπορίου κλπ., άλλα από τα οικονομικά: ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ, μεγάλοι οδικοί άξονες και συμβάσεις παραχώρησης υποδομών του δημοσίου – λιμάνια και αεροδρόμια).
- Υπάρχουν κάποια κρίσιμα των οποίων τη σημασία έχει καταλάβει η Τρόικα και τα συζητά (όπως ο άμεσος συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο, η αποπληρωμή των τρεχουσών οφειλών του Δημοσίου και η εξασφάλιση τρέχουσας ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
- Τέλος υπάρχουν τρία στα οποία επιμένει η Τρόϊκα να έχει αντιρρήσεις:
α) μείωση των φορολογικών συντελεστών,
β) αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και
γ) αποκατάσταση των πολυτεκνικών επιδομάτων.
Τώρα πλέον έχουν προστεθεί κι άλλα δύο:
δ) η Επέκταση της Εφεδρείας πέραν του έτους (να μην
ε) η κατάργηση του τελευταίου χαρατσιού στα ακίνητα.
Γι’ αυτά, μας ζητούν δημοσιονομικά ισοδύναμα:
Και μπορούμε να βρούμε δημοσιονομικά ισοδύναμα, τα οποία μεταξύ άλλων είναι:
- ΕΣΠΑ
- συμβάσεις παραχώρησης που θα φέρουν έσοδα στο δημόσιο
- η πλήρης και οριστική τακτοποίηση αυθαιρέτων,
- η κατάργηση του πόθεν έσχες για την οικοδομή για ένα χρόνο,
- ο επαναπατρισμός κεφαλαίων,
- η αντιμετώπιση των πολύ ελλειμματικών ΔΕΚΟ, που επιβαρύνουν υπέρμετρα το έλλειμμα. Όπως ο ΟΣΕ, για παράδειγμα, που φορτώνει τον έλληνα φορολογούμενο με έλλειμμα 1 δισεκατομμυρίου σχεδόν κάθε χρόνο.
Απ’ αυτά τα δημοσιονομικά ισοδύναμα, άλλα στην αρχή δεν τα συζητούσε η Τρόικα, άλλα άρχισε να τα συζητάει αλλά κάπως ετεροχρονισμένα (π.χ. μείωση κάποιων φορολογικών συντελεστών, όπως το ΦΠΑ), κάποια τα συζητάει και πιο άμεσα σε σχέση με πριν λίγους μήνες (δέχονται εκ του αποτελέσματος την αναποτελεσματικότητα των συνεχών φορολογικών επιδρομών).
Άλλα τα ακούν με ενδιαφέρον. Όπως το πάγωμα των προσλήψεων για τρία χρόνια (όταν η Κυβέρνηση προτείνει την αναλογία μίας (1) πρόσληψης προς 10 συνταξιοδοτούμενους).
Έτσι θα επιτύχουμε ένα συνδυασμό:
- αλλαγών που θέλει η κοινωνία και δεν έχει αντιρρήσεις η Τρόικα (κατάργηση του Νόμου για την Ιθαγένεια και τη πάταξη του παρεμπορίου κλπ.).
- με λύση προβλημάτων που συζητά η Τρόικα (συμψηφισμός, αποπληρωμή ανεξόφλητων οφειλών του δημοσίου προς ιδιώτες που ήδη έχουν φτάσει σε 7 δισεκατομμύρια, εκ των οποίων το 80% από το 2010 και το υπόλοιπο από το 2011, και ρευστότητα)
- με κατάργηση κάποιων ακραίων τελευταίων μέτρων (π,χ. χαράτσι) και ταυτόχρονο δημοσιονομικό ισοδύναμο.
- με πρόσθετες θετικές πρωτοβουλίες δικές μας (π.χ. πλήρη κατάργηση Καμποτάζ και δραστική μείωση υπουργείων).
- με κάποιες αλλαγές πολιτικής που έτσι κι αλλιώς τις βλέπει η Τρόικα, έστω και μερικές ετεροχρονισμένες, όπως π.χ. μείωση κάποιων συντελεστών, με δέσμευση ότι θα μειωθούν κι άλλοι, αν τα πράγματα πάνε καλύτερα στα έσοδα.
