Ενώ οι διερευνητικές επαφές για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεχίζονται, χωρίς προς το παρόν να είναι άμεσα ορατό το ενδεχόμενο αποτελέσματος, οι υπηρεσίες της Βουλής προχωρούν κανονικά τις διαδικασίες για την υποδοχή των 300 βουλευτών της νέας σύνθεσης του Σώματος και της ορκωμοσίας τους. Ωστόσο, οι συνταγματολόγοι εμφανίζονται διχασμένοι για το εάν, σε περίπτωση που δεν σχηματιστεί κυβέρνηση και προκηρυχθούν εκ νέου εκλογές, θα πρέπει να συγκληθεί ή όχι η Βουλή με τη νέα σύνθεσή της.
Σημειώνεται μάλιστα πως η «λεπτομέρεια» αυτή είναι καθοριστική για την εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης υπουργών ή άρσης της βουλευτικής ασυλίας (καθώς υπάρχουν περιορισμοί ανάλογα με το πόσες βουλευτικές περίοδοι έχουν μεσολαβήσει μεταξύ αδικήματος και δίωξής του).
Ως ημερομηνία σύγκλησης της νέας Βουλής σε πρώτη συνεδρίαση έχει προσδιοριστεί, με το Προεδρικό Διάταγμα διάλυσης της προηγούμενης Βουλής, η 17η Μαΐου.
Αλλά, ενώ όλα προχωρούν κανονικά στο Κοινοβούλιο, τα τελευταία 24ωρα έχει ανακύψει ζήτημα με το αν είναι επιβεβλημένη η ορκωμοσία των νέων βουλευτών, εφόσον απαιτηθεί να προκηρυχθούν εκλογές στην περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν οι διερευνητικές εντολές.
Το ερώτημα αν μπορεί να διαλυθεί η Βουλή χωρίς νωρίτερα να έχει συγκροτηθεί σε Σώμα, διχάζει τους συνταγματολόγους, όπως επεσήμαναν κοινοβουλευτικές πηγές, με τις οποίες επικοινώνησε το ΑΜΠΕ.
Ορισμένοι συνταγματολόγοι εκτιμούν ότι η Βουλή που αναδείχθηκε από τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, θα πρέπει πρώτα να συγκληθεί και να ορκιστούν οι βουλευτές, ώστε αμέσως μετά, με Προεδρικό Διάταγμα, να διαλυθεί και να προκηρυχθούν οι νέες βουλευτικές εκλογές.
Αντιθέτως, κατά άλλες ερμηνείες του Συντάγματος, διατυπώνεται η άποψη ότι εφόσον καταλήξουν σε αδιέξοδο όλες οι διαδικασίες για σχηματισμό κυβέρνησης, τότε θα πρέπει να εκδοθεί άμεσα το Προεδρικό Διάταγμα διεξαγωγής εκλογών και σύγκλησης της επόμενης Βουλής χωρίς να απαιτείται προηγουμένως σύγκληση της Βουλής που προέκυψε από τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Σε αυτό το ενδεχόμενο, δεν γίνεται καμία ορκωμοσία βουλευτών.
Ο προβληματισμός για τη διάλυση της Βουλής έχει, όπως τονίζουν κοινοβουλευτικοί κύκλοι, ευθεία διασύνδεση με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και το ενδεχόμενο παραγραφής αδικημάτων που τυχόν έχουν τελεστεί από μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης, όπως και με υποθέσεις άρσης βουλευτικής ασυλίας που βρίσκονται σε εκκρεμότητα.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 86 του Συντάγματος, η Βουλή μπορεί να ασκήσει την αρμοδιότητα πρότασης άσκησης δίωξης κατά υπουργών ή υφυπουργών μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος.
Αντίστοιχος προβληματισμός διατυπώνεται για το θέμα της βουλευτικής ασυλίας, καθώς ως βουλευτική περίοδος λογίζεται το διάστημα από τη διενέργεια των εκλογών ως τις επόμενες εκλογές, ενώ ειδικώς η βουλευτική ασυλία επεκτείνεται μέχρι την ορκωμοσία της νέας Βουλής.