Περισσότερο αναμενόμενη και από το βέτο της Ελλάδας εναντίον των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ήταν η είδηση που ακούσαμε χθες για το ότι στην εθνική ομάδα άρσης βαρών ήταν ντοπαρισμένοι μέχρι και οι φροντιστές...ναι και οι φροντιστές...μόνο που αυτοί δεν ελέγχονται γι΄αυτό και δεν πιάστηκαν.
Για άλλη μια φορά οι βλάκες είναι οι αθλητές, στην πλειοψηφία τους νεαροί άνθρωποι, που πίστεψαν ότι θα γίνουν σαν τον Δήμα και τον Κακιασβίλι και δέχθηκαν να γίνουν υποχείρια του μεγαλύτερου απατεώνα που πέρασε από τον ελληνικό αθλητισμό, του Ιακώβου.
Για άλλη μια φορά οι βλάκες είναι οι αθλητές, στην πλειοψηφία τους νεαροί άνθρωποι, που πίστεψαν ότι θα γίνουν σαν τον Δήμα και τον Κακιασβίλι και δέχθηκαν να γίνουν υποχείρια του μεγαλύτερου απατεώνα που πέρασε από τον ελληνικό αθλητισμό, του Ιακώβου.
Οι αθλητές τα χάνουν όλα, ενώ ο ηθικός και φυσικός αυτουργός Ιακώβου, που ούτως ή άλλως τα τελευταία χρόνια έκανε αγγαρεία, μένει με την κονόμα που έκανε επί 20 χρόνια σαν ομοσπονδιακός προπονητής.
Ο Ιακώβου που μαζί με τον Σγουρό ελέγχουν την ομοσπονδία τα τελευταία 25 χρόνια είναι από τα μεγαλύτερα λαμόγια της χώρας.
Οι μαύρες σελίδες στην διαδρομή του, αυτές που αποκαλύφθηκαν γιατί όλη η διαδρομή του είναι μαύρη, αποσιωπούνται σταθερά από τα ΜΜΕ.
Τον Φεβρουάριο του 1977, μαζί με τον συνεργάτη του και επίσης προπονητή της ομοσπονδίας άρσης βαρών, Σπύρου, πιάστηκε ντοπαρισμένος, στο τουρνουά στη μνήμη Τσιτσιμπάκου στη Αθήνα και η υπόθεση κουκουλώθηκε μιας τότε κανείς δεν ασχολούνταν με το άθλημα και οι «κανόνες» ήταν ολίγον τι λαστιχένιοι...σύμφωνα με έγγραφο της παγκόσμιας ομοσπονδίας του 1979 , «οι έλεγχοι είχαν ξεκινήσει στις 13.11.1976 και οι αθλητές, τον Φεβρουάριο του 1977, δεν ήταν ενημερωμένοι» (!!!) ενώ επί πλέον «και στα δύο δείγματα το θετικό αποτέλεσμα ήταν ακριβώς πάνω στο όριο (σ.σ. χρησιμοποιεί την έκφραση just on the limit) και αυτό σημαίνει ότι τα δείγματα έδειξαν μία ελάχιστη (μηδαμινή) ουσία αναβολικών στεροειδών». Το πως τα «θετικά δείγματα» ήταν «just on the limit» ή το ελάχιστο=μηδαμινό και το πως η ανίχνευση έστω και ελάχιστης αναβολικής ουσίας είναι «just on the limit», μόνο ο Ιακώβου μπορεί να εξηγήσει...δυστυχώς βέβαια δεν το έκανε ποτέ.
Το τότε έγγραφο της παγκόσμιας ομοσπονδίας άρσης βαρών το υπογράφει ο σημερινός πρόεδρος της, Τάμας Αγιάν, που έχει στο πλευρό του σαν ΓΓ τον Σγουρό...για να καταλάβετε περί ποίου κυκλώματος πρόκειται...
