Η αυξανόμενη εισροή παρανόμων μεταναστών προς την χώρας μας από το 1990 και μετά και οι τέσσερις(μέχρι στιγμής) προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης τους έχουν αλλάξει σημαντικά την πληθυσμιακή εικόνα των κατοίκων της χώρας μας. Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή την 5η προσπάθεια και το σχέδιο νόμου «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» που προτείνει η Ελληνική κυβέρνηση παρατηρήθηκαν πολλά που αφορούν την Ελληνική κοινωνία και πρέπει να ληφθούν υπόψη από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές ελίτ του τόπου.
Εμείς σαν Έλληνες πολίτες, ανεξάρτητοι από κάθε ιδεολογική, οικονομική και κομματική γραμμή και με γνώμονα το συμφέρον αυτής της χώρας θέλουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της δημοκρατίας είναι, η ανταγορία (το δικαίωμα της διαφωνίας και των αντιπροτάσεων) και η λαϊκή κυριαρχία (δάμω το κράτος). Έτσι η Δημοκρατία (εκ των λέξεων δήμος + κρατώ) είναι το πολίτευμα (ελληνικό νομικό και πολιτειακό κατόρθωμα), στο όποιο ο δήμος (ο λαός) και κρατεί και άρχει (εχει την ισχύ και την εξουσία.
Πηγή κάθε εξουσίας σ' αυτή είναι ο λαός, αυτή δε ασκείται μόνον από το λαό, διά του λαού και υπέρ του λαού, υπό τους όρους και προϋποθέσεις, που με πάγιες συνταγματικές διατάξεις καθορίζονται, καθιερώνεται δηλαδή και ισχύει στο δημοκρατικό πολίτευμα το δόγμα της λαϊκής κυριαρχίας, σκοπός της δε είναι η κατοχύρωση της ελευθερίας όλων των πολιτών.
Το λεξικό Τριανταφυλλίδη γράφει ότι δημοκρατία είναι πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών.
Δημοψήφισμα είναι ο θεσμός ο οποίος αποτελεί άμεσο τρόπο συμμετοχής του λαού στην άσκηση της εξουσίας και που συνίσταται σε γενική ψηφοφορία για την έγκριση ή την απόρριψη κάποιου σημαντικού μέτρου που προτείνει η εκτελεστική εξουσία.(Λεξικό Τριανταφυλλίδη) Στην Ελλάδα, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος προβλέπεται από το Σύνταγμα με πρόταση 180 βουλευτών και όχι μέσω υπογραφών, αλλά δυστυχώς το τελευταίο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ελλάδα ήταν αυτό του 1974 για το θέμα της Βασιλευόμενης ή μη Δημοκρατίας.
Το Δημοψήφισμα είναι «μορφή δημοκρατικής αντίστασης και θεσμικής διαμαρτυρίας» είχε πει ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου. [http://www.athina984.gr/node/2039 ]
Είναι λοιπόν τυχαίο ότι άτομα ή οργανώσεις(Μ.Κ.Ο.) ή κόμματα που δήθεν νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τις κοινωνικές ευαισθησίες των Ελλήνων πολιτών ποτέ δεν έχουν οργανώσει την μέθοδο της αίτησης προσφυγής σε δημοψήφισμα ;
ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ
Στην Ευρώπη η Ιθαγένεια (citoyenneté nationale,national citizenship, nationale Staatsbürgerschaft, Staatsangehörigkeit) οριοθετείτε διαφορετικά από την Υπηκοότητα(citizenship, citoyenneté, Staatsbürgerschaft) στο κράτος μέλος.[ http://ec.europa.eu/youreurope/nav/el/citizens/citizenship/citizenship]
ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει. (Λεξ. Τριανταφυλλίδη)
ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος .(Λεξ. Τριανταφυλλίδη)
Η διαφορά είναι σαφής.
Δυστυχώς όταν δεν σέβεσαι την γλώσσα σου αλλά και το έθνος σου φτάνεις πλέον να μην καταλαβαίνεις τι σου λέει ο άλλος και εσύ να νομίζεις ότι έχεις δίκιο.
«ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ»
Ολόκληρο το ελληνικό Σύνταγμα καθορίζεται από την «αρχή της εθνικότητας» και προκύπτει από το πλήθος των συνταγματικών προνοιών για την εθνική συνείδηση (άρθρ. 16 παρ. 2 Σ.), την προαγωγή του Έθνους (άρθρ. 21 παρ. 1 Σ.), την εθνική οικονομία (άρθ. 24 παρ. 1 Σ.), το (σπουδαίο) εθνικό συμφέρον (άρθ. 28 παρ. 2 και 3 Σ.), την εθνική αλληλεγγύη (άρθ. 25 παρ. 4 Σ.), την εθνική ανεξαρτησία και τον Ελληνικό Λαό (άρθ. 33 παρ. 2 Σ.), το εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας (άρθ. 41 παρ. 2 Σ.), τα κρίσιμα εθνικά θέματα (άρθρ. 44 παρ. 2 Σ.), την εθνική ασφάλεια (άρθ. 48 παρ. 1 Σ.) κ.λπ. Χαρακτηριστικότερό όλων είναι το άρθρο 51 παρ. 2 Σ., κατά το οποίο «Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος».
Κατά συνέπεια, οι αποφάσεις του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού ορίζουν τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, δηλ. την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Άρα, η λογική του κράτους δεν είναι άλλη από την λογική του Έθνους-Κράτους (υπέρτατη μονάδα διεθνών σχέσεων). Και κυρίαρχη πολιτική δύναμη, η οποία επισκιάζει όλους τους άλλους παράγοντες είναι η «πραγματικότητα του Έθνους». Το ελληνικό κράτος αποτελεί ενσάρκωση της πολιτειακής οργάνωσης του Έθνους.
Αυτό δεν αναφέρεται πουθενά ούτε στον τωρινό Κώδικα και φυσικά ούτε στο νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Έτσι λοιπόν αυτή είναι μία κατάφωρη παραβίαση της Ελληνικής Εθνικής ταυτότητας από ένα κράτος που φυσικά στο μεταξύ ευδοκιμεί η ανομία και η διαφθορά. Η «αρχή της εθνικότητας» φυσικά επίσης καταλύεται από την παρούσα κυβέρνηση με την κατάργηση του «Εθνικής» από το Υπουργείο Παιδείας και Οικονομίας .
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Το προτεινόμενο νομοσχέδιο (προϊόν πρότασης από Μ.Κ.Ο.) της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με την επικρατούσα νομοθεσία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, προβλέπει ιδιαίτερα ελαστικές, συνοπτικές και ευνοϊκές για τους αλλογενείς μετανάστες και λαθρομετανάστες προϋποθέσεις πολιτογράφησης:
Πηγή κάθε εξουσίας σ' αυτή είναι ο λαός, αυτή δε ασκείται μόνον από το λαό, διά του λαού και υπέρ του λαού, υπό τους όρους και προϋποθέσεις, που με πάγιες συνταγματικές διατάξεις καθορίζονται, καθιερώνεται δηλαδή και ισχύει στο δημοκρατικό πολίτευμα το δόγμα της λαϊκής κυριαρχίας, σκοπός της δε είναι η κατοχύρωση της ελευθερίας όλων των πολιτών.
Το λεξικό Τριανταφυλλίδη γράφει ότι δημοκρατία είναι πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών.
Δημοψήφισμα είναι ο θεσμός ο οποίος αποτελεί άμεσο τρόπο συμμετοχής του λαού στην άσκηση της εξουσίας και που συνίσταται σε γενική ψηφοφορία για την έγκριση ή την απόρριψη κάποιου σημαντικού μέτρου που προτείνει η εκτελεστική εξουσία.(Λεξικό Τριανταφυλλίδη) Στην Ελλάδα, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος προβλέπεται από το Σύνταγμα με πρόταση 180 βουλευτών και όχι μέσω υπογραφών, αλλά δυστυχώς το τελευταίο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ελλάδα ήταν αυτό του 1974 για το θέμα της Βασιλευόμενης ή μη Δημοκρατίας.
