Έχοντας ζήσει τη 10ετία του 1980 με μοναδικά τηλεοπτικά κανάλια ΕΡΤ 1 & 2, είναι περιττό να διευκρινίσω ότι είμαι κατά κάθε μορφής "καθοδήγησης" ή "γραμμής" στην κρατική τηλεόραση. Αλλά έχουμε περάσει στο άλλο άκρο.
Επί 2 ώρες, το Σάββατο το βράδυ, στην εκπομπή του ηθοποιού Σπύρου Παπαδόπουλου, που κοστίζει στον έλληνα φορολογούμενο 12 χιλιάδες ευρώ το επεισόδιο, είχαμε μια χυδαία αγιογραφία του Λάκη Λαζόπουλου. Του ανθρώπου που προέτρεπε τον περασμένο Δεκέμβη του μαθητές και τους κουκουλοφόρους "να συνεχίσουν" να τα σπάνε στην Αθήνα.
Επί 2 ώρες είδαμε σε τι κατάντημα μπορεί να φτάσουν άνθρωποι εγνωσμένης αξίας, όπως ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής, προκειμένου να παραμείνουν στην ελίτ της "Αριστερής αλητείας" που διαφεντεύει τον τόπο μας.
Ο ηθοποιός Σπύρος Παπαδόπουλος για να τρώει και να πίνει κάθε Σαββάτο βράδυ, μας κοστίζει 12 χιλιάδες ευρώ, όσα ένας μέσος έλληνας δεν θα αποκτήσει σε ένα χρόνο δουλειάς. Κατά τα άλλα, η ΕΡΤ είναι "παραμάγαζο της Ρηγίλλης" και γεμάτο "γαλάζια παιδιά". Τελικά μου φαίνεται ότι η ΜΑΛΑΚΙΑ αυτής της χώρας δεν παλεύεται με τίποτα.
Επί 2 ώρες είδαμε σε τι κατάντημα μπορεί να φτάσουν άνθρωποι εγνωσμένης αξίας, όπως ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής, προκειμένου να παραμείνουν στην ελίτ της "Αριστερής αλητείας" που διαφεντεύει τον τόπο μας.
Ο ηθοποιός Σπύρος Παπαδόπουλος για να τρώει και να πίνει κάθε Σαββάτο βράδυ, μας κοστίζει 12 χιλιάδες ευρώ, όσα ένας μέσος έλληνας δεν θα αποκτήσει σε ένα χρόνο δουλειάς. Κατά τα άλλα, η ΕΡΤ είναι "παραμάγαζο της Ρηγίλλης" και γεμάτο "γαλάζια παιδιά". Τελικά μου φαίνεται ότι η ΜΑΛΑΚΙΑ αυτής της χώρας δεν παλεύεται με τίποτα.