Το 1979 είχε μία από τις «λαμπρότερες» σελίδες της ιστορίας του καθώς κατήγγειλε τους υπόλοιπους ότι ντοπάρονται!!! Φυσικά η καταγγελία ήρθε μερικούς μήνες μετά την εμφάνιση του παραπάνω εγγράφου και έγινε στα πλαίσια του πολέμου που γινόταν τότε για τον έλεγχο της ομοσπονδίας. Τότε λοιπόν κατήγγειλε ότι αθλητές της εθνικής ομάδας άρσης βαρών «παίρνουν χαπάκια» τα οποία τους σερβίριζαν ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής Μπρόνισλαβ Στέπιεν από την Πολωνία και ο βοηθός του Βαγγέλης Συμεωνίδης. Ο τελευταίος, σύμφωνα με τον Ιακώβου, του είχε πει «πάρε για να κάνεις μεγάλο ρεκόρ και εγώ στο θέμα των αναβολικών είμαι τόσο ειδικός όσο και ο Μπάρναρντ στην καρδιοχειρουργική». Ο Ιακώβου στο τελείωμα της καριέρας του τότε φυσικά δεν πήρε, όπως και τώρα φυσικά στο τελείωμα της προπονητικής του καριέρας δεν έδινε αναβολικά... H τότε διοίκηση της ΕΟΑΒ διέψευσε τις καταγγελίες Ιακώβου. Με την υπόθεση ασχολήθηκε η Επιτροπή Φιλάθλου Ιδιότητας, η απόφαση της οποίας ήταν καταπέλτης. Από τον Μπρόνισλαβ Στέπιεν αφαίρεσε διά βίου τη φίλαθλη ιδιότητα επειδή «απεδείχθη ότι υπήρξε αυτουργός εις την διάθεση αναβολικών σε πέντε αθλητές». Την ίδια ποινή επέβαλε στον Συμεωνίδη διότι «απεδείχθη ότι προέτρεπε κατ' εξακολούθηση αθλητές να κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών». Με 10ετή στέρηση της φιλάθλου ιδιότητας τιμωρήθηκαν ο τότε πρόεδρος της ΕΟΑΒ Πανόπουλος, ο γγ Στίκας και ο ειδικός γραμματέας Πριμικίρης επειδή «εγνώριζαν και ανέχτηκαν αυτή την κατάσταση».
Το 1979, με το τελείωμα της καριέρας του έφυγε στις ΗΠΑ για να συλλέξει εμπειρίες και να μάθει την τέχνη. Μην ξεχνάμε ότι παρόλο που άλλοι είχαν το όνομα (ΕΣΣΔ-Αν.Γερμανία) οι Αμερικάνοι είχαν τη χάρη, γι' αυτό όλοι πήγαιναν εκεί για να κάνουν Μsc, όπως ο κολλητός του Ιακώβου ο Τζέκος. Επέστρεψε το 1988 και ο κολλητός του ο Σγουρός, που από το 1983 ήταν πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας άρσης βαρών, τον έκανε αρχιπροπονητή. Ήταν ευκαιρία να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα μιας και έλεγε ότι «σε όλη μου τη ζωή ως αθλητής ζήλευα τη Σοβιετική Ένωση και τη Βουλγαρία για τις ομάδες που είχαν δημιουργήσει. Το όραμά μου ήταν να φτιάξω μια τέτοια ομάδα...».
Έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά και το 1988 στο Βόλο, λίγο καιρό μετά τους Ολυμπιακούς της Σεούλ, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη τύπου το 2004 ο Σιδηρόπουλος, παλιός πρωταθλητής και 6ος στους Ολυμπιακούς του 1988: «εμένα προσωπικά άρχισε να με πιέζει ο κ. Ιακώβου να πάρω αναβολικά. Εγώ αρνιόμουν. Μετά από τρεις ημέρες έγινε αιφνίδιος έλεγχος ντόπινγκ από την Ομοσπονδία. Μαζί με άλλους συναθλητές δεν δώσαμε δείγμα. Διαφωνήσαμε με τις διαδικασίες. Ηταν χωρίς καμιά επίσημη εξασφάλιση. Το ΑΣΕΑΔ μας δικαίωσε». Αν καταλάβατε ο Σιδηρόπουλος υπονοεί ότι αφού αρνήθηκε να πάρει αναβολικά, ο Ιακώβου πήγε να του τη στήσει και να τον παγιδεύσει, με αμφιβόλου εγκυρότητας αντιντόπιγκ έλεγχο, ώστε να τους στιγματίσει και να καταστήσει ενδεχόμενες μαρτυρίες ή κατηγορίες εναντίον του αναξιόπιστες...
