20 Ιουνίου 2009

Οργανωμένη επίθεση της Ιπποκράτους, σε γλώσσα απολύτως ΠΑΣΟΚική

«Μαλάκας,φασίστας, δεξιός, δεξιός φασίστας, παντοτινός μαλάκας». Αυτοί ήταν μερικοί μόνο χαρακτηρισμοί προς το πρόσωπό μου, για την περί Μελίνας ανάρτηση. Μια ανάρτηση στην οποία ανέφερα πράγματα που έχω διαβάσει, πράγματα που είναι λίγο πολύ γνωστά.

Πρώτος φυσικά που αντέδρασε, ο πραιτοριανός Κρόγιας, ο οποίος, ως άλλο Indymedia, μας στοχοποίησε αμέσως με link στη σελίδα του, παροτρύνοντας και τα άλλα παπαγαλάκια να μπαίνουν και να διαφωνούν μαζί μας, φυσικά πάντα με γλώσσα απολύτως ΠΑΣΟΚική. Και μάλιστα απείλησε ότι θα το κάνει θέμα επίσημα στη ΝΔ και στον ΛΑΟΣ! Λες και για ένα blog στο οποίο γράφουν διάφοροι, πρέπει να απολογηθεί ένα κόμμα. Εξ ιδίων κρίνει τ' αλλότρια φυσικά ο Κρόγιας.

Επειδή όμως είμαι ένας απλός άνθρωπος, δεν είμαι πραιτοριανός κανενός κόμματος και ζω μόνο από την εργασία μου και από καμιά Τοπική, κλείδωσα τα σχόλια στο ποστ περί Μελίνας. Αυτά που είπα ήταν συγκεκριμένα, αλλά οι πραιτοριανοί της Ιπποκράτους προτίμησαν να μιλήσουν στη μόνη γλώσσα στην οποία ξέρουν. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να πουν "ρε φίλε, πως τα λες αυτά, έχεις στοιχεία; Που τα διάβασες;"

Θεώρησαν α πριόρι ότι ο Θρύλος τους δεν μπορεί να έχει κάνει τέτοια πράγματα. Μια "κυρία" μάλιστα, με στόμα μεγαλύτερο από τα πισινά της, αναφέρθηκε σε όσα λένε διάφοροι κατά καιρούς για τον Καραμανλή, τον Κακλαμάνη, κλπ. Μα αυτό είναι το θέμα κυρά μου. Τόσο καιρό όλοι σας ακούτε και γράφετε διάφορα τέτοια. Για την Μελίνα όμως, "τζιζ κακά". Μην πούμε τίποτα, είναι Αγία. Καμιά κουβέντα, τίποτα! Ε, Έλεος λοιπόν.

Εγώ για επιδόρπιο, σας παραθέτω ένα απόσπασμα από κείμενο του Νίκου Δήμου, ο οποίος δεν λέει και πολύ διαφορετικά πράγματα:

* Μελίνα: Διαβάζω πολλά επετειακά. Εμείς οι παλιότεροι, που την γνωρίσαμε πριν τον Ντασέν, έχουμε πρόβλημα. Η προ-Ντασσέν Μελίνα ήταν μία μέτρια ηθοποιός, απολιτική, εγωπαθής, μία κοσμική κυρία διάσημη για τις πολλαπλές ερωτικές της περιπέτειες. («Εθνική κοκότα» την αποκαλεί ο Κατσίμπαλης σε επιστολή του προς τον Σεφέρη). Η μεταμορφωμένη Μελίνα της χούντας και της μεταπολίτευσης μοιάζει δημιούργημα του Πυγμαλίωνα Ντασέν. Λένε: η πιο τέλεια σκηνοθεσία του. Ποια από τις δύο ήταν η πραγματική;