Το Δημοψήφισμα είναι «μορφή δημοκρατικής αντίστασης και θεσμικής διαμαρτυρίας» είχε πει ο Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου. [http://www.athina984.gr/node/2039 ]
Είναι λοιπόν τυχαίο ότι άτομα ή οργανώσεις(Μ.Κ.Ο.) ή κόμματα που δήθεν νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τις κοινωνικές ευαισθησίες των Ελλήνων πολιτών ποτέ δεν έχουν οργανώσει την μέθοδο της αίτησης προσφυγής σε δημοψήφισμα ;
ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ
Στην Ευρώπη η Ιθαγένεια (citoyenneté nationale,national citizenship, nationale Staatsbürgerschaft, Staatsangehörigkeit) οριοθετείτε διαφορετικά από την Υπηκοότητα(citizenship, citoyenneté, Staatsbürgerschaft) στο κράτος μέλος.[ http://ec.europa.eu/youreurope/nav/el/citizens/citizenship/citizenship]
ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει. (Λεξ. Τριανταφυλλίδη)
ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος .(Λεξ. Τριανταφυλλίδη)
Η διαφορά είναι σαφής.
Δυστυχώς όταν δεν σέβεσαι την γλώσσα σου αλλά και το έθνος σου φτάνεις πλέον να μην καταλαβαίνεις τι σου λέει ο άλλος και εσύ να νομίζεις ότι έχεις δίκιο.
«ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ»
Ολόκληρο το ελληνικό Σύνταγμα καθορίζεται από την «αρχή της εθνικότητας» και προκύπτει από το πλήθος των συνταγματικών προνοιών για την εθνική συνείδηση (άρθρ. 16 παρ. 2 Σ.), την προαγωγή του Έθνους (άρθρ. 21 παρ. 1 Σ.), την εθνική οικονομία (άρθ. 24 παρ. 1 Σ.), το (σπουδαίο) εθνικό συμφέρον (άρθ. 28 παρ. 2 και 3 Σ.), την εθνική αλληλεγγύη (άρθ. 25 παρ. 4 Σ.), την εθνική ανεξαρτησία και τον Ελληνικό Λαό (άρθ. 33 παρ. 2 Σ.), το εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας (άρθ. 41 παρ. 2 Σ.), τα κρίσιμα εθνικά θέματα (άρθρ. 44 παρ. 2 Σ.), την εθνική ασφάλεια (άρθ. 48 παρ. 1 Σ.) κ.λπ. Χαρακτηριστικότερό όλων είναι το άρθρο 51 παρ. 2 Σ., κατά το οποίο «Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος».
Κατά συνέπεια, οι αποφάσεις του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού ορίζουν τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, δηλ. την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Άρα, η λογική του κράτους δεν είναι άλλη από την λογική του Έθνους-Κράτους (υπέρτατη μονάδα διεθνών σχέσεων). Και κυρίαρχη πολιτική δύναμη, η οποία επισκιάζει όλους τους άλλους παράγοντες είναι η «πραγματικότητα του Έθνους». Το ελληνικό κράτος αποτελεί ενσάρκωση της πολιτειακής οργάνωσης του Έθνους.
Αυτό δεν αναφέρεται πουθενά ούτε στον τωρινό Κώδικα και φυσικά ούτε στο νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Έτσι λοιπόν αυτή είναι μία κατάφωρη παραβίαση της Ελληνικής Εθνικής ταυτότητας από ένα κράτος που φυσικά στο μεταξύ ευδοκιμεί η ανομία και η διαφθορά. Η «αρχή της εθνικότητας» φυσικά επίσης καταλύεται από την παρούσα κυβέρνηση με την κατάργηση του «Εθνικής» από το Υπουργείο Παιδείας και Οικονομίας .
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Το προτεινόμενο νομοσχέδιο (προϊόν πρότασης από Μ.Κ.Ο.) της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με την επικρατούσα νομοθεσία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, προβλέπει ιδιαίτερα ελαστικές, συνοπτικές και ευνοϊκές για τους αλλογενείς μετανάστες και λαθρομετανάστες προϋποθέσεις πολιτογράφησης:
- Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, με τη γέννηση, σε τέκνα μεταναστών οι οποίοι έχουν συμπληρώσει πενταετία νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα, και αυτό μάλιστα με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους.
- Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, με τη γέννηση, σε τέκνα μεταναστών τα οποία παρακολούθησαν έξι (6) έτη διδασκαλίας και μάλιστα όχι συνεχόμενα σε ελληνικό σχολείο, ανεξάρτητα νομικού καθεστώτος των γονέων τους, με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων τους. Σε περίπτωση δε που οι γονείς αμελήσουν να υποβάλουν την ανωτέρω δήλωση για ως άνω αναφερόμενες περιπτώσεις, τα τέκνα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, με μία απλή δήλωση κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι ένα έτη.
- Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια σε τέκνα μεταναστών τα οποία παρακολούθησαν τα τρία (3) πρώτα έτη της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα άτομα αυτά θα αποκτούν, όπως και στην περίπτωση (2), την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, με μία απλή δήλωση κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη συμπλήρωση των δεκαοκτώ έως και τα είκοσι ένα έτη.
- Παρέχει την ελληνική ιθαγένεια κατά τρόπο αυτόματο, ήτοι χωρίς κάποια υποχρέωση υποβολής δήλωσης, σε τέκνα μετανάστη γονέα ο oποίος γεννήθηκε και κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα από τη γέννηση του.
- Σε περίπτωση κατά την οποία ένας ενήλικας μετανάστης δεν εμπίπτει σε κάποια εκ των ανωτέρω τεσσάρων κατηγοριών, θεωρείται προϋπόθεση πολιτογράφησης ή απλή διαμονή στην Ελλάδα επί πέντε (5) από τα τελευταία δέκα (10) έτη.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την είσοδο μόνο για φέτος 250.000 και σε βάθος 3ετίας τουλάχιστον 960.000 νέων αλλοεθνών ψηφοφόρων στο εκλογικό σώμα. Η οποία είσοδο δίνει διαφορετική μορφή από αυτή που είχε αρχικά, το μεταβάλλει ως προς το εθνικό περιεχόμενό του και ως προς την ουσία του.
Σημαντική επίσης παράμετρος είναι ότι το προταθέν νομοσχέδιο πουθενά δεν αναφέρει στην «κοινωνική ένταξη» την οικονομική παράμετρο(μιας και μιλάμε για οικονομικούς μετανάστες) που σημαίνει ότι η οικογένεια του ατόμου ή το ίδιο το άτομο να μη ζει εις βάρος του κράτους. Άρα οι προϋποθέσεις που ισχύουν σε άλλα κράτη όπως φορολογική ενημερότητα, οικονομική αυτοσυντήρηση χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα πρέπει να είναι βασική προϋπόθεση πολιτογράφησης όχι μόνο στον τωρινό αλλά και στο υπό πρόταση νομοσχέδιο.
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Το μεταναστευτικό είναι σύνθετο θέμα και δεν προσφέρεται για διαχείριση με όρους προχειρότητας, ιδεοληψίας ή πολιτικής σκοπιμότητας. Στην Ευρώπη πολλές χώρες έχουν αρχίσει και αναθεωρούν τη στάση τους προς το αυστηρότερο στο θέμα της μετανάστευσης και της ιθαγένειας, ευρισκόμενες πλέον αντιμέτωπες με κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι Μ.Κ.Ο., ότι η πενταετία νόμιμης παραμονής ως προϋπόθεση για την παραχώρηση ιθαγένειας είναι το σύνηθες και καθιερωμένο στην Ευρώπη, δεν είναι αληθές. Σε πέντε χώρες ισχύει 5ετία, σε πέντε 10ετία, ενώ 9ετία, 8ετία, 4ετία και 3ετία προβλέπονται αντίστοιχα σε τέσσερις χώρες. Πέραν τούτου, το πολυπολιτισμικό πρότυπο, το οποίο προβλήθηκε κατά κόρον ως το ενδεδειγμένο πολιτικά ορθό μοντέλο την τελευταία δεκαπενταετία, έχει αρχίσει και δείχνει τα όρια και τα αδιέξοδα του.
Η γκετοποίηση περιοχών, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα(Άγιος Παντελεήμονας, Λιμάνι Πάτρας, Κέντρο Αθήνας, ακριτικά νησιά κλπ), δεν έχει να κάνει μόνο με τους ενδεχομένως ανεπαρκείς μηχανισμούς κοινωνικής ένταξης, κάτι που στην περίπτωσή μας ισχύει. Δεν είναι όλες οι κουλτούρες αφομοιώσιμες μεταξύ τους, ούτε είναι όλες συμβατές μεταξύ τους ούτε έχουν όλες προϋποθέσεις αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ τους ούτε υπάρχει κοινωνία στον κόσμο που έχει δυνατότητα απορρόφησης απεριόριστου αριθμού ξένων.