Τον Ιανουάριο του 1997, λίγους μήνες μετά την επιστροφή της ελληνικής ομάδας άρσης βαρών από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας με δύο χρυσά και τρία ασημένια μετάλλια στις αποσκευές της, σε τηλεοπτική εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου στον Σκάι προβλήθηκε βίντεο το οποίο είχε μαγνητοσκοπηθεί πριν από την έναρξη των Αγώνων, και στο οποίο ο μέχρι πρότινος αθλητής της ομάδας Κωνσταντινίδης κατήγγειλε ότι τον Φεβρουάριο του 1996 σε προετοιμασία των αρσιβαριστών στην Καλαμάτα ο Ιακώβου του χορήγησε απαγορευμένες ουσίες (αυξητική ορμόνη, ινσουλίνη κ.α.) σε ενέσιμη μορφή και σε χάπια, τα οποία του προκάλεσαν ζαλάδες και άλλες παρενέργειες. Απαντώντας ο Ιακώβου έκανε λόγο για λάσπη, τονίζοντας ότι ο Κωνσταντινίδης στο διάστημα που ελάμβανε, όπως καταγγέλλει, απαγορευμένες ουσίες πέρασε τρεις φορές από έλεγχο και ήταν καθαρός. H ΕΟΑΒ από την πλευρά της έδωσε στη δημοσιότητα υπεύθυνη δήλωση του N. 105 με την οποία ο Κωνσταντινίδης μετά το καμπ της Καλαμάτας και πριν από το πρωτάθλημα των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο συμμετείχε τη διαβεβαίωνε ότι είχε τηρήσει όλους τους κανόνες της υγειονομικής επιτροπής. Ο Κωνσταντινίδης τις επόμενες ημέρες ζήτησε συγγνώμη, την οποία εμμέσως αναίρεσε οκτώ χρόνια αργότερα, υποστηρίζοντας ότι άλλη δήλωση υπέγραψε τότε και διαφορετική δόθηκε από την ομοσπονδία στη δημοσιότητα.
Δεν είναι εντυπωσιακή η ομοιότητα των γεγονότων του 1996 με αυτά του 1979; Αθλητής καταγγέλλει τον προπονητή του και η ομοσπονδία βγαίνει και τον καλύπτει; Είναι, αλλά η αντιμετώπιση είναι τελείως διαφορετική μιας και το 1996 ο Ιακώβου και ο Σγουρός ήταν κράτος εν κράτη και τη γλίτωσαν και δεν πήγαν σπίτι του όπως είχε πάει το 1979 ο προπονητής του Ιακώβου και το ΔΣ της ομοσπονδίας.
Το 1997 και το 1999 βρέθηκε ντοπαρισμένη η Αντωνοπούλου (παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1994), το 1999 βρέθηκε επίσης ντοπαρισμένη, για δεύτερη φορά, η Κυσσίδου, ενώ το 2001 βρέθηκαν ντοπέ οι Κοχλιαρίδου και Κασάπη και το 2002 ο Κάλκας. Το 2004 είχαμε και τον Σαμπάνη, το γνωστότερο όνομα όλων, που μας έλεγε ότι ήταν αθώος και έκλαιγε στην τηλεόραση...Ολοι τους μέλη των κατά καιρούς Dream Team του Ιακώβου...
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε τις στενές σχέσεις του Ιακώβου με τον «πυρηνικό επιστήμονα» Τζέκο, όπως τον αποκάλεσε ο Παθιακάκης μετά που τον πέταξε με τις κλωτσιές από την ΑΕΚ. Όπως δηλώνει στην ιστοσελίδα του ο ίδιος «ο καλύτερος, έως σήμερα, προπονητής στο χώρο του ελληνικού στίβου», δηλ. ο Τζέκος, « το 1994 αρχίζει η στενή του συνεργασία με τον προπονητή άρσης βαρών Χρήστο Ιακώβου, από τον οποίο υιοθέτησε τις προπονητικές αρχές, που ακόμα και σήμερα πιστεύει.»
Η σχέση τους αποκαλύφθηκε το 2004 με το περιστατικό με τον Κεντέρη και τη Θάνου. Οι τέσσερις τους μετείχαν από κοινού σε ΑΕ που είχε ιδρύσει ο Τζέκος, με τον Ιακώβου να κατέχει το 2%. Επίσης μέσω του σωματείου ενόργανης γυμναστικής (;;;) «Αίας» που ήλεγχε ο Τζέκος και το οποίο από το 1999 έως το 2004 πήρε επιδοτήσεις ύψους 1,8 εκ. ευρώ, ο Ιακώβου φέρεται να πήρε το 2002 και 2003 περίπου 150.000 ευρώ, για την αρτιότερη ολυμπιακή προετοιμασία...
