"Τους είπαν «μικροαστούς». Κι αν είναι, ποιος κρίνει;
Τους είπαν «συντηρητικούς». Είναι προτιμότεροι οι κλέφτες;
Τους είπαν εθνικιστές. Πληρωμένοι ακαδημαϊκοί, κρατικοδίαιτες ΜΚΟ, αντιπρόσωποι του Σόρος
Τους είπαν «συντηρητικούς». Είναι προτιμότεροι οι κλέφτες;
Τους είπαν εθνικιστές. Πληρωμένοι ακαδημαϊκοί, κρατικοδίαιτες ΜΚΟ, αντιπρόσωποι του Σόρος
Όταν ψέλλισαν «δεν πάει άλλο» τους είπαν και «ρατσιστές». Οι φασίστες της κουκούλας.
Σήμερα τα μεσαία στρώματα έπαιξαν «τα ρέστα τους».
«Σαν έτοιμοι από καιρό, σα θαρραλέοι», έσπρωξαν στο τραπέζι την τελευταία δυνατότητα που έχουν να επηρεάσουν την κατάσταση των πραγμάτων, πριν σαρωθούν από την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική κρίση, χάνοντας ανεπιστρεπτί κοινωνικό στάτους, τρόπο και αρχές ζωής.
Και κέρδισαν.
Ανέδειξαν αυτόν που λες και μια εθνική ειμαρμένη είχε διατηρήσει εφεδρεία.
Όταν όλα έδειχναν ότι «απολείπειν ο Θεός Αντώνιον».
Όταν όλοι έλεγαν «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί».
Σπάνια γίνεται αντιληπτή η βαρύτητα των ιστορικών γεγονότων τη στιγμή που συμβαίνουν.
Χωρίς δραματικές διατυπώσεις, η Νέα Μεταπολίτευση είναι εδώ.
Μετά τη λεηλασία με αφορμή την Ολυμπιάδα του 2004 η χώρα παραπαίει.
Η διεθνής κρίση επιτείνει την παρασιτική διάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Η πολιτική και οικονομική ελίτ είχε με την εισροή εκτεταμένων κοινοτικών πόρων μια ευκαιρία να διαμορφώσει ένα καθεστώς κοινωνικής συνοχής.
Την πέταξε για το τρίπτυχο «βίλλα-κόττερο-glamour».
Τώρα, ή κατρακυλάμε σε φεουδαρχία νέου τύπου ή δίνεται η δυνατότητα στη συγκολλητική ουσία της κοινωνίας, τη μεσαία τάξη, ακαθόριστη ιδεολογικά αλλά παντοδύναμη αριθμητικά, να βρει πάλι το βήμα της.
Επιστροφή σε περίοδο «παχέων αγελάδων» αποκλείεται, ας είναι αξιοπρεπής επιβίωση.
Απόψε : Η Αγκελα Μέρκελ τόνισε την ανάγκη να διοχετευθεί ρευστότητα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Οι Ελβετοί απέρριψαν τη ανέγερση των προσβλητικών μιναρέδων.
Κι εδώ, ο Αντώνης Σαμαράς σάρωσε το μισητό σύμβολο της πολιτικής φαυλότητας.
Μήπως το φάντασμα του απλού, μέσου, ανθρώπου πλανάται πάνω απ’ την Ευρώπη;
Προφήτης"
Σήμερα τα μεσαία στρώματα έπαιξαν «τα ρέστα τους».
«Σαν έτοιμοι από καιρό, σα θαρραλέοι», έσπρωξαν στο τραπέζι την τελευταία δυνατότητα που έχουν να επηρεάσουν την κατάσταση των πραγμάτων, πριν σαρωθούν από την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική κρίση, χάνοντας ανεπιστρεπτί κοινωνικό στάτους, τρόπο και αρχές ζωής.
Και κέρδισαν.
Ανέδειξαν αυτόν που λες και μια εθνική ειμαρμένη είχε διατηρήσει εφεδρεία.
Όταν όλα έδειχναν ότι «απολείπειν ο Θεός Αντώνιον».
Όταν όλοι έλεγαν «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί».
Σπάνια γίνεται αντιληπτή η βαρύτητα των ιστορικών γεγονότων τη στιγμή που συμβαίνουν.
Χωρίς δραματικές διατυπώσεις, η Νέα Μεταπολίτευση είναι εδώ.
Μετά τη λεηλασία με αφορμή την Ολυμπιάδα του 2004 η χώρα παραπαίει.
Η διεθνής κρίση επιτείνει την παρασιτική διάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Η πολιτική και οικονομική ελίτ είχε με την εισροή εκτεταμένων κοινοτικών πόρων μια ευκαιρία να διαμορφώσει ένα καθεστώς κοινωνικής συνοχής.
Την πέταξε για το τρίπτυχο «βίλλα-κόττερο-glamour».
Τώρα, ή κατρακυλάμε σε φεουδαρχία νέου τύπου ή δίνεται η δυνατότητα στη συγκολλητική ουσία της κοινωνίας, τη μεσαία τάξη, ακαθόριστη ιδεολογικά αλλά παντοδύναμη αριθμητικά, να βρει πάλι το βήμα της.
Επιστροφή σε περίοδο «παχέων αγελάδων» αποκλείεται, ας είναι αξιοπρεπής επιβίωση.
Απόψε : Η Αγκελα Μέρκελ τόνισε την ανάγκη να διοχετευθεί ρευστότητα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Οι Ελβετοί απέρριψαν τη ανέγερση των προσβλητικών μιναρέδων.
Κι εδώ, ο Αντώνης Σαμαράς σάρωσε το μισητό σύμβολο της πολιτικής φαυλότητας.
Μήπως το φάντασμα του απλού, μέσου, ανθρώπου πλανάται πάνω απ’ την Ευρώπη;
Προφήτης"