Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ.
Δεν υπάρχει Ζήμενς χωρίς Ζήμενς –Ιντρακομ, ο Σωκράτης μέσα σε όλα.
Δεν υπάρχει πιο διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ από αυτό του Γ. Παπανδρέου, και όχι μόνο για το C4I.
Δεν υπάρχει Ζήμενς χωρίς Ζήμενς –Ιντρακομ, ο Σωκράτης μέσα σε όλα.
Δεν υπάρχει πιο διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ από αυτό του Γ. Παπανδρέου, και όχι μόνο για το C4I.
Το σκάνδαλο Ζήμενς δεν είναι σαν τα άλλα που φτιάχνει το ίδιο το καθεστώς. Είναι ένα σκάνδαλο που ήρθε στην πολιτική ζωή της χώρας απ έξω. Ήρθε στη βάση στοιχείων που αποκαλύφθηκαν από μία εκτεταμένη δικαστική έρευνα στη Γερμανία η οποία κρατάει τουλάχιστον δυόμισι χρόνια. Ήδη έχουν ξεκινήσει εκεί οι δίκες των στελεχών της πολυεθνικής εταιρείας για μίζες που έδιναν σε πολλές χώρες του κόσμου για να παίρνουν δουλειές. Η υπόθεση Ζήμενς όμως στην Ελλάδα αποκαλύπτει την τρομακτική έκταση της κρατικής διαφθοράς και μάλιστα όχι μόνο σε επίπεδο στελεχών ΔΕΚΟ αλλά και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Όλες αυτές οι ατελείωτες μίζες που έρχονται στο φως συνδέονται με ένα άλλο τρομακτικό σκάνδαλο διακομματικό και διαρκείας που έχει φροντίσει με κάθε μέσο να κουκουλώσει το καθεστώς, το σκάνδαλο Ιντρακόμ - Κόκκαλη. Το σκάνδαλο Ζήμενς είναι ο δίδυμος αδελφός του αφού ο μεγαλύτερος όγκος των μιζών αφορά τις προμήθειες του ΟΤΕ τις οποίες όμως μονοπωλούσε από το 1988 και μετά το δίδυμο Ζήμενς - Ιντρακόμ.
Οι έρευνες στη Γερμανία κατέληξαν σε συλλήψεις υπαλλήλων της πολυεθνικής εταιρείας το Νοέμβρη του 2006 και στη συνέχεια των ανώτερων στελεχών της διοίκησης. Στις χώρες - αποδέκτες των μιζών φαινόταν από τα στοιχεία και η Ελλάδα. Έτσι ξεκίνησε παράλληλα και προκαταρκτική έρευνα στην Ελλάδα από τον εισαγγελέα Αθανασίου. Το θέμα της Ζήμενς πήρε αμέσως μεγάλη δημοσιότητα στο διεθνή τύπο και οι έρευνες των Γερμανών που έγιναν με εντατικούς ρυθμούς έχουν ήδη οδηγήσει μία σειρά κατηγορούμενους στο δικαστήριο. Οι Γερμανοί δεν δίστασαν να αποκαλύψουν το γιγαντιαίο σκάνδαλο και να βάλουν τον κολοσσό Ζήμενς στο μικροσκόπιο της ανάκρισης και σε επιτήρηση. Τεράστια πρόστιμα επιβλήθηκαν για τις παραβάσεις της νομοθεσίας που απαγορεύει τη δωροδοκία και τα άλλοτε πανίσχυρα μέλη της διοίκησης της εταιρείας αντιμετωπίζουν πολύχρονες ποινές φυλάκισης.
Στη χώρα μας όμως, την τόσο εύθικτη σε πολύ μικρότερα ζητήματα και όπου η αγαπημένη φράση όλων έχει γίνει «ότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια», στη χώρα που έχει έναν πρωθυπουργό υποτίθεται φύλακα του ήθους, η υπόθεση δεν έγινε πολιτικό ζήτημα παρά μόνο πρόσφατα. Κι αυτό επειδή οι γερμανικές και οι αμερικανικές αρχές που ερευνούν την υπόθεση, οι τελευταίες επειδή η Ζήμενς είναι στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, έφεραν στο φως πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, για ποσά, εμβάσματα και δουλειές για τις οποίες δόθηκαν μίζες στην Ελλάδα.
Την υπόθεση παρακολούθησε στενά η Ελευθεροτυπία, και η καταξιωμένη δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου που έκανε ακούραστα έρευνα για το σκάνδαλο Κόκκαλη και τη σύνδεση του με τη Στάζι όταν αρθρογραφούσε στην Καθημερινή, μία στάση για την οποία δέχθηκε πολλές επιθέσεις και τελικά απολύθηκε από αυτήν την εφημερίδα όταν αυτή κατ’ εντολή Αλαφούζου άρχισε να παίζει το ρώσικο σκοπό.
Σε άρθρο λοιπόν της Ελευθεροτυπίας στις 5/2/2008 διαβάζουμε ότι βρέθηκαν αποδεικτικά για μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ με προορισμό Έλληνες πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους στο κρυφό λογιστήριο της Siemens. Από το 1998 και μετά εμβάστηκαν 33 εντολές πληρωμής για δωροδοκίες συναφείς με την προγραμματική συμφωνία του ΟΤΕ με τη Siemens, μέσω του συστήματος των κρυφών ταμείων και των ενδιάμεσων εταιρειών που αυτή είχε συστήσει το Μόναχο. Άλλες έξι πληρωμές βρέθηκαν για το σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων C4I, που διεκπεραιώθηκαν μέσω δύο εικονικών συμβάσεων και αποδέσμευσαν τις μίζες το καλοκαίρι του 2004. Στο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι «Τελικοί αποδέκτες, βάσει του τραπεζικού συστήματος, είναι στελέχη της Siemens στην Αθήνα που στη συνέχεια έκαναν... τη διανομή σε κόμματα, πολιτικούς και στελέχη υπουργείων και ΔΕΚΟ. Τα στελέχη αυτά της Siemens Ελλάδος, όπως ανέφερε χθες στην «Ε» εισαγγελικός λειτουργός, θα μιλήσουν μόλις αντιληφθούν ότι επίκειται προφυλάκισή τους».
Και όμως τα στελέχη της Siemens Ελλάδας (Χριστοφοράκος, Μαυρίδης) παρά το γεγονός ότι υπήρχαν πολλά στοιχεία εναντίον τους ουδέποτε προφυλακίστηκαν σε αντίθεση με την πάγια πρακτική της χώρας τα τελευταία χρόνια να προφυλακίζει όλους τους υπόπτους ή έστω και ενδεχομένως υπόπτους ακόμα και με παράνομες διαδικασίες εφόσον όμως αυτοί δεν είναι αρεστοί στο καθεστώς (δες περιπτώσεις Μπουρμπούλια, Κεχαγιόγλου).
Το αποτέλεσμα ήταν να μην αποκαλυφθούν αυτοί που βρίσκονταν στο άκρο της διανομής. Δεν διερευνήθηκαν ούτε οι συμβάσεις για τις οποίες υπήρξαν στοιχεία ότι ανατέθηκαν με μίζα και κυρίως η πιο αμαρτωλή από αυτές, η περίφημη προγραμματική σύμβαση του ΟΤΕ του 1997, τμήμα της οποίας και μάλιστα το μεγαλύτερο είχε πάρει ο Κόκκαλης, ούτε αποτιμήθηκαν τα αποτελέσματα της εφαρμογής της, οι πιθανές υπερκοστολογήσεις, και η ζημία του δημοσίου.
