29 Σεπτεμβρίου 2009

«ΠΑΣΟΚ Review: "Σε μετοχές το 23% των Ταμείων"... Και έχουν το θράσος να μιλάνε για ομόλογα»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/07/2003

Επενδύσεις και στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια εισηγείται ο Μιλτ. Νεκτάριος
Σε μετοχές το 23% των Ταμείων
Την τοποθέτηση υψηλότερου ποσοστού αποθεματικών των Ταμείων σε μετοχές εισηγείται ο διοικητής του ΙΚΑ Μιλτιάδης Νεκτάριος.

Αν και δέχεται, μιλώντας στην ημερίδα για τη διαφάνεια στο Χρηματιστήριο, ότι τα ασφαλιστικά ταμεία είναι, και πρέπει να παραμείνουν, «συντηρητικοί» επενδυτές, ωστόσο εισηγείται την τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, ώστε το 23% των αποθεματικών (σ.σ. ουσιαστικά 12% σήμερα) να επενδύεται σε μετοχές. Ομως υποδεικνύει την οδό των ΑΕΔΑΚ (Ανώνυμες Εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων) για επενδύσεις στην κεφαλαιαγορά και μάλιστα με την πρόσληψη εξωτερικών διαχειριστών.

Σε μια τέτοια περίπτωση προτείνει και την τροποποίηση των Κανόνων Επενδυτικής Συμπεριφοράς και να ισχύουν οι υπάρχουσες διατάξεις περί αμοιβαίων κεφαλαίων, καθώς και οι κανονιστικές αποφάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Αντιθέτως, οι κανόνες αυτοί θα πρέπει να ισχύουν στις περιπτώσεις που οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων αποφασίζουν απευθείας τοποθετήσεις, με δεδομένη την έλλειψη μέσων, προσωπικού και εξειδίκευσης.

Σε ένα τρίτο επίπεδο ο κ. Νεκτάριος διεκδικεί την απελευθέρωση των επενδύσεων εκτός του ελληνικού χώρου, με δυνατότητα επενδύσεων σε ομολογιακούς και μετοχικούς τίτλους της ευρωζώνης, ώστε να «βελτιωθεί η σχέση απόδοσης - κινδύνου, καθώς και για να επιφέρει διασπορά του χαρτοφυλακίου σε αξίες που αναφέρονται σε οικονομίες περισσότερο αναπτυγμένες από την ελληνική».

Μετά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση και την θεσμοθέτηση της χρηματοδότησης του ΙΚΑ με το 1% του ΑΕΠ ετησίως, ο διοικητής του Ιδρύματος προέβλεψε αποθεματικό -για το Ταμείο του ιδιωτικού τομέα- άνω των 22 δισ. ευρώ το 2025 και παρά τις μεγάλες εκροές από το 2015 και μετά (αύξηση των δαπανών), όταν σήμερα η περιουσία όλων των Ταμείων υπολογίζεται σε 15 δισ. ευρώ.

Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή υπολόγισε μια απώλεια, σε ετήσια βάση, που προσεγγίζει έως και το 18% της περιουσίας των Ταμείων, κυρίως όταν αυτά ήταν κατατεθειμένα ατόκως στην Τράπεζα της Ελλάδος και υποστήριξε ότι «τα Ταμεία μπορούν πλέον να ξεφύγουν οριστικά από το πλαίσιο της παθητικής διαχείρισης και της αναποτελεσματικότητας που χαρακτήρισε όλη τη μεταπολεμική περίοδο».