Και ενώ με τον Ιακώβου μάλλον ξεμπερδέψαμε (όχι ότι καθάρισε ο αθλητισμός...), τον έτερο πρασινοφρουρό Σγουρό μάλλον θα συνεχίσουμε να τον τρώμε στη μάπα και το χειρότερο είναι ότι μας κάνει τον ανήξερο και δηλώνει: «Ως Γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών λειτούργησα όπως λειτούργησα όλα τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή έλεγχος παντού και σε όλους».
Ο Ιακώβου που μαζί με τον Σγουρό ελέγχουν την ομοσπονδία τα τελευταία 25 χρόνια είναι από τα μεγαλύτερα λαμόγια της χώρας.
Οι μαύρες σελίδες στην διαδρομή του, αυτές που αποκαλύφθηκαν γιατί όλη η διαδρομή του είναι μαύρη, αποσιωπούνται σταθερά από τα ΜΜΕ.
Τον Φεβρουάριο του 1977, μαζί με τον συνεργάτη του και επίσης προπονητή της ομοσπονδίας άρσης βαρών, Σπύρου, πιάστηκε ντοπαρισμένος, στο τουρνουά στη μνήμη Τσιτσιμπάκου στη Αθήνα και η υπόθεση κουκουλώθηκε μιας τότε κανείς δεν ασχολούνταν με το άθλημα και οι «κανόνες» ήταν ολίγον τι λαστιχένιοι...σύμφωνα με έγγραφο της παγκόσμιας ομοσπονδίας του 1979 , «οι έλεγχοι είχαν ξεκινήσει στις 13.11.1976 και οι αθλητές, τον Φεβρουάριο του 1977, δεν ήταν ενημερωμένοι» (!!!) ενώ επί πλέον «και στα δύο δείγματα το θετικό αποτέλεσμα ήταν ακριβώς πάνω στο όριο (σ.σ. χρησιμοποιεί την έκφραση just on the limit) και αυτό σημαίνει ότι τα δείγματα έδειξαν μία ελάχιστη (μηδαμινή) ουσία αναβολικών στεροειδών». Το πως τα «θετικά δείγματα» ήταν «just on the limit» ή το ελάχιστο=μηδαμινό και το πως η ανίχνευση έστω και ελάχιστης αναβολικής ουσίας είναι «just on the limit», μόνο ο Ιακώβου μπορεί να εξηγήσει...δυστυχώς βέβαια δεν το έκανε ποτέ.
Το τότε έγγραφο της παγκόσμιας ομοσπονδίας άρσης βαρών το υπογράφει ο σημερινός πρόεδρος της, Τάμας Αγιάν, που έχει στο πλευρό του σαν ΓΓ τον Σγουρό...για να καταλάβετε περί ποίου κυκλώματος πρόκειται...
Το 1979 είχε μία από τις «λαμπρότερες» σελίδες της ιστορίας του καθώς κατήγγειλε τους υπόλοιπους ότι ντοπάρονται!!! Φυσικά η καταγγελία ήρθε μερικούς μήνες μετά την εμφάνιση του παραπάνω εγγράφου και έγινε στα πλαίσια του πολέμου που γινόταν τότε για τον έλεγχο της ομοσπονδίας. Τότε λοιπόν κατήγγειλε ότι αθλητές της εθνικής ομάδας άρσης βαρών «παίρνουν χαπάκια» τα οποία τους σερβίριζαν ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής Μπρόνισλαβ Στέπιεν από την Πολωνία και ο βοηθός του Βαγγέλης Συμεωνίδης. Ο τελευταίος, σύμφωνα με τον Ιακώβου, του είχε πει «πάρε για να κάνεις μεγάλο ρεκόρ και εγώ στο θέμα των αναβολικών είμαι τόσο ειδικός όσο και ο Μπάρναρντ στην καρδιοχειρουργική». Ο Ιακώβου στο τελείωμα της καριέρας του τότε φυσικά δεν πήρε, όπως και τώρα φυσικά στο τελείωμα της προπονητικής του καριέρας δεν έδινε αναβολικά... H τότε διοίκηση της ΕΟΑΒ διέψευσε τις καταγγελίες Ιακώβου. Με την υπόθεση ασχολήθηκε η Επιτροπή Φιλάθλου Ιδιότητας, η απόφαση της οποίας ήταν καταπέλτης. Από τον Μπρόνισλαβ Στέπιεν αφαίρεσε διά βίου τη φίλαθλη ιδιότητα επειδή «απεδείχθη ότι υπήρξε αυτουργός εις την διάθεση αναβολικών σε πέντε αθλητές». Την ίδια ποινή επέβαλε στον Συμεωνίδη διότι «απεδείχθη ότι προέτρεπε κατ' εξακολούθηση αθλητές να κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών». Με 10ετή στέρηση της φιλάθλου ιδιότητας τιμωρήθηκαν ο τότε πρόεδρος της ΕΟΑΒ Πανόπουλος, ο γγ Στίκας και ο ειδικός γραμματέας Πριμικίρης επειδή «εγνώριζαν και ανέχτηκαν αυτή την κατάσταση».