Συνολικά το ποσό των εκατό εκατομμυρίων Ευρώ ήρθε σε μίζες στην Ελλάδα και όμως ο μόνος αποδέκτης που αποκαλύφθηκε από την ελληνική έρευνα ήταν ο Τσουκάτος και το μόνο ποσό που διαλευκάνθηκε ήταν το ένα εκατομμύριο μάρκα που εισέπραξε ο Τσουκάτος, δηλαδή μόλις 400.000 Ευρώ. Ο Τσουκάτος ομολόγησε ότι το ποσό αυτό κατέληξε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ σαν προεκλογική ενίσχυση. Είπε ότι από τη θέση του είχε ενεργό ανάμειξη στην προεκλογική καμπάνια των εκλογών του 1999 και στο πλαίσιο αυτό δέχθηκε επίσκεψη από τον τότε διευθυντή της Siemens-Ελλάς Μ.Χριστοφοράκο, o οποίος του ζήτησε λογαριασμό στο εξωτερικό για να συνεισφέρει στην καμπάνια του κόμματος. Πρόσθεσε ότι γνωστό του πρόσωπο, χωρίς δικό του όφελος, ανέλαβε να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ και τα χρήματα παρελήφθησαν από τους αρμόδιους του Τομέα Οικονομικών και «εισήλθαν στο ακέραιο στο Ταμείο του Κινήματος» (πύλη in.gr, 19/6/08). Η ομολογία Τσουκάτου ήρθε να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες στελέχους της γερμανικής Siemens Ράϊνερ Πέτερ Νιντλ για χρηματοδότηση των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων. Ο Νιντλ κατέθεσε ότι το στέλεχος της ελληνικής Ζήμενς Χριστοφοράκος «εφοδίαζε και τα δύο κόμματα με χρήματα, διότι δεν ήταν από πριν γνωστό ποιος θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές» (Καθημερινή, 8/6/2008).
Κλήθηκαν από τον ανακριτή ο πρώην γραμματέας οικονομικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, Σπύρος Αυγερινός, και η ταμίας Δήμητρα Παπαχρήστου οι οποίοι άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχει μπει αυτό το ποσό μέσω Τσουκάτου στα ταμεία. Ο Σπ. Αυγερινός είπε ότι δεν αποκλείεται να κατατέθηκαν τα χρήματα τμηματικά και εν αγνοία του. Η ταμίας Δ. Παπαχρήστου κατάθεσε ότι εκείνη την περίοδο λόγω συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ εισέρρεαν μεγάλα χρηματικά ποσά στο κόμμα και έλαβε περίπου 200 εκατομμύρια δραχμές από τον Τσουκάτο εκείνη την εποχή (Καθημερινή, 29/6).
Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Παπακωνσταντίνου διέψευσε τον ισχυρισμό του Τσουκάτου, ότι έβαλε στο ΠΑΣΟΚ λεφτά της Ζήμενς. Όμως δεν έκφρασε καμία οργή όπως θα έκφραζε αν επρόκειτο για συκοφαντία, δηλαδή για μια προβοκάτσια του Τσουκάτου σε βάρος του ΠΑΣΟΚ για να γλιτώσει τον εαυτό του. Ο Γ. Παπανδρέου, ομοίως δεν κατάγγειλε τον άθλιο συκοφάντη, δεν ζήτησε την παραπομπή του στη δικαιοσύνη, δεν υπέβαλε εναντίον του αγωγές και μηνύσεις, δεν έκανε την άμεση διαγραφή του, ούτε κάλεσε τους ταμίες να δώσουν εξηγήσεις, δεν κάλεσε το Σημίτη με τον οποίο υποτίθεται ότι είχε μία οξύτατη πολιτική σύγκρουση πριν από λίγες μόνο μέρες να απολογηθεί, δεν προκάλεσε μία έρευνα σε βάθος μέσα στο κόμμα, δεν έδωσε στους εισαγγελείς και στη δημοσιότητα τα βιβλία του ταμείου. Ο Γ. Παπανδρέου λειτουργεί σαν ένοχος. Λειτουργεί σαν να αποδέχεται ότι το ΠΑΣΟΚ πήρε τα λεφτά. Λειτουργεί με απόλυτη και συνειδητή αδιαφάνεια. Αν η χώρα αυτή ήταν δημοκρατική, αν το ΠΑΣΟΚ ήταν δημοκρατικό κόμμα, αν η κυβέρνηση αυτή ήταν μια δημοκρατική κυβέρνηση, ο Γ. Παπανδρέου θα είχε πεταχτεί με κλωτσιές έξω από το κόμμα του οποίου είναι αρχηγός. Αλλά το κόμμα αυτό έχει πια βαθιά διαφθαρεί. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα από συνέντευξη τύπου του εκπροσώπου του τύπου του κόμματος Παπακωνσταντίνου (ΑΠΕ, 23/6/2008) :
«Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κρατώ πάντως κ. Παπακωνσταντίνου ότι λέτε ότι με κανένα τρόπο τα χρήματα αυτά είτε σπαστά, είτε εις ολόκληρον, δεν μπήκαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. ‘Αρα τα πήρε ο κ. Τσουκάτος δηλαδή. Δε βγαίνει αλλιώς.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν μπορώ να ξέρω ποιος πήρε κ. Ευαγγελάτο, τι. Εγώ σας λέω τι προκύπτει κοιτάζοντας τα βιβλία μας και ρωτώντας τους ανθρώπους που ήταν τότε υπεύθυνοι. Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Α. ΔΕΛΑΤΟΛΑΣ: Κάποιος όμως κ. Παπακωνσταντίνου, , λέει ψέματα έτσι.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είναι προφανές, ότι υπάρχει μια ανακολουθία. Εδώ, όμως, εγώ δεν είμαι ούτε δικαστής, δεν είμαι δικαιοσύνη, δεν είμαι εισαγγελέας. Εγώ σας απαντώ ως ένα υπεύθυνο πολιτικό κόμμα».
Οι έρευνες στη Γερμανία κατέληξαν σε συλλήψεις υπαλλήλων της πολυεθνικής εταιρείας το Νοέμβρη του 2006 και στη συνέχεια των ανώτερων στελεχών της διοίκησης. Στις χώρες - αποδέκτες των μιζών φαινόταν από τα στοιχεία και η Ελλάδα. Έτσι ξεκίνησε παράλληλα και προκαταρκτική έρευνα στην Ελλάδα από τον εισαγγελέα Αθανασίου. Το θέμα της Ζήμενς πήρε αμέσως μεγάλη δημοσιότητα στο διεθνή τύπο και οι έρευνες των Γερμανών που έγιναν με εντατικούς ρυθμούς έχουν ήδη οδηγήσει μία σειρά κατηγορούμενους στο δικαστήριο. Οι Γερμανοί δεν δίστασαν να αποκαλύψουν το γιγαντιαίο σκάνδαλο και να βάλουν τον κολοσσό Ζήμενς στο μικροσκόπιο της ανάκρισης και σε επιτήρηση. Τεράστια πρόστιμα επιβλήθηκαν για τις παραβάσεις της νομοθεσίας που απαγορεύει τη δωροδοκία και τα άλλοτε πανίσχυρα μέλη της διοίκησης της εταιρείας αντιμετωπίζουν πολύχρονες ποινές φυλάκισης.
Στη χώρα μας όμως, την τόσο εύθικτη σε πολύ μικρότερα ζητήματα και όπου η αγαπημένη φράση όλων έχει γίνει «ότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια», στη χώρα που έχει έναν πρωθυπουργό υποτίθεται φύλακα του ήθους, η υπόθεση δεν έγινε πολιτικό ζήτημα παρά μόνο πρόσφατα. Κι αυτό επειδή οι γερμανικές και οι αμερικανικές αρχές που ερευνούν την υπόθεση, οι τελευταίες επειδή η Ζήμενς είναι στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, έφεραν στο φως πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, για ποσά, εμβάσματα και δουλειές για τις οποίες δόθηκαν μίζες στην Ελλάδα.
