Ποίημα του Νίκου Γκάτσου. αναζητείστε το, έχει μελοποιηθεί από τον Χατζιδάκη με την φωνή του Μανώλη Μητσιά.
Που πήγαν οι ώρες που πήγαν οι μέρες που πήγαν τα χρόνια
φωτιά στα Χαυτεία καπνιά στην Αιόλου βρωμιά στην Ομόνοια
ουρλιάζουν τριγύρω Φολκσβάγκεν και Φίατ πενώ και Τογιότα
σε λίγο νυχτώνει στους άχαρους δρόμους θ ανάψουν τα φώτα
κι ανθρώποι μονάχοι στην κόλαση ετούτη θα γίνουν λαμπάδα
πως τά κανες έτσι τα μαύρα παιδιά σου Ελλάδα Ελλάδα
Που πήγες Αφρούλα του ονείρου λουλούδι που πήγες Ελένη
κρυφές αμαρτίες της άχρωμης μέρας το φώς δεν ξεπλένει
μονάχα πληβείοι με μάτια θλιμμένα χτυπάνε καρτ'ελες
στον άρλιο μισθό τους σφιχτά κολλημένοι σα στρείδια σαν βδέλες
για ένα τριάρι για λίγη βενζίνα για μια φασολάδα
πως τα κανες έτσι τα μαύρα παιδιά σου Ελλάδα Ελλάδα
Που πήγες αγάπη παράδεισε πρώτε που πήγες ελπίδα
περάσαν οι μέρες περάσαν τα χρόνια κι ακόμα δεν είδα
ατρόμητους άντρες σοφούς κυβερνήτες μεγάλους αντάρτες
να σπάζουνε πύλες να ρίχνουνε τείχη ν αλλάζουνε στράτες
κι η νύχτα να γίνει χρυσό μεσημέρι κι η μπόρα λιακάδα
πως τα κανες έτσι τα μαύρα παιδιά σου Ελλάδα Ελλάδα.