Το 1979, με το τελείωμα της καριέρας του έφυγε στις ΗΠΑ για να συλλέξει εμπειρίες και να μάθει την τέχνη. Μην ξεχνάμε ότι παρόλο που άλλοι είχαν το όνομα (ΕΣΣΔ-Αν.Γερμανία) οι Αμερικάνοι είχαν τη χάρη, γι' αυτό όλοι πήγαιναν εκεί για να κάνουν Μsc, όπως ο κολλητός του Ιακώβου ο Τζέκος. Επέστρεψε το 1988 και ο κολλητός του ο Σγουρός, που από το 1983 ήταν πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας άρσης βαρών, τον έκανε αρχιπροπονητή. Ήταν ευκαιρία να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα μιας και έλεγε ότι «σε όλη μου τη ζωή ως αθλητής ζήλευα τη Σοβιετική Ένωση και τη Βουλγαρία για τις ομάδες που είχαν δημιουργήσει. Το όραμά μου ήταν να φτιάξω μια τέτοια ομάδα...».
Έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά και το 1988 στο Βόλο, λίγο καιρό μετά τους Ολυμπιακούς της Σεούλ, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη τύπου το 2004 ο Σιδηρόπουλος, παλιός πρωταθλητής και 6ος στους Ολυμπιακούς του 1988: «εμένα προσωπικά άρχισε να με πιέζει ο κ. Ιακώβου να πάρω αναβολικά. Εγώ αρνιόμουν. Μετά από τρεις ημέρες έγινε αιφνίδιος έλεγχος ντόπινγκ από την Ομοσπονδία. Μαζί με άλλους συναθλητές δεν δώσαμε δείγμα. Διαφωνήσαμε με τις διαδικασίες. Ηταν χωρίς καμιά επίσημη εξασφάλιση. Το ΑΣΕΑΔ μας δικαίωσε». Αν καταλάβατε ο Σιδηρόπουλος υπονοεί ότι αφού αρνήθηκε να πάρει αναβολικά, ο Ιακώβου πήγε να του τη στήσει και να τον παγιδεύσει, με αμφιβόλου εγκυρότητας αντιντόπιγκ έλεγχο, ώστε να τους στιγματίσει και να καταστήσει ενδεχόμενες μαρτυρίες ή κατηγορίες εναντίον του αναξιόπιστες...
Τον Ιανουάριο του 1997, λίγους μήνες μετά την επιστροφή της ελληνικής ομάδας άρσης βαρών από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας με δύο χρυσά και τρία ασημένια μετάλλια στις αποσκευές της, σε τηλεοπτική εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου στον Σκάι προβλήθηκε βίντεο το οποίο είχε μαγνητοσκοπηθεί πριν από την έναρξη των Αγώνων, και στο οποίο ο μέχρι πρότινος αθλητής της ομάδας Κωνσταντινίδης κατήγγειλε ότι τον Φεβρουάριο του 1996 σε προετοιμασία των αρσιβαριστών στην Καλαμάτα ο Ιακώβου του χορήγησε απαγορευμένες ουσίες (αυξητική ορμόνη, ινσουλίνη κ.α.) σε ενέσιμη μορφή και σε χάπια, τα οποία του προκάλεσαν ζαλάδες και άλλες παρενέργειες. Απαντώντας ο Ιακώβου έκανε λόγο για λάσπη, τονίζοντας ότι ο Κωνσταντινίδης στο διάστημα που ελάμβανε, όπως καταγγέλλει, απαγορευμένες ουσίες πέρασε τρεις φορές από έλεγχο και ήταν καθαρός. H ΕΟΑΒ από την πλευρά της έδωσε στη δημοσιότητα υπεύθυνη δήλωση του N. 105 με την οποία ο Κωνσταντινίδης μετά το καμπ της Καλαμάτας και πριν από το πρωτάθλημα των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο συμμετείχε τη διαβεβαίωνε ότι είχε τηρήσει όλους τους κανόνες της υγειονομικής επιτροπής. Ο Κωνσταντινίδης τις επόμενες ημέρες ζήτησε συγγνώμη, την οποία εμμέσως αναίρεσε οκτώ χρόνια αργότερα, υποστηρίζοντας ότι άλλη δήλωση υπέγραψε τότε και διαφορετική δόθηκε από την ομοσπονδία στη δημοσιότητα.