Την υπόθεση παρακολούθησε στενά η Ελευθεροτυπία, και η καταξιωμένη δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου που έκανε ακούραστα έρευνα για το σκάνδαλο Κόκκαλη και τη σύνδεση του με τη Στάζι όταν αρθρογραφούσε στην Καθημερινή, μία στάση για την οποία δέχθηκε πολλές επιθέσεις και τελικά απολύθηκε από αυτήν την εφημερίδα όταν αυτή κατ’ εντολή Αλαφούζου άρχισε να παίζει το ρώσικο σκοπό.
Σε άρθρο λοιπόν της Ελευθεροτυπίας στις 5/2/2008 διαβάζουμε ότι βρέθηκαν αποδεικτικά για μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ με προορισμό Έλληνες πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους στο κρυφό λογιστήριο της Siemens. Από το 1998 και μετά εμβάστηκαν 33 εντολές πληρωμής για δωροδοκίες συναφείς με την προγραμματική συμφωνία του ΟΤΕ με τη Siemens, μέσω του συστήματος των κρυφών ταμείων και των ενδιάμεσων εταιρειών που αυτή είχε συστήσει το Μόναχο. Άλλες έξι πληρωμές βρέθηκαν για το σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων C4I, που διεκπεραιώθηκαν μέσω δύο εικονικών συμβάσεων και αποδέσμευσαν τις μίζες το καλοκαίρι του 2004. Στο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι «Τελικοί αποδέκτες, βάσει του τραπεζικού συστήματος, είναι στελέχη της Siemens στην Αθήνα που στη συνέχεια έκαναν... τη διανομή σε κόμματα, πολιτικούς και στελέχη υπουργείων και ΔΕΚΟ. Τα στελέχη αυτά της Siemens Ελλάδος, όπως ανέφερε χθες στην «Ε» εισαγγελικός λειτουργός, θα μιλήσουν μόλις αντιληφθούν ότι επίκειται προφυλάκισή τους».
Και όμως τα στελέχη της Siemens Ελλάδας (Χριστοφοράκος, Μαυρίδης) παρά το γεγονός ότι υπήρχαν πολλά στοιχεία εναντίον τους ουδέποτε προφυλακίστηκαν σε αντίθεση με την πάγια πρακτική της χώρας τα τελευταία χρόνια να προφυλακίζει όλους τους υπόπτους ή έστω και ενδεχομένως υπόπτους ακόμα και με παράνομες διαδικασίες εφόσον όμως αυτοί δεν είναι αρεστοί στο καθεστώς (δες περιπτώσεις Μπουρμπούλια, Κεχαγιόγλου).
Το αποτέλεσμα ήταν να μην αποκαλυφθούν αυτοί που βρίσκονταν στο άκρο της διανομής. Δεν διερευνήθηκαν ούτε οι συμβάσεις για τις οποίες υπήρξαν στοιχεία ότι ανατέθηκαν με μίζα και κυρίως η πιο αμαρτωλή από αυτές, η περίφημη προγραμματική σύμβαση του ΟΤΕ του 1997, τμήμα της οποίας και μάλιστα το μεγαλύτερο είχε πάρει ο Κόκκαλης, ούτε αποτιμήθηκαν τα αποτελέσματα της εφαρμογής της, οι πιθανές υπερκοστολογήσεις, και η ζημία του δημοσίου.
Συνολικά το ποσό των εκατό εκατομμυρίων Ευρώ ήρθε σε μίζες στην Ελλάδα και όμως ο μόνος αποδέκτης που αποκαλύφθηκε από την ελληνική έρευνα ήταν ο Τσουκάτος και το μόνο ποσό που διαλευκάνθηκε ήταν το ένα εκατομμύριο μάρκα που εισέπραξε ο Τσουκάτος, δηλαδή μόλις 400.000 Ευρώ. Ο Τσουκάτος ομολόγησε ότι το ποσό αυτό κατέληξε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ σαν προεκλογική ενίσχυση. Είπε ότι από τη θέση του είχε ενεργό ανάμειξη στην προεκλογική καμπάνια των εκλογών του 1999 και στο πλαίσιο αυτό δέχθηκε επίσκεψη από τον τότε διευθυντή της Siemens-Ελλάς Μ.Χριστοφοράκο, o οποίος του ζήτησε λογαριασμό στο εξωτερικό για να συνεισφέρει στην καμπάνια του κόμματος. Πρόσθεσε ότι γνωστό του πρόσωπο, χωρίς δικό του όφελος, ανέλαβε να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ και τα χρήματα παρελήφθησαν από τους αρμόδιους του Τομέα Οικονομικών και «εισήλθαν στο ακέραιο στο Ταμείο του Κινήματος» (πύλη in.gr, 19/6/08). Η ομολογία Τσουκάτου ήρθε να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες στελέχους της γερμανικής Siemens Ράϊνερ Πέτερ Νιντλ για χρηματοδότηση των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων. Ο Νιντλ κατέθεσε ότι το στέλεχος της ελληνικής Ζήμενς Χριστοφοράκος «εφοδίαζε και τα δύο κόμματα με χρήματα, διότι δεν ήταν από πριν γνωστό ποιος θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές» (Καθημερινή, 8/6/2008).
Κλήθηκαν από τον ανακριτή ο πρώην γραμματέας οικονομικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, Σπύρος Αυγερινός, και η ταμίας Δήμητρα Παπαχρήστου οι οποίοι άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχει μπει αυτό το ποσό μέσω Τσουκάτου στα ταμεία. Ο Σπ. Αυγερινός είπε ότι δεν αποκλείεται να κατατέθηκαν τα χρήματα τμηματικά και εν αγνοία του. Η ταμίας Δ. Παπαχρήστου κατάθεσε ότι εκείνη την περίοδο λόγω συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ εισέρρεαν μεγάλα χρηματικά ποσά στο κόμμα και έλαβε περίπου 200 εκατομμύρια δραχμές από τον Τσουκάτο εκείνη την εποχή (Καθημερινή, 29/6).
Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Παπακωνσταντίνου διέψευσε τον ισχυρισμό του Τσουκάτου, ότι έβαλε στο ΠΑΣΟΚ λεφτά της Ζήμενς. Όμως δεν έκφρασε καμία οργή όπως θα έκφραζε αν επρόκειτο για συκοφαντία, δηλαδή για μια προβοκάτσια του Τσουκάτου σε βάρος του ΠΑΣΟΚ για να γλιτώσει τον εαυτό του. Ο Γ. Παπανδρέου, ομοίως δεν κατάγγειλε τον άθλιο συκοφάντη, δεν ζήτησε την παραπομπή του στη δικαιοσύνη, δεν υπέβαλε εναντίον του αγωγές και μηνύσεις, δεν έκανε την άμεση διαγραφή του, ούτε κάλεσε τους ταμίες να δώσουν εξηγήσεις, δεν κάλεσε το Σημίτη με τον οποίο υποτίθεται ότι είχε μία οξύτατη πολιτική σύγκρουση πριν από λίγες μόνο μέρες να απολογηθεί, δεν προκάλεσε μία έρευνα σε βάθος μέσα στο κόμμα, δεν έδωσε στους εισαγγελείς και στη δημοσιότητα τα βιβλία του ταμείου. Ο Γ. Παπανδρέου λειτουργεί σαν ένοχος. Λειτουργεί σαν να αποδέχεται ότι το ΠΑΣΟΚ πήρε τα λεφτά. Λειτουργεί με απόλυτη και συνειδητή αδιαφάνεια. Αν η χώρα αυτή ήταν δημοκρατική, αν το ΠΑΣΟΚ ήταν δημοκρατικό κόμμα, αν η κυβέρνηση αυτή ήταν μια δημοκρατική κυβέρνηση, ο Γ. Παπανδρέου θα είχε πεταχτεί με κλωτσιές έξω από το κόμμα του οποίου είναι αρχηγός. Αλλά το κόμμα αυτό έχει πια βαθιά διαφθαρεί. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα από συνέντευξη τύπου του εκπροσώπου του τύπου του κόμματος Παπακωνσταντίνου (ΑΠΕ, 23/6/2008) :
«Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κρατώ πάντως κ. Παπακωνσταντίνου ότι λέτε ότι με κανένα τρόπο τα χρήματα αυτά είτε σπαστά, είτε εις ολόκληρον, δεν μπήκαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. ‘Αρα τα πήρε ο κ. Τσουκάτος δηλαδή. Δε βγαίνει αλλιώς.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν μπορώ να ξέρω ποιος πήρε κ. Ευαγγελάτο, τι. Εγώ σας λέω τι προκύπτει κοιτάζοντας τα βιβλία μας και ρωτώντας τους ανθρώπους που ήταν τότε υπεύθυνοι. Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Α. ΔΕΛΑΤΟΛΑΣ: Κάποιος όμως κ. Παπακωνσταντίνου, , λέει ψέματα έτσι.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είναι προφανές, ότι υπάρχει μια ανακολουθία. Εδώ, όμως, εγώ δεν είμαι ούτε δικαστής, δεν είμαι δικαιοσύνη, δεν είμαι εισαγγελέας. Εγώ σας απαντώ ως ένα υπεύθυνο πολιτικό κόμμα».