- με ξεμπλοκάρισμα ρευστότητας από τις τράπεζες και από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ σε έργα που ήδη είναι ώριμα και μπορούν να εκταμιευτούν άμεσα.
Όλα αυτά είναι ρεαλιστικά! Τα περισσότερα είναι απολύτως ρεαλιστικά και δεν χρειάζονται μεγάλη διαπραγματευτική «πίεση» από την πλευρά μας.
Έτσι θα αλλάξουμε την τάση της οικονομίας: στην αρχή με κύριο όπλο την εκταμίευση του ΕΣΠΑ, στη συνέχεια και με προσέλκυση ξένων επενδύσεων αλλά και με ενεργοποίηση όλου του «οπλοστασίου» των μέτρων μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους (επιδότηση επιτοκίου κατοικίας, ΣΔΙΤ κλπ), που έχουμε έτοιμο.
Όλα αυτά είναι απολύτως ρεαλιστικά και για τους λόγους που επεσήμανε ρητά ο Αντώνης Σαμαράς στη ΔΕΘ:
- Δε ζητάμε τίποτε παραπάνω απ’ όσα έχουν κερδίσει άλλες χώρες στα δικά τους Μνημόνια (Ιρλανδία Πορτογαλία)
- Το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε εδώ, ήδη απέτυχε σε όλα.
- Ο κόσμος στην Ελλάδα θα μας έχει δώσει καθαρή εντολή να διαπραγματευθούμε κάποιες αλλαγές πολιτικής, αλλά όχι αλλαγή στόχων.
Μέχρι τώρα η Κυβέρνηση δεν είχε τέτοια νομιμοποίηση. Είχε εκλεγεί με το «λεφτά υπάρχουν» μη ξεχνιόμαστε. Εμείς θα εκλεγούμε για να πιάσουμε τους στόχους της προσαρμογής, αλλά με κάποιες αλλαγές στην οικονομική πολιτική για να δουλέψουν αυτά που δεν δούλεψαν ως τώρα…
Είναι όμως ρεαλιστικά και για κάποιους λόγους που ΔΕΝ είπαμε στη ΔΕΘ:
- Ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Γκάϊτνερ ήδη πιέζει να υπάρξουν κίνητρα Ανάπτυξης στην ευρωζώνη για να μη βουλιάξει και η Ευρώπη και ο Κόσμος ολόκληρος σε μια ύφεση «διπλού πάτου», που είναι τώρα ο εφιάλτης όλων! Το ίδιο πιέζει και η Κίνα από την πλευρά της...
- Η ίδια η Καγκελάριος Μέρκελ δηλώνει συνεχώς ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας θα είναι μεγάλο πλήγμα - η έξοδός της από το ευρώ θα είναι καταστροφή! Για όλους.
Δεν πρέπει τέλος να ξεχνούμε ότι η πορεία της ΕΕ είναι πορεία διαρκούς διαπραγμάτευσης και συμβιβασμών. Όχι συγκρούσεων.
Β. Τι θα κάνετε με το χαράτσι στα ακίνητα;
Θα διαπραγματευθούμε ώστε να το καταργήσουμε προτείνοντας λογική αντικατάστασή του με το ΕΤΑΚ. Που προϋπήρχε, το κατάργησε η κυβέρνηση, το επανέφεραν και τελικά δεν το εισέπραξαν ποτέ! Λόγω της καθυστέρησης στην έκδοση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων.
Και για ό,τι λείψει, θα βρούμε μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος.
Όμως η προτεραιότητά μας είναι να κόψουμε από σπατάλες, όχι να επιβάλουμε φόρους. Ήδη από το Δεκέμβρη του 2009 ζητήσαμε πρώτοι να ληφθούν μέτρα για την περιστολή της σπατάλης. Και ανακοινώσαμε λεπτομερώς, στο Ζάππειο-ΙΙ, 18,4 δισεκατομμύρια περικοπές σπατάλης (π.χ. για μια τριετία καμία πρόσληψη, συγκράτηση φαρμακευτικών δαπανών, μείωση του κόστους ανά νοσοκομειακή μονάδα κ.λπ.)
