Με αφορμή την επικείμενη Ελληνοποίηση 960.000 αλλοεθνών από το ΠΑΣΟΚ για ψηφοθηρικούς λόγους και επειδή πολλά ακούμε για αυτούς τους όρους ας δούμε τι σημαίνουν διότι στην Ελλάδα ως συνήθως πάμε να τους κάνουμε όλους Ιθαγενείς.
Ιθαγένεια (με καθαρά νομικο-πολιτικούς όρους) ή Υπηκοότητα (citizenship) είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.(Λεξ. Τριανταφυλλίδη).
Στις ΗΠΑ υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των ημεδαπών(nationals) και προσώπων που έχουν την υπηκοότητα (citizenship).
Στην Μεγάλη Βρετανία ο διαχωρισμός γίνεται με τις λέξεις citizen(ιθαγενής, ημεδαπός) και subject(υπήκοος).
Στην Ελλάδα μέχρι την δεκαετία του 90 αποφεύγονταν η χρήση του όρου «ιθαγενής»(native, indigène) για την νομικο-πολιτική διάσταση του διότι πολύ απλά σύμφωνα με την γλώσσα μας σημαίνει ο αυτόχθονας κάτοικος μιας χώρας ή αυτός που κατάγεται από τη χώρα στην οποία και κατοικεί. Δυστυχώς στην Ελλάδα του εθνομηδενισμού, της Απαιδείας και δια Βίου Βλακείας με τον όρο Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας καταφέραμε να τα βάλουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι μεταφράζοντας τους όρους σύμφωνα με τις γνωστές μας μεσοβέζικες λύσεις . Όπως αναφέρει το λεξικό της UNESCO η Ιθαγένεια στο διεθνές Δίκαιο υπονοεί επίσης και την εθνικότητα(nationality).
Υπάρχουν όμως και άλλες λέξεις που διαχωρίζουν τους ιθαγενείς με τους μετανάστες. Είναι ο:
-«ημεδαπός» ή «ομοεθνής» ή «ομογενής» που σημαίνει αυτός που κατάγεται ή προέρχεται από την ίδια χώρα και είναι ίδιας εθνικότητας ή αυτός που ανήκει στο ίδιο γένος.
-«αλλοδαπός» ή «αλλοεθνής» ή «αλλογενής» που είναι αυτός που δεν είναι υπήκοος της χώρας στην οποία βρίσκεται ή δεν ανήκει στην ίδια εθνικότητα ή δεν ανήκει στο ίδιο γένος με τον ημεδαπό εθνικό πληθυσμό της χώρας που κατοικεί .
Επισημαίνω δε ότι «Έθνος»(nation) ή Γένος μπορεί να ορισθεί μία ευρύτερη κοινωνία ανθρώπων, τους οποίους ενώνουν κοινές πολιτιστικές αντιλήψεις , κοινή συνειδητότητα και κοινή καταγωγή.
Ο όρος Μετανάστης ή Μετανάστευση είναι ακόμα πιο πολύπλοκος όταν θέλουμε να τον μεταφράσουμε με αγγλικούς όρους.
Η Μετανάστευση λοιπόν στις κοινωνικές επιστήμες ανά τον κόσμο (στο Ελλαδιστάν ασχολούνται με άλλα πράματα) είναι οι γεωγραφικές μετακινήσεις ατόμων (individuals) ή ομάδων (groups). Στην ειδική βιβλιογραφία διακρίνον ται διάφοροι τύποι μεταναστεύσεως: μετανάστευση εσωτερική (internal) και εξωτερική (external)- εκούσια (voluntary) και ακούσια (involuntary)- πρωτογενής (primary) και δευτερογενής (secondary)- πλήρης (complete) και ατελής (incomplete)- συντηρητική (conservative) ή ανανεωτική (innovating)- βραχυπρόθεσμη (short term) ή μακροπρόθεσμη (long term).
Στα ελληνικά δεν μπορεί να αποδοθούν μονολεκτικά, όπως γίνεται στα αγγλικά οι τρεις βασικοί τύποι της μετακινήσεως.
Η αγγλική λέξη migration σημαίνει γενικά τη μεταναστευτική κίνηση, τη μετοικεσία, χωρίς να υποδηλώνεται αν οι μετακινούμενοι φεύγουν από τη χώρα τους ή εισέρχονται σε μια άλλη χώρα.
