Η δολοφονία του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα ήταν αναμφίβολα μια πράξη που ξεπερνά τα στενά όρια μιας "τρομοκρατικής επίθεσης". Κάποια κωλόπαιδα αποφάσισαν ότι, επειδή δεν γουστάρουν τους μπάτσους, πρέπει να τους "καθαρίσουν". Η κοινωνία ασφαλώς και καταδικάζει τέτοιες ενέργειες. Ευτυχώς, και παρά τις συνηθισμένες "κορώνες" εκμετάλλευσης, τις καταδικάζουν και τα Κόμματα.
Αλήθεια όμως, λείπουν δύο πρόσωπα από την ομόθυμη καταδίκη: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Και οι δύο, λαλίστατοι σε άλλες περιπτώσεις, βουβοί όμως τώρα. Γιατί άραγε; Μήπως ο μπάτσος δεν έχει ψυχή; Μήπως κ. Ιερώνυμε δεν είναι τόσο πιστός όσο οι Αριστεροί, που κατά την γνώμη σας είναι πιο πιστοί από τους άλλους;
Κι εσείς κ. Πρόεδρε; "Ξεπετάξατε" την υποχρέωσή σας ως Ανωτάτου Άρχοντα της χώρας με ένα τυπικότατο τηλεγράφημα (!) στην οικογένειά του; "Για την αποτρόπαιη δολοφονία σε ώρα καθήκοντος του Υπαρχιφύλακα Σάββα Αντώνιου - Νεκτάριου σας εκφράζω την πιο βαθιά μου οδύνη".
Ενώ στη δολοφονία του Αλέξανδρου, είχατε σαφώς περισσότερα να πείτε: "Σας εκφράζω την πιο βαθιά μου οδύνη για την απώλεια του γιου σας. Ο θάνατός του υπήρξε τραύμα στη λειτουργία του κράτους δικαίου (σημ: έτσι, γιατί του μπάτσου ο θάνατος είναι απλά σε ώρα καθήκοντος, δεν είναι τραύμα στη λειτουργία του κράτους δικαίου). Εύχομαι να είναι το τελευταίο και είμαι βέβαιος ότι οι ευθύνες θα καταλογιστούν στους υπαίτιους".
Η θέση σας ήταν στη Νάξο, στην κηδεία του αστυνομικού, ανεύθυνε Ανώτατε Άρχοντα. Όπως κάνουν σε παρόμοιες δολοφονίες όλοι οι Ανώτατοι άρχοντες των άλλων χωρών, όπως στην Ισπανία, στην Ιταλία ή στην Βρετανία;
Γιατί κ.κ. Παπούλια και Ιερώνυμε είστε απόντες; Γιατί είστε ΤΟΣΟ ΑΠΟΝΤΕΣ;
Σημ: πριν από χρόνια, είχαν συμπέσει χρονικά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με τους μαθητές που χάθηκαν, με ένα ατύχημα με εκδρομή μαθητών στην Ισπανία. Ο τότε Πρόεδρος Κ. Στεφανόπουλος, ανταποκρίθηκε στον ρόλο του με ένα επίσης τυπικό τηλεγράφημα, όχι στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά στην...Κοινότητα του Σχολείου!!! Αντίθετα, στην Ισπανία, ολόκληρη η βασιλική οικογένεια πήγε στις κηδείες, η βασίλισσα Σοφία ήταν ανάμεσα στις μανάδες που πονούσαν και τις αγκάλιαζε προσπαθώντας να συμμεριστεί τον πόνο τους.
Αντέδρασα τότε εξοργισμένος για τη διαφορά αντίδρασης στέλνοντας email στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Λίγες μέρες μετά, με μια ευγενική επιστολή του, ο ίδιος ο Κ. Στεφανόπουλος μου απάντησε, δικαιολογούμενος ότι το να επισκεφτεί τους συγγενείς των θυμάτων δεν θα προσέφερε τίποτα και ότι θα εξυπηρετούσε μόνο επικοινωνιακούς σκοπούς.
Δεν είναι έτσι όμως. Με την ίδια έννοια, όταν κάποια περιοχή πλήττεται από σεισμό, να μην πηγαίνει κανείς να τους επισκεφτεί, γιατί δεν προσφέρει τίποτα!
Ενώ στη δολοφονία του Αλέξανδρου, είχατε σαφώς περισσότερα να πείτε: "Σας εκφράζω την πιο βαθιά μου οδύνη για την απώλεια του γιου σας. Ο θάνατός του υπήρξε τραύμα στη λειτουργία του κράτους δικαίου (σημ: έτσι, γιατί του μπάτσου ο θάνατος είναι απλά σε ώρα καθήκοντος, δεν είναι τραύμα στη λειτουργία του κράτους δικαίου). Εύχομαι να είναι το τελευταίο και είμαι βέβαιος ότι οι ευθύνες θα καταλογιστούν στους υπαίτιους".
Η θέση σας ήταν στη Νάξο, στην κηδεία του αστυνομικού, ανεύθυνε Ανώτατε Άρχοντα. Όπως κάνουν σε παρόμοιες δολοφονίες όλοι οι Ανώτατοι άρχοντες των άλλων χωρών, όπως στην Ισπανία, στην Ιταλία ή στην Βρετανία;
Γιατί κ.κ. Παπούλια και Ιερώνυμε είστε απόντες; Γιατί είστε ΤΟΣΟ ΑΠΟΝΤΕΣ;
Σημ: πριν από χρόνια, είχαν συμπέσει χρονικά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με τους μαθητές που χάθηκαν, με ένα ατύχημα με εκδρομή μαθητών στην Ισπανία. Ο τότε Πρόεδρος Κ. Στεφανόπουλος, ανταποκρίθηκε στον ρόλο του με ένα επίσης τυπικό τηλεγράφημα, όχι στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά στην...Κοινότητα του Σχολείου!!! Αντίθετα, στην Ισπανία, ολόκληρη η βασιλική οικογένεια πήγε στις κηδείες, η βασίλισσα Σοφία ήταν ανάμεσα στις μανάδες που πονούσαν και τις αγκάλιαζε προσπαθώντας να συμμεριστεί τον πόνο τους.
Αντέδρασα τότε εξοργισμένος για τη διαφορά αντίδρασης στέλνοντας email στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Λίγες μέρες μετά, με μια ευγενική επιστολή του, ο ίδιος ο Κ. Στεφανόπουλος μου απάντησε, δικαιολογούμενος ότι το να επισκεφτεί τους συγγενείς των θυμάτων δεν θα προσέφερε τίποτα και ότι θα εξυπηρετούσε μόνο επικοινωνιακούς σκοπούς.
Δεν είναι έτσι όμως. Με την ίδια έννοια, όταν κάποια περιοχή πλήττεται από σεισμό, να μην πηγαίνει κανείς να τους επισκεφτεί, γιατί δεν προσφέρει τίποτα!