Κάποια στιγμή θα υπάρξει πρόβλημα μεγαλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε.
ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ (Μ.Κ.Ο.)
Στην περίπτωση της μετανάστευσης, κάποιες ΜΚΟ για τα δικαιώματα των μεταναστών υποστηρίζουν τα συμφέροντα αυτών, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους και καλώς κατά τη γνώμη μας, γιατί πρέπει να τους εκπροσωπεί κάποιος μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια ΜΚΟ να υπερασπιστεί τα συμφέροντα άλλης ομάδας ανθρώπων που πλήττονται από τα συμφέροντα των μεταναστών.
Της Ελληνικής ομάδας , των ημεδαπών , των ιθαγενών πολιτών αυτού του κράτους.
Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες περί οικονομικών επιπτώσεων της μετανάστευσης, έχει βρεθεί ότι από τη μετανάστευση πλήττεται το ανειδίκευτο και το ημι-ανειδίκευτο κομμάτι του πληθυσμού μιας χώρας, το οποίο ταυτόχρονα είναι και το φτωχότερο. Για τον υπόλοιπο πληθυσμό μιας χώρας ισχύει σε γενικές γραμμές, ότι όσο πιο υψηλό εισόδημα έχει, τόσο περισσότερο επωφελείται. Τα ευρήματα αυτά αποσιωπούνται, γιατί δεν υπάρχει κάποια Μ.Κ.Ο. που να εκπροσωπεί αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, που στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά περίπου το 1/4 (βάσει των στατιστικών για το ποσοστό κάτω από το όριο της φτώχειας)
Όλες οι μεγάλες Μ.Κ.Ο. προκλητικά και μερικές φορές περίεργα έχουν δείξει ένα ρατσιστικό πρόσωπο εναντίον αυτού του κομματιού του Ελληνικού λαού που πρέπει να ληφθεί υπόψη από όλους μας.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ
Κατόπιν των παραπάνω δημόσια δηλώνουμε :
ΟΧΙ στο προτεινόμενο σχέδιο Νόμου «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
ΟΧΙ στις προσπάθεια έμμεσης ή άμεσης επιβολής νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας με κάθε τρόπο από Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς.
ΝΑΙ στο δημοψήφισμα υπό όρους.
ΟΧΙ στο ρατσισμό και στην βία οποιαδήποτε μορφής με αφορμή το μεταναστευτικό.
ΝΑΙ στην «αρχή της Εθνικότητας» σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις της πολιτογράφησης.
ΝΑΙ σε αλλαγές του Κώδικα Ιθαγένειας όπως παρακάτω:
1-Διαχωρισμός Ιθαγένειας και Υπηκοότητας.
Ιθαγένεια είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.
Υπηκοότητα ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός άλλου κράτους με το κράτος.
2-Ο αιτών αλλοδαπός την Ελληνική Υπηκοότητα ή Ελληνική Ιθαγένεια με πολιτογράφηση πρέπει να:
Σημαντική επίσης παράμετρος είναι ότι το προταθέν νομοσχέδιο πουθενά δεν αναφέρει στην «κοινωνική ένταξη» την οικονομική παράμετρο(μιας και μιλάμε για οικονομικούς μετανάστες) που σημαίνει ότι η οικογένεια του ατόμου ή το ίδιο το άτομο να μη ζει εις βάρος του κράτους. Άρα οι προϋποθέσεις που ισχύουν σε άλλα κράτη όπως φορολογική ενημερότητα, οικονομική αυτοσυντήρηση χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα πρέπει να είναι βασική προϋπόθεση πολιτογράφησης όχι μόνο στον τωρινό αλλά και στο υπό πρόταση νομοσχέδιο.
