Τι έχει ανάγκη ο Πειραιάς; Ένα ναυτικό μουσείο ή ένα ακόμη κέντρο διασκέδασης και χώρο εστίασης; Μήπως έχει ανάγκη για ένα ακόμη εμπορικό κέντρο με multiplex δυνατότητες;
Μάλλον ο ΟΛΠ, επιθυμεί να εφαρμόσει το παραδοσιακό real estate. Το τελευταίο διάστημα ο ΟΛΠ επιχειρεί μέσω της ΚΕΔ να εκδιώξει το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης από την Πέτρινη Αποθήκη στις Δεξαμενές Βασιλειάδη, δίπλα στο νέο κτήριο του ΥΕΝ.
Μάλλον ο ΟΛΠ, επιθυμεί να εφαρμόσει το παραδοσιακό real estate. Το τελευταίο διάστημα ο ΟΛΠ επιχειρεί μέσω της ΚΕΔ να εκδιώξει το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης από την Πέτρινη Αποθήκη στις Δεξαμενές Βασιλειάδη, δίπλα στο νέο κτήριο του ΥΕΝ.
Η ναυτική έκθεση του Μουσείου (έτος ίδρυσης 1992), η οποία σημειωτέων είναι ίσως η μεγαλύτερη στην Ελλάδα με περίπου 3.000 εκθέματα, βρίσκεται στον χώρο αυτό από το 1999, όταν ο ΟΛΠ, προσκάλεσε το Μουσείο για να αναβαθμίσει την εικόνα του ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και των κρουαζιερόπλοιων με τους υψηλούς προσκεκλημένους. Η ποιότητα του Μουσείου και το πολιτισμικό του έργου οδήγησαν τις διαδοχικές διοικήσεις του ΟΛΠ να διευρύνουν το δικαίωμα της φιλοξενίας στην Πέτρινη Αποθήκη, χωρίς όμως έγγραφες αμφότερες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα το Μουσείο να μένει «όμηρος» των εκάστοτε διοικήσεων. Κάποια μάλιστα από τις διοικήσεις αυτές εξόδευσε δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε αρχιτεκτονικά σχέδια και μελέτες για να δημιουργήσει έναν πρότυπο «Επιβατικό σταθμό – Ναυτικό μουσείο», κάτι το οποίο δεν υλοποιήθηκε από την επόμενη διοίκηση. Επίσης, το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει κάνει δεκάδες προτάσεις (ματαίως όμως) στο ΥΕΝ και στον ΟΛΠ ώστε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα σύνθετο μουσειακό χώρο που να συμπεριλαμβάνει εκθέματα και των 3 Οργανισμών (Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, ΥΕΝ, ΟΛΠ). Ευτυχώς, την ίδια αρνητική στάση δεν έδηξε η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων η οποία εμπιστεύτηκε τις δυνατότητες και την εμπειρία του Μουσείου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα νέο και όμορφο μουσείο, το Μουσείο Ιστορίας της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχουν επισκεφτεί εκατοντάδες σχολεία, τμήματα πανεπιστημίων, απλοί επισκέπτες ακόμα και δεκάδες έλληνες Υπουργοί, Βουλευτές αλλά και ξένοι επίσημοι καθώς τόσο το 2004 όσο και το 2008, ο ΟΛΠ ως βασικός χορηγός και το ΥΕΝ ως οικοδεσπότης παρέθεσαν σε χιλιάδες προσκεκλημένους την καθιερωμένη δεξίωση των Ποσειδωνίων στο Μουσείο. Χιλιάδες πάλι ήταν και οι επισκέπτες όταν το ΥΕΝ διοργάνωσε στο Μουσείο, το 2004, την απονομή των βραβείων Καββαδία με παράλληλη μουσική εκδήλωση των Θ. Μικρούτσικου, Λ. Μαχαιρίτσα και Χ. Θηβαίου. Το Μουσείο έχει διοργανώσει επίσης μια θεατρική παράσταση με την Ομάδα Αιγαίου, εκθέσεις θαλασσογραφίας, ενώ ο Δήμος Πειραιά (μέλος του Δ.