29 Οκτωβρίου 2009

«Το μεγάλο ΟΧΙ και το ευτελέστατο ΝΑΙ (Αλβανία 1940-Ίμια 1996)»

Την παρελθούσα Τρίτη, 27 Οκτωβρίου, παραμονή της εθνικής επετείου, προβλήθηκε στο ALTER η τελευταία εκπομπή με θέμα τα γεγονότα των Ιμίων του κ. Χαρδαβέλα. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ήταν στον προγραμματισμό του δημοσιογράφου να μεταδοθεί η εκπομπή την συγκεκριμένη ημερομηνία, πάντως οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Στην συγκεκριμένη εκπομπή προβλήθηκε video με την απόπειρα συνεργατών του κ. Χαρδαβέλα να επισκεφτούν τα Ίμια, απόπειρα η οποία δεν τελεσφόρησε διότι το Λιμενικό (το ελληνικό Λιμενικό) δεν το επέτρεψε. Οι δημοσιογράφοι δεν ήθελαν να υψώσουν σημαία ή κάνουν κάποια άλλη ενέργεια η οποία θα μπορούσε να εκληφθεί ως «εθνικιστική» ή «πατριωτική» ή «προβοκατόρικη». Το μόνο που ήθελαν ήταν να εξακριβώσουν αν απλά μπορεί ένας Έλληνας να ανέβει πάνω στις νησίδες, να κάνει 10 βήματα που λέει ο λόγος και να φύγει. Το συμπέρασμα είναι ένα: ΤΑ ΙΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ.

Αν τα Ίμια εξακολουθούσαν να είναι Ελλάδα για ποιο λόγο να χρειάζεται άδεια για να τα επισκεφθεί κάποιος; Πολύ περισσότερο για ποιο λόγο να εμποδίζουν οι ελληνικές αρχές μια τέτοια επίσκεψη από Έλληνες πολίτες ; Αν η Ελλάδα έχει κυριαρχία επί των Ιμίων ποιο είναι το πρόβλημα και δεν μπορούμε να πάμε;

Προφανώς λοιπόν τα Ίμια είτε παραχωρήθηκαν είτε αφέθηκαν να γκριζαριστούν. Κάποιοι (Σημίτης και Πάγκαλος) είπαν ΝΑΙ στα κελεύσματα του ξένου παράγοντα. Οι ίδιοι απεδείχθησαν ασπόνδυλοι στις διαπραγματεύσεις θέτοντας σε αμφισβήτηση ( στην καλύτερη περίπτωση) ζωτικά κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Προχώρησαν ακόμα και στην πρόταση αποστρατιωτικοποίησης των Δωδεκανήσων. Διέταξαν την υποστολή της σημαίας από τα Ίμια και σε μια άλλη περίπτωση την καύση της. Πρότειναν την δημιουργία «ελεύθερης ζώνης λαθρεμπορίου» στις βραχονησίδες καταλύοντας έτσι κάθε έννοια νόμου και τάξης που συνοδεύουν την εθνική κυριαρχία επί της περιοχής.

Είπαν ΝΑΙ.

Έτσι απλά. Λες και η Ελλάδα ήταν χωράφι τους. Λες και έχουν το δικαίωμα να διαπραγματευτούν την κυριαρχία της χώρας μας σε εδάφη για τα οποία κάποιοι μάτωσαν.

Τα ανθρωπάρια του «σοσιαλιστικού εκσυγχρονισμού» της ασημαντολογίας και της αρλούμπας απαξίωσαν να βρίσκονται στον θάλαμο επιχειρήσεων όπως είχαν καθήκον. Θεώρησαν περίπου ανάξια λόγου την υποστολή της σημαίας, δευτερεύουσα λεπτομέρεια την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και ατύχημα τον ηρωικό θάνατο των τριών αξιωματικών.

ΑΙΔΩΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ

Αυτή η χώρα βγάζει μεγάλους πατριώτες και μεγάλους προδότες.

Στους πρώτους συγκαταλέγονται μεταξύ πολλών άλλων ο Ιωάννης Μεταξάς, ο έχων βαρείς όρχεις, ο εκστομήσας το μεγάλο ΟΧΙ, ο ηγέτης μιας Ελλάδας που ντρόπιασε ισχυρότερους και καλύτερα εξοπλισμένους στρατούς, οι μαχητές του υψώματος 731 στην Κλεισούρα (το επονομαζόμενο Μνήμα της Γριάς), οι αντάρτες του Γοργοποτάμου, η Λέλα Καραγιάννη, οι εκτελεσθέντες στην Καισαριανή, στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο, οι άντρες του Ιερού λόχου και της Ελληνικής Ταξιαρχίας του Ρίμινι και τόσοι άλλοι Έλληνες όλων των πολιτικών αποχρώσεων που πάνω από όλα είχαν την Ελλάδα στην ψυχή τους και ήξεραν να λένε ΟΧΙ κατάμουτρα στους νεοταξίτες της εποχής τους.

Στους προδότες κατατάσσονται με χαρακτηριστική άνεση οι Σημίτης και Πάγκαλος, μαζί με τους κουκουλοφόρους που ρουφιάνεβαν τους πατριώτες στα μπλόκα των Γερμανών, τους μαυραγορίτες, τους δοσίλογους και τους λοιπούς ασπόνδυλους και οσφυοκάμπτες που λένε το δουλικό τους ΝΑΙ στους εκάστοτε νεοταξικούς αφέντες τους.

Οι πρώτοι θα μείνουν στο Πάνθεο των Ελλήνων Ηρώων και θα εμπνέουν στο μέλλον όσους αισθάνονται Έλληνες.

Οι άλλοι, όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο καθηγητής Χρήστος Γούδης, θα καταλήξουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας, ελλείψει Καιάδα.