Ανήκω κι εγώ στην γενιά των 700 ευρώ. Όχι όμως σαν τον Τσίπρα, που ξαφνικά βρήκε 30 χιλιάδες ευρώ για να συμμετάσχει σε κοινοπραξία κατασκευαστικής εταιρίας που αναλαμβάνει δημόσια έργα, όπως αποκάλυψε εφημερίδα στην τούρλα του καλοκαιριού, αλλά κανονικός μισθωτός, που με τις υπερωρίες, καμιά φορά φτάνω και τα 900 το μήνα.
Είχα 3 εβδομάδες άδεια, αλλά έφυγα από το κλεινόν άστυ μόνο 6 μέρες συνολικά. Όχι 6 διανυχτερεύσεις, 6 μέρες μαζί με τις μετακινήσεις. Τις μισές, σε συγγενείς φιλοξενούμενος, στο Αγρίνιο.
Ελληνική επαρχία σε όλο της το μεγαλείο. Εκεί θα δείτε πολλά καλά και «καλά». Θα δείτε να έχει γεμίσει ο κόσμος «αγροτικά» τζιπ και πολυμορφικά. Αλλά θα δείτε τον καπουτσίνο φρέντο μόνο 2,50 ευρώ, σε καφετέριες που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις αθηναϊκές. Θα πληρώσετε το σουβλάκι-καλαμάκι μόνο ένα ευρώ. Ενώ σε παραλίμνιο καφέ-εστιατόριο, ένα γευστικότατο ψαρονέφρι με τα...συνοδευτικά του, μόνο 10 ευρώ.
Τελικά, τα περισσότερα χρήματα τα χάλασα στη βενζίνη, που ακόμη και στο Αγρίνιο, παρά τα όσα λέγονται για τη τιμή στην επαρχία, είχε την ίδια τιμή με την Αθήνα.
Πήγα και 2 μέρες κάπου λιγότερο....επαρχιώτικα. Κατέβηκα στην Επίδαυρο, στην 2η προσπάθειά μου να βρω κάπου να μείνω. Την πρώτη φορά που το προσπάθησα, στις αρχές Αυγούστου, ήδη από την Τετάρτη, τα πάντα ήταν κλεισμένα για Σαββάτο βράδυ. Πάνω από 20 τηλεφωνήματα σε διαφορετικά καταλύματα, σε Νέα & Παλαιά Επίδαυρο, Λιγουριό, Ναύπλιο και Τολό, και δεν υπήρχε ένα κρεβάτι άδειο για Σαββάτο βράδυ! Η εφαρμογή του «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» σε όλο της το μεγαλείο.
Έτσι την επόμενη εβδομάδα, πήρα τηλέφωνο από τη Δευτέρα κι έκλεισα να μείνω Πέμπτη-Παρασκευή στην κυρα Όλγας στο Λυγουριό. Ευτυχώς βρήκα! Την Πέμπτη, πήγα στην Ερμιόνη, για να παρακολουθήσω την βάπτιση του Αριστείδη Σταύρου, του 5ου παιδιού του πρίγκιπα Παύλου, γιου του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου. Η όλη εκδήλωση σε περιβάλλον «κλειστό» αλλά αρκούντως κοσμικό, με λιγοστούς καλεσμένους και λίγο κόσμο να παρακολουθεί και να χειροκροτεί την βασιλική οικογένεια, που φαίνεται να έχει βρει φιλόξενο έδαφος στην Εριμιονίδα, καθώς όλοι τους αντιμετωπίζουν σχεδόν ως εν ενεργεία, με την καλή όμως πάντα έννοια.
Στην Επίδαυρο την Παρασκευή, πολλές και καλές παρουσίες. Λυκουρέζος, Διαγόρας Χρονόπουλος και Γρηγόρης Βαλτινός, αλλά και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Περικλής Κοροβέσης με το κλασσικό πια πέδιλο και ο εκπρόσωπος τύπου Α. Καρίτζης, με βερμούδα, πέδιλα και σακίδιο στην πλάτη. Η βροχή που έπιασε λίγο πριν την έναρξη της παράστασης ευτυχώς την ματαίωσε κιόλας. Η παράσταση «Τρωάδες» του ΚΘΒΕ δικαίωσε και αποζημίωσε του θεατές για την βροχή που «έφαγαν», και η Λήδα Πρωτοψάλτη που έπαιξε για πρώτη φορά στην Επίδαυρο, παρά τα 40 χρόνια θεατρικής της πορείας, απέδειξε ότι «κάλιο αργά παρά ποτέ».