Με το πρόθεμα in (εις) (immigration) η έννοια εξειδικεύεται και σημαίνει τη μετανάστευση από τη σκοπιά της χώρας, που δέχεται τους μετακινούμενους (χώρα προορισμού).
Με το πρόθεμα e (ex — έκ) (emigration) προσδιορίζεται ότι η μετακίνηση αντιμετωπίζεται από τη σκοπιά της χώρας από την οποία φεύγουν οι μετακινούμενοι (χώρα προελεύσεως).Η δεύτερη αυτή κατηγορία αποκαλείται στα ελληνικά και αποδημία.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η μετανάστευση που απασχολεί κατά τους νεότερους χρόνους την Ελλάδα, σαν πρόβλημα πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, δημογραφικό κλπ., είναι μόνο της δεύτερης κατηγορίας — δηλ. αποδημία (emigration) — ενώ πάλι σε άλλες χώρες, π.χ. τις Ήν. Πολιτείες, τη Γερμανία, την Αυστραλία, είναι μόνο της πρώτης κατηγορίας (immigration).
Ελπίζω να έγινα κατανοητός σε ότι αφορά την ορολογία. Προσωπικά και το ξεκαθαρίζω δεν αντιτίθεμαι να δοθεί η υπηκοότητα και όχι η ιθαγένεια στους νόμιμους μετανάστες και μόνο της 2ης γενιάς πάντα με αυστηρές προϋποθέσεις(απολυτήριο γυμνασίου, εξετάσεις γλώσσας και ιστορίας, αφαίρεση αυτής εάν έχουν προβεί σε άνομες πράξεις). Εάν είχαμε κράτος και όχι κομματοκρατία αυτά θα τα είχαμε ξεκαθαρίσει εδώ και χρόνια.
Με τα υπάρχοντα δεδομένα όμως και γνωρίζοντας την σαθρή και φαιδρή Ελληνική πραγματικότητα είμαι της άποψης να γίνει δημοψήφισμα διότι πάνω από όλα ο Ελληνικός λαός πρέπει να κρίνει στον αν θα δοθεί ιθαγένεια στους αλλοεθνείς μετανάστες.
Βιβλιογραφία.
-Λεξικό Τριανταφυλλίδη
-Λεξικό Κοινωνικών Επιστημών της UNESCO
-Ηλίας Ηλιόπουλος «Κουλτούρα θανασίμων ψευδών», Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Στις ΗΠΑ υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των ημεδαπών(nationals) και προσώπων που έχουν την υπηκοότητα (citizenship).
Στην Μεγάλη Βρετανία ο διαχωρισμός γίνεται με τις λέξεις citizen(ιθαγενής, ημεδαπός) και subject(υπήκοος).
Στην Ελλάδα μέχρι την δεκαετία του 90 αποφεύγονταν η χρήση του όρου «ιθαγενής»(native, indigène) για την νομικο-πολιτική διάσταση του διότι πολύ απλά σύμφωνα με την γλώσσα μας σημαίνει ο αυτόχθονας κάτοικος μιας χώρας ή αυτός που κατάγεται από τη χώρα στην οποία και κατοικεί. Δυστυχώς στην Ελλάδα του εθνομηδενισμού, της Απαιδείας και δια Βίου Βλακείας με τον όρο Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας καταφέραμε να τα βάλουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι μεταφράζοντας τους όρους σύμφωνα με τις γνωστές μας μεσοβέζικες λύσεις . Όπως αναφέρει το λεξικό της UNESCO η Ιθαγένεια στο διεθνές Δίκαιο υπονοεί επίσης και την εθνικότητα(nationality).
Υπάρχουν όμως και άλλες λέξεις που διαχωρίζουν τους ιθαγενείς με τους μετανάστες. Είναι ο:
-«ημεδαπός» ή «ομοεθνής» ή «ομογενής» που σημαίνει αυτός που κατάγεται ή προέρχεται από την ίδια χώρα και είναι ίδιας εθνικότητας ή αυτός που ανήκει στο ίδιο γένος.
-«αλλοδαπός» ή «αλλοεθνής» ή «αλλογενής» που είναι αυτός που δεν είναι υπήκοος της χώρας στην οποία βρίσκεται ή δεν ανήκει στην ίδια εθνικότητα ή δεν ανήκει στο ίδιο γένος με τον ημεδαπό εθνικό πληθυσμό της χώρας που κατοικεί .
