Ο κ. Κ. Στεφανόπουλος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κατάφερε από τον προσδιορισμό του βασιλόφρωνος πολιτικού, να λάβει τον προσδιορισμό του "έντιμου". Βέβαια, θα απορρούσε κανείς, δηλαδή όλοι οι άλλοι είναι ανέντιμοι και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο μοναδικός έντιμος; Αλλά το θέμα της παρούσας ανάρτησης δεν είναι αυτό. Είναι οι δηλώσεις που έκανε χθες, μιλώντας σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου Πειραιά.
Δεν θα αναφερθώ σε όλα όσα είπε, καθώς είναι συνηθισμένη η "αφ' υψηλού" κριτική ορισμένων, μόλις φύγουν από τις υπεύθυνες ή "ανεύθυνες" θέσεις που κατείχαν στην πολιτική ζωή του τόπου, γινόμενοι τιμητές των πάντων. Όποιος θέλει ας πάρει το σημερινό ΈΘΝΟΣ που το έχει πρωτοσέλιδο.
Θα σταθώ στο "Η Δημοκρατία είναι ένα πάρα πολύ ευαίσθητο πολίτευμα που υπόκειται σε μύριες όσες προσβολές από τους ίδιους τους μετέχοντες στο πολίτευμα αυτό, που το υπηρετούν τάχα", καθώς και στο ότι "Τα κόμματα σήμερα σκέφτονται το συμφέρον τους. Υπάρχει ατιμωρισία πολιτικών".
Πάμε λοιπόν να δούμε και να ρωτήσουμε τον "εντιμότατο" Πρόεδρο:
1)Κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, απαγορεύεται η διέλευση ξένων στρατευμάτων από Ελληνικό έδαφος, χωρίς απόφαση του Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, το Άρθρο 27, παράγραφος 2 λέει: "Χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, δεν είναι δέκτη στην Ελληνική Επικράτεια ξένη στρατιωτική δύναμη ούτε μπορεί να διαμένει σ' αυτή ή να περάσει μέσα από αυτή. "
Υπέστη λοιπόν προσβολή η Δημοκρατία, όταν το 1999 τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ πέρασαν ελεύθερα από τη χώρα για να βομβαρδίσουν τη Γιουγκοσλαβία, κατά παράβαση του Συντάγματος; Στην Τουρκία, χρειάστηκαν 3 ψηφοφορίες μέχρι η Βουλή να εγκρίνει την διέλευση των ΝΑΤΟϊκων στρατευμάτων για το ΙΡΑΚ. Παραβιάστηκε λοιπον τότε το Σύνταγμα, προσεβλήθη η Δημοκρατία, αλλά ο κ. Στεφανόπουλος σιώπησε.
2) Επί κυβερνήσεων Κ. Σημίτη και Προεδρίας Κ. Στεφανόπουλου, ο αποκλιθείς και «έντιμος» Πρόεδρος εσύρθη στην υπογραφή εκατοντάδων Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, τις οποίες κατέθετε αφιδώς η Κυβέρνηση αντί για Νομοσχέδια, χωρίς φυσικά να ισχύουν οι προϋποθέσεις που επιβάλει το Σύνταγμα, απλά και μόνο για να εξυπηρετηθεί η Κυβέρνηση. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, 'Αρθρο 44 - (Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δημοψηφίσματα, διαγγέλματα):
- Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Oι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Bουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Bουλής σε σύνοδο...
Να μην επαναλάβω ότι ούτε εδώ τηρήθηκε το Σύνταγμα. Ο κ. Στεφανόπουλος υπέγραφε αδιαμαρτύρητα ό,τι του έφερναν, γιατί προφανώς τότε τα κόμματα δεν σκέφτονταν το συμφέρον τους...
3) Ξαφνικά ο κ. Στεφανόπουλος διαμαρτύρεται για την "ατιμωρησία" των πολιτικών. Φυσικά, θα έπρεπε να κοιτάξει στον καθρέπτη πρώτα, για την ατιμωρησία της παραβίασης του Συντάγματος που έγινε κατά την Προεδρία του, στις δύο περιπτώσεις που προανέφερα.