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Το μεταναστευτικό είναι σύνθετο θέμα και δεν προσφέρεται για διαχείριση με όρους προχειρότητας, ιδεοληψίας ή πολιτικής σκοπιμότητας. Στην Ευρώπη πολλές χώρες έχουν αρχίσει και αναθεωρούν τη στάση τους προς το αυστηρότερο στο θέμα της μετανάστευσης και της ιθαγένειας, ευρισκόμενες πλέον αντιμέτωπες με κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι Μ.Κ.Ο., ότι η πενταετία νόμιμης παραμονής ως προϋπόθεση για την παραχώρηση ιθαγένειας είναι το σύνηθες και καθιερωμένο στην Ευρώπη, δεν είναι αληθές. Σε πέντε χώρες ισχύει 5ετία, σε πέντε 10ετία, ενώ 9ετία, 8ετία, 4ετία και 3ετία προβλέπονται αντίστοιχα σε τέσσερις χώρες. Πέραν τούτου, το πολυπολιτισμικό πρότυπο, το οποίο προβλήθηκε κατά κόρον ως το ενδεδειγμένο πολιτικά ορθό μοντέλο την τελευταία δεκαπενταετία, έχει αρχίσει και δείχνει τα όρια και τα αδιέξοδα του.
Η γκετοποίηση περιοχών, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα(Άγιος Παντελεήμονας, Λιμάνι Πάτρας, Κέντρο Αθήνας, ακριτικά νησιά κλπ), δεν έχει να κάνει μόνο με τους ενδεχομένως ανεπαρκείς μηχανισμούς κοινωνικής ένταξης, κάτι που στην περίπτωσή μας ισχύει. Δεν είναι όλες οι κουλτούρες αφομοιώσιμες μεταξύ τους, ούτε είναι όλες συμβατές μεταξύ τους ούτε έχουν όλες προϋποθέσεις αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ τους ούτε υπάρχει κοινωνία στον κόσμο που έχει δυνατότητα απορρόφησης απεριόριστου αριθμού ξένων.
Κάποια στιγμή θα υπάρξει πρόβλημα μεγαλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε.
ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ (Μ.Κ.Ο.)
Στην περίπτωση της μετανάστευσης, κάποιες ΜΚΟ για τα δικαιώματα των μεταναστών υποστηρίζουν τα συμφέροντα αυτών, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους και καλώς κατά τη γνώμη μας, γιατί πρέπει να τους εκπροσωπεί κάποιος μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια ΜΚΟ να υπερασπιστεί τα συμφέροντα άλλης ομάδας ανθρώπων που πλήττονται από τα συμφέροντα των μεταναστών.
Της Ελληνικής ομάδας , των ημεδαπών , των ιθαγενών πολιτών αυτού του κράτους.
Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες περί οικονομικών επιπτώσεων της μετανάστευσης, έχει βρεθεί ότι από τη μετανάστευση πλήττεται το ανειδίκευτο και το ημι-ανειδίκευτο κομμάτι του πληθυσμού μιας χώρας, το οποίο ταυτόχρονα είναι και το φτωχότερο. Για τον υπόλοιπο πληθυσμό μιας χώρας ισχύει σε γενικές γραμμές, ότι όσο πιο υψηλό εισόδημα έχει, τόσο περισσότερο επωφελείται. Τα ευρήματα αυτά αποσιωπούνται, γιατί δεν υπάρχει κάποια Μ.Κ.Ο. που να εκπροσωπεί αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, που στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά περίπου το 1/4 (βάσει των στατιστικών για το ποσοστό κάτω από το όριο της φτώχειας)
Όλες οι μεγάλες Μ.Κ.Ο. προκλητικά και μερικές φορές περίεργα έχουν δείξει ένα ρατσιστικό πρόσωπο εναντίον αυτού του κομματιού του Ελληνικού λαού που πρέπει να ληφθεί υπόψη από όλους μας.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ
Κατόπιν των παραπάνω δημόσια δηλώνουμε :
ΟΧΙ στο προτεινόμενο σχέδιο Νόμου «περί Ιθαγένειας και Πολιτογράφησης Μεταναστών» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
ΟΧΙ στις προσπάθεια έμμεσης ή άμεσης επιβολής νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας με κάθε τρόπο από Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς.
ΝΑΙ στο δημοψήφισμα υπό όρους.
