Ένα παλιό κείμενο της εφημερίδας ΧΡΟΝΟΣ (27.02.2004) που είναι διαχρονικό μιας και το ίδιο πρόσωπο βρίσκεται στην ίδια θέση και ως γνωστό άμα είσαι 50+ δεν αλλάζει ςμυαλά...
* Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζει ως “Τούρκους” της μουσουλμάνους της Θράκης δίδοντας της δικαιώματα που δεν έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης, ενώ είναι γνωστό ότι η Τουρκία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την μειονότητα σαν τους Τουρκοκυπρίους
* Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζει ως “Τούρκους” της μουσουλμάνους της Θράκης δίδοντας της δικαιώματα που δεν έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης, ενώ είναι γνωστό ότι η Τουρκία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την μειονότητα σαν τους Τουρκοκυπρίους
* Η τουρκική ηγεσία δικαίως έδωσε το όνομα του Γ. Παπανδρέου σε πάρκο της Άγκυρας ενώ ο Τζεμ τον πειράζει: Αν κάποια κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς, βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως!
Του Νίκου Καργόπουλου της Ε.Γ. του ΑΣΚΕ
Επιτυχημένος υπουργός Εξωτερικών, λοιπόν, ο Γιωργάκης, γιατί αυτό λένε οι Αμερικανοί, αυτό λέει η Ε.Ε., αυτό λένε και όσοι Έλληνες πολίτες (δυστυχώς πολλοί) διαμορφώνουν τη γνώμη τους από τα ΜΜΕ. Τόσο επιτυχημένος, ώστε η Ν.Δ., ο ΣΥΝ και, εν μέρει, το ΚΚΕ, αφήνουν στο απυρόβλητο την εξωτερική του πολιτική. Γιατί;
Η εξωτερική μας πολιτική, ιδίως σε ό,τι έχει σχέση με τα γειτονικά μας κράτη, υπαγορεύεται από την Αμερική και τον ουραγό της, την Ε.Ε. Ο Κ. Καραμανλής (ο θείος) έλεγε: “ανήκομεν εις την Δύσιν”. Το ΠΑΣΟΚ, ενώ αρχικά ισχυριζόταν ότι “η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”, στα πλαίσια της γενικότερης μετάλλαξής του, έφτασε το 1987 στη συμφωνία του Νταβός και σήμερα απλώς εκτελεί τις εντολές των Δυτικών. Έτσι, ο Χρυσοχοΐδης δηλώνει ότι “πρέπει, έστω και με τα όπλα, να επιβάλουμε τη δημοκρατία στο Ιράκ”. Ο Βαρβιτσιώτης συμπληρώνει: “Είμαστε όλοι με την Αμερική”.
Αλλά η Δύση, σε κάθε διαφορά μας με τους γείτονες, είναι εναντίον μας, είτε γιατί εμείς είμαστε οι πιο υποτελείς, είτε γιατί η Τουρκία έχει μεγαλύτερη στρατηγική σημασία από την Ελλάδα, είτε για άλλους (και ίσως σοβαρότερους) λόγους.
Έτσι, η Αλβανία διεκδικεί την Τσαμουριά και εμείς αφ’ ενός σιωπούμε, αφ’ ετέρου δεχόμαστε αβασάνιστα 1.000.000 Αλβανούς μετανάστες. Η Fyrom προπαγανδίζει στα σχολικά της βιβλία τη “Μακεδονία των αδελφών του Αιγαίου” και εμείς, επίσης, σιωπούμε.
Αλλά τα σοβαρότερα προβλήματα υπάρχουν με την Τουρκία, τη στιγμή που ο Γιωργάκης δηλώνει ότι “δεν είναι δογματικός με τα σύνορα”! Επί μήνες γίνονται μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η Ελλάδα το μόνο που δεχόταν να συζητήσει, ήταν η υφαλοκρηπίδα. Τώρα συζητάει τα πάντα: Χωρικά ύδατα, εναέριο χώρο.
Ο Γιωργάκης έχει δηλώσει ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζει ως “Τούρκους” τους μουσουλμάνους της Δ. Θράκης, δίνοντας στην Τουρκία δικαιώματα που δεν της έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) αμέσως μετά την μικρασιατική καταστροφή! Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η Τουρκία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης όπως τους Τουρκοκύπριους. Εμείς, όμως, συζητούμε να αφαιρέσουμε τις πολυάριθμες νάρκες που έχουμε στον Έβρο και αποτελούν κρίσιμο αμυντικό στοιχείο, δήθεν για να μη σκοτώσουν τους άτυχους λαθρομετανάστες, όπου τους οδηγούν σκοπίμως οι δουλέμποροι – πράκτορες της ΜΙΤ.
Για το Κυπριακό, ο Γιωργάκης υποστήριξε με τον πιο ιταμό τρόπο το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν (βλ. ΑΣΚΕ-3) και δέχθηκε δημοσίως εντολή του Πάουελ, να πιέσει την ελληνοκυπριακή ηγεσία να το αποδεχθεί ως έχει.