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ.
Για το θέμα αυτό, ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε απλά την αναστολή της κομματικής ιδιότητας του Τσουκάτου σα στέλεχος που εμπλέκεται στην υπόθεση Siemens και όχι για αντικομματική στάση ή για συκοφάντηση κλπ. Το ίδιο έκανε και για τον Μαντέλη του οποίου το όνομα εμφανίστηκε ως πιθανού αποδέκτη μίζας. Η αναστολή αυτή θα διαρκέσει μέχρι να ολοκληρωθεί η δικαστική έρευνα (Νέα, 26/6/2008). Αλλά ποια δικαστική έρευνα περιμένει ο Γ. Παπανδρέου να ολοκληρωθεί; Περιμένει τη δικαστική έρευνα να διαπιστώσει αν τα χρήματα τα πήρε ο Τσουκάτος ή το κόμμα στο οποίο είναι αρχηγός; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μια εσωτερική έρευνα στο ΠΑΣΟΚ που αρνείται να κάνει, παρόλο που την πρότεινε ο Βενιζέλος. Ο τότε αρχηγός του κόμματος Σημίτης, δήλωσε τη λύπη του. Ο δε Βερελής ο μόνος κάπως ευθύς στο κόμμα των καμπύλων κυνικά σχολίασε: «Όποιος προσποιείται ότι ανακαλύφθηκε η Αμερική, ξεκίνησε από την ήπειρο της υποκρισίας. Απ’ όσα γνωρίζουμε διαχρονικά όλα τα ταμεία, όλων των κομμάτων, κάπως έτσι γέμιζαν» (Ελευθεροτυπία, 7/7/08).
Από την άλλη στην ποινική δίωξη που ασκήθηκε από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Παναγιώτη Αθανασίου, δεν περιλαμβάνεται το αδίκημα της παράβασης του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, είτε επειδή ο εισαγγελέας δεν πείσθηκε από τους ισχυρισμούς του Τσουκάτου είτε επειδή έκρινε πως το όποιο αδίκημα διαπράχθηκε έχει πλέον παραγραφεί! (Καθημερινή, 2/7/2009).
Τα ζωντανά στοιχεία για τη χρηματοδότηση του ΠΑΣΟΚ από μία εταιρεία στην οποία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έδιναν προνομιακά δουλειές είναι αναμφισβήτητα και αποτελούν τεράστιο πολιτικό θέμα και για το ίδιο το κόμμα και για την πολιτική ζωή στη χώρα. Κι όμως δεν προκάλεσε καμία εντύπωση ούτε στα ίδια τα στελέχη του κόμματος, ούτε σε κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης αποδεικνύοντας τη βαθιά ριζωμένη ιδεολογική διαφθορά στη χώρα και πριν απ’ όλα στην άρχουσα τάξη. Κανονικά έπρεπε ο ηγέτης του «λαδωμένου» κόμματος που χρημάτισε μάλιστα υπουργός και ηγετικό κομματικό στέλεχος για χρόνια, να παραιτηθεί και να ασχολείται μόνο με ένα πράγμα με τη διερεύνηση αυτής της υπόθεσης, την πολιτική καταγγελία και την τιμωρία των υπόπτων, και αυτό έπρεπε να είναι μία απαίτηση όλων των κομμάτων σε μία μέση δημοκρατία.
Μέσα στον ορυμαγδό των αποκαλύψεων, ήρθε και η είδηση ότι κάποιο στέλεχος της Ζήμενς κατάθεσε ότι και για ένα τρίτο κόμμα-αποδέκτη χρηματοδότησης. Πρώην υπάλληλος της Siemens ο οποίος δεν ήθελε να αποκαλύψει το όνομά του, δήλωσε για τα ποσά που πήγαιναν στα ελληνικά κόμματα για προεκλογική ενίσχυση: «Tόσα δίναμε περίπου, κάπου 4 εκατομμύρια μάρκα (2 εκατ. ευρώ)... Εκείνη τη χρονιά δώσαμε και σε ένα άλλο μικρότερο κόμμα, που δεν υπάρχει σήμερα, στις 18 Δεκεμβρίου 2000, περίπου 870.000 μάρκα, μετά από υπόδειξη ενός τοπικού εταίρου μας (σ.σ. ελληνικής εταιρείας που συνεργαζόταν με τη Siemens)» (Καθημερινή, 29/6/08). Πιθανότατα αναφέρεται στην Ίντρακομ. Με τη διευκρίνιση ότι το «κόμμα αυτό δεν υπάρχει σήμερα» ο υπάλληλος μάλλον παίρνει καλύψεις, αφού κανένα από τα μικρά κόμματα του 2000 που ήταν στις πρώτες θέσεις της εκλογικής δύναμης δεν διαλύθηκε από τότε μέχρι σήμερα. Πολλοί σκέφτηκαν ότι αυτό το τρίτο κόμμα μπορεί να είναι το τρίτο σε εκλογική δύναμη, δηλαδή το ψευτοΚΚΕ. Θυμίζουμε ότι όταν άνοιξαν τα αρχεία της Στάζι και βρέθηκαν τα στοιχεία για τον Κόκκαλη, βρέθηκαν και αναφορές για χρηματοδότηση του ΚΚΕ από την Ιντρακόμ με 2% από τις συμβάσεις που υπέγραφε με το ελληνικό δημόσιο. Το ΚΚΕ αναγκάστηκε με ανακοίνωσή του να διαψεύσει την είδηση που γρήγορα κρύφτηκε. Η στάση της Παπαρήγα όμως δείχνει ότι και το κόμμα της έχει κάτι να φοβηθεί από αυτή την ιστορία. Με δήλωσή της υπονομεύει το αίτημα για σύσταση εξεταστικής επιτροπής αφού όπως λέει «δεν θα βγουν στο φως τα πολλά», και χαρακτηρίζει την όλη υπόθεση ένα απλό επεισόδιο «αμερικανογερμανικού πολέμου»: «Siemens, αμερικανογερμανικός πόλεμος πάνω σε υπαρκτό σκάνδαλο, που όλες οι εταιρείες πραγματοποιούν σε όλες τις χώρες. Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι ότι δεν πρέπει ο ελληνικός λαός να αποπροσανατολιστεί από τη χρησιμοποίηση που γίνεται στο σκάνδαλο για να περάσουν διάφορα πολιτικά σενάρια για την ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος. Ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος χρειάζεται σήμερα» (Ναυτεμπορική, 23/6/08). Δηλαδή σύμφωνα με το ΚΚΕ είναι οι Αμερικανοί που κυνηγάνε τη Ζήμενς για να παίρνουν αυτοί τις δουλειές, οπότε έστησαν τη συνωμοσία και τάραξαν την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Οι Γκέμπελς του ΚΚΕ ξέρουν ότι δεν μιζάρονται όλοι και κρύβει ότι μια μόνιμη σύγκρουση της αμερικάνικης αστικής τάξης με την ευρωπαϊκή, ειδικά με τη γαλλική, είναι ότι στη Γαλλία και σε ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες επιτρέπεται το μιζάρισμα σε ξένα κράτη και αυτό μπορεί να περνάει στα βιβλία μιας εταιρείας. Όμως στις ΗΠΑ όπως και στη Γερμανία απαγορεύεται δια ροπάλου. Έτσι οι αμερικανοί μονοπωλιστές διαμαρτύρονται ότι μειονεκτούν στον υπόλοιπο κόσμο από τους ευρωπαίους ανταγωνιστές τους.
Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρχει θέμα ότι κάποιοι πασχίζουν να καλύψουν ή να ξεσκεπάσουν ένα γερμανικό μονοπώλιο απλούστατα γιατί αυτό έχει ήδη αποκαλυφθεί από την ίδια την κυβέρνησή του. Οι μόνοι που είναι καλυμμένοι και κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν είναι μέσα σε αυτήν εδώ τη χώρα όπου η μίζα είναι ο νόμος και οι μιζαδόροι το βαθύ κράτος ή αλλιώς το νέο ανατολικό παρακράτος.
Τα στελέχη της Ζήμενς που καταθέτουν δηλώνουν με σαφήνεια ότι οι πιο παχυλές μίζες έπεσαν για την προγραμματική συμφωνία του ΟΤΕ του 1997 της οποίας όμως το μεγαλύτερο κομμάτι το είχε η Ιντρακόμ. Διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία, 7/6/08: «Περίοπτη θέση στις άνομες πληρωμές της Siemens κατέχει η σύμβαση 8002 με τον ΟΤΕ (1998-2002). Η προγραμματική συμφωνία αρχικά ανακοινώθηκε για υλικά ύψους 158 δισ. δρχ. για τη Siemens και για την Intracom 222,7 δισ. δρχ. Σύντομα, οι μεγάλες απευθείας αναθέσεις ξεχείλωσαν, με αποτέλεσμα η 8002 της Siemens να φτάσει τα 885 εκατ. ευρώ και η 8004 της Intracom τα 1,2 δισ. ευρώ». Σε άλλο σημείο του άρθρου διαβάζουμε ότι: «Για την 8002 οι καταθέσεις είναι οριακές και από την πλευρά του ΟΤΕ η παράδοση στοιχείων επιλεκτική, ενώ είναι εμφανής η προσπάθεια να στηθεί κατηγορία για την προγραμματική και όσους την ανέθεσαν και όχι για όσους μέχρι σήμερα την εκτελούν, υπέρ του προμηθευτή. Οι ύποπτοι που κλήθηκαν από τον εισαγγελέα φτάνουν τους 38, στην πλειονότητά τους από τη Siemens, από «δορυφόρους» στελεχών της για τη διαχείριση του μαύρου χρήματος, ενώ πέντε προέρχονται από τον ΟΤΕ, με πλέον επιβαρημένο τον Γ. Σκαρπέλη».
Ο Κόκκαλης δένεται με τα μαύρα ταμεία της Siemens μέσω του ανθρώπου του στη Siemens Γιουνγκ. Ο Δρ. Φόλκερ Γιουνγκ (Volker Jung) ήταν στη Siemens από το 1991 και χρημάτισε ανώτατο στέλεχος της εταιρείας μέχρι το φθινόπωρο του 2003. Τρεις μήνες μετά την αποχώρηση από τη Siemens έγινε μέλος του Δ.Σ. της Intracom. Το τμήμα των επικοινωνιών που επόπτευε βρισκόταν στο επίκεντρο της διαφθοράς. Στις 15/5/08 έγινε γνωστό ότι οι εισαγγελείς της Νυρεμβέργης και του Μονάχου τον εξετάζουν ως ύποπτο για την ανάμιξη του στις υποθέσεις της Αργεντινής, της Ρωσίας και της Ελλάδας (Πρώτο Θέμα, 5/7/2008). Το στέλεχος της Ζήμενς Μ. Kutschenreuter στις απολογίες του αναφέρει πως ο Γιουνγκ μεσολάβησε για λογαριασμό του Κόκκαλη για να αγοράσει το εργοστάσιο της Ζήμενς στη Θεσσαλονίκη (που θέλουν τώρα να το κλείσουν). Η Ζήμενς αρνήθηκε την πρόταση. (Ελευθεροτυπία, 7/6/2008). Σχολιάζει ο απολογούμενος: «Εντύπωση προκαλεί ότι ο Dr. Jung ήθελε, οπωσδήποτε, οι μετοχές της Siemens, οι οποίες μέχρι τότε βρίσκονταν καθαρά λογιστικά στα κεντρικά της εταιρείας στο Μόναχο, να μεταβιβαστούν στη Siemens Ελλάδας. Κατά τη γνώμη μου, δεν υπήρχε κανένας απολύτως λογικός λόγος για να γίνει κάτι τέτοιο. Προσπάθησα με κάθε τρόπο να εμποδίσω να γίνει κάτι τέτοιο, παρ’ ότι ασκήθηκε ισχυρή πίεση από τον Dr. Jung και τον Χριστοφοράκο και μπόρεσα να σώσω την επιχείρηση μέχρι που ο Jung συνταξιοδοτήθηκε. Μετά μειώθηκε και η πίεση που ασκούνταν σε μένα. Κατόπιν πληροφορήθηκα ότι ο Dr. Jung, μετά τη συνταξιοδότησή του, έγινε μέλος του εποπτικού συμβουλίου της Intracom».
Εννοείται βέβαια ότι κανένας εισαγγελέας δεν τόλμησε να φωνάξει τον Κόκκαλη, και κανένα πολιτικό κόμμα δεν το ζήτησε. Το σκάνδαλο Ζήμενς θα μπορούσε να είχε σπάσει πολύ πριν από την Ελλάδα αν δεν εκδίδονταν είκοσι και πλέον απαλλακτικά βουλεύματα σε όλες ανεξαίρετα τις κατηγορίες κατά του Κόκκαλη για τις προμήθειες των ψηφιακών παροχών και τις επεκτάσεις τους που έγιναν με απευθείας αναθέσεις στο δίδυμο Ζήμενς-Ιντρακόμ και αν δεν αφηνόταν να σαπίσει μέχρι την παραγραφή η έρευνα για την κατασκοπία Κόκκαλη και το μαύρο χρήμα μέσω Στάζι. Πως αλήθεια ξέχασαν όλοι τώρα βολικά ότι ο Σημίτης είχε διώξει τον Τσουκάτο λίγο μετά τις εκλογές του 1999 ύστερα από την κατηγορία που εκτοξεύτηκε εναντίον του ότι έκανε βόλτες με το κότερο του Κόκκαλη και ως εκ τούτου δεν ήταν αρκετά άμεμπτος για το ΠΑΣΟΚ;
Η Αριστέα Μπουγάτσου σχολιάζει στην Ελευθεροτυπία, (7/6/08): «Οι προγραμματικές του ΟΤΕ έγιναν ένας ατελείωτος συρμός μιζών για πολιτικούς, για κόμματα, για υπουργούς, για επίορκους υπαλλήλους. Όποιος άρθρωνε ενστάσεις για τις τιμές, για τις παραχωρήσεις, για την υποθήκευση του ΟΤΕ χαρακτηριζόταν ανθέλλην ή κατάσκοπος των ξένων εταιρειών... Όλες οι δικλείδες ασφαλείας των προγραμματικών απεμπολήθηκαν (για τιμές, κοστολογικό έλεγχο, ανταγωνιστικές προσφορές) και τώρα που οι αμαρτωλές διοικήσεις του ΟΤΕ αποκαλύφθηκαν η σημερινή ενδύεται τη ...Σαλώμη. Θέλει να τους πάρει τα κεφάλια, αφού πρώτα η ίδια «έκλεισε» τις προγραμματικές συμφωνίες (το 2004), δίχως να απαιτήσει τα υπερτιμήματα και τα κλεμμένα και ενώ ...ξέπλυνε τους πρωταγωνιστές. Η υποκρισία στο έπακρο. Μπορεί τώρα να εκφραστεί και με αγωγή αποζημίωσης κατά της Siemens, που φυσικά χρέωνε στον ΟΤΕ τις μίζες που μοίραζε! Η Siemens πάντως, για τον ΟΤΕ έχει «τιμολογήσει» από το 1997 και εντεύθεν τα 100 εκατ. μάρκα που μοιράστηκαν. Οι διοικήσεις του οργανισμού φρόντισαν να μην πέσουν οι τιμές, της πρώτης ανάθεσης, αν και ήταν προσωρινές και οι ανώτατες. Παρέμειναν υψηλά μέχρι και την 6η εκτελεστή συμφωνία, ενώ στα Καρπάθια γινόταν άλλο πάρτυ με την Romtelecom και τις άλλες επενδύσεις. Κατά την εξέλιξη της 5ετούς πλαισιακής συμωνίας, οι φίλιες δυνάμεις των εθνικών προμηθευτών φρόντισαν και για επεκτάσεις της με νέα έργα».