Επισημαίνω δε ότι «Έθνος»(nation) ή Γένος μπορεί να ορισθεί μία ευρύτερη κοινωνία ανθρώπων, τους οποίους ενώνουν κοινές πολιτιστικές αντιλήψεις , κοινή συνειδητότητα και κοινή καταγωγή.
Ο όρος Μετανάστης ή Μετανάστευση είναι ακόμα πιο πολύπλοκος όταν θέλουμε να τον μεταφράσουμε με αγγλικούς όρους.
Η Μετανάστευση λοιπόν στις κοινωνικές επιστήμες ανά τον κόσμο (στο Ελλαδιστάν ασχολούνται με άλλα πράματα) είναι οι γεωγραφικές μετακινήσεις ατόμων (individuals) ή ομάδων (groups). Στην ειδική βιβλιογραφία διακρίνον ται διάφοροι τύποι μεταναστεύσεως: μετανάστευση εσωτερική (internal) και εξωτερική (external)- εκούσια (voluntary) και ακούσια (involuntary)- πρωτογενής (primary) και δευτερογενής (secondary)- πλήρης (complete) και ατελής (incomplete)- συντηρητική (conservative) ή ανανεωτική (innovating)- βραχυπρόθεσμη (short term) ή μακροπρόθεσμη (long term).
Στα ελληνικά δεν μπορεί να αποδοθούν μονολεκτικά, όπως γίνεται στα αγγλικά οι τρεις βασικοί τύποι της μετακινήσεως.
Η αγγλική λέξη migration σημαίνει γενικά τη μεταναστευτική κίνηση, τη μετοικεσία, χωρίς να υποδηλώνεται αν οι μετακινούμενοι φεύγουν από τη χώρα τους ή εισέρχονται σε μια άλλη χώρα.
Με το πρόθεμα in (εις) (immigration) η έννοια εξειδικεύεται και σημαίνει τη μετανάστευση από τη σκοπιά της χώρας, που δέχεται τους μετακινούμενους (χώρα προορισμού).
Με το πρόθεμα e (ex — έκ) (emigration) προσδιορίζεται ότι η μετακίνηση αντιμετωπίζεται από τη σκοπιά της χώρας από την οποία φεύγουν οι μετακινούμενοι (χώρα προελεύσεως).Η δεύτερη αυτή κατηγορία αποκαλείται στα ελληνικά και αποδημία.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η μετανάστευση που απασχολεί κατά τους νεότερους χρόνους την Ελλάδα, σαν πρόβλημα πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, δημογραφικό κλπ., είναι μόνο της δεύτερης κατηγορίας — δηλ. αποδημία (emigration) — ενώ πάλι σε άλλες χώρες, π.χ. τις Ήν. Πολιτείες, τη Γερμανία, την Αυστραλία, είναι μόνο της πρώτης κατηγορίας (immigration).
Ελπίζω να έγινα κατανοητός σε ότι αφορά την ορολογία. Προσωπικά και το ξεκαθαρίζω δεν αντιτίθεμαι να δοθεί η υπηκοότητα και όχι η ιθαγένεια στους νόμιμους μετανάστες και μόνο της 2ης γενιάς πάντα με αυστηρές προϋποθέσεις(απολυτήριο γυμνασίου, εξετάσεις γλώσσας και ιστορίας, αφαίρεση αυτής εάν έχουν προβεί σε άνομες πράξεις). Εάν είχαμε κράτος και όχι κομματοκρατία αυτά θα τα είχαμε ξεκαθαρίσει εδώ και χρόνια.
Με τα υπάρχοντα δεδομένα όμως και γνωρίζοντας την σαθρή και φαιδρή Ελληνική πραγματικότητα είμαι της άποψης να γίνει δημοψήφισμα διότι πάνω από όλα ο Ελληνικός λαός πρέπει να κρίνει στον αν θα δοθεί ιθαγένεια στους αλλοεθνείς μετανάστες.
Βιβλιογραφία.
-Λεξικό Τριανταφυλλίδη
-Λεξικό Κοινωνικών Επιστημών της UNESCO
-Ηλίας Ηλιόπουλος «Κουλτούρα θανασίμων ψευδών», Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