Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου
Όλοι από κάπου ξεκινάμε και κάπου πάμε. Και μπορεί η αλλοτρίωση και οι συμβιβασμοί να μας ξεστρατίζουν, όμως η αφετηρία εξακολουθεί να είναι σημαντική, να προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό το παρόν και το μέλλον.
Η ζύμωση συνεχίζεται ασταμάτητα και κάπου στο μέσον μεταξύ Δεξιάς και αριστεράς, βρίσκεται η χρυσή τομή, ενώ ανάλογα με την εποχή, τις ανάγκες της και τις συγκυρίες, υπάρχει μια κλίση δεξιά ή αριστερά. Στη χώρα μας όμως, αν και όλα δείχνουν, όπως και στην Ευρώπη, ότι λόγω των χαρακτηριστικών της εποχής (μετανάστευση, ηθική κρίση και παρακμή, κατάρρευση της δημόσιας τάξης, εθνικός και θρησκευτικός αποχρωματισμός), η λύση βρίσκεται κάπου στα δεξιά υψίπεδα, εμείς κλίνουμε επ’ αριστερά, όντας (δυστυχώς πολύ) κατώτεροι των περιστάσεων! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Λαίλαπα ΠΑΣΟΚ και αφελληνισμού
Το ΠΑΣΟΚ δεν κρύβει τις προθέσεις του. Τοποθέτησε στο υπουργείο Παιδείας (το «Εθνικής» το έφαγε η μαρμάγκα και η Μαριέττα μαζί με τη Ρεπούση, έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται δικαιωμένες…), την Άννα Διαμαντοπούλου, εισηγήτρια πρότασης για υιοθέτηση της αγγλικής γλώσσας ως δεύτερης επίσημης του κράτους. Κατάργησε τα υπουργεία Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου, που μπορεί να μην είχαν ευρεία γκάμα αρμοδιοτήτων, όμως κατοχύρωναν τρόπον τινά τη χώρα μας από τους διαφόρων μορφών αλυτρωτισμούς των γειτόνων μας, σε μια εποχή μάλιστα ασύμμετρων (εθνικών αλλά και μη) απειλών. Τοποθέτησε αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών πρόσωπο που μετείχε στη συντακτική επιτροπή του εθνοκτόνου Σχεδίου Ανάν. Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου από την Κωνσταντινούπολη, τίναξε κάθε ψήγμα ενιαίου αμυντικού δόγματος στον αέρα, απεμπολώντας παράλληλα τα δικαιώματα του Ελληνισμού στην Κύπρο. Θαυμάστε τον: «Θέλουμε μία ευρωπαϊκή λύση για μία ενιαία, επανενωμένη Κύπρο. Πρέπει να απελευθερώσουμε την Κύπρο από εξαρτήσεις από τις μητέρες-πατρίδες, από στρατεύματα κατοχής, από διαιρέσεις και τείχη».
Φαίνεται ότι οι ηρωικοί αγωνιστές της ΕΟΚΑ, πολλοί εκ των οποίων πεσόντες, ήταν… «παρακρατικοί φασίστες»! Άσχετα αν έψαχναν να βρουν «τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά», πολεμώντας με γενναιότητα τους αποικιοκράτες (όταν η «προοδευτική» αριστερά του ΑΚΕΛ λούφαζε). Όμως, αν γυρίσουμε λίγο πίσω, θα δούμε ότι όντως όλα είναι θέμα ιδεολογίας… Οι ανθελληνικές και εθνομηδενιστικές απόψεις βρίθουν στο ΠΑΣΟΚ (των πολλών πρώην αριστεριστών, μεταξύ των οποίων οι Κουφοντίνας και Τσουτσουβής), υποψήφια του οποίου προεκλογικά έστελνε SMS σε πολιτογραφηθέντες Βορειοηπειρώτες, στα… αλβανικά! «Οποία πρόκλησις», θα αναφωνούσαν κάποτε όλοι. Κάποτε… Κι ενώ η χώρα μας μπαίνει στην τροχιά της μετατροπής της σε πολυεθνικό σκουπιδοτενεκέ, η δήθεν «Δεξιά» (αστικού και ουχί ριζοσπαστικού χαρακτήρα, δυστυχώς…), αναλίσκεται σε μια «άνυδρη» εσωστρέφεια, ενόψει «εκτάκτου» (για να μην πάρει «αέρα» η βάση και έχει «απαιτήσεις»…) συνεδρίου για την εκλογή αρχηγού.