Είναι δείγμα των φασιστικών πρακτικών που ακολουθήθηκαν για χρόνια από κυβερνήσεις και κόμματα για να μπορεί να εγκατασταθεί ο πράκτορας της Στάζι στις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδας πως ένα απέραντο πέπλο σιωπής έχει σκεπάσει τώρα πάνω στο φόρτε του σκανδάλου το συνεταίρο της αμαρτωλής Siemens. Το αμαρτωλό δίδυμο Ιντρακόμ-Ζήμενς το γέννησε ο Α. Παπανδρέου το 1988, όταν με πολιτική απόφαση «δωροδόκησε» τη Siemens που μέχρι τότε κυριαρχούσε στις προμήθειες των τηλεπικοινωνιών στη χώρα, έχοντας κατασκευάσει το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη από το 1964, με την υπόσχεση των απευθείας αναθέσεων αποκλειστικά σε αυτήν ψηφιακών παροχών σε ψηλές τιμές για να δεχτεί να συνεταιριστεί με την Ιντρακόμ του Κόκκαλη. Αυτή σημειωτέον ενώ δεν είχε καμία τεχνογνωσία και κατασκεύασε το εργοστάσιο στην Παιανία πολύ αργότερα, έπαιρνε τελικά την μερίδα του λέοντος. Για να το πετύχει αυτό ο Παπανδρέου ματαίωσε το σχέδιο για κατασκευή εθνικής βιομηχανίας τηλεπικοινωνιών. Έτσι πάχυνε το τέρας Κόκκαλης.
Το σκάνδαλο Ζήμενς δεν είναι παρά η ξεθυμασμένη συνέχεια του γιγαντιαίου σκανδάλου Κόκκαλη που οι πασόκοι το προορίζουν για θάψιμο. Τώρα ζητάνε όλοι υποκριτικά Εξεταστική, κάτι που ξέρουν ότι δεν θα περάσει γιατί δεν το δέχεται εξ αρχής ο Καραμανλής που πρότεινε διακομματική επιτροπή (!!!) για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, ενώ μετά από τόσους μήνες εισαγγελικής έρευνας, η κυβέρνηση έδωσε την εντολή στην Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων να πάει να ελέγξει τα βιβλία της ελληνικής Ζήμενς. Λες και δεκαέξι μήνες που έχει ξεκινήσει η έρευνα οι έλληνες μιζαδόροι περίμεναν υπομονετικά να πάνε να τους . πιάσουν στα πράσα οι ράμπο!
Το μόνο που θα συμβεί είναι ότι οι σοσιαλφασίστες εκκαθαριστές θα κοιτάξουν να ξεκάνουν κάποιους ενοχλητικούς για το καθεστώς που εμπλέκονται δευτερευόντως στην υπόθεση Ζήμενς και θα την κοιτάξουν να την κλείσουν. Με την ευκαιρία επίσης πάνε να περάσουν ένα νομοσχέδιο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων που θα περιορίζει ακόμα περισσότερο τη χρηματοδότηση από ιδιώτες, λες και φταίει αυτή η μικρή νόμιμη χρηματοδότηση που αυτοί είναι διεφθαρμένοι και παίρνουν λεφτά από πολυεθνικές προνομιακούς προμηθευτές του δημοσίου. Έτσι θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η εξάρτησή των κομμάτων από το κράτος και η εξάρτηση και η διαφθορά των στελεχών από το διεφθαρμένο κόμμα .
Από την άλλη στην ποινική δίωξη που ασκήθηκε από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Παναγιώτη Αθανασίου, δεν περιλαμβάνεται το αδίκημα της παράβασης του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, είτε επειδή ο εισαγγελέας δεν πείσθηκε από τους ισχυρισμούς του Τσουκάτου είτε επειδή έκρινε πως το όποιο αδίκημα διαπράχθηκε έχει πλέον παραγραφεί! (Καθημερινή, 2/7/2009).
Τα ζωντανά στοιχεία για τη χρηματοδότηση του ΠΑΣΟΚ από μία εταιρεία στην οποία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έδιναν προνομιακά δουλειές είναι αναμφισβήτητα και αποτελούν τεράστιο πολιτικό θέμα και για το ίδιο το κόμμα και για την πολιτική ζωή στη χώρα. Κι όμως δεν προκάλεσε καμία εντύπωση ούτε στα ίδια τα στελέχη του κόμματος, ούτε σε κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης αποδεικνύοντας τη βαθιά ριζωμένη ιδεολογική διαφθορά στη χώρα και πριν απ’ όλα στην άρχουσα τάξη. Κανονικά έπρεπε ο ηγέτης του «λαδωμένου» κόμματος που χρημάτισε μάλιστα υπουργός και ηγετικό κομματικό στέλεχος για χρόνια, να παραιτηθεί και να ασχολείται μόνο με ένα πράγμα με τη διερεύνηση αυτής της υπόθεσης, την πολιτική καταγγελία και την τιμωρία των υπόπτων, και αυτό έπρεπε να είναι μία απαίτηση όλων των κομμάτων σε μία μέση δημοκρατία.