Η Συνθήκη του Μοντρέ χαρακτηρίζει το Βόσπορο, το Μαρμαρά και τα Δαρδανέλια ως “Στενά”. Ο Γιωργάκης δέχθηκε, τον Ιούνιο του 2002, να μετονομαστούν σε “Τουρκικά Στενά”, χαρίζοντας στην Τουρκία δικαιώματα που ποτέ δεν είχε.
Ο Γιωργάκης ήταν ο πρώτος Έλληνας επίσημος που ονόμασε την Κωνσταντινούπολη “Ινσταμπούλ”. Η “Χουριέτ” έγραψε θριαμβευτικά (22/10/03) ότι “ο Έλληνας υπουργός έριξε ταμπού 550 ετών”!
Στη Γ.Σ. του ICAO (Μοντρεάλ 23/9-10/10/01), η πρέσβης της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το παράνομο ψευδοκράτος του Αττίλα, που δεν το αναγνωρίζει κανείς, παρά μόνο η Τουρκία, δημιουργεί FIR. Κανείς από την 16μελή ελληνική αντιπροσωπεία δεν αντέδρασε.
Στις 15/3/01, στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., ο Βέλγος υπουργός, για να εξυπηρετήσει τις γαλλογερμανικές σκοπιμότητες, πρότεινε να καταδικαστεί η Τουρκία για την κατάσταση των πολιτικών της κρατουμένων (“λευκά κελιά”, δολοφονίες κλπ). Ενώ κανείς υπουργός δεν τόλμησε να έχει αντίρρηση, ούτε ακόμη και ο επίτροπος Φερχόιγκεν, σηκώθηκε ο Γιωργάκης και υποστήριξε ότι “η τουρκική κυβέρνηση ρυθμίζει το καθεστώς των φυλακών προς την σωστή κατεύθυνση” και ακύρωσε την έκδοση απόφασης! Από τότε, έχουν πεθάνει 107 απεργοί πείνας.
Δικαίως η τουρκική ηγεσία έδωσε το όνομα του Γιωργάκη σε πάρκο της Άγκυρας. Δικαίως ο Τζεμ τον πειράζει: “Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς, βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως”! (ΕΨΙΛΟΝ 25/1/04).
Οι οπαδοί του Γιωργάκη ισχυρίζονται ότι πρέπει να κάνουμε τις παραπάνω υποχωρήσεις, για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Η τραγωδία της Κύπρου (και όχι μόνο), όμως, βεβαιώνει ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Άλλοι βαυκαλίζονται με την ιδέα πως, αν έχουμε ως ηγέτη ένα “φίλο” της υπερδύναμης, θα εξυπηρετούμε και τα δικά μας συμφέροντα. Ας θυμηθούν με ποιο τρόπο οι “φίλοι” των Αμερικάνων Μιλόσεβιτς και Σαντάμ, εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα των λαών τους.
Του Νίκου Καργόπουλου της Ε.Γ. του ΑΣΚΕ
Επιτυχημένος υπουργός Εξωτερικών, λοιπόν, ο Γιωργάκης, γιατί αυτό λένε οι Αμερικανοί, αυτό λέει η Ε.Ε., αυτό λένε και όσοι Έλληνες πολίτες (δυστυχώς πολλοί) διαμορφώνουν τη γνώμη τους από τα ΜΜΕ. Τόσο επιτυχημένος, ώστε η Ν.Δ., ο ΣΥΝ και, εν μέρει, το ΚΚΕ, αφήνουν στο απυρόβλητο την εξωτερική του πολιτική. Γιατί;
Η εξωτερική μας πολιτική, ιδίως σε ό,τι έχει σχέση με τα γειτονικά μας κράτη, υπαγορεύεται από την Αμερική και τον ουραγό της, την Ε.Ε. Ο Κ. Καραμανλής (ο θείος) έλεγε: “ανήκομεν εις την Δύσιν”. Το ΠΑΣΟΚ, ενώ αρχικά ισχυριζόταν ότι “η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”, στα πλαίσια της γενικότερης μετάλλαξής του, έφτασε το 1987 στη συμφωνία του Νταβός και σήμερα απλώς εκτελεί τις εντολές των Δυτικών. Έτσι, ο Χρυσοχοΐδης δηλώνει ότι “πρέπει, έστω και με τα όπλα, να επιβάλουμε τη δημοκρατία στο Ιράκ”. Ο Βαρβιτσιώτης συμπληρώνει: “Είμαστε όλοι με την Αμερική”.
Αλλά η Δύση, σε κάθε διαφορά μας με τους γείτονες, είναι εναντίον μας, είτε γιατί εμείς είμαστε οι πιο υποτελείς, είτε γιατί η Τουρκία έχει μεγαλύτερη στρατηγική σημασία από την Ελλάδα, είτε για άλλους (και ίσως σοβαρότερους) λόγους.