Το πήραν το μάθημα;
Την ίδια ώρα, η Νέα Δημοκρατία, κατώτερη των περιστάσεων και χωρίς να αντιλαμβάνεται το διακύβευμα, αμελεί ήδη τα αντιπολιτευτικά της καθήκοντα, εν όψει συνεδρίου. Φυσικά, ούτε λόγος για ιδεολογία (ή για συζήτηση για τα αίτια της συντριπτικής ήττας). Η λέξη ιδεολογία στη Ρηγίλλης, είναι απαγορευμένη. Ταμπού και αυτό! Εξάλλου, υπάρχει ένας μεγάλος έρωτας για εθνομηδενίστριες, που πλήγωσαν την παράταξη και αντί να αποπεμφθούν, επιβραβεύτηκαν… Από το πάρτι της μετάλλαξης, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο αμετανόητος πολιτικός δήμιος της (πρώην συντηρητικής και χριστιανοδημοκρατικής στη συγκρότησή της και νυν «φιλελεύθερης») «γαλάζιας» παράταξης Γιάννης Λούλης, ο οποίος μετά τη γνωστοποίηση του εκλογικού αποτελέσματος, έσπευσε να ζητήσει νέα αριστερή στροφή, εκνευρίζοντας (δικαίως) πάρα πολύ κόσμο, που ελπίζει, έστω και την τελευταία στιγμή, στην υιοθέτηση μιας πιο θαρραλέας, ριζοσπαστικής και εθνοκεντρικής προσέγγισης:
«Η ΝΔ ξεπερνώντας τη κρίση και εκλέγοντας νέα ηγεσία, καλείται κυρίως να λύσει ένα κρίσιμο στρατηγικό ζήτημα που αναδεικνύουν τα exit polls: Ότι δηλαδή στους τέσσερις ψηφοφόρους που έχασε, οι τρεις διέρρευσαν στα αριστερά της και μόνο ένας στα δεξιά της. Αυτή η πραγματικότητα είναι κομβική. Και εάν αγνοηθεί το κόστος δεν θα είναι αμελητέο. Με δυο λόγια (και θα επανέλθουμε σε άλλο άρθρο αναλυτικά), η ΝΔ θα γίνει επικίνδυνη για το ΠΑΣΟΚ μόνο αν ακολουθήσει μια στρατηγική “μεσαίου χώρου” (προσαρμοσμένη φυσικά στις τωρινές συγκυρίες)».
Περί εμμονής…
Η εμμονή είναι ίδιον ανθρώπων αλαζονικών, που αρνούνται να αναγνωρίσουν τις όποιες ήττες τους και τα όποια αδιέξοδά τους. Έχει, δε, αντιεπιστημονικό χαρακτήρα. Την ώρα που διαπιστώνεται απ’ όλους η αποχή των δεξιών από τις κάλπες και η ενίσχυση του ΛΑΟΣ, όπως και το ότι το εθνομηδενιστικό ΠΑΣΟΚ «μάζεψε» ό,τι και το 2004, ο κ. Λούλης ίσως μας περνά για έκθαμβους ιθαγενείς και μας πουλά γυαλιστερές χάντρες. Ας είναι. Εγώ θα επιμείνω όμως, με την άδεια όσων «φιλελεύθερων» ταγών της ΝΔ επιμένουν να αποτρέπουν με πατερναλιστικό τρόπο τις όποιες συζητήσεις για την ιδεολογική φυσιογνωμία του κόμματος, με την παραβολή αποσπάσματος άρθρου μου στην ημερήσια εφημερίδα «Τύπος» των Σερρών:
«Η μόνη λύση για τη ΝΔ, είναι η ενδυνάμωση του εθνικοπατριωτικού χαρακτήρα του κόμματος, η αποκήρυξη των νεοφιλελεύθερων επιρροών και η πολιτική περιθωριοποίηση όσων προωθούν την ατζέντα της φιλελευθεροποίησης των κοινωνικών σχέσεων και της παγκοσμιοποίησης, “τροχίζοντας” τις αντιστάσεις μας. Ήδη, αν κανείς κοιτάξει την ανθρωπογεωγραφία της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, θα διαπιστώσει ότι οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη τους σε πολλούς από τους θιασώτες της ιδεολογικής μετάλλαξης της παράταξης, αφήνοντας τους περισσότερους εξ αυτών εκτός Βουλής».
ΠΗΓΗ: www.enpeiraiei.gr