Κι έτσι πιθανώς δεν θα χρειαστεί τίποτε παραπάνω από ένα πολύ λογικό ΕΤΑΚ.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν και βγαίνουν συνεχώς διαφορετικοί και αλλεπάλληλοι φόροι στην περιουσία.
Εμείς θα έχουμε ένα μόνο φόρο, λογικό, εφαρμόσιμο και που θα τον πληρώνουν όλοι. Άρα και δίκαιο…
Γ. Πώς σχολιάζετε τα όσα λέγοντα για «κούρεμα» και «ελεγχόμενη χρεοκοπία».
Εμείς δεν συζητάμε για χρεοκοπία και ο,τιδήποτε συναφές με χρεοκοπία, όπως το «κούρεμα» (πέρα από αυτό της 21ης Ιουλίου). Για δυο λόγους:
- Πρώτον, διότι ακόμα δεν έχουμε καμία απολύτως πληροφορία για τη λεγόμενη νέα «λύση». Και ο «διάολος» είναι στη λεπτομέρεια (όπως είχε γίνει με τις «εγγυήσεις» στην απόφαση της 21ης Ιουλίου).
- Δεύτερον και σπουδαιότερο, διότι αν εμείς μιλήσουμε για χρεοκοπία, υπάρχει περίπτωση να τη φέρουμε πιο κοντά. Κι αυτό δεν θα το κάνουμε ποτέ!
Μην περιμένετε εμείς να σχολιάσουμε τέτοια πράγματα. Αν και όταν προταθεί μια τέτοια λύση, θα πούμε την άποψή μας. Άλλωστε, και ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος ζήτησε να μη γίνεται δημόσια αναφορά σε αυτό το ζήτημα από την ελληνική πλευρά.
Οι εκτός Ελλάδος μπορούν να λένε ό,τι θέλουν.
Εμάς μας αφορά άμεσα και δεν μπορούμε ούτε να πλειοδοτούμε, ούτε να φέρνουμε πιο κοντά τέτοιες εξελίξεις…
Δ. Ποια είναι η στάση σας στο ερώτημα Αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας;
- Επιμένουμε ότι η χώρα χρειάζεται ισχυρή εντολή για καθαρές λύσεις. Αυτή θα ζητήσουμε από τους ψηφοφόρους.
- Επιμένουμε ότι κυβερνήσεις διακομματικής συνεργασίας είναι εύθραυστες και αδύναμες. Άρα ακατάλληλες να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις και να διαπραγματευθούν κρίσιμα ζητήματα.
Γι’ αυτό και είμαστε σίγουροι ότι ο Ελληνικός λαός θα ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας και θα μας δώσει «ισχυρή εντολή για καθαρές λύσεις».
- Το ερώτημα: «και τι θα συμβεί αν, παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρξει αυτοδυναμία», γίνεται εκ του πονηρού. Υπονοεί ότι εφ’ όσον θα μπορούσε να υπάρξει λύση «συγκυβέρνησης» στο μέλλον, γιατί να μην υπάρξει κι από τώρα.
Αλλά όλοι πρέπει να θυμόμαστε: ότι σχήματα συγκυβέρνησης είναι αδύναμα και εύθραυστα.
Κι όταν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο κακά, ασφαλώς διαλέγουμε το μικρότερο: παράταση ενάμιση μήνα (με νέες εκλογές), παρά τη συγκρότηση ενός αδύναμου και εύθραυστου σχήματος συγκυβέρνησης για το επόμενο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αλλά το καλύτερο απ’ όλα είναι να μη χρειαστεί να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο κακά το μικρότερο…
Και πρέπει να ξέρει ο ελληνικός λαός, ότι ισχυρή εντολή για καθαρές λύσεις – δηλαδή ισχυρή αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας – είναι η καλύτερη λύση για το πρόβλημα της χώρας.
Το μήνυμά μας λοιπόν είναι απλό:
Μην ακούτε αυτούς που σας καλούν να διαλέξετε το μικρότερο κακό. Διαλέξτε απευθείας το καλύτερο!