Τελικά, καλά ήταν. Δεν χρειάζεται οπωσδήποτε η Μύκονος ή η Σαντορίνη για να περάσει κάποιος καλά, όπως μας διδάσκουν χθεσινοί-και δυστυχώς και οι σημερινοί-πολιτικοί μας άρχοντες. Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και η οικονομική "κρίση" είναι θέμα διαχείρησης του πορτοφολιού του καθενός μας.
Ελληνική επαρχία σε όλο της το μεγαλείο. Εκεί θα δείτε πολλά καλά και «καλά». Θα δείτε να έχει γεμίσει ο κόσμος «αγροτικά» τζιπ και πολυμορφικά. Αλλά θα δείτε τον καπουτσίνο φρέντο μόνο 2,50 ευρώ, σε καφετέριες που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις αθηναϊκές. Θα πληρώσετε το σουβλάκι-καλαμάκι μόνο ένα ευρώ. Ενώ σε παραλίμνιο καφέ-εστιατόριο, ένα γευστικότατο ψαρονέφρι με τα...συνοδευτικά του, μόνο 10 ευρώ.
Τελικά, τα περισσότερα χρήματα τα χάλασα στη βενζίνη, που ακόμη και στο Αγρίνιο, παρά τα όσα λέγονται για τη τιμή στην επαρχία, είχε την ίδια τιμή με την Αθήνα.
Πήγα και 2 μέρες κάπου λιγότερο....επαρχιώτικα. Κατέβηκα στην Επίδαυρο, στην 2η προσπάθειά μου να βρω κάπου να μείνω. Την πρώτη φορά που το προσπάθησα, στις αρχές Αυγούστου, ήδη από την Τετάρτη, τα πάντα ήταν κλεισμένα για Σαββάτο βράδυ. Πάνω από 20 τηλεφωνήματα σε διαφορετικά καταλύματα, σε Νέα & Παλαιά Επίδαυρο, Λιγουριό, Ναύπλιο και Τολό, και δεν υπήρχε ένα κρεβάτι άδειο για Σαββάτο βράδυ! Η εφαρμογή του «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» σε όλο της το μεγαλείο.
Έτσι την επόμενη εβδομάδα, πήρα τηλέφωνο από τη Δευτέρα κι έκλεισα να μείνω Πέμπτη-Παρασκευή στην κυρα Όλγας στο Λυγουριό. Ευτυχώς βρήκα! Την Πέμπτη, πήγα στην Ερμιόνη, για να παρακολουθήσω την βάπτιση του Αριστείδη Σταύρου, του 5ου παιδιού του πρίγκιπα Παύλου, γιου του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου. Η όλη εκδήλωση σε περιβάλλον «κλειστό» αλλά αρκούντως κοσμικό, με λιγοστούς καλεσμένους και λίγο κόσμο να παρακολουθεί και να χειροκροτεί την βασιλική οικογένεια, που φαίνεται να έχει βρει φιλόξενο έδαφος στην Εριμιονίδα, καθώς όλοι τους αντιμετωπίζουν σχεδόν ως εν ενεργεία, με την καλή όμως πάντα έννοια.
Στην Επίδαυρο την Παρασκευή, πολλές και καλές παρουσίες. Λυκουρέζος, Διαγόρας Χρονόπουλος και Γρηγόρης Βαλτινός, αλλά και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Περικλής Κοροβέσης με το κλασσικό πια πέδιλο και ο εκπρόσωπος τύπου Α. Καρίτζης, με βερμούδα, πέδιλα και σακίδιο στην πλάτη. Η βροχή που έπιασε λίγο πριν την έναρξη της παράστασης ευτυχώς την ματαίωσε κιόλας. Η παράσταση «Τρωάδες» του ΚΘΒΕ δικαίωσε και αποζημίωσε του θεατές για την βροχή που «έφαγαν», και η Λήδα Πρωτοψάλτη που έπαιξε για πρώτη φορά στην Επίδαυρο, παρά τα 40 χρόνια θεατρικής της πορείας, απέδειξε ότι «κάλιο αργά παρά ποτέ».
Τελικά, καλά ήταν. Δεν χρειάζεται οπωσδήποτε η Μύκονος ή η Σαντορίνη για να περάσει κάποιος καλά, όπως μας διδάσκουν χθεσινοί-και δυστυχώς και οι σημερινοί-πολιτικοί μας άρχοντες. Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και η οικονομική "κρίση" είναι θέμα διαχείρησης του πορτοφολιού του καθενός μας.