Μέσα στον ορυμαγδό των αποκαλύψεων, ήρθε και η είδηση ότι κάποιο στέλεχος της Ζήμενς κατάθεσε ότι και για ένα τρίτο κόμμα-αποδέκτη χρηματοδότησης. Πρώην υπάλληλος της Siemens ο οποίος δεν ήθελε να αποκαλύψει το όνομά του, δήλωσε για τα ποσά που πήγαιναν στα ελληνικά κόμματα για προεκλογική ενίσχυση: «Tόσα δίναμε περίπου, κάπου 4 εκατομμύρια μάρκα (2 εκατ. ευρώ)... Εκείνη τη χρονιά δώσαμε και σε ένα άλλο μικρότερο κόμμα, που δεν υπάρχει σήμερα, στις 18 Δεκεμβρίου 2000, περίπου 870.000 μάρκα, μετά από υπόδειξη ενός τοπικού εταίρου μας (σ.σ. ελληνικής εταιρείας που συνεργαζόταν με τη Siemens)» (Καθημερινή, 29/6/08). Πιθανότατα αναφέρεται στην Ίντρακομ. Με τη διευκρίνιση ότι το «κόμμα αυτό δεν υπάρχει σήμερα» ο υπάλληλος μάλλον παίρνει καλύψεις, αφού κανένα από τα μικρά κόμματα του 2000 που ήταν στις πρώτες θέσεις της εκλογικής δύναμης δεν διαλύθηκε από τότε μέχρι σήμερα. Πολλοί σκέφτηκαν ότι αυτό το τρίτο κόμμα μπορεί να είναι το τρίτο σε εκλογική δύναμη, δηλαδή το ψευτοΚΚΕ. Θυμίζουμε ότι όταν άνοιξαν τα αρχεία της Στάζι και βρέθηκαν τα στοιχεία για τον Κόκκαλη, βρέθηκαν και αναφορές για χρηματοδότηση του ΚΚΕ από την Ιντρακόμ με 2% από τις συμβάσεις που υπέγραφε με το ελληνικό δημόσιο. Το ΚΚΕ αναγκάστηκε με ανακοίνωσή του να διαψεύσει την είδηση που γρήγορα κρύφτηκε. Η στάση της Παπαρήγα όμως δείχνει ότι και το κόμμα της έχει κάτι να φοβηθεί από αυτή την ιστορία. Με δήλωσή της υπονομεύει το αίτημα για σύσταση εξεταστικής επιτροπής αφού όπως λέει «δεν θα βγουν στο φως τα πολλά», και χαρακτηρίζει την όλη υπόθεση ένα απλό επεισόδιο «αμερικανογερμανικού πολέμου»: «Siemens, αμερικανογερμανικός πόλεμος πάνω σε υπαρκτό σκάνδαλο, που όλες οι εταιρείες πραγματοποιούν σε όλες τις χώρες. Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι ότι δεν πρέπει ο ελληνικός λαός να αποπροσανατολιστεί από τη χρησιμοποίηση που γίνεται στο σκάνδαλο για να περάσουν διάφορα πολιτικά σενάρια για την ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος. Ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος χρειάζεται σήμερα» (Ναυτεμπορική, 23/6/08). Δηλαδή σύμφωνα με το ΚΚΕ είναι οι Αμερικανοί που κυνηγάνε τη Ζήμενς για να παίρνουν αυτοί τις δουλειές, οπότε έστησαν τη συνωμοσία και τάραξαν την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Οι Γκέμπελς του ΚΚΕ ξέρουν ότι δεν μιζάρονται όλοι και κρύβει ότι μια μόνιμη σύγκρουση της αμερικάνικης αστικής τάξης με την ευρωπαϊκή, ειδικά με τη γαλλική, είναι ότι στη Γαλλία και σε ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες επιτρέπεται το μιζάρισμα σε ξένα κράτη και αυτό μπορεί να περνάει στα βιβλία μιας εταιρείας. Όμως στις ΗΠΑ όπως και στη Γερμανία απαγορεύεται δια ροπάλου. Έτσι οι αμερικανοί μονοπωλιστές διαμαρτύρονται ότι μειονεκτούν στον υπόλοιπο κόσμο από τους ευρωπαίους ανταγωνιστές τους.
Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρχει θέμα ότι κάποιοι πασχίζουν να καλύψουν ή να ξεσκεπάσουν ένα γερμανικό μονοπώλιο απλούστατα γιατί αυτό έχει ήδη αποκαλυφθεί από την ίδια την κυβέρνησή του. Οι μόνοι που είναι καλυμμένοι και κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν είναι μέσα σε αυτήν εδώ τη χώρα όπου η μίζα είναι ο νόμος και οι μιζαδόροι το βαθύ κράτος ή αλλιώς το νέο ανατολικό παρακράτος.
Ο Κόκκαλης, ο ΟΤΕ, οι μίζες και η Ζήμενς
Τα στελέχη της Ζήμενς που καταθέτουν δηλώνουν με σαφήνεια ότι οι πιο παχυλές μίζες έπεσαν για την προγραμματική συμφωνία του ΟΤΕ του 1997 της οποίας όμως το μεγαλύτερο κομμάτι το είχε η Ιντρακόμ. Διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία, 7/6/08: «Περίοπτη θέση στις άνομες πληρωμές της Siemens κατέχει η σύμβαση 8002 με τον ΟΤΕ (1998-2002). Η προγραμματική συμφωνία αρχικά ανακοινώθηκε για υλικά ύψους 158 δισ. δρχ. για τη Siemens και για την Intracom 222,7 δισ. δρχ. Σύντομα, οι μεγάλες απευθείας αναθέσεις ξεχείλωσαν, με αποτέλεσμα η 8002 της Siemens να φτάσει τα 885 εκατ. ευρώ και η 8004 της Intracom τα 1,2 δισ. ευρώ». Σε άλλο σημείο του άρθρου διαβάζουμε ότι: «Για την 8002 οι καταθέσεις είναι οριακές και από την πλευρά του ΟΤΕ η παράδοση στοιχείων επιλεκτική, ενώ είναι εμφανής η προσπάθεια να στηθεί κατηγορία για την προγραμματική και όσους την ανέθεσαν και όχι για όσους μέχρι σήμερα την εκτελούν, υπέρ του προμηθευτή. Οι ύποπτοι που κλήθηκαν από τον εισαγγελέα φτάνουν τους 38, στην πλειονότητά τους από τη Siemens, από «δορυφόρους» στελεχών της για τη διαχείριση του μαύρου χρήματος, ενώ πέντε προέρχονται από τον ΟΤΕ, με πλέον επιβαρημένο τον Γ. Σκαρπέλη».
Ο Κόκκαλης δένεται με τα μαύρα ταμεία της Siemens μέσω του ανθρώπου του στη Siemens Γιουνγκ. Ο Δρ. Φόλκερ Γιουνγκ (Volker Jung) ήταν στη Siemens από το 1991 και χρημάτισε ανώτατο στέλεχος της εταιρείας μέχρι το φθινόπωρο του 2003. Τρεις μήνες μετά την αποχώρηση από τη Siemens έγινε μέλος του Δ.Σ. της Intracom. Το τμήμα των επικοινωνιών που επόπτευε βρισκόταν στο επίκεντρο της διαφθοράς. Στις 15/5/08 έγινε γνωστό ότι οι εισαγγελείς της Νυρεμβέργης και του Μονάχου τον εξετάζουν ως ύποπτο για την ανάμιξη του στις υποθέσεις της Αργεντινής, της Ρωσίας και της Ελλάδας (Πρώτο Θέμα, 5/7/2008). Το στέλεχος της Ζήμενς Μ. Kutschenreuter στις απολογίες του αναφέρει πως ο Γιουνγκ μεσολάβησε για λογαριασμό του Κόκκαλη για να αγοράσει το εργοστάσιο της Ζήμενς στη Θεσσαλονίκη (που θέλουν τώρα να το κλείσουν). Η Ζήμενς αρνήθηκε την πρόταση. (Ελευθεροτυπία, 7/6/2008). Σχολιάζει ο απολογούμενος: «Εντύπωση προκαλεί ότι ο Dr. Jung ήθελε, οπωσδήποτε, οι μετοχές της Siemens, οι οποίες μέχρι τότε βρίσκονταν καθαρά λογιστικά στα κεντρικά της εταιρείας στο Μόναχο, να μεταβιβαστούν στη Siemens Ελλάδας. Κατά τη γνώμη μου, δεν υπήρχε κανένας απολύτως λογικός λόγος για να γίνει κάτι τέτοιο. Προσπάθησα με κάθε τρόπο να εμποδίσω να γίνει κάτι τέτοιο, παρ’ ότι ασκήθηκε ισχυρή πίεση από τον Dr. Jung και τον Χριστοφοράκο και μπόρεσα να σώσω την επιχείρηση μέχρι που ο Jung συνταξιοδοτήθηκε. Μετά μειώθηκε και η πίεση που ασκούνταν σε μένα. Κατόπιν πληροφορήθηκα ότι ο Dr. Jung, μετά τη συνταξιοδότησή του, έγινε μέλος του εποπτικού συμβουλίου της Intracom».
