α) την πρώτη πρόταση: ΠΟΙΟ ΘΕΜΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΠΑΣΟΚικά ΠΑΡΕΑΚΙΑ :) και
β) το μένος εναντίον της αξιοκρατίας και της μόρφωσης από τη μέση της ανάρτησης και κάτω... όπου τα μεταπτυχιακά υποβιβάζονται σε κολόχαρτα μπροστά στους αφισοκολλητές...
«Αξιοκρατία κατά πως μας συμφέρει;
Είναι από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης σε κάποιες παρέες στελεχών του ΠΑΣΟΚ στη Λάρισα, φαντάζομαι το ίδιο ισχύει για όλη την Ελλάδα.Τι θα γίνει; Θα μας αξιοποιήσουν;
Τι τα θέλει αυτά ο Παπανδρέου με τις αιτήσεις; Τι θα γίνει με εμάς που προσφέραμε τόσα χρόνια;
Πως θα δικαιολογήσει στα κομματικά στελέχη επιλογές που είναι έξω από το κόμμα; Τώρα θυμηθήκαμε τους «άξιους» κ.τ.λ.
Και όσο περνάει ο καιρός οι ψίθυροι πολλαπλασιάζονται.
Αυτή όμως η κουβέντα πρέπει να σταματήσει εδώ! Και άμεσα!
Μπορεί να αποτελεί «δικαιολογημένη ανησυχία» κάποιων, αλλά φαντάζομαι ότι τα περί αξιοκρατίας τα πιστεύουμε!
Γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να συμπεριφερθούμε το ίδιο άθλια με τους προηγούμενους και να αναπαράγουμε έτσι την αναξιοκρατία στο Δημόσιο και στο κράτος, διαιωνίζοντας το πρόβλημα της κομματικοποίησης και άρα της μη παραγωγής έργου σε έναν από τους πιο κρίσιμους τομείς της χώρας.
Μπορεί κάποιοι να προσδοκούν σε εξαργύρωση κομματικών ενσήμων.
Αλλά η ένταξη τους στο κόμμα ήτανε εθελοντική. Δεν τους πίεσε κανείς.
Ούτε και τους υποσχέθηκε «ανταμοιβή» για την προσφορά τους!
Μπορεί κάποιοι να θεωρούν εαυτούς πολύ καλύτερους από όλους τους άλλους!
Και καλά κάνουν.
Η πίστη τους στον εαυτό τους δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους πιστέψουν και όλοι οι άλλοι!
Από την άλλη πλευρά εμφανίζονται νεαροί και νεαρές, προσφάτως ενταγμένοι στο κόμμα, να κουνούν προκλητικά τα πτυχία τους ή τα μεταπτυχιακά τους και να θεωρούν ότι ένα μεταπτυχιακό παραπάνω μπορεί να σου ανοίξει το δρόμο για μια πολιτική θέση! Μα δεν ξέρουν τι είναι το ΠΑΣΟΚ καλά – καλά. Ας το μάθουνε πρώτα. Ας γνωρίσουν την πολιτική, το συνδικαλισμό, τις διαδικασίες πολιτικής συγκρότησης!
Αμ δε!
Τι είναι βρε παιδιά η διοίκηση και η πολιτική ;
Συνάρτηση προς επίλυση;
Διδακτορικό στη σπερματέγχυση των χοίρων; Έλεος!
Είπαμε και συμφωνήσαμε : Οι άξιοι και όχι οι αρεστοί.
Γιατί το κτίσιμο της χώρας δεν μπορεί να γίνει με υλικά κατεδάφισης.
Ούτε με ανθρώπους που το μόνο πράγμα που έμαθαν στη ζωή τους είναι να κολλάνε γραμματόσημα σε βουλευτικά γραφεία. Ένσημα δεν ξέρω αν έχουνε κολλήσει!
Ούτε με «αφίξεις» διαφόρων τύπων της τελευταίας στιγμής , όταν το εκλογικό αποτέλεσμα φαίνονταν να έχει κριθεί.
Υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό δυναμικό στο ΠΑΣΟΚ που μπορεί να απαντήσει και με όρους αξιοκρατίας – πλήρους αξιοκρατίας- στο πρόβλημα του σήμερα.
Υπάρχουν χιλιάδες στελέχη που δεν προέρχονται από πολιτικά τζάκια, που μεγάλωσαν πολιτικά, στα αμφιθέατρα, τις διαδηλώσεις, τα κινήματα, τους μαζικούς χώρους, που γνωρίζουν τι σημαίνει να σπουδάζεις από το υστέρημα των δικών σου, που γνωρίζουν το κόπο του μεροκάματου! Και επειδή είναι και αυτοδημιούργητα δεν τρελαίνονται με θέσεις, διορισμούς και τέτοια!
Αυτή η κουβέντα να τελειώσει εδώ!
Όποιος κληθεί να προσφέρει ας το κάνει με όλες του τις δυνάμεις!
Όποιος όχι ας συνεχίσει τη ζωή του, σα να μην τρέχει τίποτα!
Όποιος συνέδεσε τη συμμετοχή του στο κόμμα με την προσωπική εξασφάλιση, ας καταλάβει ότι έκανε λάθος. Τουλάχιστον αδίκησε την παράταξή του.
Αν πιστεύουν κάποιοι στην αξιοκρατία ας το δείξουν στην πράξη.
Εκτός και αν η αξιοκρατία αφορά όλους τους άλλους εκτός από τους ίδιους και τα δικά τους παιδιά!
Μου είπε ένας καλός φίλος, από αυτούς που πραγματικά θα προσφέρουν αν κληθούνε να το κάνουν:
«Εμάς μας ξέρουν. Άλλωστε στα δύσκολα, εύκολα μας βρίσκουν. Αν το θελήσουνε εδώ είμαστε. Αν όχι; Πάλι στα δύσκολα εδώ θα είμαστε!»