ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ
Άκουγα χθες σε μεγάλο αθηναϊκό ραδιόφωνο που πιάνει και Θεσσαλονίκη, λίγο πριν τις 11 το βράδυ, μια εκπομπή διαλόγου ομολογώ έκπληκτος. Δεν ξέρω το όνομα της φωνής στο μικρόφωνο, ούτε την προσωπική του άποψη –για να μην τον αδικήσω. Θέμα του ήταν οι μετανάστες και οι λαθρομετανάστες.
Άκουγα από το συγκεκριμένο ραδιόφωνο την άποψη του ταξιτζή, του μεροκαματιάρη, του ανθρώπου που μόλις επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά ή μόλις έπιανε δουλειά. Έκπληκτος, λοιπόν, διαπίστωσα ότι απόψεις που μέχρι πριν λίγους μήνες θα χαρακτήριζαν αυτομάτως όποιον τις έλεγε ως εθνικιστή, ρατσιστή ή ακραίο, τώρα θεωρούνταν ως η αδιαπραγμάτευτη λογική. «Δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά η Ελλάδα δεν χωράει τόσους λαθρομετανάστες», αλλά και στοιχεία όπως ότι ένας στους δύο λαθρομετανάστες που καταφθάνουν στην Ευρώπη έρχονται στη χώρα μας (!!!- το γνωρίζατε; το ‘χατε ξανακούσει;).Φτάσαμε, λοιπόν, στο σημείο μια «σόσιαλ» κυβέρνηση να υλοποιεί αυτό που επί χρόνια προτείνει η δεξιά και δεν εφάρμοσε ως όφειλε η κεντροδεξιά! Δεν είναι κακό αυτό. Και δεν είναι κακό γιατί πολλά από τα προβλήματα βρίσκουν λύση στην κοινή λογική. Και μόνο σ’ αυτήν. Το κακό είναι ότι ΜΜΕ που μέχρι την 4η Οκτωβρίου κολλούσαν ταμπέλες σε όποιον τολμούσε να μιλήσει για υπεράριθμους λαθρομετανάστες, σήμερα πανηγυρίζουν γιατί «επεστράφησαν στην κόλασή τους ως ανεπιθύμητοι» κάτι χιλιάδες λαθρομετανάστες.
Η έκπληξή μου, λοιπόν, είχε να κάνει με το ότι συνειδητοποίησα (με μια φλασιά) πόσο απροκάλυπτα τα ΜΜΕ παίζουν ρόλο στα πολιτικά πράγματα, έναν ρόλο τόσο καθοριστικό και όμοιο με ανάλογες παρεμβάσεις στο μακρινό παρελθόν που θα προκαλούσαν… «ρήξη με τ' ανάκτορα»!