Εννοείται βέβαια ότι κανένας εισαγγελέας δεν τόλμησε να φωνάξει τον Κόκκαλη, και κανένα πολιτικό κόμμα δεν το ζήτησε. Το σκάνδαλο Ζήμενς θα μπορούσε να είχε σπάσει πολύ πριν από την Ελλάδα αν δεν εκδίδονταν είκοσι και πλέον απαλλακτικά βουλεύματα σε όλες ανεξαίρετα τις κατηγορίες κατά του Κόκκαλη για τις προμήθειες των ψηφιακών παροχών και τις επεκτάσεις τους που έγιναν με απευθείας αναθέσεις στο δίδυμο Ζήμενς-Ιντρακόμ και αν δεν αφηνόταν να σαπίσει μέχρι την παραγραφή η έρευνα για την κατασκοπία Κόκκαλη και το μαύρο χρήμα μέσω Στάζι. Πως αλήθεια ξέχασαν όλοι τώρα βολικά ότι ο Σημίτης είχε διώξει τον Τσουκάτο λίγο μετά τις εκλογές του 1999 ύστερα από την κατηγορία που εκτοξεύτηκε εναντίον του ότι έκανε βόλτες με το κότερο του Κόκκαλη και ως εκ τούτου δεν ήταν αρκετά άμεμπτος για το ΠΑΣΟΚ;
Η Αριστέα Μπουγάτσου σχολιάζει στην Ελευθεροτυπία, (7/6/08): «Οι προγραμματικές του ΟΤΕ έγιναν ένας ατελείωτος συρμός μιζών για πολιτικούς, για κόμματα, για υπουργούς, για επίορκους υπαλλήλους. Όποιος άρθρωνε ενστάσεις για τις τιμές, για τις παραχωρήσεις, για την υποθήκευση του ΟΤΕ χαρακτηριζόταν ανθέλλην ή κατάσκοπος των ξένων εταιρειών... Όλες οι δικλείδες ασφαλείας των προγραμματικών απεμπολήθηκαν (για τιμές, κοστολογικό έλεγχο, ανταγωνιστικές προσφορές) και τώρα που οι αμαρτωλές διοικήσεις του ΟΤΕ αποκαλύφθηκαν η σημερινή ενδύεται τη ...Σαλώμη. Θέλει να τους πάρει τα κεφάλια, αφού πρώτα η ίδια «έκλεισε» τις προγραμματικές συμφωνίες (το 2004), δίχως να απαιτήσει τα υπερτιμήματα και τα κλεμμένα και ενώ ...ξέπλυνε τους πρωταγωνιστές. Η υποκρισία στο έπακρο. Μπορεί τώρα να εκφραστεί και με αγωγή αποζημίωσης κατά της Siemens, που φυσικά χρέωνε στον ΟΤΕ τις μίζες που μοίραζε! Η Siemens πάντως, για τον ΟΤΕ έχει «τιμολογήσει» από το 1997 και εντεύθεν τα 100 εκατ. μάρκα που μοιράστηκαν. Οι διοικήσεις του οργανισμού φρόντισαν να μην πέσουν οι τιμές, της πρώτης ανάθεσης, αν και ήταν προσωρινές και οι ανώτατες. Παρέμειναν υψηλά μέχρι και την 6η εκτελεστή συμφωνία, ενώ στα Καρπάθια γινόταν άλλο πάρτυ με την Romtelecom και τις άλλες επενδύσεις. Κατά την εξέλιξη της 5ετούς πλαισιακής συμωνίας, οι φίλιες δυνάμεις των εθνικών προμηθευτών φρόντισαν και για επεκτάσεις της με νέα έργα».
Είναι δείγμα των φασιστικών πρακτικών που ακολουθήθηκαν για χρόνια από κυβερνήσεις και κόμματα για να μπορεί να εγκατασταθεί ο πράκτορας της Στάζι στις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδας πως ένα απέραντο πέπλο σιωπής έχει σκεπάσει τώρα πάνω στο φόρτε του σκανδάλου το συνεταίρο της αμαρτωλής Siemens. Το αμαρτωλό δίδυμο Ιντρακόμ-Ζήμενς το γέννησε ο Α. Παπανδρέου το 1988, όταν με πολιτική απόφαση «δωροδόκησε» τη Siemens που μέχρι τότε κυριαρχούσε στις προμήθειες των τηλεπικοινωνιών στη χώρα, έχοντας κατασκευάσει το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη από το 1964, με την υπόσχεση των απευθείας αναθέσεων αποκλειστικά σε αυτήν ψηφιακών παροχών σε ψηλές τιμές για να δεχτεί να συνεταιριστεί με την Ιντρακόμ του Κόκκαλη. Αυτή σημειωτέον ενώ δεν είχε καμία τεχνογνωσία και κατασκεύασε το εργοστάσιο στην Παιανία πολύ αργότερα, έπαιρνε τελικά την μερίδα του λέοντος. Για να το πετύχει αυτό ο Παπανδρέου ματαίωσε το σχέδιο για κατασκευή εθνικής βιομηχανίας τηλεπικοινωνιών. Έτσι πάχυνε το τέρας Κόκκαλης.
Το σκάνδαλο Ζήμενς δεν είναι παρά η ξεθυμασμένη συνέχεια του γιγαντιαίου σκανδάλου Κόκκαλη που οι πασόκοι το προορίζουν για θάψιμο. Τώρα ζητάνε όλοι υποκριτικά Εξεταστική, κάτι που ξέρουν ότι δεν θα περάσει γιατί δεν το δέχεται εξ αρχής ο Καραμανλής που πρότεινε διακομματική επιτροπή (!!!) για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, ενώ μετά από τόσους μήνες εισαγγελικής έρευνας, η κυβέρνηση έδωσε την εντολή στην Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων να πάει να ελέγξει τα βιβλία της ελληνικής Ζήμενς. Λες και δεκαέξι μήνες που έχει ξεκινήσει η έρευνα οι έλληνες μιζαδόροι περίμεναν υπομονετικά να πάνε να τους . πιάσουν στα πράσα οι ράμπο!
Το μόνο που θα συμβεί είναι ότι οι σοσιαλφασίστες εκκαθαριστές θα κοιτάξουν να ξεκάνουν κάποιους ενοχλητικούς για το καθεστώς που εμπλέκονται δευτερευόντως στην υπόθεση Ζήμενς και θα την κοιτάξουν να την κλείσουν. Με την ευκαιρία επίσης πάνε να περάσουν ένα νομοσχέδιο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων που θα περιορίζει ακόμα περισσότερο τη χρηματοδότηση από ιδιώτες, λες και φταίει αυτή η μικρή νόμιμη χρηματοδότηση που αυτοί είναι διεφθαρμένοι και παίρνουν λεφτά από πολυεθνικές προνομιακούς προμηθευτές του δημοσίου. Έτσι θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η εξάρτησή των κομμάτων από το κράτος και η εξάρτηση και η διαφθορά των στελεχών από το διεφθαρμένο κόμμα .
Απέραντη βρώμα από το καθεστώς πασόκ.
Απέραντη υποκρισία από τα κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες.
Φαίνεται ότι από χρόνια το καθεστώς πασόκ ήταν ο πιο καλά οργανωμένος θεσμός στην Ελλάδα.
Με τις πλάτες του Κόκκαλη βέβαια και με το αζημίωτο, όπως πάντα.
Απέραντη υποκρισία από τα κανάλια και τις περισσότερες εφημερίδες.
Φαίνεται ότι από χρόνια το καθεστώς πασόκ ήταν ο πιο καλά οργανωμένος θεσμός στην Ελλάδα.
Με τις πλάτες του Κόκκαλη βέβαια και με το αζημίωτο, όπως πάντα.