ΟΧΙ στο ρατσισμό και στην βία οποιαδήποτε μορφής με αφορμή το μεταναστευτικό.
ΝΑΙ στην «αρχή της Εθνικότητας» σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις της πολιτογράφησης.
ΝΑΙ σε αλλαγές του Κώδικα Ιθαγένειας όπως παρακάτω:
1-Διαχωρισμός Ιθαγένειας και Υπηκοότητας.
Ιθαγένεια είναι ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.
Υπηκοότητα ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός άλλου κράτους με το κράτος.
2-Ο αιτών αλλοδαπός την Ελληνική Υπηκοότητα ή Ελληνική Ιθαγένεια με πολιτογράφηση πρέπει να:
- α. είναι επί δέκα (10) συνεχόμενα έτη μόνιμος και νόμιμος κάτοικος της Ελλάδας.
- β. έχει στην κατοχή του άδεια ή δικαίωμα διαμονής.
- γ. έχει λευκό ποινικό μητρώο. Να μην έχει καταδικαστεί σε κάποιο είδος φυλάκισης και να μην εκκρεμούν κατηγορίες εναντίον του.
- δ. αποδέχεται εγγράφως τις αρχές του ελληνικού Συντάγματος.
- ε. μη θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική ή εξωτερική ασφάλεια του ελληνικού κράτους.
- στ. γνωρίζει την ελληνική γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο.
- ζ. έχει αφομοιωθεί από πολιτιστικής άποψης, ήτοι να έχει επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής ιστορίας και γενικά του ελληνικού πολιτισμού.
- η. έχει την δυνατότητα οικονομικής συντήρησης τόσο του εαυτού του όσο και των μελών της οικογένειάς του, χωρίς να λαμβάνει κρατικό επίδομα.
- θ. έχει αυτός ή εφόσον είναι ανήλικος οι γονείς του ή οι κηδεμόνες φορολογική ενημερότητα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.
- ι. αποποιηθεί της προηγούμενης ιθαγένειάς του. Εξαιρούνται οι πολίτες κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι μπορούν να διατηρήσουν την ιθαγένεια της χώρας προέλευσής τους.
3 -Τα τέκνα αλλοδαπών γονέων, τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα να λαμβάνουν την Ελληνική υπηκοότητα μόνον σε περίπτωση που έχουν γεννηθεί μετά την 1/1/2001 και ισχύουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
- α. τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο γονέων του τέκνου πρέπει να διέθετε οκτώ (8) έτη νόμιμης και μόνιμης διαβίωσης στην Ελλάδα προτού το τέκνο γεννηθεί.
- β. τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο γονέων του τέκνου πρέπει να διέθετε άδεια διαμονής στην Ελλάδα τουλάχιστον για πέντε (5) έτη σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/109/ΕΚ και το προεδρικό διάταγμα 150/2006.
- γ. οι γονείς του ή οι νόμιμοι κηδεμόνες του να έχουν φορολογική ενημερότητα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.
- δ. οι γονείς του ή οι νόμιμοι κηδεμόνες του έχουν την δυνατότητα οικονομικής συντήρησης τόσο αυτού όσο και των υπολοίπων μελών της οικογένειάς του, χωρίς να έχουν λάβει κρατικό επίδομα κατά τα τελευταία 2 έτη προς της αιτήσεως του.
ΝΑΙ στην ίδρυση Διακομματικού Υφυπουργείου Μετανάστευσης, Ενσωμάτωσης και Εθνικής Ταυτότητας κατά το πρότυπο του γαλλικού Υπουργείου Μετανάστευσης, Αφομοίωσης, Εθνικής Ταυτότητας και Κοινής Ανάπτυξης (Ministère de l’immigration, de l’integration, de l’identité nationale et du développement solidaire) , ανεξάρτητο από κάθε κομματική, κυβερνητική ή ΜΚΟ παρέμβαση, με διακηρυγμένους στόχους όπως :
- Η ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.
- Ο έλεγχος των διεθνών μεταναστευτικών ροών.
- Η προβολή της Κυρίαρχης Εθνικής και Ευρωπαϊκής Κουλτούρας στο πλαίσιο της πραγματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Η ενίσχυση της συλλογικής ταυτότητας της ελληνικής κοινωνίας.