Σ. του ΟΛΠ), μεταξύ άλλων, έκλεισε τις εορταστικές εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας το 2004 στο Μουσείο, έκανε το συνέδριο των διαβαλκανικών Δήμων και πραγματοποίησε, με την αιγίδα του ΟΛΠ, παρουσίαση ενδυμάτων έμπνευσης μινωικής περιόδου. Ελάχιστα μέτρα έξω από το Μουσείο, στον Προβλήτα, η τ. Πρόεδρος του Αθήνα 2004 κ. Γ. Αγγελοπούλου παρέλαβε την Ολυμπιακή Φλόγα και με ένα μικρό διάπλου, με το πλοίο της Κυρήνειας, παράδωσε την Φλόγα στο τ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλο.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που από το 1992, με αποκλειστικά ιδιωτικά κεφάλαια και χωρίς ούτε ένα ευρώ επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού, προσπαθεί να διαφυλάξει και να προβάλει την πλούσια ελληνική ναυτική παράδοση. Αντιθέτως έχει σπαταλήσει τεράστια ποσά τόσο για την αγορά, φύλαξη και συντήρηση των κειμηλίων και της Πέτρινης Αποθήκης όσο και για να πληρώσει δεκάδες επιστήμονες που κατά καιρούς συνεργάζεται (αρχαιολόγους, συντηρητές, ναυπηγούς κ.ά.). Τα μέλη του Δ.Σ. και οι Φίλοι του είναι άνθρωποι της ναυτιλίας, άνθρωποι που αγαπούν την ελληνική ναυτική ιστορία και παράδοση. Μεταξύ αυτών είναι ναυτικοί, εφοπλιστές, αξιωματικοί του Π.Ν. και του Λ.Σ., ακόμη και δικαστές και εισαγγελείς.
Σημειώνεται ότι το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει ταξιδεύσει με εκθέματά του σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε χώρες του κόσμου (Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ κ.ά.) ώστε οι Ομογενείς αλλά και οι ξένοι πολίτες να γνωρίσουν το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας. Από τις σημαντικότερες της παρουσίες ήταν στην εξάμηνη έκθεση EXPO 98 στην Λισσαβώνα, αφιερωμένη στους Ωκεανούς, όπου το ελληνικό περίπτερο με τα εκθέματα του Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και του Μουσείου Μπενάκη, βραβεύτηκε στα 3 καλύτερα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι την επιλογή των Μουσείων που θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα την έκανε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο εκτίμησε την ποιότητα και την ευελιξία των δύο αυτών ιδιωτικών Μουσείων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης παρακαλεί όλους τους σκεπτόμενους πολίτες να συμπορευτούν στην προσπάθεια του, ώστε να αποκτήσει μόνιμη στέγη, με σκοπό να διευρύνει το πολιτιστικό του έργο και να προστατεύσει και να διαδώσει το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης.