Σύμφωνα με το 'Αρθρο 49 - (Ειδικές ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας)
1. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ευθύνεται οπωσδήποτε για πράξεις που έχει ενεργήσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, παρά μόνο για έσχατη προδοσία ή παραβίαση, με πρόθεση, του Συντάγματος. Για πράξεις που δεν σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του η δίωξη αναστέλλεται εωσότου λήξει η προεδρική θητεία
Άρα λοιπόν, είχαμε και στις δύο περιπτώσεις, παραβίαση με πρόθεση, του Συντάγματος, ή όχι; Κι αν ναι, γιατί να μην πρέπει να ελεγχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Θα σταθώ στο "Η Δημοκρατία είναι ένα πάρα πολύ ευαίσθητο πολίτευμα που υπόκειται σε μύριες όσες προσβολές από τους ίδιους τους μετέχοντες στο πολίτευμα αυτό, που το υπηρετούν τάχα", καθώς και στο ότι "Τα κόμματα σήμερα σκέφτονται το συμφέρον τους. Υπάρχει ατιμωρισία πολιτικών".
Πάμε λοιπόν να δούμε και να ρωτήσουμε τον "εντιμότατο" Πρόεδρο:
1)Κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, απαγορεύεται η διέλευση ξένων στρατευμάτων από Ελληνικό έδαφος, χωρίς απόφαση του Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, το Άρθρο 27, παράγραφος 2 λέει: "Χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, δεν είναι δέκτη στην Ελληνική Επικράτεια ξένη στρατιωτική δύναμη ούτε μπορεί να διαμένει σ' αυτή ή να περάσει μέσα από αυτή. "
Υπέστη λοιπόν προσβολή η Δημοκρατία, όταν το 1999 τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ πέρασαν ελεύθερα από τη χώρα για να βομβαρδίσουν τη Γιουγκοσλαβία, κατά παράβαση του Συντάγματος; Στην Τουρκία, χρειάστηκαν 3 ψηφοφορίες μέχρι η Βουλή να εγκρίνει την διέλευση των ΝΑΤΟϊκων στρατευμάτων για το ΙΡΑΚ. Παραβιάστηκε λοιπον τότε το Σύνταγμα, προσεβλήθη η Δημοκρατία, αλλά ο κ. Στεφανόπουλος σιώπησε.
2) Επί κυβερνήσεων Κ. Σημίτη και Προεδρίας Κ. Στεφανόπουλου, ο αποκλιθείς και «έντιμος» Πρόεδρος εσύρθη στην υπογραφή εκατοντάδων Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, τις οποίες κατέθετε αφιδώς η Κυβέρνηση αντί για Νομοσχέδια, χωρίς φυσικά να ισχύουν οι προϋποθέσεις που επιβάλει το Σύνταγμα, απλά και μόνο για να εξυπηρετηθεί η Κυβέρνηση. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, 'Αρθρο 44 - (Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δημοψηφίσματα, διαγγέλματα):
- Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Oι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Bουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Bουλής σε σύνοδο...
Να μην επαναλάβω ότι ούτε εδώ τηρήθηκε το Σύνταγμα. Ο κ. Στεφανόπουλος υπέγραφε αδιαμαρτύρητα ό,τι του έφερναν, γιατί προφανώς τότε τα κόμματα δεν σκέφτονταν το συμφέρον τους...
3) Ξαφνικά ο κ. Στεφανόπουλος διαμαρτύρεται για την "ατιμωρησία" των πολιτικών. Φυσικά, θα έπρεπε να κοιτάξει στον καθρέπτη πρώτα, για την ατιμωρησία της παραβίασης του Συντάγματος που έγινε κατά την Προεδρία του, στις δύο περιπτώσεις που προανέφερα.
Σύμφωνα με το 'Αρθρο 49 - (Ειδικές ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας)
1. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ευθύνεται οπωσδήποτε για πράξεις που έχει ενεργήσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, παρά μόνο για έσχατη προδοσία ή παραβίαση, με πρόθεση, του Συντάγματος. Για πράξεις που δεν σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του η δίωξη αναστέλλεται εωσότου λήξει η προεδρική θητεία
Άρα λοιπόν, είχαμε και στις δύο περιπτώσεις, παραβίαση με πρόθεση, του Συντάγματος, ή όχι; Κι αν ναι, γιατί να μην πρέπει να ελεγχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Έχουμε απέραντο σεβασμό στους Θεσμούς, όσο τα πρόσωπα που τους εκπροσωπούν, δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη μας...