Έτσι, η Αλβανία διεκδικεί την Τσαμουριά και εμείς αφ’ ενός σιωπούμε, αφ’ ετέρου δεχόμαστε αβασάνιστα 1.000.000 Αλβανούς μετανάστες. Η Fyrom προπαγανδίζει στα σχολικά της βιβλία τη “Μακεδονία των αδελφών του Αιγαίου” και εμείς, επίσης, σιωπούμε.
Αλλά τα σοβαρότερα προβλήματα υπάρχουν με την Τουρκία, τη στιγμή που ο Γιωργάκης δηλώνει ότι “δεν είναι δογματικός με τα σύνορα”! Επί μήνες γίνονται μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η Ελλάδα το μόνο που δεχόταν να συζητήσει, ήταν η υφαλοκρηπίδα. Τώρα συζητάει τα πάντα: Χωρικά ύδατα, εναέριο χώρο.
Ο Γιωργάκης έχει δηλώσει ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζει ως “Τούρκους” τους μουσουλμάνους της Δ. Θράκης, δίνοντας στην Τουρκία δικαιώματα που δεν της έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) αμέσως μετά την μικρασιατική καταστροφή! Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η Τουρκία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης όπως τους Τουρκοκύπριους. Εμείς, όμως, συζητούμε να αφαιρέσουμε τις πολυάριθμες νάρκες που έχουμε στον Έβρο και αποτελούν κρίσιμο αμυντικό στοιχείο, δήθεν για να μη σκοτώσουν τους άτυχους λαθρομετανάστες, όπου τους οδηγούν σκοπίμως οι δουλέμποροι – πράκτορες της ΜΙΤ.
Για το Κυπριακό, ο Γιωργάκης υποστήριξε με τον πιο ιταμό τρόπο το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν (βλ. ΑΣΚΕ-3) και δέχθηκε δημοσίως εντολή του Πάουελ, να πιέσει την ελληνοκυπριακή ηγεσία να το αποδεχθεί ως έχει.
Η Συνθήκη του Μοντρέ χαρακτηρίζει το Βόσπορο, το Μαρμαρά και τα Δαρδανέλια ως “Στενά”. Ο Γιωργάκης δέχθηκε, τον Ιούνιο του 2002, να μετονομαστούν σε “Τουρκικά Στενά”, χαρίζοντας στην Τουρκία δικαιώματα που ποτέ δεν είχε.
Ο Γιωργάκης ήταν ο πρώτος Έλληνας επίσημος που ονόμασε την Κωνσταντινούπολη “Ινσταμπούλ”. Η “Χουριέτ” έγραψε θριαμβευτικά (22/10/03) ότι “ο Έλληνας υπουργός έριξε ταμπού 550 ετών”!
Στη Γ.Σ. του ICAO (Μοντρεάλ 23/9-10/10/01), η πρέσβης της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το παράνομο ψευδοκράτος του Αττίλα, που δεν το αναγνωρίζει κανείς, παρά μόνο η Τουρκία, δημιουργεί FIR. Κανείς από την 16μελή ελληνική αντιπροσωπεία δεν αντέδρασε.
Στις 15/3/01, στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., ο Βέλγος υπουργός, για να εξυπηρετήσει τις γαλλογερμανικές σκοπιμότητες, πρότεινε να καταδικαστεί η Τουρκία για την κατάσταση των πολιτικών της κρατουμένων (“λευκά κελιά”, δολοφονίες κλπ). Ενώ κανείς υπουργός δεν τόλμησε να έχει αντίρρηση, ούτε ακόμη και ο επίτροπος Φερχόιγκεν, σηκώθηκε ο Γιωργάκης και υποστήριξε ότι “η τουρκική κυβέρνηση ρυθμίζει το καθεστώς των φυλακών προς την σωστή κατεύθυνση” και ακύρωσε την έκδοση απόφασης! Από τότε, έχουν πεθάνει 107 απεργοί πείνας.
Δικαίως η τουρκική ηγεσία έδωσε το όνομα του Γιωργάκη σε πάρκο της Άγκυρας. Δικαίως ο Τζεμ τον πειράζει: “Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς, βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως”! (ΕΨΙΛΟΝ 25/1/04).
Οι οπαδοί του Γιωργάκη ισχυρίζονται ότι πρέπει να κάνουμε τις παραπάνω υποχωρήσεις, για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Η τραγωδία της Κύπρου (και όχι μόνο), όμως, βεβαιώνει ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Άλλοι βαυκαλίζονται με την ιδέα πως, αν έχουμε ως ηγέτη ένα “φίλο” της υπερδύναμης, θα εξυπηρετούμε και τα δικά μας συμφέροντα. Ας θυμηθούν με ποιο τρόπο οι “φίλοι” των Αμερικάνων Μιλόσεβιτς και Σαντάμ, εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα των λαών τους.