Ο φυσικός χώρος ενός ναυτικού μουσείου είναι εντός του λιμένα, όπως συμβαίνει σε όλους τους μεγάλους λιμένες του κόσμου. Στην περίπτωση του ΟΛΠ, έχουμε το εξής παράδοξο: Να του «χαρίζεται» ουσιαστικά ένα ναυτικό μουσείο με 3.000 πολύτιμα εκθέματα και αυτός να του κάνει έξωση. Γιατί άραγε;
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχουν επισκεφτεί εκατοντάδες σχολεία, τμήματα πανεπιστημίων, απλοί επισκέπτες ακόμα και δεκάδες έλληνες Υπουργοί, Βουλευτές αλλά και ξένοι επίσημοι καθώς τόσο το 2004 όσο και το 2008, ο ΟΛΠ ως βασικός χορηγός και το ΥΕΝ ως οικοδεσπότης παρέθεσαν σε χιλιάδες προσκεκλημένους την καθιερωμένη δεξίωση των Ποσειδωνίων στο Μουσείο. Χιλιάδες πάλι ήταν και οι επισκέπτες όταν το ΥΕΝ διοργάνωσε στο Μουσείο, το 2004, την απονομή των βραβείων Καββαδία με παράλληλη μουσική εκδήλωση των Θ. Μικρούτσικου, Λ. Μαχαιρίτσα και Χ. Θηβαίου. Το Μουσείο έχει διοργανώσει επίσης μια θεατρική παράσταση με την Ομάδα Αιγαίου, εκθέσεις θαλασσογραφίας, ενώ ο Δήμος Πειραιά (μέλος του Δ.Σ. του ΟΛΠ), μεταξύ άλλων, έκλεισε τις εορταστικές εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας το 2004 στο Μουσείο, έκανε το συνέδριο των διαβαλκανικών Δήμων και πραγματοποίησε, με την αιγίδα του ΟΛΠ, παρουσίαση ενδυμάτων έμπνευσης μινωικής περιόδου. Ελάχιστα μέτρα έξω από το Μουσείο, στον Προβλήτα, η τ. Πρόεδρος του Αθήνα 2004 κ. Γ. Αγγελοπούλου παρέλαβε την Ολυμπιακή Φλόγα και με ένα μικρό διάπλου, με το πλοίο της Κυρήνειας, παράδωσε την Φλόγα στο τ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλο.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που από το 1992, με αποκλειστικά ιδιωτικά κεφάλαια και χωρίς ούτε ένα ευρώ επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού, προσπαθεί να διαφυλάξει και να προβάλει την πλούσια ελληνική ναυτική παράδοση. Αντιθέτως έχει σπαταλήσει τεράστια ποσά τόσο για την αγορά, φύλαξη και συντήρηση των κειμηλίων και της Πέτρινης Αποθήκης όσο και για να πληρώσει δεκάδες επιστήμονες που κατά καιρούς συνεργάζεται (αρχαιολόγους, συντηρητές, ναυπηγούς κ.ά.). Τα μέλη του Δ.Σ. και οι Φίλοι του είναι άνθρωποι της ναυτιλίας, άνθρωποι που αγαπούν την ελληνική ναυτική ιστορία και παράδοση. Μεταξύ αυτών είναι ναυτικοί, εφοπλιστές, αξιωματικοί του Π.Ν. και του Λ.Σ., ακόμη και δικαστές και εισαγγελείς.
Σημειώνεται ότι το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει ταξιδεύσει με εκθέματά του σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε χώρες του κόσμου (Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ κ.ά.) ώστε οι Ομογενείς αλλά και οι ξένοι πολίτες να γνωρίσουν το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας. Από τις σημαντικότερες της παρουσίες ήταν στην εξάμηνη έκθεση EXPO 98 στην Λισσαβώνα, αφιερωμένη στους Ωκεανούς, όπου το ελληνικό περίπτερο με τα εκθέματα του Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και του Μουσείου Μπενάκη, βραβεύτηκε στα 3 καλύτερα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι την επιλογή των Μουσείων που θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα την έκανε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο εκτίμησε την ποιότητα και την ευελιξία των δύο αυτών ιδιωτικών Μουσείων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης παρακαλεί όλους τους σκεπτόμενους πολίτες να συμπορευτούν στην προσπάθεια του, ώστε να αποκτήσει μόνιμη στέγη, με σκοπό να διευρύνει το πολιτιστικό του έργο και να προστατεύσει και να διαδώσει το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης.
Ο φυσικός χώρος ενός ναυτικού μουσείου είναι εντός του λιμένα, όπως συμβαίνει σε όλους τους μεγάλους λιμένες του κόσμου. Στην περίπτωση του ΟΛΠ, έχουμε το εξής παράδοξο: Να του «χαρίζεται» ουσιαστικά ένα ναυτικό μουσείο με 3.000 πολύτιμα εκθέματα και αυτός να του κάνει έξωση. Γιατί άραγε;