Δεν είναι εντυπωσιακή η ομοιότητα των γεγονότων του 1996 με αυτά του 1979; Αθλητής καταγγέλλει τον προπονητή του και η ομοσπονδία βγαίνει και τον καλύπτει; Είναι, αλλά η αντιμετώπιση είναι τελείως διαφορετική μιας και το 1996 ο Ιακώβου και ο Σγουρός ήταν κράτος εν κράτη και τη γλίτωσαν και δεν πήγαν σπίτι του όπως είχε πάει το 1979 ο προπονητής του Ιακώβου και το ΔΣ της ομοσπονδίας.
Το 1997 και το 1999 βρέθηκε ντοπαρισμένη η Αντωνοπούλου (παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1994), το 1999 βρέθηκε επίσης ντοπαρισμένη, για δεύτερη φορά, η Κυσσίδου, ενώ το 2001 βρέθηκαν ντοπέ οι Κοχλιαρίδου και Κασάπη και το 2002 ο Κάλκας. Το 2004 είχαμε και τον Σαμπάνη, το γνωστότερο όνομα όλων, που μας έλεγε ότι ήταν αθώος και έκλαιγε στην τηλεόραση...Ολοι τους μέλη των κατά καιρούς Dream Team του Ιακώβου...
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε τις στενές σχέσεις του Ιακώβου με τον «πυρηνικό επιστήμονα» Τζέκο, όπως τον αποκάλεσε ο Παθιακάκης μετά που τον πέταξε με τις κλωτσιές από την ΑΕΚ. Όπως δηλώνει στην ιστοσελίδα του ο ίδιος «ο καλύτερος, έως σήμερα, προπονητής στο χώρο του ελληνικού στίβου», δηλ. ο Τζέκος, « το 1994 αρχίζει η στενή του συνεργασία με τον προπονητή άρσης βαρών Χρήστο Ιακώβου, από τον οποίο υιοθέτησε τις προπονητικές αρχές, που ακόμα και σήμερα πιστεύει.»
Η σχέση τους αποκαλύφθηκε το 2004 με το περιστατικό με τον Κεντέρη και τη Θάνου. Οι τέσσερις τους μετείχαν από κοινού σε ΑΕ που είχε ιδρύσει ο Τζέκος, με τον Ιακώβου να κατέχει το 2%. Επίσης μέσω του σωματείου ενόργανης γυμναστικής (;;;) «Αίας» που ήλεγχε ο Τζέκος και το οποίο από το 1999 έως το 2004 πήρε επιδοτήσεις ύψους 1,8 εκ. ευρώ, ο Ιακώβου φέρεται να πήρε το 2002 και 2003 περίπου 150.000 ευρώ, για την αρτιότερη ολυμπιακή προετοιμασία...
Και ενώ με τον Ιακώβου μάλλον ξεμπερδέψαμε (όχι ότι καθάρισε ο αθλητισμός...), τον έτερο πρασινοφρουρό Σγουρό μάλλον θα συνεχίσουμε να τον τρώμε στη μάπα και το χειρότερο είναι ότι μας κάνει τον ανήξερο και δηλώνει: «Ως Γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών λειτούργησα όπως λειτούργησα όλα τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή έλεγχος παντού και σε όλους».
Γι' τον Σγουρό δεν ισχύει το «εγνώριζαν και ανέχτηκαν αυτή την κατάσταση» που ίσχυε για τους άλλους που κατήγγειλε ο Ιακώβου το 1979;
Ουστ ρε πρασινοφρουροί κοπρίτες...